Tom, Rozdzial
1 I,2 | chwili poczęły się pląsy wśród dymu, złamków kości, wiórów,
2 I,3 | jego przykładem i zajechali wśród trzaskania, raźno, wesoło,
3 I,3 | polatywały przed saniami wśród bezlistnych drzew przydrożnych
4 I,4 | bardziej i tak jechali jak wśród burzy. Głupi! nie umieli
5 I,5 | powiada na Żmudzi, że czasami, wśród jasnych nocy miesięcznych,
6 I,5 | światłem, zaroił się ludźmi, a wśród tego zamętu, nawoływań,
7 I,5 | dziki żołnierz Kmicicowy, wśród dymu, pożogi i skier buchających
8 I,6 | i końskie. W popiołach, wśród dogasających węgli, gromadki
9 I,7 | Walka zawrzała na podwórzu, wśród wozów, koni, tobołów. Naprzód
10 I,7 | Wołodyjowski podniósł głos i mówił wśród ciszy grobowej:~- Wszystkich
11 I,9 | i dla mnie przeznaczona?~Wśród podobnych rozmyślań dojechał
12 I,10 | lasach od wschodniej strony, wśród zasadzek, walk, gonitew,
13 I,10 | szlachty przeprowadzały go wśród szyderskich okrzyków aż
14 I,10 | i puściła się naprzeciw wśród okrzyków:~- Vivat Skoraszewski!
15 I,10 | zatrzymywał się Radziejowski wśród tłumów szlachty, kłaniał
16 I,10 | Ogarnął oczyma tłumy i wśród ciszy śmiertelnej począł
17 I,11 | rysiów. Niepewne drogi wiodły wśród gęstwy lub gołoborza obok
18 I,12 | rozmawiali rycerze jadąc wśród nocy i to dawne sprawy wspominali,
19 I,13 | twarzy na twarz, szukając wśród nich ukochanych rysów tej,
20 I,13 | dalej czytał pan Komorowski wśród ciszy i zgrozy, aż gdy doszedł
21 I,14 | usłyszałby jeszcze, jak echo wśród gzymsów i pod sklepieniami
22 I,15 | ciebie samego, jeśli się wśród nich ukażę.~- Waćpanu się
23 I,17 | rzekłbyś, że kto iskry wśród kłębów rozsypuje, i światełka
24 I,17 | cichy głos trąbki zabrzmiał wśród ciemnych gęstwin. Chorągiew
25 I,18 | odgłosem dzwonów ukrytego wśród drzew kościoła, z rykiem
26 I,18 | zaledwie można było rozeznać wśród całych kłębów pierza, poobwieszali
27 I,18 | schodziła nieco z góry, wśród brzezinowego lasku, tak
28 I,18 | który stał z gołym rapierem wśród większej kupy jeźdźców na
29 I,18 | odgłos trąbki zabrzmiał wśród rozmaitych krzyków ludzkich
30 I,20 | gniazda bocianie; niżej, wśród drzew, niedźwiedź siedzący
31 I,20 | dziedzińca i krzyż z Męką Pańską wśród dwóch włóczni u wjazdu,
32 I,20 | Po prawej stronie domu, wśród gęstych lip, wznosiły się
33 I,20 | dni paliło. Powiadają, że wśród gruzów jeno jamy piwnic
34 I,24 | francuska moda, aby się śmiać wśród krwi rozlewu. Twarz miał
35 I,25 | woleli czekać na lepsze dnie wśród mchów leśnych, w szałasach
36 II,1 | półgłosem, to nasłuchując, czy wśród nocnych odgłosów boru nie
37 II,1 | potępioną duszę radziwiłłowską. Wśród licznych obozów, stronnictw
38 II,6 | wjechali wszyscy do obozu wśród niezmiernej radości. Pan
39 II,9 | weselić się i swawolić. A wśród tłumów rozhukanego żołnierstwa
40 II,9 | natroczonych przy kulbace, jechał wśród tumanu pierza. Patrząc na
41 II,9 | otwartych drzwiach; przez dymy wśród czerwonych płomieni ujrzał
42 II,10 | płócienne miasto w murowanym.~Wśród tych tłumów różnojęzycznych
43 II,11 | cudzoziemcu, który chleb znalazł wśród tego narodu; ale Lisola
