Tom, Rozdzial

1 II,10 |    pan Kmicic, a że mu już cierpliwość jako wrzód nabrała, gotowy
2 II,12 | złamał, przywołał wszystką cierpliwość i powtarzając sobie w duszy: "
3 II,17 |    Wyczerpała się jednak i cierpliwość szwedzka. Ta pokora oblężonych,
4 III,16|    wyczerpywała się i jego cierpliwość. Powoli zaczął też zapominać