Tom, Rozdzial

  1  I,1  |            Dla Boga ! toż ja mam w chorągwi towarzysza, który się zwie
  2  I,3  |            tam kto inny będzie tej chorągwi rotmistrzował. Powiada Zend,
  3  I,3  |       szeregiem, jakoby na popisie chorągwi, i szurgając nogami kłaniali
  4  I,8  |            porucznik piatyhorskiej chorągwi litewskiego komputu, dawny
  5  I,9  |          też u wojewody ruskiego w chorągwi służąc douczyłem się reszty.
  6  I,10 |         przysłano nam tu ani dwóch chorągwi, choć Bóg jeden wie teraz,
  7  I,10 |            nie przysłał ani jednej chorągwi kwarcianej.~- Nie myślą
  8  I,10 |            w swoim czasie, broniąc chorągwi, utracił - za to w lewej
  9  I,10 |           straży nadbiegł dragon z chorągwi pana Grudzińskiego dając
 10  I,12 |        wolę być ciurą w regularnej chorągwi niż hetmanem nad całym pospolitym
 11  I,12 |   rotmistrz królewskiej husarskiej chorągwi, zbarażczyk...~- Na Boga!
 12  I,12 |    pamiętam, że on w piatyhorskiej chorągwi służył i srebrną pętelkę
 13  I,13 |          nie chciał połączyć swych chorągwi, stojących w Trokach, z
 14  I,13 |            w pancernej hetmańskiej chorągwi porucznikował, a po nim
 15  I,13 |     rozmaitych poważnych i lekkich chorągwi, jak i szlachty.~Szkocka
 16  I,14 |          stojący na czele potężnej chorągwi, częścią własnym kosztem
 17  I,14 |            lekkie petyhorskie, las chorągwi płynie nad nimi, a na czele
 18  I,14 |           Tak jest.~- Ordynanse do chorągwi rozesłane?~- Tak jest.~-
 19  I,15 |          się wymknie, ten zaraz do chorągwi ruszy i innym ją na ratunek
 20  I,15 |        dwoma oficerami odchodzą od chorągwi. Idą pewnie do hetmana w
 21  I,15 |          Towarzystwo spod polskich chorągwi zbiera się przy Węgrach.
 22  I,15 |       Michale, a siła też polskich chorągwi?... Bo że te się zbuntują,
 23  I,15 |       poślijcie po resztę polskich chorągwi i w pień zdrajców!~- Cicho,
 24  I,16 |    uwięzieniu pułkowników i oporze chorągwi polskich.~Tymczasem Kmicic,
 25  I,16 |        pułkami. Pojedziesz dziś do chorągwi Mirskiego i Stankiewicza,
 26  I,16 |           słuchać. Chciałem do tej chorągwi Charłampa naprzód posłać,
 27  I,16 |          BiIlewiczów poczynać.~- W chorągwi Wołodyjowskiego sami laudańscy
 28  I,16 |         chciałem wczoraj wysłać do chorągwi Wołodyjowskiego, by nad
 29  I,16 |     dziewczynę, a potem do tamtych chorągwi. W ostatnim razie nie szczędź
 30  I,17 |            deputacje do wszystkich chorągwi stojących w pobliżu Kiejdan
 31  I,17 |          zleci się do zbuntowanych chorągwi i wytworzy poważną siłę,
 32  I,17 |          drodze nie ma tam żadnych chorągwi, bo wszystkie, co były,
 33  I,17 |  Skrzetuski. - I nam, ludziom spod chorągwi księcia nieboszczyka Jeremiego,
 34  I,17 |          nich nie spodziewam, bo w chorągwi laudańskich ludzi najwięcej,
 35  I,17 |        królewską, nie było żadnych chorągwi hetmańskich prywatnych ani
 36  I,17 |            do Rygi wożą, a w mojej chorągwi takich nie brak.~- Muszą
 37  I,17 |            chwili jakiś żołnierz z chorągwi Wołodyjowskiego wysunął
 38  I,17 |      Zastałem deputację do nich od chorągwi pana Mirskiego i pana Stankiewicza,
 39  I,17 |            deputacjami od opornych chorągwi przyjechał i od hetmana
