Tom, Rozdzial
1 I,4 | go pierwszy Kokosiński i kazał dać. Obsiedli tedy stół,
2 I,7 | ich ogień w same twarze; kazał więc pan Wołodyjowski drzwi
3 I,7 | rozmówmy się.~Wołodyjowski kazał przerwać robotę i spytał:~-
4 I,10 | I klasnąwszy na pachołka kazał sobie podać inkaustu, piór
5 I,10 | godziny pan wojewoda poznański kazał rozjeżdżać się ludziom do
6 I,12 | Tym bardziej że chorągiew kazał w Upicie zatrzymać - odrzekł
7 I,12 | ścianie obok wzniesienia; tam kazał się im zatrzymać, a sam
8 I,13 | odwrócił uwagę w inną stronę i kazał zapomnieć rycerstwu o aresztowaniu
9 I,13 | pan Kmicic nie wrócił, i kazał sobie dać znać, gdy wróci.~
10 I,13 | on za Romnami lasy rąbać kazał, by sobie gościniec do nieprzyjaciół
11 I,14 | Gardie, zawartemu.~Książę kazał wprawdzie aresztować oporną
12 I,14 | trabantów szkockich. Książę kazał odejść żołnierzom. Zostali
13 I,17 | jegomość każe, bo pewnie mu nie kazał ze Szwedami się łączyć.
14 I,17 | by nie oponowała, więc kazał inną drogą jechać. Zaraz
15 I,17 | Roch - że ja do Kiejdan kazał nawracać, bo mnie kazali
16 I,17 | zawrócili znów do Birż. Pan Roch kazał jednemu z dragonów siąść
17 I,17 | tedy poznał mnie od razu i kazał przyjść na obiad. Na onym
18 I,17 | Kowalski, zamiast odpowiadać, kazał ustępować z drogi, przychodziło
19 I,17 | odprawiwszy wprzód konwój, kazał potem nas wszystkich, nie
20 I,17 | zupełnie, pan Wołodyjowski kazał ludziom siadać na koń, lecz
21 I,18 | rozwartego na oścież kołowrotu, kazał zwolnić kroku. Mógł on uderzyć
22 I,18 | spodziewając się bitwy w ciasnocie, kazał je zatknąć poprzednio przy
23 I,18 | bo pan Michał kilku tylko kazał oszczędzić, więc inni widząc
24 I,19 | jegomość chorągwiom niektórym kazał z Ukrainy wracać, aby nad
25 I,19 | własnej chorągwi, więc hetman kazał mu odesłać sobie część sił,
26 I,20 | zaklaskał w dłonie na pachołka i kazał mu podać czwartą szklenicę,
27 I,21 | samego Kmicica relację, więc kazał go natychmiast wołać do
28 I,23 | nieboszczyk, pan Łaszcz, który kazał sobie nimi delię podszyć...
29 I,25 | odpoczynku, więc pan Andrzej kazał żołnierzom zdjąć juki z
30 I,25 | zakrzyknął na pokojowca i kazał mu wołać podstarościego,
31 I,25 | boję.~- Czy książę wojewoda kazał zachować sekret przede mną
32 I,26 | żeby nie to, żem ja sobie kazał z dziesięć wiader wody rano
33 I,26 | księcia hetmana, bo i sam kazał mnie sprowadzić. Myślałem
34 I,26 | żołnierzów rozstrzeliwać kazał; często natura szlachecka
35 II,1 | się trzymać, i w tym celu kazał żołnierzom strażować przy
36 II,1 | zaraz w komorze. Soroka kazał chłopu iść naprzód, sam
37 II,1 | rzekł Soroka.~To rzekłszy kazał chłopu wrócić i sam zawrócił
38 II,4 | dwóch milach od Szczuczyna kazał skręcić w stronę Wąsoszy,
39 II,4 | Zagłoba, który szedł z nami, kazał go obszukać, czyli jakich
40 II,4 | wojewody, których zaraz by kazał rozstrzelać, gdyby mu Kmicica
41 II,6 | już po temu.~Wołodyjowski kazał przynieść pić i dalej gawędzili
42 II,7 | Kmicica i z samego zamku kazał walić z moździerzy, zupełnie
43 II,7 | niż gdybym go ze skóry kazał żywcem obedrzeć.~- Żadnego
44 II,9 | Prus za skóry wymieniali. Kazał im też swą sprawność w strzelaniu
45 II,9 | zwłaszcza że starosta ostrołęcki kazał wyciąć drogę w lasach, aby
