Tom, Rozdzial

  1  I,1  |        skrami, w miarę jak stojący wedle komina wyrostek przyrzucał
  2  I,1  |      trudną podróż do Orszy. Otóż, wedle tych opowiadań, miał to
  3  I,1  |     Kulwiecówna poszła krzątać się wedle wieczerzy.~Pan Andrzej nie
  4  I,3  |          we wstążki i pióra pawie, wedle mody w Smoleńskiem, którą
  5  I,3  |            zganić nie omieszka, bo wedle cnoty sądzi i w niej ma
  6  I,4  |        dobra strzeże, którym każdy wedle upodobania rządzi. Zali
  7  I,4  |          do kominka i rzuciwszy je wedle trzonu, począł wygarniać
  8  I,4  |          Rekucia:~- Sikorki siedzą wedle gruby!~- A prawda! - rzekł
  9  I,4  |     niewiasty, a cóże tam czynicie wedle gruby?~- Nogi grzejem! -
 10  I,4  |         bose nogi na klocu leżącym wedle ognia. Z drugiej strony
 11  I,4  |           potyczki, porwał stojącą wedle stołu z gruba ciosaną ławę
 12  I,5  |         czy nie mieli?~- Słuszność wedle prawa mieli, ale żołnierze
 13  I,6  |           żywot mój cale odmienić, wedle słodkich rad twoich. Słuchając
 14  I,7  |          panem Wołodyjowskim siędą wedle komina; nieufna Terka kądziel
 15  I,7  |           przybywa jej albo ubywa, wedle woli; może też być ciepła
 16  I,7  |           O siekierach pamiętać!~- Wedle rozkazu!~Uczynił się ruch;
 17  I,10 |     pomieścić wybudowali rząd szop wedle miasteczka. Sprzedawano
 18  I,11 |         Tatarzy po naszej stronie. Wedle mojej głowy, trzeba nam
 19  I,12 |     wszystkie jego arkana znający. Wedle mojej głowy, to okrutna
 20  I,13 |            mości.~- A chorągiew?~- Wedle rozkazu.~- Pewni też to
 21  I,13 |            wreszcie, hen! w głębi, wedle framugi okna, zamajaczyło
 22  I,13 |                Waćpan wiesz, że mi wedle testamentu uczynić tego
 23  I,13 |     kłaniali się nisko i zasiadali wedle godności.~Lecz widocznie,
 24  I,14 |       Astma mnie dusi... Czekaj!~- Wedle rozkazu waszej książęcej
 25  I,16 |             cnota albo niecnota, i wedle tego sądzi; a rozumu niejeden
 26  I,17 |         odległej fortecy, w której wedle układu musiała już stać
 27  I,17 |          spłodził Rocha... To jest wedle przykazania. Powinieneś
 28  I,17 |           że chcemy z nim mówić.~- Wedle woli pana pułkownika ! -
 29  I,17 |     Tymczasem stanął na wypoczynek wedle rzeki Ławeczy, aby ludzi
 30  I,18 |          kilku rajtarów, stojących wedle kołowrotu, spostrzegło naprzód
 31  I,18 |           Gdyby ich rozbito, to by wedle nas wracali kupami...~-
 32  I,19 |             stojących na Podlasiu, wedle Białegostoku i Tykocina.
 33  I,19 |            pobliżu Kiejdan, jakoby wedle jamy, w której lew krążył.~
 34  I,19 |        obsadził, a nawet szańczyki wedle zamku i miasta sypać począł
 35  I,20 |      chcesz schronić?~- W puszczy, wedle waszej rady... dziewczynę
 36  I,22 |   ogłoszona. Tam marszałek usadził wedle godności zaproszonych, wymieniając
 37  I,24 |         nie mów o tym. Każdy niech wedle sumienia idzie, a Bóg intencje
 38  I,25 |         Zołtareńko "pohałasować" - wedle słów hetmana - ze Szwedami,
 39  I,25 |         ludzi liczący, który byłby wedle zwyczaju w pień wyciął ludzi,
 40  I,25 |           dowiesz się o wszystkim. Wedle mojego zdania musi Karol
 41  I,25 |         nie ustawać aż w lasach.~- Wedle rozkazu!~- Czterej inni
 42  I,25 |      Dębowej!~- To właśnie z rynku wedle dworu trzeba przejeżdżać.
 43  I,25 |         skok, co tchu w koniach!~- Wedle rozkazu! - rzekł Soroka.~-
 44  I,25 |            stroju i peruki.~Dalej, wedle wozowni, zakładano konie
 45  I,25 |       siadłszy począł go objeżdżać wedle kołowrotu. Pod biegłym jeźdźcem
 46  I,26 |       karczma, trzeba stanąć!...~- Wedle rozkazu, panie komendancie.~
 47 II,1  |           jeno między pnie, co ich wedle studni siła leży naciętych,
 48 II,2  |       wyprowadzić.~Lecz teraz, gdy wedle wszelkiego prawdopodobieństwa
