Tom, Rozdzial

1 II,15 | rozmawiali, a w klasztorze po rannej mszy panowała radość niezmierna.
2 II,21 |     na królowę, by zasiąść do rannej polewki; jakoż Maria Ludwika
3 III,17|   cudnie odbijała od perłowej rannej szaty, przerabianej srebrem;