Tom, Rozdzial
1 I,1 | nimi waćpanu dziękowała, całe życie... całe życie, panie
2 I,1 | dziękowała, całe życie... całe życie, panie Andrzeju...~
3 I,2 | porozlewane wino utworzyło całe jeziora.~Tak to bawili się
4 I,4 | kobiecą, i tę ufność, z jaką całe czyste uczucie oddała panu
5 I,5 | ledwie przyjechał, już cię całe obywatelstwo ma za gwałtownika
6 I,6 | które panna Aleksandra całe pogorzelcom oddała. Prócz
7 I,6 | zamyślał, chcąc żywot mój cale odmienić, wedle słodkich
8 I,6 | nieprzyjacielskie państwa, a za nimi całe ziemie i powiaty tworzyły
9 I,7 | malarz. Niektóre zaś komnaty całe od złota; krzesła i ławy
10 I,7 | groźbę uwierzyli wszyscy. Całe zwycięstwo mogło być jedną
11 I,7 | ramiona szlachty, jakby całe życie w najlepszej z nią
12 I,8 | Wołodyjowski mówił dalej:~- Całe szczęście, że to nie pierwszyzna.~
13 I,8 | A po bułance. Dyć ją całe wojsko zna.~- Jako żywo,
14 I,9 | Kurcewiczównę. To był dopiero afekt! Całe wojsko płakało widząc Skrzetuskiego
15 I,9 | tedy bym list zatrzymał. Całe to szczęście, żeś tego nie
16 I,10 | graniczny polski. Na ten widok całe wojsko uczyniło okrzyk ogromny,
17 I,10 | skandynawski, zanim przeleciał całe Niemcy, po dwakroć połamał
18 I,10 | czynił się coraz większy i całe powietrze przesycone było
19 I,10 | lipca, straże dały znać, że całe wojsko szwedzkie ukazało
20 I,11 | którzy częstokroć przez całe życie nie wychylali się
21 I,12 | pana, a są tacy, którzy całe życie siedzą.~- Dziwno mi
22 I,12 | głośno gada, a we dnie przez całe godziny naradza się z Harasimowiczem.~-
23 I,14 | apostoł znaczy więcej niż całe pułki, niż całe regimenty
24 I,14 | więcej niż całe pułki, niż całe regimenty cudzoziemców.
25 I,16 | tą twoją dziewczyną stoi całe mrowie laudańskie, które
26 I,17 | krwi i przerazić przykładem całe wojsko, wszystką szlachtę,
27 I,18 | silny i niósł iskry, ba! całe snopki podobne do ptaków
28 I,19 | nami a Pontusem dyfidencje. Całe dzieło może się popsować
29 I,20 | dwoma gołębnikami po rogach. Całe chmury białych gołębi kłębiły
30 I,20 | impedimenta mu gotuje, przez które całe przedsięwzięcie szczeznąć
31 I,21 | oni nie zaważą, aby mogli całe przedsięwzięcie waszej książęcej
32 I,23 | wszystko nie dochodzi w porę; całe zaś wojsko, które przy mnie
33 I,25 | drągami okiennice dworów i całe wsie wyludnione.~Pola były
34 I,25 | więc pan Andrzej co chwila całe gromady chłopstwa, z żonami
35 I,25 | drogach napotykali ciągle całe gromady, a szlachta, która
36 I,25 | nazywacie. A tu ani rusz! Całe szczęście, że książę elektor
37 I,25 | krajczostwem, niechże przez całe cnotliwe życie aż do cnotliwej
38 II,6 | podniósł serca żołnierzy; całe wojsko poczuło, że ma jakowyś
39 II,6 | jajecznicy. Boże miły, toż on całe życie nic innego nie robił.~-
40 II,6 | zbliża się nie podjazd, ale całe wielkie wojsko.~I nie wiadomo
41 II,9 | starych rabusiów, którzy całe Niemcy katolickie splądrowali
42 II,11 | koronnych i litewskich, całe tłumy zbrojnej szlachty,
43 II,11 | tłumy zbrojnej szlachty, całe chorągwie niezrównanej jazdy
44 II,11 | sił nie stawało, bo przez całe tygodnie nic innego nie
45 II,11 | miasto w dali, a pod górą całe szeregi domów i chat, które