44 II,13 | był jego żywioł właściwy. Wśród tych groźnych machin, wśród
45 II,13 | Wśród tych groźnych machin, wśród krzątaniny, przygotowań
46 II,13 | dymu wzbiły się ku niebu, wśród których świeciły jaskrawe
47 II,14 | coraz nowe stada kul, a wśród zamieszania głosy przerażające
48 II,14 | wkrótce głosy ludzkie i wśród ryku, świstu, okrzyków,
49 II,15 | w rumowisko; co więcej, wśród tego morza płomieni śpiewać
50 II,15 | schronienia, albo błąkali się wśród nocy, zziębli, głodni, przerażeni.~
51 II,15 | wieśniakom.~Soroka wielką uzyskał wśród nich powagę, bo wiele życia
52 II,15 | wreszcie padali na ziemię, wśród poprzewracanych namiotów.
53 II,15 | Wycieczka weszła do klasztoru wśród huku dział i połysku płomieni.
54 II,16 | szlachta w definitorium, wśród ciszy i uwagi; z jego ust
55 II,16 | jakże mogła się obronić wśród powszechnego potopu klęsk
56 II,16 | szmer oburzenia powstał wśród reszty obecnych.~Wtem Miller
57 II,16 | Błeszyńskiego i ojca Małachowskiego, wśród szyderstw i naigrawań się
58 II,16 | rozlegał się wybuch śmiechu wśród gromad żołnierstwa, upadłego
59 II,17 | moc, nie wasza potęga!"~Wśród strzałów armatnich nowy
60 II,17 | polskich Tatarów mahometan. Ten wśród powszechnego zdumienia zachęcał
61 II,17 | rozlegał się coraz częściej wśród huku wystrzałów i świstu
62 II,17 | nieustraszonym sercem w dymie, ogniu, wśród ulewy pocisków, i odpowiadali
63 II,17 | komendy, bo słowa ginęły wśród okropnego łoskotu. Tylko
64 II,17 | W godzinę, dwie później, wśród głębokiej już nocy, zapukał
65 II,19 | dziękczynnej pieśni, którą wśród uniesienia i płaczu powszechnego
66 II,20 | szwedzką komendę. Po czym kulig wśród pieśni i okrzyków, przybierając
67 II,21 | uprzejmości wasze, iżeśmy wśród naszego wojska, wśród tych,
68 II,21 | iżeśmy wśród naszego wojska, wśród tych, którzy krew za nas
69 II,24 | uchronić. Prowadzili ich więc wśród śniegów, skał, wichrów i
70 II,24 | zapał hamować.~Król zaś stał wśród wiernego ludu, jak pasterz
71 II,24 | wiernego ludu, jak pasterz wśród owiec, i łzy wielkie, jasne
72 II,25 | i mniej nużąca. Jechali wśród pieśni góralskich i okrzyków: "
73 II,25 | sobie znajomego rycerza i wśród ogólnego zapału ludu i wojska
74 II,25 | nadjeżdżało gwarnie i szumno, wśród rżenia koni, chrzęstu zbroi,
75 II,25 | idąc pieszo prowadził króla wśród szeregów wojsk i głuszących
76 II,25 | dobry chłop.~ ~Niestety, wśród powszechnej radości i uniesienia,
77 II,25 | krzyknął tak, że nawet wśród powszechnego rozgardiaszu
78 II,26 | ROZDZIAŁ 26~Wśród uczt i wśród natłoku zjeżdżających
79 II,26 | ROZDZIAŁ 26~Wśród uczt i wśród natłoku zjeżdżających się
80 II,29 | potem coraz gęstszych, ale wśród zamieci śnieżnej i wycia
81 II,30 | koniu i w polach hodowana, wśród ciągłych napadów tatarskiej
82 II,30 | i powaga; gdzieniegdzie wśród sędziwych głów widać twarz
83 II,30 | ukończonym nabożeństwie, wśród grzmotu wystrzałów z muszkietów
84 II,30 | wystrzałów z muszkietów i dział, wśród gromkich okrzyków: "Wiktoria!
85 II,31 | koniu i w polach hodowana, wśród ciągłych napadów tatarskiej
86 II,31 | i powaga; gdzieniegdzie wśród sędziwych głów widać twarz
