Tom, Rozdzial

  1  I,7  |         promocji, ale z afektu dla ojczyzny służą a podobno coraz mniej
  2  I,8  |          trzeba dopomóc, bo to dla ojczyzny korzyść... Ot, co jest!
  3  I,8  |      stoisz?~- Ja stoję po stronie ojczyzny, po której wszyscy stać
  4  I,9  |         będzie także moja względem ojczyzny zasługa, boś żołnierz dobry
  5  I,9  |            Bo nie chcę dla prywaty ojczyzny miłej poświęcać, której
  6  I,9  |     odpuści, bo to ludzie na honor ojczyzny bardzo czuli... Możesz jeszcze
  7  I,10 |       triumf swój choćby na grobie ojczyzny uświęcić; a jeszcze więcej
  8  I,10 |    uniesienia, gdy przyszłe klęski ojczyzny malował.~- W czymże bowiem
  9  I,10 |            a miłość, jaką żywi dla ojczyzny, nakazuje mu paść na granicy.~
 10  I,10 |          Prawda, że żywi miłość do ojczyzny, ale inkaustem, a że niezbyt
 11  I,10 |          to bywa; ale kto ma prawo ojczyzny i pana się wyrzekać?! Kto
 12  I,11 |             Wszyscyż się na zdradę ojczyzny i pana zgodzili?..~- Ginie
 13  I,11 |          powiedzieć: nie ten broni ojczyzny i króla, kto się króla za
 14  I,12 |    radziwiłłowskiego domu, nie dla ojczyzny, która więcej od Radziwiłłów
 15  I,12 |          jego ręku teraz zbawienie ojczyzny, a że gotów za nią życie
 16  I,12 |           wodzem i wiernym obrońcą ojczyzny i majestatu służyć będziem.
 17  I,12 |           szable z dłoni, aż ich z ojczyzny wyżeniem!...~- My i bez
 18  I,13 |        jeśli mamy na nieprzyjaciół ojczyzny ruszyć, tedy Bóg widzi,
 19  I,13 |          kto prawdziwie chce dobra ojczyzny... kto wiernym mojego domu
 20  I,13 |        godzi się braci odstępować, ojczyzny odstępować i z nieprzyjacielem
 21  I,13 |           uczyć mnie jak dla dobra ojczyzny postąpić należy? Nie sejmik
 22  I,14 |     sejmach Rzeszy mieć mogli. Ale ojczyzny ani pana swojego za żadne
 23  I,14 |           z tobą do śmierci! ojcze ojczyzny! zbawco!~Radziwiłł złożył
 24  I,15 |         naprzód, nad nieszczęściem ojczyzny, a po wtóre, iż hetmanowi
 25  I,16 |         sto razy z nieprzyjacielem ojczyzny walczyć niż z żołnierzami,
 26  I,16 |   zakrzyknął. Myślał, że w obronie ojczyzny występuje, a trudnoż kogo
 27  I,16 |        kogo karać za sentyment dla ojczyzny. Wiedział, że gardło naraża,
 28  I,16 |            jesteśmy, ale zbawienia ojczyzny chcemy... Gdy on się przekona,
 29  I,17 |          łączyły w kupę dla obrony ojczyzny. Łatwo było przy tym przewidzieć,
 30  I,17 |             ale to na nic. Kto dla ojczyzny Radziwiłła nie opuścił,
 31  I,17 |          być inaczej! Nie odstąpim ojczyzny i pana naszego miłościwego...
 32  I,21 |         całą swą fortunę na ołtarz ojczyzny rzucał; ale czas przekonał
 33  I,21 |         służę, jeno że korzyść dla ojczyzny w tym widzę - za cóż bez
 34  I,22 |          trzyma, z nieprzyjaciółmi ojczyzny, i pomaga im ją gubić. Na
 35  I,23 |         fortuna obróci. Chcę dobra ojczyzny, niczego więcej. To, com
 36  I,23 |         wolno i trzeba, jeżeli dla ojczyzny będzie tak lepiej, ale nie