46 II,11 | prowadzącej na górę, widać było całe szeregi straganów, w których
47 II,13 | Anioł Pański, a za nim tłumy całe. Stojąca na murach szlachta
48 II,15 | śmierć niosące. Chwilami całe powietrze nad klasztorem
49 II,15 | rzucali się teraz w kilku na całe gromady.~Dzielny pułkownik
50 II,15 | najbliższych klasztoru szańców. Całe pułki błąkały się w rozpaczliwym
51 II,16 | Nie tylko oficerowie, ale całe wojsko miało na ustach jedno
52 II,16 | zdrętwiało ze zgrozy wojsko całe. Działa umilkły; rada zebrana
53 II,16 | urągać, bluźnić, wyzywać. Całe tłumy ich wdzierały się
54 II,17 | Lanckoroński, z nimi zaś całe wojsko, czekają tylko na
55 II,17 | niczego nie dotrzymają. Całe królestwo wydane zostało
56 II,17 | kule się jej nie imają.~Dwa całe dni zeszło na próżnej strzelaninie.
57 II,17 | ksiądz Kordecki.~- W tym jest całe periculum wyprawy, bo muszę
58 II,18 | dwóch chorągwi trudno ukryć, całe wojsko polskie odstąpi Karola
59 II,19 | rozległ się szum skrzydeł i całe stada zimowych ptaszyn pojawiły
60 II,20 | bezpieczne, a częstokroć i całe oddziały rajtarów zapuszczały
61 II,20 | kuligami. Równano z ziemią całe wsie, palono dwory, kościoły
62 II,21 | zaczerwienione. Rzekłbyś, całe losy kraju odbiły się na
63 II,21 | dostawić. Dreszcz przeszedł całe zgromadzenie na te słowa
64 II,23 | był z nimi i trzeci; tego całe wojsko sławiło jako największego
65 II,25 | do cienka może przez lata całe, rzucał iście diamentowe
66 II,27 | nałamać się przyjdzie, że lata całe upłyną, nim z czymś podobnym
67 II,27 | zawołał Krzysztoporski. - Całe wsie wedle Częstochowy puste,
68 II,29 | ogromnym kominie paliły się całe smoliste karpy sosnowe,
69 II,30 | dla ojczyzny. Tak wrzało całe miasto. Nawet nocą palono
70 II,30 | mogli. Król zaś trawił dnie całe na naradach z senatorami.
71 II,30 | go burmistrz, słynny na całe województwo medyk, przybrany
72 II,31 | dla ojczyzny. Tak wrzało całe miasto. Nawet nocą palono
73 II,31 | mogli. Król zaś trawił dnie całe na naradach z senatorami.
74 II,31 | go burmistrz, słynny na całe województwo medyk, przybrany
75 II,32 | odrzekł pan Michał - i całe wojsko będzie do śmierci
76 II,34 | przejść całą Rzeczpospolitę i całe Prusy przetratować. Czekajże,
77 II,36 | jak gdyby wystrzał zbudził całe stada wilków śpiące w pobliżu.
78 II,37 | dopełniały miary wesołości i całe miasto grzmiało do rana,
79 II,37 | wiwatowych przysłonił je całe jakby po bitwie.~Nazajutrz
80 II,38 | dopełniały miary wesołości i całe miasto grzmiało do rana,
81 II,38 | wiwatowych przysłonił je całe jakby po bitwie.~Nazajutrz
82 II,39 | jestem, że Bogusław chce całe Podlasie zagarnąć, by je
83 II,39 | na nich następuje, przez całe noce w gotowości stać musieli.
84 II,41 | czynię.~- Nie pożałujecie!~- Całe życie będę waszej miłości
85 III,1 | lękali się w sercach, aby całe wojsko z królem nie przepadło,
86 III,2 | Trawili też na naradach całe godziny. Sapieha zresztą
87 III,3 | sobie potęgę szwedzką przez całe miesiące, a przez ten czas
88 III,3 | szańców... a w nocy ruszyło całe wojsko.~Zamość grzmiał za
89 III,4 | razu ruszyła z krzykiem.~Całe prawe skrzydło szwedzkie
