Tom, Rozdzial

  1  I,1  |            na tego młodziana, który razem mówił o cenie na swą głowę
  2  I,1  |            nimi chodził. Wiek życia razem przesłużyli, a czasu pokoju
  3  I,1  |         mnie za serce ujmiesz. Będę razem z nimi waćpanu dziękowała,
  4  I,1  |         żebyście się sami pierwszym razem nagadali. Grzeczny wydaje
  5  I,2  |               poczęli wołać wszyscy razem.~- Już tam chorążętom orszańskim
  6  I,2  |             Znów huknął strzał, tym razem drzazgi posypały się z kości.~-
  7  I,4  |       śmielszy już jak za pierwszym razem, i rzekł:~- Jaśnie wielmożna
  8  I,5  |             jedną chorągwią i wojnę razem odbywać... Żadne krewieństwo
  9  I,6  |            sercu wyrośnie, to chyba razem z sercem wyrwać ją można.
 10  I,7  |   godniejsze ręce oddaję.~Terka tym razem nie odepchnęła instrumentu,
 11  I,7  |   komponujący. Ci wszyscy, kiedy to razem w kościele hukną, to jakobyś
 12  I,7  |            dygnitarze, którzy potem razem z królem przed spaniem do
 13  I,7  |           Kilkunastu ludzi skoczyło razem do płotów i przechyliło
 14  I,7  |       Chodźcie mnie teraz brać!~Tym razem nastała jeszcze dłuższa
 15  I,7  |             wracać do Wodoktów.~Tym razem w spojrzeniu Billewiczówny
 16  I,8  |           nie znany i niepewny gość razem z deszczem ostatnim z chmur
 17  I,8  |          rycerzem, ale potem służąc razem i wojny odbywając, polubili
 18  I,11 |          obydwóch chłopaków, że tym razem będzie to na pewno ostatni
 19  I,11 |             przewagach, zamilkł tym razem, zwłaszcza że ryby w stawie
 20  I,11 |         ruszenie i piechota łanowa, razem z piętnaście tysięcy ludzi,
 21  I,11 |           tej myśli, że się przecie razem na nieprzyjaciela wybierzemy.
 22  I,12 |           znam ja go z dawna, bośmy razem w szkołach byli i pensa
 23  I,12 |             ja!~- To jedźmy wszyscy razem - dodał Stanisław.~- Akurat
 24  I,12 |            jest, mości panowie, aby razem z wami oponować się hostibus
 25  I,13 |             w których przesiadywali razem. Co za słodycz, choćby tylko
 26  I,13 |        dwanaście...~Szyby za każdym razem odpowiadały jękiem żałosnym.
 27  I,16 |         miecznika rosieńskiego, aby razem z krewniaczką do mnie, do
 28  I,17 |         mnie chcecie?~- Byś z nam i razem poszedł do wojewody witebskiego,
 29  I,17 |          Skądem buńczuka wziął? Oto razem z deputacjami od opornych
 30  I,17 |            powiał od strony ognia i razem z głosem dzwonów przyniósł
 31  I,19 |             dnia jeszcze oglądał je razem z Ganchofem, a wieczorem
 32  I,20 |           stawią, zamiast iść z nim razem na nieprzyjaciela. Nie dziwić
 33  I,20 |          być? - zakrzyknęli wszyscy razem.~- Jak może być? Czytajcie
 34  I,22 |            że kraj cieszy się z nim razem, więc nie szczędził zabiegów
 35  I,22 |          gdy usłyszeli swe nazwiska razem wymienione, i oboje zawahali
 36  I,22 |        bijące od niej i wszystko to razem sprawiało mu jakąś bolesną
 37  I,22 |              którą można było chyba razem z duszą z ciała wypędzić.~
 38  I,22 |            owe ogniwo, choćby z nim razem miał sobie i serce z piersi
 39  I,22 |         rzekł - pierwszy bym płakał razem z wami, gdyby szło o szkodę
 40  I,22 |           znowu pan Jurzyc.~Ale tym razem nie odpowiedziało mu już
 41  I,25 |          czuł, że chce płynąć z nim razem z całej duszy. ~I z odległości
 42  I,25 | radziwiłłowskie dostałyby się z nim razem w moc konfederatów. Wypadek
 43  I,25 |        Kmicic - rzekł - więc ja mam razem wyjeżdżać do Prus i razem
 44  I,25 |           razem wyjeżdżać do Prus i razem urządzać rzeź w Zabłudowie?
 45  I,25 |         urządzać rzeź w Zabłudowie? Razem udawać jeszcze stronnika
 46  I,25 |            Kazimierza i patriotę, i razem wycinać tych ludzi, którzy
 47 II,1  |         martwy, aż żołnierze jadący razem, a mniej doświadczeni w
 48 II,3  |             ze mną, panie Kiemlicz, razem z synami i z ludźmi, których
 49 II,4  |            mój znajomy i na Rusi my razem wojowali... A po co mnie