 37  I,23 |            mówiłeś, że grunt dobro ojczyzny...~- Nie chwytajże mnie
 38  I,23 |     Godziwy to będzie sposób i dla ojczyzny zbawienny, bo inaczej ci
 39  I,24 |         rozumieć, w czym zbawienie ojczyzny, więc ci się nie godzi potępiać
 40  I,25 |  rozmyślania o nieszczęsnym stanie ojczyzny.~Tęsknota wzmagała się coraz
 41  I,25 |         tych ludzi, którzy króla i ojczyzny nie chcą zdradzić? Jestże
 42  I,25 |          zaczyna mowę miłością dla ojczyzny koloryzować. Dopiero jak
 43  I,26 |            i ojca, jedynego zbawcę ojczyzny w nim widziałem, żem mu
 44  I,26 |         tej myśli, iż sroga to dla ojczyzny necessitas! Często mnie
 45 II,1  |            dla Oleńki, krzywda dla ojczyzny - aż w końcu ogarnął go
 46 II,2  |           jawną i rozmyślną zdradę ojczyzny i Pana mego. W. X. Mość
 47 II,2  |      wszystkim pułkownikom, którzy ojczyzny dla Radziwiłła nie chcieli
 48 II,2  |            nie wojna, rozbój - nie ojczyzny obrona! A czyniłżeś tak
 49 II,4  |            nich jakowy ratunek dla ojczyzny i obywatelów nie przyjdzie...~-
 50 II,4  |           Czemu to, czując krzywdy ojczyzny i pana miłościwego, nie
 51 II,5  |            przeciw nieprzyjaciołom ojczyzny zaciągnąć - rzekł pan Wołodyjowski.~-
 52 II,6  |      grasował nieprzyjaciel. W was ojczyzny nadzieja, a we mnie wasza,
 53 II,6  |        którzy nieszczere myśli dla ojczyzny żywią, boją się wina, żeby
 54 II,6  |    tykociński został nieprzyjaciół ojczyzny największą w tym województwie
 55 II,6  |           rozniosła, że obrońca to ojczyzny, nie zdrajca, nadchodzi,
 56 II,6  |     osobisty afekt. Szkoda, że dla ojczyzny go nie ma. Ale tacy ludzie,
 57 II,8  |         wszystkich sił w ratowaniu ojczyzny Waszej Ks. Mości pomagać
 58 II,8  |       Janusz.~- Wszelako co?~- Dla ojczyzny byłby może ratunek tak uczynić,
 59 II,9  |      odstąpiła własnego monarchy i ojczyzny, która przedtem, niedawno
 60 II,9  |          on się ważył na zgubę tej ojczyzny.~Kmicic pobladł i nie odrzekł
 61 II,10 |         dawnych czasów, pogrążonej ojczyzny i dobrego króla żałują.
 62 II,10 |         mieli okazywać miłości dla ojczyzny i wiary dla prawego pana
 63 II,11 |            rozum w nim i miłość do ojczyzny przewyższa, że dotąd stał
 64 II,11 |            iż mu wmawiano, że losy ojczyzny trzyma w ręku. Lecz wobec
 65 II,11 |   zbawienie, a gdzie zguba dla ich ojczyzny. Ja idę za nimi, więc któryż
 66 II,11 |      opuścili; nie masz miłości do ojczyzny, bo ją Szwedowi oddali za
 67 II,11 |        było wyrokiem nie tylko dla ojczyzny, ale i dla jego prywatnego
 68 II,12 |           tych, którzy mu do zguby ojczyzny dopomogli, wymień tych pułkowników,
 69 II,12 |      względem Najświętszej Panny i ojczyzny; ale się nie dziwuj, żeśmy
 70 II,13 |        Szwedów nie tylko w obronie ojczyzny, nie tylko w obronie pana,
 71 II,16 |      szczerość i boleść nad losami ojczyzny. Rękę często kładł na białej
 72 II,16 |           mając dusze gorące i dla ojczyzny poświęcone. Lecz układów