 40  I,17 |         resztki rozbitych opornych chorągwi będą się chroniły. Tymczasem
 41  I,18 |  przebiegiem bitwy czuwał i czołem chorągwi dowodził, nie poszedł za
 42  I,19 |          zniszczeniu przez hetmana chorągwi Mirskiego i Stankiewicza.
 43  I,19 |            była wiadomość o buncie chorągwi komputowych, stojących na
 44  I,19 |         przyczynił się do rozbicia chorągwi Stankiewicza i Mirskiego,
 45  I,19 |          czasach posłał go przeciw chorągwi Niewiarowskiego, która nie
 46  I,19 |        poszli na Podlasie do owych chorągwi, które konfederację uczyniły?~-
 47  I,19 |         pułkowników, o zbuntowaniu chorągwi Wołodyjowskiego, o bitwie
 48  I,19 |      pocztowych włączył do własnej chorągwi, więc hetman kazał mu odesłać
 49  I,20 |  kilkunastu towarzystwa spod mojej chorągwi rozstrzelał, prócz tych,
 50  I,21 |          którzy tam stali na czele chorągwi skonfederowanych przeciw
 51  I,21 | Sprowadzono dziś zbiegów spod jego chorągwi, samych gemajnów. Każę mu
 52  I,22 |           łączące resztki polskich chorągwi ze sprawą radziwiłłowską,
 53  I,23 |          Wilno cię nie puszczę ani chorągwi ci nie dam. Jeżeli zaś wbrew
 54  I,25 |              I nie wiecie, kto tej chorągwi pułkownikuje?~- Nie wiemy,
 55  I,25 |            nawet od cudzoziemskich chorągwi, które pan Andrzej w Kiejdanach
 56  I,25 |            pewno wpadły w ręce tej chorągwi zbuntowanej, która koło
 57  I,25 |    wiedział, że się właśnie w owej chorągwi znajduje. Tymczasem jednak
 58 II,2  |         nie zbóje.~- A spod jakiej chorągwi?~- A cóżeś to, hetman? Nie
 59 II,2  |          mówił?~- Sami ludzie spod chorągwi.~- Kto ją prowadził?~- Pan
 60 II,2  |     jeżelim nie z takich, co i bez chorągwi nadwornych, bez zamków i
 61 II,2  |           trzymajcie, chorągiew od chorągwi niedaleko kwatery wybierając,
 62 II,3  |         odda w pierwszej książęcej chorągwi i wraca nie czekając odpowiedzi.~-
 63 II,4  |            kochasz, czemu od onych chorągwi, które się przeciw hetmanowi
 64 II,4  |         się w boki.~- Laudańscy, z chorągwi dawniej billewiczowskiej,
 65 II,4  |          Józwa rzekł, iż należą do chorągwi dawniej billewiczowskiej,
 66 II,5  |          się innych konfederackich chorągwi spodziewali.~
 67 II,6  |            w należytej dyscyplinie chorągwi, które raz wypowiedziawszy
 68 II,6  |            czeladź, zbiegłszy spod chorągwi, potworzyli kupy swawolne
 69 II,6  |            z dniem każdym. Podział chorągwi na drobne oddziały dopełnił
 70 II,6  |      Podlasia, ni skonfederowanych chorągwi, a one wzajem, pozbawione
 71 II,6  |    zbrojnych. Wysłano deputatów od chorągwi do egzakcyj, którzy pieniądze
 72 II,6  |         stronę.~- Szkoda tylko, że chorągwi nie ma - rzekł Jachowicz,
 73 II,6  |        bardzo wymownie towarzysz z chorągwi Kotowskiego, pan Żymirski,
 74 II,7  |            przybycia choćby jednej chorągwi szwedzkiej i zżymając się
 75 II,7  |           koniec wyszedł rozkaz do chorągwi, by się gotowały do drogi.
 76 II,16 |         który dawniej w elearskiej chorągwi służył. Ten w razie potrzeby
 77 II,16 |         pan Kuklinowski, pułkownik chorągwi wolentarskiej, włóczącej