 50 II,5  |        służąc wiernie, tyle przygód razem z nim przebył i fortuny
 51 II,5  |            spotykamy!... ~Jęli tedy razem wszyscy na czasy narzekać -
 52 II,6  |     Wołodyjowskiego, który mieszkał razem ze Skrzetuskimi.~- Przy
 53 II,6  |      Poznali kto, przyłączyli się i razem wracają. Chodźmy! Chodźmy!~-
 54 II,6  |           prośbą, aby z dwóch stron razem uderzyć na Podlasie.~- Dziw
 55 II,8  |     waszmości. Trąćmy się i wypijmy razem, bo mówią, że przyjaźń trzeba
 56 II,9  |           zmieniły i że Chmielnicki razem z Buturlinem przycisnęli
 57 II,10 |            panu krakowskim, a z nim razem przy naszym elekcie nieszczęsnym.~
 58 II,11 |          zbrojnych pocztów ciągnęło razem ze Szwedami; inni jechali
 59 II,11 |          Pan Andrzej powiedział tym razem, iż jest szlachcicem z Sochaczewskiego,
 60 II,12 |            rzecz uznałem, abyśmy je razem zbadali. W najszczerszej
 61 II,13 |            Bóg zechce, to i umierać razem. Zaiste, lepiej nam tak
 62 II,14 |           walka artylerii; lecz tym razem pierwsze zagrały działa
 63 II,15 |            z nich ojcowie za każdym razem, chcąc łudzić nieprzyjaciela
 64 II,15 |            wnet z całą energią. Tym razem jednak działa szwedzkie,
 65 II,15 |        kupić, lecz na ich karkach i razem z nimi nadlatywali napastnicy,
 66 II,15 |             nadciągnęli drudzy; tym razem Sadowski poruszył się ku
 67 II,16 |            obok jego kolebki. Z nim razem straż trzymał ojciec Hilary
 68 II,16 |          Kuklinowski udał się z nim razem do definitorium, lecz przedtem
 69 II,17 |   Chmielnicki, volens nolens, z nim razem.~- Dla Boga! dla Boga! -
 70 II,17 |         Mario! Mario!~Płakali z nim razem wszyscy, a obraz z góry
 71 II,17 |          Śladkowskiego. Wszystko to razem wzięte podniosło ducha w
 72 II,17 |          rusznic, wracały za każdym razem szybko i w nieładzie pod
 73 II,17 |          Babinicz.~- Ty? - zawołali razem ksiądz i pan Piotr Czarniecki.~-
 74 II,18 |          Kmicica na arkan i wszyscy razem udali się ku Lgocie, gdzie
 75 II,18 |          Pułkownik wyszedł, a z nim razem ów żołnierz, który poprzednio
 76 II,18 |             gorliwie, jakby i skórę razem z szatami chcieli z niego
 77 II,19 |      poddanie się rozpoczął. Z nimi razem poszła większość żołnierzy
 78 II,19 |         Próżne to strachy! - wołali razem księża i szlachta.~- Napiszmy
 79 II,19 |        książęcej mości, że lubo tym razem uznaję radę Wrzeszczowicza
 80 II,21 |        naszego nie puścim i da Bóg, razem niedługo do miłej ojczyzny
 81 II,22 |            przecie postanowione, że razem z dragonami ruszymy, więc
 82 II,23 |     dowodził.~Król zasępił się.~- I razem z księciem wojewodą Szwedom
 83 II,23 |            niewolę gotuje, to zginą razem z waszą królewską mością
 84 II,24 |          wieść rozebrzmiałaby wnet, razem z wichrami, po całej okolicy
 85 II,25 |           Szwedzi w zamku, a z nimi razem zgorzeje i książę wojewoda
 86 II,27 |     tymczasem co dzień pułki ku nim razem ze śniegiem walą.~- Także
 87 II,29 |            szybami, które za każdym razem odpowiadały żałosnym dźwięczeniem.~
 88 II,29 |          rzekł. - Nie odstąpiłem go razem z wami, gdy był potężny
 89 II,30 |            nuncjusz papieski, który razem z królem przyjechał, co
 90 II,30 |            często nieprawdziwe, ale razem wzięte, odbijały jako zwierciadło
 91 II,31 |            nuncjusz papieski, który razem z królem przyjechał, co
 92 II,31 |            często nieprawdziwe, ale razem wzięte, odbijały jako zwierciadło
 93 II,32 |            panów Skrzetuskich z nim razem, a teraz powiadaj, co wiesz
 94 II,33 |          przy księżnej pani i z nią razem do Kurlandii pojedzie, to
 95 II,33 |       pewnie ich panu Czarnieckiemu razem z nami podeśle.~- No! to
 96 II,34 |         Pójdę do pana Czarnieckiego razem z Wołodyjowskim albo i z
 97 II,36 |     dziewczyny. Pytał też za każdym razem, czy jej czego nie trzeba,
 98 II,42 |     ukontentowania.~Jakoż pojechali razem. Droga była długa, bo należało
 99 II,42 |          koncerzem w głowę i obalił razem z koniem... Szczęściem misiurka
