Tom, Rozdzial

1 II,4 | podniecona rozpamiętywaniem tak wezbrała w sercu pana Andrzeja, że
2 II,19|        i niejedna żelazna pierś wezbrała westchnieniem, żalem, tęsknotą,
3 III,4|      się łup obfity, odwaga tak wezbrała w jego sercu, że wysforował
4 III,5|        czas jakiś gorycz, która wezbrała mu w sercu na myśl, że ambicja