 78 II,16 |        czci i wiary, służyli w tej chorągwi, a po części dysydenci,
 79 II,17 |           towarzysze spod polskich chorągwi włóczyli się umyślnie po
 80 II,17 |            z pomocniczych polskich chorągwi uzyskało natarczywymi prośbami
 81 II,18 |        pułkownikiem swojej własnej chorągwi w litewskim kompucie.~Ledwie
 82 II,18 |         rozgłosi, a wycięcia dwóch chorągwi trudno ukryć, całe wojsko
 83 II,19 |            że pachołkowie polskich chorągwi znaleźli przy łowieniu ryb
 84 II,21 |           nie miał. Jakże to? Spod chorągwi Zbrożka może albo Kalińskiego,
 85 II,23 |       końca szeregów, koni, ludzi, chorągwi i znaków doczekać nie mogli.~-
 86 II,23 |            rozbicia nieposłusznych chorągwi dopomógł, w zdradzie sekundował;
 87 II,25 |            bo masa koni, jeźdźców, chorągwi, buńczuków, proporczyków
 88 II,25 |          poszczycić. Służyła w tej chorągwi sama szlachta górska: ludzie
 89 II,26 |         ich Radziwiłł chorągiew po chorągwi wygniótł, a teraz oni jego
 90 II,27 |         dostać, dość będzie jednej chorągwi."~- Chwała Bogu! - rzekł
 91 II,27 |           dzień na czele grzecznej chorągwi stanął. Zaraz też na Szwedów
 92 II,28 |             Bo i po co nas tu tyle chorągwi stoi, kiedy i połowy byłoby
 93 II,28 |          Skrzetuski - i jeśli tyle chorągwi tu stoi, to dlatego że jest
 94 II,28 |           To posłać z parę lekkich chorągwi na pustoszenie Prus elektorskich -
 95 II,28 |           do kniazia Połubińskiego chorągwi się wpiszę. I ojciec mnie
 96 II,29 |          wprawdzie w polu, resztki chorągwi go opuszczały, lecz krzepił
 97 II,29 |            które śladem litewskich chorągwi do papieżników nie przejdą,
 98 II,30 |           ludzki, przejeżdżanie to chorągwi komputowych, to oddziałów
 99 II,30 |       głowami, a nad głowami tęcza chorągwi jako tęcza kwiatów się mieni.~
100 II,31 |           ludzki, przejeżdżanie to chorągwi komputowych, to oddziałów
101 II,31 |       głowami, a nad głowami tęcza chorągwi jako tęcza kwiatów się mieni.~
102 II,33 |            Radziwiłła spośród jego chorągwi porwać, tegom się i po waćpanu
103 II,35 |     porucznika nadwornej pancernej chorągwi ordynackiej, i spytał półgłosem:~-
104 II,37 |            oficerowie spod różnych chorągwi poczęli tłumnie nadbiegać
105 II,38 |            oficerowie spod różnych chorągwi poczęli tłumnie nadbiegać
106 II,39 |       zostawić przeciw niemu kilka chorągwi, z całą zaś siłą ruszać,
107 II,39 |         Kilka zaś lub nawet więcej chorągwi mógł śmiało pan hetman zostawić,
108 II,39 |    wolentarzy, oprócz petyhorskiej chorągwi imienia samego wojewody.
109 II,39 |      żołnierzów z Horotkiewiczowej chorągwi, którzy się do osoby waszej
110 II,39 |           ponieśli. Szkoda tamtych chorągwi, prawda... Ale stokroć większa
111 II,39 |            towarzysze spod różnych chorągwi nadlatywali krzycząc:~-
112 II,41 |           oddział lekkiej polskiej chorągwi Bogusławowej.~Żołnierze
113 III,1 |     Czarnieckim?~- Widziałem kilka chorągwi nieporównanych, jako to
114 III,2 |        stawał, bo zresztą służąc w chorągwi laudańskiej nie mógł inaczej
115 III,2 |   towarzyszowi spod najgórniejszej chorągwi wydaje się, że jest dragonem...
116 III,3 |          odjechał.~Z murów zaś i z chorągwi tej jazdy, która przed bramą
