Tom, Rozdzial
1 I,2 | gąsiory spleśniałe jakoby chorągwie w ordynku stoją.~- To chwała
2 I,6 | napór odeprzeć, ale jeszcze chorągwie swe zwycięsko poza własne
3 I,8 | A że, jako widzę, nowe chorągwie stawią na nogi, więc będzie
4 I,10 | nie pospolitaków; swoje chorągwie, w świecie sławne, nie ichmościów
5 I,10 | polskiej granicy wielkie chorągwie błękitne z białymi krzyżami
6 I,10 | rozwinęły się wszystkie chorągwie. Wittenberg wyjechał naprzód
7 I,10 | którą przechodziły szwedzkie chorągwie, wybiegając z heinrichsdorfskiego
8 I,10 | Stanisław Skrzetuski dwie chorągwie kaliszanów, chcąc śmiałym
9 I,10 | jakiej komputowe polskie chorągwie korzystały...~Tu umilkł
10 I,11 | musi tam na gwałt zbierać chorągwie i wprzód, nim przyjdziemy,
11 I,11 | bez zwłoki udali się pod chorągwie hetmana wielkiego litewskiego,
12 I,12 | przyprowadzili tu już swoje chorągwie; waszmościna niech w Upicie
13 I,14 | z tego? Co na to rzekną chorągwie komputowe?... Czy się o
14 I,14 | przecie szyi poucinać, owe chorągwie polskie, pójdą do niego
15 I,14 | niedostateczne, i jeśli polskie chorągwie przejdą do wojewody witebskiego,
16 I,14 | ten dokument i wszystkie chorągwie ze snu rozbudzę, aby na
17 I,15 | tedy przeciw księciu? jakie chorągwie?~- Naprzód widocznie ci
18 I,16 | czasu nie trać i ruszaj po chorągwie Mirskiego i Stankiewicza,
19 I,17 | goniec z doniesieniem, że chorągwie Mirskiego i Stankiewicza
20 I,17 | Nie wiem, gdzie się tam te chorągwie znajdują,~ale ty musisz
21 I,18 | pierś.~Litewskie lekkie chorągwie używały jeszcze kopij, które
22 I,19 | wojska moskiewskie miały owe chorągwie stamtąd przystęp do krajów
23 I,19 | Możemy tam owe zbuntowane chorągwie radziwiłłowskie porwać za
24 I,19 | męcząc radziwiłłowskie chorągwie, a nawet skubiąc je po trosze,
25 I,19 | Mieleszki, Ganchofa i dwie chorągwie jazdy pod wodzą samego księcia
26 I,19 | uderzył dłonią w czoło.~- Dwie chorągwie jazdy na koń natychmiast!
27 I,20 | na Podlasie, bo tam się chorągwie przeciw zdrajcom podniosły,
28 I,23 | przy nich?~- Była, bo się chorągwie Janowi Kazimierzowi pobuntowały,
29 I,23 | ale srodze to ćwiczone chorągwie i zjadliwe jak osy. Tatarzy
30 I,25 | zajęte były przez nadworne chorągwie hetmańskie lub przez małe
31 I,25 | własną książęcą ręką zdobywał chorągwie i działa; on na czele regimentów
32 I,25 | francuskich, rozbijał ciężkie chorągwie niemieckie, w trzydziestoletniej
33 II,1 | że rozpraszał zbuntowane chorągwie lub zmuszał je do poddania,
34 II,2 | gdzie tu najbliżej stoją te chorągwie, które się przeciw księciu
35 II,3 | albowiem skonfederowane chorągwie rozniosły o nich wieść po
36 II,4 | Podlasiu stoją podobno te chorągwie, które się przeciw hetmanowi
37 II,4 | na panów Skrzetuskich, na chorągwie stojące na Podlasiu.~- O
38 II,5 | Lipnicki mają rozdzielić chorągwie po kilkadziesiąt koni i
39 II,6 | Niektórzy już byli porozdzielali chorągwie na mniejsze oddziały, aby
40 II,6 | nieprzyjaciel zostawił w spokoju te chorągwie. Szwedzi zalewając kraj
41 II,6 | bezczynności. Poczęto ogarniać chorągwie, rozpisywać awizy wzywające
42 II,6 | przegląd wojska. Stały więc chorągwie na choroszczańskich błoniach,
43 II,6 | I tak przeglądał kolejno chorągwie, jak pasterz przegląda trzodę,
44 II,6 | rozlewem. Komenderowane chorągwie wychodziły też ochoczo ze
45 II,6 | zwyczaj żegnać idące do boju chorągwie - zresztą, lubił wszystko
46 II,6 | podnosiło.~Zaledwie jednak chorągwie znikły we mgle oddalenia,
