Tom, Rozdzial

  1  I,1  |             chcecie pieniędzy, każę wam dać po sto bizunów.~Na to
  2  I,3  |            ja tyle jeno winien, żem wam obywatelów rabować dozwolił.
  3  I,3  |          rzekł Kmicic. - Dziwić się wam wolno, ale nie kłócić.~-
  4  I,4  |            odrzekła panna. - Rad on wam, opiekunowie, będzie z całej
  5  I,4  |           powinność pytać!...~- Bóg wam zapłać za troskliwość. Zacny
  6  I,4  | przyjaciółmi byli, jako on chce być wam przyjacielem. Przecie on
  7  I,4  |            na tym. Dobrze! dziękuję wam, ojcowie, żeście mi oczy
  8  I,4  |           słyszałam, jak pan Kmicic wam spokojnie w Lubiczu siedzieć
  9  I,4  |       barankowie?~- A cóż?~- Dobrze wam?~- A tobie dobrze?~- Ej,
 10  I,4  |        skrzypków, ni basetli, bo ja wam zagram na czekaniku.~I wydobywszy
 11  I,7  |      przykład innym. Zresztą, jakom wam rzekł: mój on teraz, nie
 12  I,7  |          nie wasz. Jeśli wyżyje, to wam wolno będzie krzywd waszych
 13  I,10 |      chłodno wojewoda - ale łatwiej wam, żołnierzom, o śmierci mówić
 14  I,10 |      Szwedom.~- A hu! A co?! Dobrze wam tak, psiajuchy!... Z Polakami
 15  I,10 |            Z Polakami zachciało się wam wojować? Macie teraz Polaków!~-
 16  I,10 |      wyrostki, bo jeńcy pomyślą, że wam wojna pierwszyzna ! - rzekł
 17  I,10 |    pytaniami:~- Jakże to? Łatwo się wam dali? Czy musieliście się
 18  I,10 |          ich ima.~- Tak i nie mogli wam się oprzeć, co?~- Impetu
 19  I,11 |             podobny.~- Przedstawiam wam, ojcaszku - rzekł Jan -
 20  I,11 |          raz na rok zjeżdża. Będzie wam tu jak w niebie, jeśli nuda
 21  I,12 |            nie negował... Co więcej wam powiem: jeszcze wojny nie
 22  I,12 |               Przy tym jeszcze i to wam powiem - rzekł Wołodyjowski -
 23  I,12 |         potrzebna, a może przyjdzie wam ruszyć na Podlasie pod komendą
 24  I,12 |       przebrać i posilić, a ja będę wam też towarzyszył, bom już
 25  I,12 |      Kromwelem, abym zaś nie musiał wam na to powiedzieć czegoś,
 26  I,12 |        waszmościom ta wzgarda, jaką wam zapłacono?~- Co czynić,
 27  I,12 |             waszych Duderhoffów, aż wam pończochy opadną! Zaraz
 28  I,13 |     weselisko koniecznie zjadę, bom wam to obydwom powinien.~- Dajże
 29  I,14 |       szorstko Kmicic.~- Zazdrościć wam, żołnierzom, którym wolno
 30  I,15 |            Radziwiłłem, a przebaczę wam wszystko, jeszcze nagrodzę!
 31  I,15 |            chcecie, ale tego, czego wam dotrzymam, na załatanie
 32  I,15 | dotrzymujecie, to cnotliwy ten, kto wam nie dotrzyma. Ale to pewna,
 33  I,16 |             Zgodzi się, to wyprawię wam nie mieszkając wesele...
 34  I,17 |       jeszcze tego człeka, a ja już wam dziś przysięgnę, że on i
 35  I,17 |       towarzysze najmilsi! dziękuję wam za afekt!... Straszna to
 36  I,17 |           potrzeba dziękować, bo co wam dziś, to mnie jutro, i pewnie
 37  I,20 |             ducha nie wyparł, ażeby wam jak najprędzej powiedzieć,
 38  I,20 |           na nic ta robota, jeno to wam z głębi duszy mówię: wy
 39  I,22 |           chcą zgubić ojczyznę! Bóg wam zapłać! Bóg wam zapłać!...~
 40  I,22 |       ojczyznę! Bóg wam zapłać! Bóg wam zapłać!...~I chodził naokół
 41  I,22 |         szmat purpurowy.~- Dziękuję wam, panowie bracia!... - rzekł
 42  I,23 |             wolą lub bez woli. Każę wam ślub dać. Będzie trochę
 43  I,25 |           rękach szwedzkich, jak to wam pisałem, ale tam też jego
 44  I,26 |            samego w gębę pali, abym wam powiedział, dlaczego porzuciłem
 45  I,26 |        których królowie zagraniczni wam zazdroszczą?... I gotowiście
 46  I,26 |           Odtąd tylko szelmy służyć wam będą!~- Jeżeli sposób, w
 47  I,26 |          Oto jeden dokument przeciw wam i waszym robotom - rzekł
 48  I,26 |             przecie nie wiem, czyli wam ciasno nie będzie w tej