46 II,10 | winie dawnego kwitu i nie kazał go zjeść okazicielowi. Nic
47 II,10 | a gdy oficer odjechał, kazał co prędzej parobkowi leźć
48 II,10 | żywił, jeńców nawet potopić kazał. Pan starosta, któremu pomoc
49 II,12 | celi, rozbudził Sorokę i kazał się przed spoczynkiem ćwiczyć,
50 II,13 | wycieczek. Pan Różyc-Zamoyski kazał je zakładać belkami, cegłami,
51 II,13 | klasztoru. Wrzeszczowicz kazał zapalić zabudowania przy
52 II,13 | na postrach księżom walić kazał. Jednakże początek był dany.~
53 II,15 | ludziach, jenerał zaciął się i kazał dalej ogień prowadzić.~-
54 II,15 | którym na ziemię rzucić się kazał, sam zaś wziął się nieco
55 II,16 | Sprowadzonych do obozu szwedzkiego kazał Miller umyślnie obwodzić
56 II,16 | przeznaczono!...~Miller kazał ich natychmiast wyprowadzić.
57 II,17 | więc na większe działa, kazał strzelać z mniejszych. Dni
58 II,17 | bowiem ministrów luterskich i kazał im czary odczyniać. Chodzili
59 II,17 | po pochyłości.~Miller nie kazał strzelać do baszt, ale w
60 II,17 | zbliżyć się do twierdzy, kazał Miller rzucić w ciemności
61 II,18 | prawie zupełnie siły.~Miller kazał go natychmiast stawić przed
62 II,18 | ze sobą trzech żołnierzy, kazał jednemu z nich wziąść Kmicica
63 II,18 | szczerym polu. Pułkownik kazał wprowadzić do niej Kmicica,
64 II,18 | powiem, że pułkownik nie kazał puszczać...~- Tak będzie.
65 II,18 | wiedział i - złodziej! - kazał nam talara z głowy płacić.
66 II,19 | co powie Miller; on zaś kazał przede wszystkim przynieść
67 II,19 | poznano go i schwytano. Miller kazał go rozciągnąć na torturach;
68 II,22 | samego dnia, a nazajutrz kazał mu ze sobą jechać do Opola,
69 II,23 | podków jako trzcin, on zaś kazał im za każdą po talarze dawać,
70 II,23 | przyłożywszy mu sztych do gardła, kazał opowiadać całą prawdę.~Zeznał
71 II,26 | wyrokami ferezję sobie podbić kazał, a przecie sławion był i
72 II,26 | zamysły wyszły na wierzch, kazał mi na krucyfiksie poprzysiąc,
73 II,28 | oblężniczych. Z ostatnim szturmem kazał na powrót swój, rychło mający
74 II,28 | jeszcze by mu sperkę dać kazał. Takie już u niego serce!~-
75 II,29 | masz. Wasza książęca mość kazał go w Kiejdanach rozstrzelać.~
76 II,32 | zaraz też Jan Kazimierz kazał mu stanąć przed sobą i ścisnąwszy
77 II,32 | Wszelako przedtem pan Zagłoba kazał go obszukać, jeśli jakowych
78 II,35 | pierwszy odblask pożogi i kazał winnym wywieszać się wzajemnie.
79 II,35 | żadnej spyży dostarczyć, kazał ich kilku pan Andrzej siec
80 II,36 | pan starosta był wesół i kazał dolewać w kielichy, które
81 II,36 | przestali batożyć rajtarów, kazał ich więc pan Andrzej pognać
82 II,36 | gdybym ich był obwiesić kazał. Czego żem nie uczynił,
83 II,39 | odjął ich Tatarom, jeść dać kazał i konfesaty bez przypiekania
84 II,41 | Janowa, między brzeźniakami, kazał Bogusław usypać szańczyki,
85 II,41 | trudnością mógł usiedzieć, kazał się więc czterem drabantom
86 II,41 | konia stał tuż obok, więc kazał go zdjąć natychmiast.~-
87 II,42 | dobrze sypiali na kulbakach. Kazał więc tylko pan Andrzej konia
88 II,42 | zmroczyło się na świecie, Kmicic kazał naciąć pęki łoziny, zwiędłego
89 II,42 | przepłyną poza szańce.~Wówczas kazał się przeprawić na drugi
90 II,42 | brzeg prawie wszyscy. Kmicic kazał spieszonym siadać za jezdnymi