87 II,31 | ukończonym nabożeństwie, wśród grzmotu wystrzałów z muszkietów
88 II,31 | wystrzałów z muszkietów i dział, wśród gromkich okrzyków: "Wiktoria!
89 II,34 | czambuł poruszał się z wolna wśród tumanów pary podnoszącej
90 II,36 | na odjazd wiernej służki, wśród takich czasów, w których
91 II,41 | chciał przebić ciemność, wśród której głowa i twarz książęca
92 II,41 | Wtem pomruk zerwał się wśród otaczających majdan szeregów
93 II,42 | ludzkiej czerwony, szykował wśród płomieni swych Tatarów,
94 III,1 | nikogo nie żywił.~Ale jak gdy wśród gąszczy borów potężny niedźwiedź
95 III,1 | rozlewa się naokół zabłąkanego wśród roztoczy okrętu. Gorzały
96 III,1 | się chełpią! Odjechałem wśród urągań i wymyślań...~- Mniejsza
97 III,2 | brwi wzniecając postrach wśród barbarzyństwa. Takie to
98 III,3 | jenerał wjechał do twierdzy wśród spokoju i powagí. Oczu nie
99 III,3 | wzrokiem dokoła, gdy nagle wśród ciszy głuchej ozwał się
100 III,4 | pola i puszcze. Wnet też wśród kałuż świecących zaczerniała
101 III,4 | niesposobność dróg błotnistych".~Wśród tych wód, błot i topieli
102 III,4 | tratować, a wreszcie gnać wśród wrzasków i rzezi.~Kanneberg
103 III,9 | byle gdzie, nie rozumiejąc wśród wrzasku i tumultu komendy,
104 III,11| nieprzyjaciel, krzycząc i hałasując wśród nocy ciemnej. Niektórzy
105 III,12| podziękował Sapieżyńskim, wśród ogólnego zapału, za wierne
106 III,13| podziękował Sapieżyńskim, wśród ogólnego zapału, za wierne
107 III,15| biegnąc z gołą piersią. Wśród krwawej bitwy wzięto kaplicę
108 III,15| wrzało straszliwie, zatem wśród wiru, gorąca, tłoku, gradu
109 III,15| donośnym, że usłyszano go wśród zgiełku i wystrzałów:~-
110 III,15| wojewoda podlaski, ukazuje się wśród krwawych tłumów przed pałacem
111 III,16| istotnie najdostojniejszą wśród niewiast zgromadzonych w
112 III,16| jej ręce.~Innym razem, gdy wśród parkanów rozwścieczony niedźwiedź
113 III,16| instrumentów pieściły uszy, a wśród tych aromatów, świateł,
114 III,16| cnota mogła nie zemdleć wśród tych czarów?... A unikać
115 III,16| że błądzimy w nich jako wśród lasu. Jedni mówią, że książę
116 III,16| rozkazów ukochanej królewny.~- Wśród obcych tu jestem i bez opieki -
117 III,17| dni potem, gdy będą już wśród kup zbrojnych i w głębi
118 III,19| mówił do oficerów - bom też wśród tych wszystkich układów
119 III,26| prawie zapamiętali się wśród rzezi i zniszczenia. Jeden
120 III,26| królem zginęłaby ta ojczyzna wśród klęsk... okazał się wodzem
121 III,26| pułkiem konnej gwardii, wśród którego Carolus stoi...
122 III,27| wezbranej rzeki.~I lecieli tak wśród nocy pysznej, gwiaździstej,
123 III,27| szła, nie krusząc kopii, wśród gęstwy, jak statek gnany
124 III,27| gwałtownym wichrem idzie wśród fal. Już, już coraz bliżej
125 III,27| już dobiegają!... Nagle, wśród dymu, pierwszy szereg piechurów
126 III,27| było tamtędy przejechać wśród szczątków połamanych dzid,
127 III,30| nocleg, rozpalając ognie wśród trupów nieprzyjacielskich.~
128 III,32| Ewangelię. Odśpiewano potem wśród powszechnego uniesienia
129 III,32| ręką i począł czytać dalej wśród głuchego milczenia:~"Który
|