Tom, Rozdzial

1 II,1 |   przecie przez Bogusława sromotnie pobity. Niczym były owe
2 II,2 |  i usieką albo co gorzej, sromotnie wypędzą?~- Wolejby usiekli! -
3 II,27| na nich rzuciło, że zaraz sromotnie tył podał. Jak świat światem,
4 III,3| królewską mość zelżył tak sromotnie, że i powtórzyć się nie