Tom, Rozdzial
1 I,1 | waćpanną sejmują? Zali i nade mną będą sejmikować, czym po
2 I,1 | grunt. Jaki tam strach ze mną żyć! Waćpanna to mnie usidlisz
3 I,1 | chybaby się ziemia pode mną rozpadła. Niech mnie usieką !...~
4 I,2 | ale ty się spróbuj!~- I ze mną na pistolety nie wygrasz.~-
5 I,3 | jakoby ich stróżami nade mną uczynił.~- Musisz się im
6 I,4 | waszmości chce tańca, to może ze mną?~Kulwiec-Hippocentaurus
7 I,5 | Waćpan musisz wybrać między mną i nimi, nie może inaczej
8 I,7 | oporna.~- Bo warto.~- Zali i mną tak waćpanna pogardzasz?~-
9 I,7 | żywo! Reszta pójdzie ze mną. O siekierach pamiętać!~-
10 I,7 | zakrzyknął pan Michał. - Ze mną są ludzie laudańscy, którzy
11 I,7 | zakrzyknął. - Wychodź ze mną, zdrajco, na szable! Położysz
12 I,8 | nie ma i doli. Wzgardziłaś mną... bodaj ci się nikt gorszy
13 I,12 | wojnie i dlatego lubił ze mną lepiej niż z innymi kompanię
14 I,12 | podwiki oglądały, jeśli nie za mną?... Pamiętasz, jakeś to
15 I,12 | Proszę waszmościów za mną... Ot, tam cekhauz za pałacem.~
16 I,12 | zakrzyknąć: "Hajże na Szweda!"~Za mną, mości panowie!~To rzekłszy
17 I,13 | Wyspowiadałeś się przede mną jak przed ojcem, a jam ci
18 I,13 | głos hetmana:~- Chodź za mną!~Kmicic zbudził się jakby
19 I,13 | kochany, ulitował się nade mną i posłał prosić was do Kiejdan,
20 I,13 | ochotnie... i powtórzy za mną:~- Vivat Carolus Gustavus
21 I,13 | zakrzyknął:~- Kto nie ze mną, ten przeciw mnie! Znałem
22 I,13 | do pułkowników:~- Kto za mną, niech przejdzie na prawą
23 I,14 | i nikt nie zechce się ze mną podzielić...~- Hańbą! -
24 I,14 | tedy może zginę, ale ze mną zginie Rzeczpospolita i
25 I,14 | na ramiona. Szwedzi są za mną, elektor, nasz krewny, pomoc
26 I,15 | prawo przysługuje?...~- Nade mną - hetmańskie, a nad wami -
27 I,15 | ale wiedzą, że hetman nade mną.~Zagłoba zamyślił się na
28 I,17 | się, waszmościowie, iść ze mną.~- Dokąd? - pytał niespokojnym
29 I,19 | Ciebie pobije, przede mną ucieknie.~Po chwili jednak
30 I,20 | Andrzej - chowa się przede mną!"~Uczyniło mu się przykro,
31 I,21 | książęca mość mogłeś tak ze mną postąpić? Szlachcicowi prostemu
32 I,21 | pytał sam siebie - aby mną tak, jak przeklętym przez
33 I,21 | przyczyną dyfidencje między mną a Pontusem powstały, już
34 I,21 | Chmielnickim, a on drżał przede mną. I te same wojska, które
35 I,22 | chwili :~- Wróg mój, kto ze mną wszystkich toastów do dna
36 I,23 | Puść wasza książęca mość ze mną moją chorągiew, to i wojna
37 I,23 | możni obywatele, którzy ze mną trzymają... Tyś mi wraz
38 I,23 | on ma być ogniwem między mną i Janem Kazimierzem... On
39 I,24 | Wiedz, żeś niesłusznie mną pogardziła, niesłusznieś
40 I,25 | robić? Stanął układ między mną a księciem wojewodą, że