 49 II,4  |          król Jan Kazimierz, który wedle prawa dwie powinien nosić,
 50 II,4  |            albo okazję znajdziesz, wedle Szczuczyna przejeżdżając.~-
 51 II,4  |      karczmarz przesunął się cicho wedle walczących z wiadrem wody
 52 II,7  |           pozwolił odpowiedzieć:~- Wedle przysłowia, mości książę,
 53 II,8  |   nieoszacowanej i takież mankiety wedle dłoni. Złoty łańcuch spadał
 54 II,8  |           Billewiczównie przesłać, wedle kawalerskiej mody, od ust
 55 II,8  |     szczerzej - odrzekła ściągając wedle ówczesnej mody usta.~- Gdyby
 56 II,10 |          stolicy. Szatry ich stały wedle pałacu Ujazdowskiego i po
 57 II,10 |            upamiętania przyjdzie i wedle pana swego się skupi, jeżeli
 58 II,11 |      sprzymierzeńców, przepływając wedle niezdobytych murów Zamościa,
 59 II,11 |           palików. Dalej na prawo, wedle głównej drogi prowadzącej
 60 II,13 |         dwustu już ludzi pracowało wedle murów. Ciężkie działa przysłane
 61 II,13 |            klasztorze przygotowań. Wedle rozkazu księdza Kordeckiego
 62 II,13 |             jaki mu stawić możecie wedle sił i środków waszych, i
 63 II,15 |           sam szczyt Jasnej Góry i wedle zwykłego rzeczy porządku
 64 II,16 |           całego okrętu spod toni?~Wedle ludzkich obrachowań nie
 65 II,16 |             przywykli koleje wojny wedle żołnierskiej tylko modły
 66 II,16 |     gwardii królewskiej, wleczonej wedle murów; nikt bowiem nie wątpił,
 67 II,16 |           tam? Nie namyśliszże się wedle tej propozycji, którą ci
 68 II,18 |           Widocznie piechota stała wedle dział w gotowości. Ale sama
 69 II,18 |           czapkę w pysk wcisnąć.~- Wedle rozkazu! - rzekł stary. -
 70 II,19 |            oczach muzyki i pieśni, wedle starożytnego zwyczaju śpiewanych.~
 71 II,20 |    klasztor oblężony?~- Stanie się wedle rozkazu.~- Nadbieży czas,
 72 II,22 |       wierny, i do Tatarów, którzy wedle wiadomości w pomoc idąc,
 73 II,23 |          dragonów, między którymi, wedle powszechnego mniemania,
 74 II,23 |          naścigli i tam się gdzieś wedle Suchej bili... Nie wiemy,
 75 II,24 |       jakieś obce wojska kręcą się wedle Czorsztyna i po okolicy.
 76 II,24 |          trzech ludzi mogło jechać wedle siebie.~Wąwóz to był jakoby
 77 II,25 |     lamparcie, u starszyzny wilcze wedle obyczaju.~Las zielonych
 78 II,27 |   stawiającym się zaś groziły kary wedle pospolitego prawa. Uniwersał
 79 II,27 |         więcej, biedniejszy mniej, wedle możności i sił.~"Ponieważ
 80 II,27 |             ukazujemy i ofiarujemy wedle tego związku naszego okazję
 81 II,27 |        Krzysztoporski. - Całe wsie wedle Częstochowy puste, bo chłopstwo
 82 II,28 |            tę funkcję powierzam.~- Wedle rozkazu! włos mu z głowy
 83 II,30 |         króla Jana Kazimierza padł wedle zwyczaju krzyżem i korzył
 84 II,31 |         króla Jana Kazimierza padł wedle zwyczaju krzyżem i korzył
 85 II,32 |               Sądź ich, Panie, nie wedle ich grzechów, ale wedle
 86 II,32 |            wedle ich grzechów, ale wedle Twojego miłosierdzia.~Nastało
 87 II,32 |          na to i usta raz po razu, wedle swojego zwyczaju, z zadowoleniem
 88 II,33 |      rękach, nie ma co ukrywać, bo wedle tego, co o młodym księciu
 89 II,34 |        wyciągnął się jak struna.~- Wedle rozkazu!~- Tyś człek wierny
 90 II,34 |        drogę, ale nie o głodzie.~- Wedle rozkazu!~- Do Taurogów,
 91 II,34 |         jest łgarstwo psa godne!~- Wedle rozkazu!~- W oczy, powiedziałem,
 92 II,34 |             to cię na pal wbiją.~- Wedle rozkazu!~- Byłbym posłał
 93 II,35 |     strzygły ku oficerom siedzącym wedle pana starosty, nie pomijając
 94 II,35 |            trącił w bok siedzącego wedle pana Szurskiego, porucznika
 95 II,36 |         Anusia.~Jechali czas jakiś wedle domów leżących za murami
 96 II,36 |             prosimy, abyś rajtarom wedle naszych chęci rozkazy wydać
