Tom, Rozdzial
1 I,1 | niesnaski powstały, tedyby mogli słowo rzec, ale tak mniemam,
2 I,2 | nie wyszedł.~Ale oni nie mogli wyjść, bo już ze trzy godziny
3 I,4 | tak ją pocieszali, ale nie mogli pocieszyć. Po ich odjeździe
4 I,5 | statecznym człowiekiem, mogli byli znaczne Rzeczypospolitej
5 I,6 | chyba jedni Domaszewicze mogli go wyśledzić. Wielu twierdziło
6 I,6 | jedyną we własnych szablach mogli znaleźć obronę; więc też
7 I,6 | wojska z leż zimowych i skąd mogli wiedząc, że z wiosną wojna
8 I,7 | bez Stakjanów, którzy nie mogli przybyć na czas, pan Wołodyjowski
9 I,9 | kilku mężów, którzy śmiało mogli mi stawić czoło.~- Aza mogli
10 I,9 | mogli mi stawić czoło.~- Aza mogli być tacy?~- Mogli, bo byli.
11 I,9 | Aza mogli być tacy?~- Mogli, bo byli. Był pan Podbipięta.
12 I,9 | Bóg, żebyśmy przyjaciółmi mogli zostać. Waćpan to mnie wprawdzie
13 I,10 | nigdy w polu dostać nie mogli. Prawda, że i wojną wyczerpana,
14 I,10 | coś znaczniejszego wskórać mogli.~Wojewoda położył ręce na
15 I,10 | niełatwo do sprawy przyjść mogli. Stawał na przykład towarzysz
16 I,10 | wielkopolscy nie szli i nie mogli iść za przykładem owych "
17 I,10 | się ich ima.~- Tak i nie mogli wam się oprzeć, co?~- Impetu
18 I,10 | oprzeć, co?~- Impetu nie mogli wytrzymać.~- Mości panowie,
19 I,10 | słyszycie, co mówią: impetu nie mogli wytrzymać!... A co?... Impet
20 I,11 | Kłodziński czyniliśmy, cośmy mogli, aby ducha między szlachtą
21 I,12 | pachołkowie, ale przecie nigdy nie mogli naszym wojskom komputowym
22 I,12 | pan Koniecpolski ojciec mogli z nim wejść w paragon. To
23 I,13 | czole i siedzący bliżej mogli dostrzec, że czoło to było
24 I,14 | którzy, jako cudzoziemcy, nie mogli mieć w tej sprawie głosu -
25 I,14 | ludzi swoich, którzy by mogli pociągnąć innych nazwiskiem,
26 I,14 | suffragia w sejmach Rzeszy mieć mogli. Ale ojczyzny ani pana swojego
27 I,16 | którzy by się jej przydać mogli. Człeku się zdaje, że sam
28 I,17 | i zmartwieni ciężko, nie mogli przecie wstrzymać śmiechu,
29 I,17 | dwoma nawet, to jeszcze by mogli być w Birżach przed nami
30 I,17 | pieniędzy po ekonomiach będziemy mogli wziąć, to bierzmy także.
31 I,17 | a jako pierwszy przykład mogli posłużyć dragoni pana Rocha,
32 I,18 | zwierzęcych.~A tu rycerze nasi mogli podziwiać sprawność szwedzkiego
33 I,18 | próbowali zatrzymać się, ale nie mogli podołać.~Była to dziwna
34 I,19 | aby go przekabacić nie mogli, ale i ten albo zdradził,
35 I,19 | radziwiłłowskich wymknąć się mogli - jednakże spełnił wszystkie
36 I,21 | Tyle oni nie zaważą, aby mogli całe przedsięwzięcie waszej
37 I,22 | sąsiadka nie jest tak obcą, aby mogli zacząć z sobą zwyczajną
38 I,22 | oboje nie chcieli i nie mogli wypowiedzieć szczerze, jasno
39 I,23 | lepiej, ale nie będziem mogli, jeśli książę Bogusław dłużej
40 I,25 | powiększali ci jeszcze, którzy mogli z lewego brzegu Wilii, spod
41 I,26 | spadł z konia.~Zanim inni mogli zrozumieć, co się stało,
42 II,2 | o kilka kroków, ale nie mogli rozpoznać stojących przy
43 II,2 | waszej miłości, ni partii nie mogli znaleźć. Przygnali nas aż
44 II,2 | jedni drugim na pomoc iść mogli. Hetman mało ma jazdy, jeno
45 II,4 | ręce leciała, że ledwie mogli jej docucić... A wszelako...
46 II,4 | przeciwników, że ostrzem nie mogli go dosięgnąć, i wystrzeliwszy