 73 II,20 |          miecza wyparli się króla, ojczyzny, byle życia i dostatków
 74 II,20 |         gdzie zaszczycenie całości ojczyzny potrzebować będzie."~Uniwersał
 75 II,21 |    przykład wierności i miłości do ojczyzny wszystkim daje.~Kanclerz
 76 II,21 |            razem niedługo do miłej ojczyzny powrócimy.~- O najjaśniejszy
 77 II,22 |           wojska na obronę króla i ojczyzny, o którym istotnie od dawna
 78 II,22 |            majestatowi o zbawienie ojczyzny chodzi? W skarbie naszym
 79 II,22 |       Króla, przyrodzonego obrońcę ojczyzny, naprzód uczyniliście bezsilnym,
 80 II,23 |       poradzić.~- Gdym wyjeżdżał z ojczyzny, świeciła mi łuna - rzekł
 81 II,23 |              rzekł z powagą - losy ojczyzny i Kościoła katolickiego
 82 II,25 |        zabiegi, choćby o zbawienie ojczyzny chodziło.~Był to wódz szczęśliwy
 83 II,25 |           niej przez groby i ruinę ojczyzny. Lubomirski byłby ją przyjął,
 84 II,25 |          który prace dla zbawienia ojczyzny, w imię swej podrażnionej
 85 II,25 |         siebie, jakby go już ojcem ojczyzny okrzyknięto.~Po dwóch bokach
 86 II,26 |      sprzągł ku zgubie majestatu i ojczyzny. Ale jak mogło być inaczej?
 87 II,26 |          na partyzanta majestatu i ojczyzny przerobi, a gdy na nic poszła
 88 II,26 |            i do służby majestatu i ojczyzny powrócił, nie przymuszon,
 89 II,27 |          że dla obrony majestatu i ojczyzny stanęła konfederacja tyszowiecka.~
 90 II,27 |           nim wiary ani miłości do ojczyzny, ani sumienia, ani ładu,
 91 II,27 |       rozjedli i takim afektem dla ojczyzny i majestatu zapłonęli.~-
 92 II,27 |        nędzni oracze w obronie tej ojczyzny i świętej wiary stawają!~-
 93 II,28 |       posłuchał, gdym go do obrony ojczyzny ekscytował, nie byłby dziś
 94 II,28 |     związek tak cnotliwy na obronę ojczyzny i wiary.~- Inny już wiatr
 95 II,28 |           uczynię, to ku pożytkowi ojczyzny i wiary będzie, ten niech
 96 II,29 |            ujrzał odmienioną twarz ojczyzny, już nie matki, ale karzącej
 97 II,29 | nieszczęśniku, czemuś to dla niego ojczyzny i pana odstąpił?~- Dawajcie
 98 II,30 |      obrony do upadłego najechanej ojczyzny.~Rosła tedy fortuna królewska,
 99 II,30 |            wierność dla pana i dla ojczyzny. Tak wrzało całe miasto.
100 II,31 |      obrony do upadłego najechanej ojczyzny.~Rosła tedy fortuna królewska,
101 II,31 |            wierność dla pana i dla ojczyzny. Tak wrzało całe miasto.
102 II,32 |      myśląc, że to dla majestatu i ojczyzny pierwsza żołnierska powinność.~-
103 II,32 |        zawdzięcza, tu stoi obrońca ojczyzny i sługa mój wierny, który
104 II,33 |          go między nieprzyjaciółmi ojczyzny znajdziesz!~- Tym lepiej! -
105 II,39 |     Srebrnego, miłość prawdziwa do ojczyzny i króla, wszystko to czyniło
106 II,40 |           to ścigaj nieprzyjaciela ojczyzny, nie prywatnego.~Kmicic
107 II,40 |    prywatnej zemsty nie wahasz się ojczyzny krwią oblewać.~- Tfu! -
108 III,3 |         umysłem, ale i miłością do ojczyzny wszystkich przewyższa, zaraz