41 I,25 | buntownikami, jak i oni ze mną politykowali, podejrzewając
42 I,25 | Harasimowicz tu jest ze mną. Jedzie z rzeczami hetmańskimi
43 I,25 | kazał zachować sekret przede mną o rokowaniach z Lubomirskim?~-
44 I,25 | że książę wojewoda i ze mną podwójną grę prowadzi.~-
45 I,25 | Bo jest układ pomiędzy mną a księciem wojewodą, że
46 I,25 | rada, bo działa idą już ze mną! - rzekł książę.~"...Jeśliby
47 I,25 | Harasimowicz, jechać dalej ze mną...~- Jest jeszcze suplement -
48 I,25 | książęca mość świadczy za mną, że sama mi kazała czekać,
49 I,25 | nie chce z niczego przede mną robić. Należę duszą i mieniem
50 I,25 | jego natura. Toż on i ze mną gadając, skoro się tylko
51 I,25 | wachmistrzem Soroką na czele.~- Za mną! - rzekł Kmicic.~I ruszył
52 I,25 | A teraz wachmistrz za mną! - krzyknął Kmicic.~I jak
53 I,25 | koniec Kmicic. - Pójdź za mną, szaty mi pomożesz wdziać!~
54 I,26 | dobrze nie wiesz, co ze mną czynić.~- To moja rzecz! -
55 I,26 | Niech Bóg zmiłuje się nade mną... Wolę gorzeć! Wolę stokroć
56 II,1 | chłopie, latarnię i chodź ze mną.~- Chyba łuczywem wielmożnemu
57 II,1 | sami nie wiemy.~- Chodź za mną! - rzekł pan Andrzej.~I
58 II,2 | ulitował, tak zlituj się i nade mną. Oto pragnę obmyć się z
59 II,2 | insultowana, wstaw się za mną do Syna swego, zstąp ku
60 II,3 | mało...~- Pojedziesz ze mną, panie Kiemlicz, razem z
61 II,3 | nie minie. Pojedziecie ze mną; wierną służbą zmażecie
62 II,4 | rękodajnym? Szablę będziesz za mną nosił i nad czeladzią miał
63 II,6 | oprze!... Mówiłem, że się mną zadławi, ale on mnie, jako
64 II,7 | Dlategom go wyprawił, bo mną samym potrząsał, bo mi do
65 II,8 | miał pierwszy krok przede mną.~- Horribile dictu et auditu -
66 II,14 | nie trzeba? Nabilibyście mną armatę i jeszcze bym po
67 II,15 | Czarniecki - rzekł pan Piotr - ze mną zaś jest Babinicz. Oba spać
68 II,15 | spiesznie pan Piotr - ze mną i z kilkudziesięciu ludźmi.
69 II,15 | bo już i uczynki są za mną, które bez chwalby próżnej,
70 II,16 | się w sercu na równi ze mną, bo powiada, żeśmy teraz
71 II,16 | Matko Boża! Zmiłuj się nade mną! Daj mi wytrwanie!... Na
72 II,17 | będzie tlił chciwie, ale za mną mogą się w pogoń puścić,
73 II,18 | Kmicica.~- Chodź, robaczku, ze mną, chodź, przesławny żołnierzyku...
74 II,18 | wracam. Niech jeden jedzie za mną!~Pułkownik wyszedł, a z
75 II,19 | Polakami, ale nawet i ze mną, który jestem Czechem...~-
76 II,19 | chętniej podzielą się ze mną moją nadzieją niż z panem
77 II,19 | żołnierzy, prawda stanęła przede mną jako żywa. Ten straszny
78 II,19 | Komu wola, panowie, za mną na miejsce wypadku!~Wszyscy
79 II,21 | Chodź waść, staniesz wraz ze mną przy drzwiach i wraz u wejścia
80 II,21 | On zaś zamknął się ze mną w pustej stodółce z kilkoma
81 II,21 | Niechże ktokolwiek idzie ze mną na stronę, bo ciężko by