47 II,7 | gdy jeszcze konfederackie chorągwie stały rozproszone po całym
48 II,11 | zbrojnej szlachty, całe chorągwie niezrównanej jazdy polskiej
49 II,12 | ciała zbiły się zbyt ciasno. Chorągwie wiały nad nią na kształt
50 II,12 | ojczyźnie się oponują, są chorągwie, które posłuszeństwo wypowiedziały,
51 II,14 | dziewiętnaście dział. Miał także dwie chorągwie jazdy polskiej, ale na nią
52 II,14 | błogosławił lud, wojsko, chorągwie kwitnące jak kwiaty, a migotliwe
53 II,14 | którą polskie sprzymierzone chorągwie postępowały pod przesławną
54 II,15 | to sprzymierzone polskie chorągwie uderzyły na nich znienacka.~
55 II,17 | padło na polskie posiłkowe chorągwie, które, prócz pułku Kuklinowskiego,
56 II,18 | dostojność to uczynisz, chorągwie Zbrożka i Kalińskiego pójdą
57 II,18 | broni, prócz tego wyciąć chorągwie Zbrożka i Kalińskiego niełatwo,
58 II,20 | gdzie się tylko polskie chorągwie znajdowały. Szlachta łzami
59 II,20 | pochlebnymi słowy utrzymywał te chorągwie polskie, które za nim do
60 II,26 | mgnieniu oka. Ale zostały inne chorągwie na konsystencjach stojące.
61 II,28 | Dziś jeszcze pójdę między chorągwie i krzyknę: Mości panowie!
62 II,28 | czyjeś warcholstwo chce chorągwie rozrywać, do nieposłuszeństwa
63 II,30 | okiem rzuciłeś, powiewały chorągwie białe, szafirowe, purpurowe,
64 II,31 | okiem rzuciłeś, powiewały chorągwie białe, szafirowe, purpurowe,
65 II,32 | wojska napadał i pojedynczo chorągwie znosił... Sam nie wiem,
66 II,33 | ocalił, i konfederackie chorągwie przed księciem wojewodą
67 II,37 | brakło, tworzyły się więc chorągwie jazdy bardzo doskonałej.
68 II,37 | zwłaszcza niektóre jej chorągwie, przewyższała dzielnością
69 II,37 | Radziwiłłowi wycinał te chorągwie, które się przeciw hetmanowi
70 II,38 | brakło, tworzyły się więc chorągwie jazdy bardzo doskonałej.
71 II,38 | zwłaszcza niektóre jej chorągwie, przewyższała dzielnością
72 II,38 | Radziwiłłowi wycinał te chorągwie, które się przeciw hetmanowi
73 II,39 | dość znaczną, skoro dwie chorągwie i regiment piechoty do szczętu,
74 III,1 | Wieprza do Wisły. Niektóre chorągwie polskie, stojące w gotowości
75 III,1 | uchodzili, długo ścigały chorągwie Zbrożka i Kalińskiego, przy
76 III,2 | kasztelan kijowski dwie chorągwie, które najbardziej ucierpiały
77 III,3 | strony fosy, kręciły się chorągwie lekkiej jazdy, same bezpieczne,
78 III,3 | włóczni; między nimi wiewały chorągwie różnych barw, a najwięcej
79 III,3 | przez południową bramę dwie chorągwie, Szemberkowa z laudańską -
80 III,4 | zupełnie, trzy zaś następne chorągwie obskoczyły tatarską modą
81 III,4 | czym podniósł buzdygan i chorągwie zaczęły z wolna, jedna za
82 III,5 | Czarniecki pościągał własne chorągwie, wszystkie partie okoliczne,
83 III,5 | Czarnieckiemu przysłał król dwie chorągwie jazdy; bardzo moderowanej,
84 III,6 | własną osobą prowadził nieraz chorągwie, nie dał odetchnąć nieprzyjacielowi,
85 III,9 | wyszedł, zaś kasztelańskie chorągwie wymykały się jedna za drugą.
86 III,9 | przeleciał przez wszystkie chorągwie, jak głuchy grzmot przez~
87 III,9 | Dopiero gdy coraz nowe chorągwie, idące rysią, ukazywały
88 III,9 | nie rzekłszy.~Tymczasem chorągwie doszły na dwadzieścia kroków
89 III,9 | tych ludzi, że pchały się chorągwie na wyścigi; krzyk komendy
90 III,9 | umykać ku głównej armii.~Chorągwie Czarnieckiego biegły za
91 III,9 | wpadły w gęstwinę lekkie chorągwie.~Lecz w lesie czekali już
92 III,9 | Żołnierze znów poczęli ciskać chorągwie pod nogi panu Czarnieckiemu,