117 III,4 |          ale ślepe przywiązanie do chorągwi i wierność żołnierska trzymały
118 III,4 |          co dzień mu uciekali spod chorągwi.~Szedł więc Karol Gustaw
119 III,4 |            skoczył każdy do swojej chorągwi, i w mig stanęły wszystkie
120 III,8 |            pytał król.~- Pułkownik chorągwi laudańskiej.~- Gdzieś dawniej
121 III,9 |          Kozienicami wpadli na ośm chorągwi szwedzkich, pod wodzą Torneskilda.
122 III,9 |    rozniesiono na szablach owe ośm chorągwi, świadka klęski nie zostawując.
123 III,9 |          dzianecie do Wąsowiczowej chorągwi, która była najbliżej rzeki.~-
124 III,9 |           jak piorun przed frontem chorągwi. Ogień miał w licach, piorun
125 III,9 |          dymy, czasem złota szpica chorągwi pułkowej, i znów nic nie
126 III,10|       pomieszali. Co było gotowych chorągwi, to poszły, ale nie sprawiły
127 III,11|    zastępów i począł lecieć wzdłuż chorągwi.~- Mości panowie! - wołał
128 III,11|           tchu w koniach, do swych chorągwi skacząc przez płoty i łamiąc
129 III,12|   deputacje do króla od wszystkich chorągwi, by ochotnikom do szturmu
130 III,13|   deputacje do króla od wszystkich chorągwi, by ochotnikom do szturmu
131 III,14|         Sapieha, że najlepiej parę chorągwi posłać i człeka, któren
132 III,19|      Szkoda, że nie staje polskich chorągwi, bo mówiąc między nami,
133 III,19|          gotujących się do pochodu chorągwi.~Chwilami oddychał głęboko
134 III,20|        Sapiehę koło Brańska; kilka chorągwi jazdy i piechoty w pień
135 III,21|          że nagle nastąpił i kilka chorągwi zniósł, i Tykocin zagarnął,
136 III,22|         Gdybym miał więcej lekkich chorągwi lub gdyby licho nie przyniosło
137 III,24|        którzy na czele laudańskiej chorągwi towarzyszyli hetmanowi.
138 III,24|            że mu na złe wyjdzie to chorągwi laudańskiej opuszczenie.
139 III,25|        którzy na czele laudańskiej chorągwi towarzyszyli hetmanowi.
140 III,25|            że mu na złe wyjdzie to chorągwi laudańskiej opuszczenie.
141 III,26|           szlachcic laudański spod chorągwi pana Wołodyjowskiego z listem
142 III,27|          chorążego Biegańskiego, z chorągwi pana Korsakowej, z wiadomością
143 III,27|            nadążających litewskich chorągwi, podobny do szumu wezbranej
144 III,27|        tchu w koniu, z powrotem do chorągwi.~Pan Gosiewski właśnie na
145 III,27|          było puszczać albo żadnej chorągwi za rzekę, albo pięć..."~
146 III,27|      piorun ku Wojniłłowiczowskiej chorągwi.~Pan Kmicic zaś cofał się
147 III,27|        lecz zbyt późno, bo już ośm chorągwi litewskiej jazdy mknęło
148 III,27|        leciał przy jednej ze swych chorągwi z promiennym szczęściem
149 III,27|          jeszcze: huk nadlatującej chorągwi coraz bliżej. Już, już dobiegają!...
150 III,27|           przyszpilić go grotem od chorągwi do ziem i. Książę w tej
151 III,30|         się podobne do regularnych chorągwi i same rade zwały się "petyhorskimi".
152 III,30|       wojska podobni.~Każda z tych chorągwi, przechodząc koło figury,
153 III,30|         niegdyś rotmistrz tatarski chorągwi księcia Jaremy Wiśniowieckiego;
154 III,32|        odczytany, przez pułkownika chorągwi laudańskiej przywieziony.~