82 II,22 | sandomierski rusza także ze mną; prosiłem go, by jak najmniej
83 II,23 | czeladzi:~- Kiemlicze, za mną!~To rzekłszy puścił konia
84 II,26 | sam instancję wniósł za mną i dał mi świadectwo, jakom
85 II,28 | Mości panowie! komu wola ze mną pod Częstochowę iść, nie
86 II,28 | wapno wycierać, to proszę za mną! Kto mnie regimentarzem
87 II,28 | Najświętszą Panną ma kompasję, za mną!... W sukurs Częstochowie!~-
88 II,29 | i nogi się chwieją pode mną... Ale macie mnie, rozsiekajcie!
89 II,34 | synowie za głupi. Ci pójdą ze mną. Byłeś w Taurogach?~- Nie,
90 II,34 | a dziś czterysta koni za mną człapie. Niech jeno taniec
91 II,41 | krzyknął już z konia:~- Za mną do hetmana!~- Idę! - wrzasnął
92 II,41 | ogarnęła wszystkich.~- Za mną! - rozległ się głos Kmicica.~
93 II,42 | Taurogów, pojedziesz ze mną.~- Wedle rozkazu! - odpowiedział
94 II,42 | odpowiedział Akbah-Ułan.~- Za mną!~Tatarzy nie wiedzieli,
95 II,42 | człowiek skoczyli na koń.~- Za mną! - krzyknął Kmicic.~I poprowadził
96 III,2 | Bo król szwedzki woli za mną pod Zamość walić niż jego
97 III,3 | gada. Chce król szwedzki ze mną gadać, niech mi Szweda rodowitego
98 III,5 | koniowi podetnę, żebyś za mną nie nadążył. Zali widziałeś
99 III,6 | kasztelana.~- Bywajcie za mną! - rzekł do przybyłych. -
100 III,6 | Waściowie wszyscy ze mną, żeby asysta była jako najokazalsza.~-
101 III,6 | zbudowałeś ten most między mną a panem marszałkiem, słuszna,
102 III,7 | umyślił tedy dziewkę wysłać ze mną, niby do pana Sapiehy, po
103 III,9 | komu ojczyzna miła! za mną!~I ścisnąwszy konia ostrogami
104 III,9 | I skoczył w wodę.~- Za mną! - wrzasnął przeraźliwym
105 III,11| w górę i krzyknął:~- Za mną!~W pobliżu Pragi wstrzymał
106 III,14| złego, bo po wyzdrowieniu ze mną miałbyś do czynienia.~-
107 III,15| na bramę a my naprzód! za mną!~Rozszalałe tłumy rzucają
108 III,17| nie wyjeżdżał, nim się ze mną nie obaczy.~- Czeladź już
109 III,17| mój Kastor poufali się ze mną, to i tak często go w ziobro
110 III,17| granat. Dla Boga, co się ze mną dzieje... Ożenię się czy
111 III,19| moce niebieskie były ze mną, inaczej już bym dziś z
112 III,22| innych, bo wie, że żartów ze mną nie ma. Z uwagi na Loewenhaupta
113 III,23| majętności. Pogniewać mu się ze mną łatwo, a nawet szablą mnie
114 III,24| ta szklenica stoi przede mną... Czy nie stoi? co?~- Stoi,
115 III,25| ta szklenica stoi przede mną... Czy nie stoi? co?~- Stoi,
116 III,27| niegodzien, ale zmiłuj się nade mną, pozwól mi tę krew heretycką
117 III,27| błyszczący pułk rajtarii.~- Za mną! - skomenderował pan Andrzej.~
118 III,32| miłosierdzie boże jest nade mną! Czuję, iż nie umrę!~- Wedle
119 III,32| Miłosierdzie boże jest nade mną!~Potem milczał przez chwilę,
|