109 III,3 |           zależą przyszłe losy tej ojczyzny. Ty ją ratować i ojcem jej
110 III,3 |          dowcipie i o afektach dla ojczyzny. Nic mi też milszego jak
111 III,5 |      marszałka może mu w ratowaniu ojczyzny przeszkodzić, wreszcie uspokoił
112 III,5 |       ambicję nad wszystko ceniąc, ojczyzny dla prywaty gotowi byli
113 III,5 |           choćby słuszną, mają dla ojczyzny poświęcać. Jedźcie tedy (
114 III,5 |       raczył!~- Rzymianinie! ojcze ojczyzny! - krzyknął Zagłoba chwytając
115 III,5 |         były zaklęcia na miłość do ojczyzny i jakoweś o prywacie wzmianki (
116 III,9 |      przepłynął na pognębienie nam ojczyzny, a myśli, że my w jej obronie
117 III,9 |        prawy żołnierz, jak obrońca ojczyzny, i był z takich, którzy
118 III,11|           zamiatając nieprzyjaciół ojczyzny, ale niegdyś nie było większego
119 III,11|          praktyk z nieprzyjacielem ojczyzny wybierał.~- No! - ozwał
120 III,12|     najwierniejszego sługę swego i ojczyzny, który choć geniuszem nie
121 III,13|     najwierniejszego sługę swego i ojczyzny, który choć geniuszem nie
122 III,15|   pięćdziesiąt lat już pracują dla ojczyzny, pięćdziesiąt lat przelewały
123 III,15|         drogę. Odchodzi kat naszej ojczyzny, odchodzi bluźniciel przeciw
124 III,16|            do opuszczonego króla i ojczyzny, od jawnego zdrajcy Janusza.
125 III,16|            i afekt dla miłej matki ojczyzny nakazuje...~Gdy tak mówił
126 III,17|      najstraszniejszą przepaść dla ojczyzny i jak lew ryczeć począł.
127 III,18|               Toż to gorszy Tatara ojczyzny ciemięzca! Rusz przeciw
128 III,18|      mówiąc, iż po stronie króla i ojczyzny stoję. Owóż pod przysięgą,
129 III,18|          więcej w tych czasach dla ojczyzny uczynił, niech mi stanie
130 III,18|            mnie o nieszczerość dla ojczyzny... Ja zaś, jako prawy obywatel,
131 III,20|          słabą ręką króla mojego i ojczyzny, za cóż, Panie, karzesz
132 III,20|            kary boskiej na zdrajcę ojczyzny i bezczestnego człeka. Mógł
133 III,20|      Exemplum jego dla majestatu i ojczyzny wierność. Zastawił się,
134 III,26|        nocy i we dnie, w pracy dla ojczyzny i trudzie, o tobie ciągle
135 III,26|           Twej wierze bluźnił!~- I ojczyzny nieprzyjaciel! - dodał Wołodyjowski. -
136 III,27|          ni mienia nie żałował dla ojczyzny! Wróg mój, kto na tego nieszczęśnika
137 III,27|         hojność i serce wylane dla ojczyzny. Wszakże, gdy cała Litwa
138 III,27|              tyś, widzisz, zdrajcę ojczyzny wypuścił, który ciężkie
139 III,28|               zgliszcza! Żeby choć ojczyzny nie zdradził! żeby się króla
140 III,30|         Bronił Najświętszej Panny, ojczyzny, króla, i teraz czuje, że
141 III,30|         jeno obrońca wiary, króla, ojczyzny!~A przecie zaraz po przestąpieniu
142 III,30|        dufam, że miłość do ginącej ojczyzny najlepszą ci będzie ostrogą."~
143 III,32|           powrocie naszym do miłej ojczyzny, gdy zdradliwy nieprzyjaciel
144 III,32|       względem naszego majestatu i ojczyzny tak niezmierne, że i syn