 97 II,36 |           Pan za zbyt małą uznasz, wedle swej pańskiej woli multyplikować
 98 II,37 | wileńskiego wielka buława litewska wedle zwykłego prawa tylko na
 99 II,38 | wileńskiego wielka buława litewska wedle zwykłego prawa tylko na
100 II,39 |      zwrócił się do pułkowników:~- Wedle moich rozkazów, wszyscy
101 II,39 |        Hetman począł się niepokoić Wedle zeznań petyhorców, podjazdy
102 II,41 |          jęknął wreszcie Kmicic.~- Wedle rozkazu! - odpowiedział
103 II,41 |          Soroka! - rzekł Kmicic.~- Wedle rozkazu! - ozwał się obok
104 II,42 |     Taurogów, pojedziesz ze mną.~- Wedle rozkazu! - odpowiedział
105 III,1 |        jakowaś jazda. Otoczono nas wedle Krasiczyna, do którego pułkownik
106 III,1 |            ludzka moc!~- Stało się wedle tego, co marszałek Wittenberg
107 III,2 |  spojrzenie i odrzekł odgarniając, wedle zwyczaju, włosy za uszy:~-
108 III,3 |          On zaś kręcić się począł, wedle zwyczaju, na swoim pozłocistym
109 III,3 |          tyczy - i owszem! - jeno, wedle mego konceptu, nie wtedy
110 III,3 |       wieści mniejszych oddziałów. Wedle Kraśnika pojawiły się jakieś
111 III,6 |        swego czasu rabym psem, ale wedle słuszności więcej był do
112 III,8 |         skrzydła włosów spadały mu wedle uszu aż na ramiona. Z blasku
113 III,8 |     czarnych pończoch, i mrugając, wedle zwyczaju, oczyma, czytał
114 III,11|      wielki wojennik, tę wszelako, wedle mojej głowy, ma przywarę,
115 III,11|        jakiś znaczny oddział jazdy wedle Babic się ukazał. Samże
116 III,12|            jest? - pytał Kmicic.~- Wedle tego, co Hassling powiada,
117 III,12|       poczęła tu i owdzie wznosić, wedle jego konceptu, szańce; zaciągano
118 III,13|            jest? - pytał Kmicic.~- Wedle tego, co Hassling powiada,
119 III,13|       poczęła tu i owdzie wznosić, wedle jego konceptu, szańce; zaciągano
120 III,14|  waćpaństwu wiadomo, miał Bogusław wedle układu poślubić księżniczkę
121 III,15|          za jego przykładem, każdy wedle możności, dygnitarze, hetmani,
122 III,15|      piechoty szwedzkiej, podobne, wedle wyrażenia Subaghaziego,
123 III,16|        dziadek Oleńki, i stanąwszy wedle wezgłowia, wpatrywał się
124 III,17|   domyślają.~Przyrzekł święcie, iż wedle jej wskazówek postąpi, po
125 III,18|           zaperzony pan Tomasz - a wedle testamentu wolno dziewce
126 III,19|       wydało mi się, że owe iskry, wedle nas latające, zmieniły się
127 III,19|      niebie. A wojska powyprawiane wedle moich rozkazów?~- Rajtarie
128 III,19|           szlacheckie, szczególnie wedle Laudy.~- Laudańscy pod Wołodyjowskim
129 III,19|          zaś w gniewie czyni, tego wedle amicycji w rachubę brać
130 III,21|        wróżył z tej głuchej ciszy. Wedle niego, książę, ze względu
131 III,24|          wyjaśniało jej przyczyny. Wedle zdania Karola Gustawa pan
132 III,25|          wyjaśniało jej przyczyny. Wedle zdania Karola Gustawa pan
133 III,26|            wojennych a niepewnych. Wedle tych wieści wojska były
134 III,26|          wodę a ziemię zostawując. Wedle oficerów bliską była godzina,
135 III,26|          widział. Szli na półstaja wedle nas i mówię ci, ziemia drżała
136 III,27|          się okopać. Bogusław był, wedle Rössela, aż dotąd dość przeciwny
137 III,27|           się złotym światłem, ale wedle rzeki, na drugim niskim
138 III,27|           nie popasali za długo.~- Wedle rozkazu.~- A nie wysyłali
139 III,27|    pokutuję. Ukarz mnie, Boże, nie wedle winy mej ciężkiej, jeno
140 III,27|            winy mej ciężkiej, jeno wedle Twojego miłosierdzia...
141 III,29|      prochu. Że zaś dym czynił się wedle kołowrotu coraz większy
142 III,30|        przy wodzu szwedzkim, które wedle rozkazu oddaję.~Rzeczywiście
143 III,30|        posyłam WMści ten ordynans, wedle którego masz WMść, nie tracąc
144 III,32|         mną! Czuję, iż nie umrę!~- Wedle rozkazu! - odpowiedział