47 II,4 | ciasną, że jeno pięściami mogli się grzmocić; przez chwilę
48 II,5 | którzy i tak nie wszyscy mogli się pomieścić. Ów Szczuczyn
49 II,9 | od których w nagłym razie mogli się pomocy spodziewać. Kraj
50 II,9 | księża, w misji osiedli, mogli mieć "do świata przystęp".~
51 II,10 | których byśmy ich i teraz nie mogli pokonać?~- Najpierw to -
52 II,15 | którzy w każdej chwili mogli sądzić, że tam już wszystko
53 II,15 | podjechał do zdobytego szańca. Mogli wprawdzie z klasztoru dojrzeć
54 II,16 | nim Zamoyski i Czarniecki mogli się pomiarkować, co się
55 II,16 | masztu nad falami. Czyli więc mogli rozbitkowie, do tego masztu
56 II,16 | ludzkich obrachowań nie mogli.~A jednak, właśnie w chwili
57 II,16 | fortecy i jej słabych stronach mogli donieść; następnie, podwoiwszy
58 II,17 | byście pokorą i poddaniem się mogli jakiekolwiek bezpieczeństwo
59 II,17 | księdza Lassoty, oblężeni nie mogli nic widzieć.~Tymczasem między
60 II,17 | strony błąd, bo oblężeńcy mogli tymczasem naprawić w dawnym
61 II,18 | szańca zakrywała Kmicica; mogli go usłyszeć, nie mogli zobaczyć.
62 II,18 | mogli go usłyszeć, nie mogli zobaczyć. Teraz chodziło
63 II,19 | komendę Kmicica. Ale wówczas mogli się stać groźni, jeśli nie
64 II,19 | strażnicy na murach, którzy nie mogli być w kościele, chcąc sobie
65 II,19 | powie, żeśmy go zdobyć nie mogli, jeno żeśmy nie chcieli.~-
66 II,19 | strażnicy przy bramach.~Lecz nie mogli nic widzieć, bo z wieczora
67 II,20 | Sapieha zmógł, bo Szwedzi nie mogli księcia wojewody ratować...
68 II,20 | pomagał, o czym na dworze mogli słyszeć.~- Panie pułkowniku!
69 II,20 | potężną Rzeczpospolitę, nie mogli ukryć pogardy dla zwyciężonych,
70 II,20 | prowincyj i miast odzyskać nie mogli, i Bogu powinnej chwały
71 II,20 | postanowienie wprowadzić nie mogli; byle się tylko ta staropolska
72 II,23 | chorągwi i znaków doczekać nie mogli.~- Pewnie - mówiono - Szwedzi
73 II,24 | Żołnierze z dalszych trójek nie mogli strzelać, nie mogli iść
74 II,24 | nie mogli strzelać, nie mogli iść na ratunek przodowym,
75 II,24 | działać, skutkiem czego mogli się trzymać dłużej. Lecz
76 II,25 | Przez chwilę nic obaj nie mogli przemówić, lecz na ten wspaniały
77 II,28 | i pod Częstochowę ruszyć mogli!~- Pod Częstochowę! - krzyknął
78 II,30 | zbytniego ścisku pomieścić nie mogli. Król zaś trawił dnie całe
79 II,31 | zbytniego ścisku pomieścić nie mogli. Król zaś trawił dnie całe
80 II,33 | Toteż rycerze nasi zaledwie mogli utorować sobie przez tłumy
81 II,33 | takowy zbytek zdobyć się nie mogli, posługując się w ręcznym
82 II,36 | nad miarę, ażeby wrócić mogli piechotą do Zamościa. Otrzymali
83 II,36 | Daruję ich zdrowiem, aby mogli panu staroście opowiedzieć,
84 II,39 | fatygą postępować przed się mogli, nie śpiąc, nie jedząc,
85 II,39 | bezpiecznej nie mając. Z obozu nie mogli się wychylić, bo ordyńcy
86 II,40 | nieuchronną, gdyż jedni nie mogli już dłużej uciekać, drudzy
87 II,41 | zaraz minie... Będziem się mogli rozmówić.~Jakoż po chwili
88 III,4 | zaledwie drżącymi rękoma mogli utrzymać dzidy i muszkiety.
89 III,4 | takich ludzi, którzy by mogli w otwartym polu z szablą
90 III,4 | deskami, ażeby tylko przejść mogli.~Dobra nadzieja świeciła
91 III,4 | broń szwedzcy żołnierze nie mogli się mierzyć z wyćwiczoną