93 III,9 | Wszystkie działa, wszystkie chorągwie, wszystka starszyzna, prócz
94 III,11| czym ruszył pan Sapieha chorągwie ku Warszawie. Po drodze
95 III,11| natury tamtejszą szlachtę na chorągwie, w niczym komputowemu wojsku
96 III,11| prychały na dobrą wróżbę. Chorągwie w sprawie i w porządku płynęły
97 III,11| jak grzmot przez wszystkie chorągwie i przez jakiś czas słychać
98 III,11| Pragi wstrzymał pan wojewoda chorągwie i nakazał wolny pochód.
99 III,11| całym obozie. Nie wszystkie chorągwie miały konie pod ręką i te
100 III,11| Wołodyjowski zwrócił natychmiast chorągwie, Kmicic Tatarami dognał
101 III,11| w mgnieniu oka, po czym chorągwie cofnęły się spiesznie spod
102 III,12| Najpierwej przyciągnęły tatarskie chorągwie pod Subaghazim, ale nie
103 III,12| zgiełk nieopisany. Koronne chorągwie, w miarę jak która przeszła,
104 III,12| im wyznaczono. Niektóre chorągwie pozostały na Pradze, inne
105 III,13| Najpierwej przyciągnęły tatarskie chorągwie pod Subaghazim, ale nie
106 III,13| zgiełk nieopisany. Koronne chorągwie, w miarę jak która przeszła,
107 III,13| im wyznaczono. Niektóre chorągwie pozostały na Pradze, inne
108 III,15| już w mieście! Widzę nasze chorągwie!!!~Ogień szwedzki słabnie
109 III,15| nimi chwiały się rozwinięte chorągwie które przed królem polskim,
110 III,15| królewski, na stojące w szyku chorągwie, po czym wzrok jego ogarniał
111 III,15| nawet karniejsze regularne chorągwie jęły szemrać groźnie przeciw
112 III,15| rozżarte wpadają między chorągwie, cisną je, chorągwie mieszają
113 III,15| między chorągwie, cisną je, chorągwie mieszają się, nie mogąc
114 III,15| natarczywiej. Wprawdzie stanęły chorągwie jakby do boju, a piechota
115 III,16| wiewały chustki, kłaniały chorągwie, on zaś uniósł przyłbicy
116 III,19| czekać... Nasze polskie chorągwie są jeszcze tu, nie zdało
117 III,21| Sapiehę i wycięliśmy dwie chorągwie jazdy oraz regiment piechoty
118 III,24| szwedzki nużył się, a polskie chorągwie, które trzymały się jeszcze
119 III,25| szwedzki nużył się, a polskie chorągwie, które trzymały się jeszcze
120 III,27| mu dwie lekkie litewskie chorągwie i świeży czambulik ordy,
121 III,27| jenerała Walrata oraz cztery chorągwie z komendy Bogusławowej:
122 III,27| pomoc. Za nią litewskie chorągwie poszły rysią, że zaś najwięcej
123 III,27| odróżnić pozatykane na wałach chorągwie: błękitne szwedzkie i żółte
124 III,27| zadowoleniem i nie mieszkając chorągwie ruszył.~Ale tym razem poszła
125 III,27| już był pewien zwycięstwa.~Chorągwie, siekąc i bodąc na wyścigi,
126 III,27| grać armaty. Już i inne chorągwie dobiegają; każda za chwilę
127 III,27| puszcza ostatnie swe dwie chorągwie, jak dwa sokoły z berła.~
128 III,27| w tej samej chwili, gdy chorągwie owe uderzają na piechotę
129 III,27| wycinają wszystkie inne chorągwie - więc tamci mkną jak rozprószone
130 III,27| rozproszeniu; lecz tam, gdzie chorągwie cięły piechotę, wznosiły
131 III,27| chórem.~Za czym poczęto chorągwie zdobyte zwozić i zatykać
132 III,28| lustrację i postawił swoje chorągwie piechoty, przyszły znów
133 III,29| się z niego ludzie, konie, chorągwie, buńczuki, szable i idą -
134 III,30| szablach.~Lecz i Babiniczowe chorągwie były tak pomęczone, że nie
135 III,30| mieli.~Przeciągały tedy chorągwie przed nim jedna po drugiej.
136 III,30| wyżej i wyżej! Przeciągające chorągwie witały go gromkim okrzykiem,
137 III,30| przez Radziwiłła wycinał te chorągwie, które razem z Radziwiłłem
|