 49  I,26 |         będzie w tej ojczyźnie, gdy wam obaj królowie godną waszych
 50 II,1  |  pospaliście się jak woły; można by wam łby poucinać i za płot powyrzucać,
 51 II,2  |              A Szwedom zdarzało się wam odbierać? Bo to tu gdzieś
 52 II,2  |            i u Szwedów, i pewnie by wam na sucho nie uszło, gdybyście
 53 II,2  |          gałęziach pokończycie! Kat wam poświeci, nie może inaczej
 54 II,3  |             imieniowi zakała. Wstyd wam, hultaje!... Chłopami wam
 55 II,3  |           wam, hultaje!... Chłopami wam być, nie szlachtą!~Poczerwieniał
 56 II,3  |    nawarzyli. Krótko mówiąc, lepiej wam stąd uchodzić, bo prędzej,
 57 II,4  |             to co innego. Ale po co wam do onych miast jechać? Możecie
 58 II,5  |          jego głową nie miotano, ja wam powiadam, że jeszcze go
 59 II,6  |          negować gotów i powiedzieć wam: są tu lepsi ode mnie, jako
 60 II,8  |             dajmy temu pokój! Jeśli wam ciężko tego słuchać, cóż
 61 II,9  |               Kiedyście ciekawi, to wam powiem, żem jest z Prus
 62 II,9  |            Wegnać konie do szopy, a wam zapłatę wraz wyniosę.~Kiemlicze
 63 II,11 |           tak łaskaw, że aż Szwedzi wam zazdroszczą.~- Aby tylko
 64 II,13 |             w wierze, gdyż powiadam wam - a nie ja to mówię, jeno
 65 II,13 |             co następuje:~"Nietajno wam, zacni ojcowie, z jakim
 66 II,13 |          bezpieczeństwo. Przyrzekam wam uroczyście, że świętości
 67 II,13 |           wszelkie poniosę, a nawet wam środków przysporzę. Rozważcie
 68 II,13 |             sam Wrzeszczowicz pisze wam, ojcowie wielebni, że sam
 69 II,13 |            będzie ponosił i jeszcze wam majętności przysporzy. Zważcie
 70 II,13 |           rady my, goście, udzielić wam możemy? Jednakże, ponieważ
 71 II,15 |       kwestę, panie jenerale. Zadam wam jedno pytanie, mości panowie:
 72 II,15 |         odparł dumnie Miller - i to wam jeno powiem: przeklinam
 73 II,16 |       świętego kościoła i nałożenie wam (Boże, odwróć) okropnej
 74 II,17 |          się podjąłem dlatego, żeby wam powiedzieć: brońcie się,
 75 II,17 |        posłem jeszcze i dlatego, by wam nowin udzielić, które są
 76 II,17 |          prawdę powiadam. Powtarzam wam tylko: brońcie się, nie
 77 II,17 |           wszelkim prawem. Wszystko wam obiecują, niczego nie dotrzymają.
 78 II,17 |           bo już zbawienie idzie ku wam. Na te rany boskie, czerwone,
 79 II,17 |           swojej Patronce... Ot, co wam powiadam... ratunek, zbawienie,
 80 II,17 |           chodźmy gdzie do izby, to wam moje zamysły wyłuszczę.~-
 81 II,17 |                zawołał Kmicic - coś wam pokażę!...~I gdy ksiądz
 82 II,18 |             się zmieniają.~- Dam ja wam Upsalę i koronę! - mruknął.~
 83 II,19 |            bóstwem, a ponieważ Mars wam nie dopisał i zrzekliście
 84 II,19 |        będziemy? Zaprawdę, powiadam wam, jeśli prochy nas wyrzucą,
 85 II,19 |           przenika ziemię i powiada wam: Kłamią nieprzyjaciele wasi
 86 II,19 |         Boga po raz trzeci powiadam wam: nie masz prochów pod kościołem !
 87 II,22 |          waszych prawicie, on miecz wam pokazuje!... Oto na co wam
 88 II,22 |          wam pokazuje!... Oto na co wam wyszły wasze sejmiki, wasze
 89 II,26 |           Bóg widzi, że chcę służyć wam obojgu!~Tu łzy rzewne puściły
 90 II,27 |          koń i jedzie, jedzie! Boże wam błogosław, ale powoli, powoli!
 91 II,28 |           Luctus mnie stoczy, mówię wam! A wszystko przez tego zdrajcę
 92 II,28 |             Zagłoba - bo pewnie bym wam samym iść nie dał... Ale
 93 II,33 |           wyniesie!~- A nie mówiłem wam tego! - wołał Zagłoba -
 94 II,33 |             to wyraźny! Bo powiadam wam, iż gdyby za każdego poganina,
 95 II,37 |      poleceń królewskich.~"Posyłamy wam najwierniejszego sługę naszego -
 96 II,37 |        niechając pospolitego trybu, Wam, wielce nam miłym, dla dobra