92 III,5 | od męki głodowej spać nie mogli. Nim drugi kur zapiał, znękane
93 III,5 | Kańczudze, Tyczynowi - gdzie mogli i gdzie spodziewali się
94 III,6 | tyla, żeśmy zrachować nie mogli, ale tamci poszli dalej,
95 III,6 | głównej drodze, skąd jedynie mogli się spodziewać nieprzyjaciela.
96 III,6 | nawet ratunku myśleć nie mogli, pognał więc król w kupie
97 III,6 | jeszcze na nogach utrzymać się mogli, żgali nożami w brzuchy
98 III,6 | walczący z jednej strony mogli już dojrzeć krzywe szable
99 III,6 | młodego rycerza, ale nie mogli go znaleźć, bo pan Roch
100 III,7 | wytrzymać nawałności nie mogli. Wygnieciono ich jak robactwo
101 III,7 | największych ludzi widzieć mogli. Czymże to oni nas bowiem
102 III,7 | bieda, że nie zawsze będziem mogli razem chodzić, bo służba
103 III,9 | zamkniętymi siedzieli i nie mogli wychylać się w pole.~Aż
104 III,9 | w lesie było ciemno, nie mogli poznać, co to za wojsko,
105 III,11| okolice, w których jako tako mogli się wyżywić. Troskał się
106 III,11| żołnierze jego kupkam i jeno mogli się odstrzeliwać. Wreszcie
107 III,12| pułkownicy pocieszali go, jak mogli, i prawdę rzekłszy, istotnie
108 III,12| drzewa nie zasłaniały widoku, mogli więc przekonać się i bez
109 III,13| pułkownicy pocieszali go, jak mogli, i prawdę rzekłszy, istotnie
110 III,13| drzewa nie zasłaniały widoku, mogli więc przekonać się i bez
111 III,14| Kazimierowskiego, lubo nie mogli utrzymać owego punktu.~Z
112 III,15| nawet byli chcieli, nie mogli ustąpić, tak popychano ich
113 III,15| słonecznym szturmujący zaledwie mogli się rozpoznać. Mimo to walki
114 III,15| że dalszy opór daremny. Mogli wprawdzie Szwedzi bronić
115 III,16| wprawdzie dość potężni i mogli deptać po prawie, lecz gdyby
116 III,17| mimo wszelkich wysileń, nie mogli tego dokazać.~Jej twarz
117 III,21| austriackich i francuskich, nie mogli podróżować inaczej, chyba
118 III,22| i Szteinboka, którzy go mogli zaopatrzyć w nowe siły i
119 III,23| grasantów lub leśnych osaczników mogli. Nie puszczał ich i dlatego,
120 III,24| widnokręgu, a dosięgnąć ich nie mogli. Za to pan Andrzej co chwila
121 III,24| być we wstępnym boju nie mogli, a i sam pan Gosiewski,
122 III,24| Szwedzi już nastarczyć nie mogli, ale po to, żeby Prusom
123 III,24| markotno było wielce, że nie mogli tym razem nic wskórać przeciw
124 III,24| się przemknąć! Wyście nie mogli, ale to inna rzecz, bo łatwiej
125 III,25| widnokręgu, a dosięgnąć ich nie mogli. Za to pan Andrzej co chwila
126 III,25| być we wstępnym boju nie mogli, a i sam pan Gosiewski,
127 III,25| Szwedzi już nastarczyć nie mogli, ale po to, żeby Prusom
128 III,25| markotno było wielce, że nie mogli tym razem nic wskórać przeciw
129 III,25| się przemknąć! Wyście nie mogli, ale to inna rzecz, bo łatwiej
130 III,26| drugiego, a że jasyru brać nie mogli, więc pławili się od rana
131 III,27| przed bitwą konie i ludzie mogli sił nabrać. Postanowił pan
132 III,27| nienawidzili Bogusława, nie mogli jednak wstrzymać się także
133 III,27| do najdalszych krańców, i mogli cały rozmiar swego zwycięstwa
134 III,31| tak że dopiero pod wieczór mogli wyruszyć z Mitrunów.~W tamtą
135 III,31| którego zrazu dojrzeć nie mogli, bo droga w tym miejscu
136 III,32| vacat, nagrodzić go będziem mogli, prosim uprzejmie nam miłych
|