Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
mymi 1
mysi 1
mysiej 1
mysl 117
mysla 41
myslac 16
myslach 1
Frequency    [«  »]
118 okrutnie
118 swego
117 dal
117 mysl
117 wszystkim
116 drogi
116 jakoz
Henryk Sienkiewicz
Potop

IntraText - Concordances

mysl

    Tom, Rozdzial
1 I,1 | pytania, które cisnęły się na myśl poważnej pannie.~Znała go 2 I,1 | dla młodego pułkownika; myśl potwierdziła panna Kulwiecówna 3 I,1 | Tego sobie waćpan nie myśl. 0 żałobie myślałam i modlitwie, 4 I,4 | ręce panny zaciskały się na myśl o nich. W oczach jej stawały 5 I,5 | wstrząsał się z gniewu na myśl, że zastanie pijatykę i 6 I,6 | sprawiała pannie Aleksandrze myśl, że ten człowiek, którego 7 I,7 | szczęśliwa, jak mu się zdawało, myśl do głowy.~- Jest inny sposób! - 8 I,8 | Lecz po chwili znowu inna myśl przyszła mu do głowy. A 9 I,8 | że to nie pierwszyzna.~Ta myśl dodawała mu nadzwyczajnej 10 I,10 | chciał w nich jakąś ukrytą myśl wyczytać.~- Tedy po co my 11 I,10 | odrzekł:~- Jeśli mi taka myśl w głowie powstała, każże 12 I,10 | chwili widocznie toż samo na myśl przyszło, bo skinął głową 13 I,12 | się jeszcze bardziej na myśl, że nieprędko się rozłączą.~- 14 I,12 | koło siebie.~- To była moja myśl - rzekł pan Zagłoba - bo 15 I,13 | bo mnie mrowie na samą myśl przechodzi. Dajże pokój, 16 I,14 | jego woli?... Rozszalała myśl stawiała mu przed oczy obraz 17 I,14 | nie boli o to i żadnemu na myśl nie przyjdzie, że gdybym 18 I,14 | ludzi, którzy by zrozumieli myśl moją i do zbawienia chcieli 19 I,18 | podkopiemy. Dalibóg, jeśli ta myśl nie jest warta więcej od 20 I,21 | buntowników, ale wstrzymywała go myśl, że niech tylko nogą z granic 21 I,21 | mnie, choć niejednemu to na myśl nie przychodzi...~- Wasza 22 I,22 | Jurzyc.~- O, toś mi waść w myśl utrafił. Weselcie się, panowie 23 I,22 | lecz przyszło im zapewne na myśl, że opierać się byłoby to 24 I,22 | sieczkę posiekał. Na samą myśl o tym chwycił go gniew straszny. 25 I,22 | więc wnet jej przyszło na myśl, że ów kawaler pewnie już 26 I,22 | wewnętrzną. Radziwiłł zadrżał na myśl, że w tym umyśle lada chwila 27 I,23 | czuł jakby radość wielką na myśl, że szczęście może się od 28 I,23 | konfident, i podsuniesz mu taką myśl: niech Lubomirski. przejdzie 29 I,23 | nie chce, przecie parzy myśl, że inny weźmie. Ale bądź 30 I,24 | chwytało go także zdziwienie na myśl o tej drodze, jak gdyby 31 I,25 | pogodniej w sercu na myśl, więc jechał dalej z większą 32 I,25 | panu Andrzejowi przyszło na myśl, że przyspieszając podróż 33 I,25 | rośnie, i najtajniejszą myśl odgadnie. Król to prawdziwy, 34 I,25 | chwilę; widocznie jakaś myśl przyszła mu do głowy, bo 35 I,25 | wrażenie, jakie szalona myśl uczyni na żołnierzy. A oni 36 II,1 | co czynić. Przerażała go myśl, że jutro lub pojutrze trzeba 37 II,2 | Nagle przyszła mu taka myśl:~"A żeby i do niej napisać? 38 II,2 | innej idę szukać służby?"~Ta myśl trafiła mu wielce zrazu 39 II,2 | nowej w sercu pociechy na myśl, że oto już tym listem pierwszą 40 II,3 | Bóg potępi, jeśli mi taka myśl w głowie postała.