 97 II,38 |      poleceń królewskich.~"Posyłamy wam najwierniejszego sługę naszego -
 98 II,38 |        niechając pospolitego trybu, Wam, wielce nam miłym, dla dobra
 99 II,39 |         smyczy z moimi Tatary, a ja wam wieści przywiozę.~Oskierko,
100 II,40 |            Wojsko, znużone, z głodu wam pada, nie macie co jeść,
101 II,41 |         głowę!... Wybierajcie!! Nie wam, godnym żołnierzom, zdrajcy
102 II,41 |     wrzeszczały inne głosy.~- Jutro wam w hańbie umierać! - ryczał
103 II,42 |            Bogusławowa stoi przeciw wam?~- Jest ich kilkaset koni
104 III,2 |          Zamościu działo, i mnie, i wam. Przystaliśmy do siebie
105 III,4 |    Czarnieckiego samego na powrozie wam sprowadzim!~Głupi! nie wiedzieli,
106 III,7 |        takiego spotkania. Ręczę też wam i za to, że nie będzie suche,
107 III,7 |        przysięgi relaksował.~- A ja wam mówię, że nie - rzekł Zagłoba. -
108 III,8 |      kawaler szelmę pogrąży. Trzeba wam przyznać, że jak się między
109 III,8 |           krew się leje. Lecz mówię wam: upływają dnie ostatnie...
110 III,8 |      Tatarzyn za łeb trzyma! Będzie wam jeszcze ciaśniej. Rochu!
111 III,9 |            ku niemu konia.~- A siła wam ich uszło? - spytał.~Pan
112 III,10|            jeno na bitwę, i Bóg dał wam wiktorię. Ale kto wie, czy
113 III,10|            kasztelanie.~- A ile dni wam potrzeba, byście się znów
114 III,11|         rzekł Jan Skrzetuski. - Czy wam to niedziwno, że tak przezorny
115 III,11|            w czasie uczty. To mówię wam, że w końcu do tego doszło,
116 III,14|             komum był powinien, ale wam lepiej życzę! Ach, co to
117 III,15|           wiaro nasza święta! biada wam, kościoły utrapione, płacz
118 III,17|       dobrze! Ale w takim razie dam wam dwa regimenty jazdy, które
119 III,18|            dobrodzieju! Godziło się wam wczoraj jeszcze przypuszczać,
120 III,18|          dziś już się nie godzi, że wam chcę jeno piaskiem w oczy
121 III,18|            za Kmicica?... Pokażę ja wam Kmiciców!... nauczę was!..~-
122 III,19|              zgoła wyekskuzować. Ja wam też z serca odpuszczam,
123 III,21|           Oleńka.~- I nie udało się wam?~- Jak się miało udać? -
124 III,21|            wszystko jedno!...~- Daj wam Boże, abyście się zeszli...
125 III,24|          się przemknę, i to święcie wam przyrzekam, że bigosu narobię
126 III,24|            był obecny, powiedziałby wam, kto szwedzkiego kleszcza
127 III,24|            ruszasz... Otóż ja mówię wam, że nic nie będzie...~Kmicic,
128 III,24|         Najświętszej bluźni... A ja wam powiadam tak: Wiecie, co
129 III,24|            Zagłoba. - Kiedy tak, to wam jeszcze będę prorokował.
130 III,25|          się przemknę, i to święcie wam przyrzekam, że bigosu narobię
131 III,25|            był obecny, powiedziałby wam, kto szwedzkiego kleszcza
132 III,25|            ruszasz... Otóż ja mówię wam, że nic nie będzie...~Kmicic,
133 III,25|         Najświętszej bluźni... A ja wam powiadam tak: Wiecie, co
134 III,25|            Zagłoba. - Kiedy tak, to wam jeszcze będę prorokował.
135 III,27|           będzie wiktoria?~- Jeżeli wam pole dadzą za okopem, to
136 III,27|          Bogusław Radziwiłł. Daruję wam go, a wy go trzymajcie,
137 III,27|             czy za umarłego zapłacą wam sowicie. Teraz opatrzyć
138 III,28|          polegnę - mówił - niż włos wam z głowy spadnie. Nie ten
139 III,28|         łatwiej żyć, sub Jove. Każę wam namiocik foremny sporządzić,
140 III,28|           sporządzić, babę do usług wam dam, i zostaniecie w obozie.
141 III,28|           podjazdy szwedzkie. Gdzie wam bezpieczniej głowy przytulić
142 III,28|       Przyjdą zaś później słoty, to wam się jaką chacinę w głębokich
143 III,30|     odpowiadasz: "Nie pójdę!" Biada wam! biada takiemu narodowi,
144 III,32|          czego, tuszę, nie zbraknie wam męstwa ni ochoty! Mości