100 III,1 |          prezydiów podnosił i szedł razem z wichrem, aż hen! ku południowi
101 III,1 |         lecz Karolowi nie o łup tym razem chodziło. Cieszył się, że
102 III,1 |             sakiewki owsa, a z nimi razem ciała Wikilsona i Waldemara,
103 III,3 |         Sobiepan za pierwszym zaraz razem mu przerwał:~- Nie princeps,
104 III,5 |       Lubomirski nie tylko chce iść razem, ale pod mendę się poddaje.
105 III,6 |           Chciał tylko, by działali razem, a obawiał się, że i to
106 III,6 |           coś wskórać może, a gdyby razem z Czarnieckim odnieśli zwycięstwo,
107 III,6 |        Czarniecki znajdował się tym razem o dwie mile drogi, zaś przednia
108 III,6 |       Błękitny sztandar upadł z nim razem.~Najbliższy rajtar, krzyknąwszy
109 III,7 |          wojnie z nim naradzić.~Tym razem nie potrzeba było pośrednictwa
110 III,7 |            Bogusław pod Malborgiem, razem ze Szteinbokiem, przeciw
111 III,7 |     wymizerniał?~- Bo mnie w bitwie razem z koniem obalił i rozbił
112 III,7 |             że u elektora, z którym razem na odsiecz królowi ma ciągnąć.~-
113 III,7 |            nie zawsze będziem mogli razem chodzić, bo służba służbą.
114 III,8 |       konsyliarzy dobierze i z nimi razem diabelskiej protekcji szuka!
115 III,8 |        prochy na drugą stronę Wisły razem z koniem przerzuciły, a
116 III,9 |     komunikiem iść mieli.~Wszystkie razem stanęły pod Zawadą w sile
117 III,9 |          pobojowisko, za każdym zaś razem nadjeżdżał towarzysz i ciskał
118 III,11|     Kmicicowi, za nią Wańkowiczowa, razem ośm tysięcy ludzi. W ten
119 III,11|          idąc na przełaj i pomknęli razem, a Wańkowicz za nimi.~Lecz
120 III,14|    panieński żagiel wydęły, ale tym razem naprawdę się zakochał, co
121 III,15|       czeladzią, która na ochotnika razem z kwartą i pospolitakami
122 III,15|          kniaź Połubiński i wszyscy razem, oganiając się ustawicznie,
123 III,16| jednocześnie do ust jej ręce.~Innym razem, gdy wśród parkanów rozwścieczony
124 III,18|           zawiniłem ciężko ostatnim razem, bom się uniósł we własnym
125 III,18|    wszystkie księżniczki biponckie, razem z księstwem nie tylko Dwóch,
126 III,18|             iż myślałem, że mu buty razem z wiechciami z nóg zlecą...
127 III,19|            tyle lepiej, że ucztował razem z oficerami i żartami do
128 III,20|            szlachetniejszą, a z nią razem i potężnych protektorów,
129 III,21|   Wołodyjowskiego?~- Bośmy tyle lat razem byli...~- Proszę!... To
130 III,21|             mieszkały już i sypiały razem.~Braun stanął frontem przed
131 III,21|            ludźmi, z końmi i z nami razem do pana Babinicza przeszedł.~-
132 III,22|           wyprawiano, jako ostatnim razem przed wyprawą się stało.~
133 III,22|             niewoli. Zagarnięto cię razem z sapieżyńskimi żołnierzami,
134 III,23|             szwedzki, elektor i ja, razem ze Szteinbokiem i wszystkimi
135 III,24|        piechurów wisiało na pętlach razem, jak kupa drozdów, z nogami
136 III,24|            wielce, że nie mogli tym razem nic wskórać przeciw Bogusławowi,
137 III,25|        piechurów wisiało na pętlach razem, jak kupa drozdów, z nogami
138 III,25|            wielce, że nie mogli tym razem nic wskórać przeciw Bogusławowi,
139 III,26|            i jego wataha pociągnęła razem z całą dywizją tatarsko-litewską
140 III,27|           chorągwie ruszył.~Ale tym razem poszła naprzód Babiniczowa
141 III,28|            oblegli, które za drugim razem zmuszone były poddać się,
142 III,28|            słychać, i wypływał znów razem z wieścią o nowym zwycięstwie;
143 III,29|             wielkie, mogły uchodzić razem z partią. Pomieszczono je
144 III,29|           Kto go pogrążył i Szwedów razem z nim?... Pan Babinicz!
145 III,30|          właśnie ocalił ją, a z nią razem te Wołmontowicze, które
146 III,30|         wycinał te chorągwie, które razem z Radziwiłłem przeciw królowi
147 III,31|           gorliwie. Objeżdżali więc razem pola i folwarki pilnując
148 III,31|          rzecz! w sercu dziewczyny, razem z uspokojeniem, począł się