90 III,4 | koniu. Zauważyło go wreszcie całe wojsko, bo kogo on pogonił,
91 III,5 | Wkrótce za nim ruszyło całe wojsko szykiem jak do boju;
92 III,5 | waszmościów zdarzyło, miałby przez całe życie co opowiadać, jeszcze
93 III,7 | mnie nie wypada!~Wtem całe tłumy ruszyły się i poszli
94 III,7 | po chwili - choćby mi kto całe Inflanty do tytułu dodał.
95 III,8 | żołnierzowi, który w jeździe całe życie służył, mówić mi tego
96 III,9 | lała się krew szwedzka po całe Wielkopolsce, lud żył w
97 III,9 | polskich. Co chwila widziałeś całe ich szeregi, wspinające
98 III,9 | broniła się piechota, leżały całe szańce trupów.~W dali nieco,
99 III,9 | niebu, które zarumieniło się całe zorzą wieczorną, i z owego
100 III,12| powiadał! Niedługo, widzę, całe wojsko się na niego sprzysięże;
101 III,13| powiadał! Niedługo, widzę, całe wojsko się na niego sprzysięże;
102 III,14| bardziej że szlachcicem jestem. Całe moje nazwisko jest: Hassling-
103 III,14| sypał, lasy kazał na mile całe wycinać, by panna z okien
104 III,15| żeby je zaraza wydusiła! - całe wojsko na języki mnie weźmie
105 III,15| zatętniły kopyta jego konia, tam całe okolice rozbrzmiewały tymi
106 III,17| szablą począł krzyczeć na całe gardło:~- Cóż to tu, jasyr?
107 III,18| Rad bym, żebyś mój dom i całe Taurogi za swoje uważał,
108 III,18| innego ja sam nie chcę.~- Całe życie będziem za to wdzięczni,
109 III,18| serca nie zmienię, bom na całe życie pokochał, a i to trzeba
110 III,20| Horotkiewicza i wzięciu Tykocina. "Całe Podlasie (pisał) jest już
111 III,21| przegra. Jeżeli przegra, całe Prusy elektorskie pozostaną
112 III,21| bardziej Brauna bałamuciła, by całe prezydium pobuntował i z
113 III,23| pod nogami zdrajców lub że całe niebo szwedzkie wali się
114 III,24| konwoju.~Upływały czasem całe dnie, że Szwedzi widzieli
115 III,24| mieszkając, w tej myśli, że całe nasze wojsko na Ostrołękę
116 III,24| twoja misterna dzierlatka całe stadko... nie bój się. Uf!~-
117 III,25| konwoju.~Upływały czasem całe dnie, że Szwedzi widzieli
118 III,25| mieszkając, w tej myśli, że całe nasze wojsko na Ostrołękę
119 III,25| twoja misterna dzierlatka całe stadko... nie bój się. Uf!~-
120 III,27| miejscu, wyznali, że tabor i całe wojsko ma opuścić Prostki
121 III,27| panował ruch niezwyczajny. Całe pułki przenosiły się z miejsca
122 III,27| szeregów nieprzyjacielskich. Całe pole pokryło się dymem i
123 III,27| piechotę, wznosiły się ich całe stosy, a kałuże zakrzepłej
124 III,27| prosto, jako sierpem rzucił. Całe Prusy teraz stoją otworem,
125 III,28| szczętem, wodzowie w niewoli! Całe Prusy jednym ogniem płoną!~
126 III,29| mnóstwo bali, bierwion, desek. Całe ich kupy wznosiły się przy
127 III,29| i miecznika, i partię, i całe Wołmontowicze? Przed kim
128 III,29| wytępił.~On, również jak całe wojsko i wszyscy laudańscy
129 III,30| przebraniu chłopskim przez całe miesiące, nie śmiejąc wychylić
130 III,30| ręcznym spotkaniu przewyższali całe wojsko, bo każdy sztukę
131 III,30| podniósł włosy na głowie i całe jego ciało dygotać poczęło,
132 III,31| ze lwiej paszczęki głowy całe do domowych pieleszy unieść.~
|