91 III,1 | wsiach i miastach ogłaszać kazał, iż który chłop zbrojnego
92 III,1 | poczęły. Więc pan Czarniecki kazał trąbić na odwrót, aby tamtych
93 III,1 | Wasza królewska mość! co mi kazał Czarniecki powtórzyć, tom
94 III,2 | rozochocił się i zaraz kazał co najlepszych win przynieść.
95 III,2 | Żyrskiego, człeka znacznego, kazał po majdanie końmi włóczyć
96 III,3 | Uniesiony gniewem król szwedzki kazał zapalić wszystkie okoliczne
97 III,3 | niespodziany wypadek - więc kazał strzelać dzień i noc.~-
98 III,4 | liczbę ludzi ocalić, więc kazał trąbić na odwrót. Ruszyli
99 III,5 | opowiedzieli, Lubomirski kazał ich przyjąć natychmiast,
100 III,6 | kwaterze...~To rzekłszy kazał pan kasztelan podać kielichy
101 III,6 | pan oficer "siablę" dać kazał.~- A dać mu tam jaką szerpentynę! -
102 III,6 | Tymczasem pan Czarniecki kazał szukać młodego rycerza,
103 III,8 | naprawdę taki osiłek gonił, kazał wybrać dwunastu co najtęższych
104 III,9 | sprawy, a pan Czarniecki kazał również dąć w krzywuły i
105 III,9 | dlaczego pan Czarniecki kazał Wąsowiczowi zdobywać most,
106 III,11| się ukazał. Samże hetman kazał mi jechać i koniecznie dowiedzieć
107 III,11| zaproszono. Wołodyjowski kazał co duchu zapalić parę szop,
108 III,12| odrzekł król.~Po czym kazał sobie podać co duchu konia,
109 III,13| odrzekł król.~Po czym kazał sobie podać co duchu konia,
110 III,14| wszystkie strony sypał, lasy kazał na mile całe wycinać, by
111 III,14| hufnalami bym go podkuć kazał...~- Daj waćpan spokój! -
112 III,15| ją w mgnieniu oka, on zaś kazał zaraz rąbać wąską dziurę
113 III,15| w mieście żywności. Król kazał dawać, co było można, sam
114 III,15| kanclerz, przed którym król kazał broń prezentować piechocie,
115 III,20| Ketling?~- Powiada, że książę kazał nas jako jeńców wojennych
116 III,21| Dlatego i teraz mnie szanować kazał, bo pamiętał, iżem tam domową
117 III,21| księcia pana, dla której kazał wszelkie mieć atencje, a
118 III,22| gdy się czuł najzdrowszy, kazał się ubrać i poszedł do Anusi.~-
119 III,23| wystawić. Starosta zżuł gniew, kazał dać tego dnia jednemu rajtarowi
120 III,23| wziętym do niewoli chłopom kazał dla przykładu ucinać prawe
121 III,23| Książę żądał posiłków i nie kazał zostawiać w Taurogach więcej
122 III,24| potęga szwedzka. Karol Gustaw kazał jej swego czasu umyślnie
123 III,24| tygrysie. Jeńców nie żywił, kazał ich wieszać Tatarom, gdyż
124 III,25| potęga szwedzka. Karol Gustaw kazał jej swego czasu umyślnie
125 III,25| tygrysie. Jeńców nie żywił, kazał ich wieszać Tatarom, gdyż
126 III,26| Wołodyjowski klasnął w ręce i kazał czeladnikowi napitku przynieść,
127 III,27| więcej. Książę Bogusław kazał też rzucać medykiem w prześcieradłach
128 III,27| strachu do konia. Kmicic kazał mu ruszyć po wodę, sam zaś
129 III,27| cmokanie tysiąca warg.~Kmicic kazał sobie podać konia, siadł
130 III,28| w ręce Sakowicza, który kazał go ze skóry obedrzeć, biedny
131 III,29| tymczasem i skoczywszy do jazdy kazał wszystkim, którzy mieli
132 III,31| dowieziecie go do Lubicza.~- Kazał się koniecznie tam wieźć,
133 III,32| śmiał się sprzeciwiać, więc kazał jeno wymościć sianem skarbniczek,
134 III,32| kościele po rozłące spotkać kazał...~Więc myśli jego i serce
|