~- Wierzę - 41 II,4 | Powstrzymywała go od tego myśl, że niebezpiecznie było 42 II,4 | niepokój go ogarnął na myśl, że jeżeli szlachta go pozna, 43 II,4 | miano. I przyszło mu na myśl, że taki był właśnie wieczór, 44 II,6 | wytrzyma. Owóż mam taką myśl, żeby podjazdom nakazać 45 II,6 | zajeżdża i rabuje. Mam też myśl lasy splądrować, bo słyszę, 46 II,6 | odpowiedział Rzędzian.~- Ot, moja myśl! - mówił dalej Zagłoba. - 47 II,6 | Bóg miły, tak to grzeczna myśl - zawołał Wołodyjowski - 48 II,6 | ojczyźnie myśleć, to ty myśl, stary Zagłobo, póki ci 49 II,8 | doznawał dzikiej radości na myśl, że przyjdzie chwila, w 50 II,9 | lepiej niż kto inny!"~Ta myśl paliła go, a sumienie gryzło. 51 II,9 | czuprynie dębem na samą myśl stawały.~- Przyjdzie do 52 II,12 | kłamcę poczytany być może. Na myśl o tym gniew szarpał go, 53 II,13 | niechże daleką od nas będzie myśl poddania. Haniebna albowiem 54 II,13 | do wojny, strach brał na myśl, że godzina wybiła i ta 55 II,15 | kocham, to jest przednia myśl, to prawdziwie rycerska 56 II,15 | klasztorowi na ludzi Janicza. myśl poddał mu Kmicic, który 57 II,15 | niebezpieczeństwo. ~Jednakże myśl szybka jak błyskawica przemknęła 58 II,16 | i dzieci, ale drżymy na myśl o tych despektach, których 59 II,16 | twierdzy. Inni pochwycili myśl, lecz znaleźli się i tacy, 60 II,16 | mu przy tym do głowy i myśl, że jeśli włos spadnie z 61 II,18 | odważny, lecz i zuchwały. Myśl rozsadzenia olbrzymiej kolubryny 62 II,18 | się na koniu i wolnym, a myśl, że rozsadził największą 63 II,18 | Ty, stary, o wszystkim myśl, a te szelmy za szeląg rozumu 64 II,19 | teraz trzeba było wszelką myśl szturmu porzucić.~Zamiar 65 II,19 | łatwiej wydobędzie szczerą myśl z tych milczących postaci 66 II,19 | opamiętał się także, a przy tym myśl jego zwróciła się w inną 67 II,19 | niedostępnej fortecy i na myśl przychodziły im ciepłe, 68 II,19 | nie mógł się uspokoić i myśl jego ustawicznie zwracała 69 II,20 | ciągle przecie trapiła go ta myśl, że lepiej i bezpieczniej 70 II,21 | każdemu przyszło mimo woli na myśl, taki człowiek mógł na 71 II,22 | głowie, przychodziło mu na myśl, że póki książę żyw, zemsta 72 II,24 | Szwedów musi zatrzymać. Ta myśl przerodziła się w dzikie 73 II,24 | nieprzyjaciół!~- Panie, myśl o ojczyźnie! - wołał biskup 74 II,24 | duszy, jakby nowa wielka myśl, z nieba rodem, zaświeciła 75 II,26 | nie ofiarował. Nigdy taka myśl w głowie mojej nie postała... 76 II,26 | pragnąłem... Bóg nagle dał mi myśl: poszedłem z kilku ludźmi 77 II,33 | cisnął o ziemię, jednak myśl jego oderwała się od nieszczęścia 78 II,34 | Kmicic ściskając na samą myśl zęby - jak ich jest czterystu 79 II,34 | jechać należy?~Przyszły mu na myśl słowa Charłampa, jeżeli 80 II,34 | spoczynku i tak ożywiła go myśl nowej wyprawy, że choć rano 81 II,34 | go dusiła, błysnęła zaraz myśl, jak potężnym i władnym 82 II,35 | bo mu własne zgryzoty na myśl przyszły, i nie zważał więcej, 83 II,35 | druga, tak trudna, że na myśl o niej ogarniało go zwątpienie, 84 II,36 | zalewała się wprawdzie łzami na myśl rozłąki ze swą panią i matką, 85 II,36 | kompanionowie przyszli mu na myśl i różne swawole, których 86 II,36 | przeto, utrafiłbym w myśl J. W. Pana, gdybym ich był 87 II,39 | mi! To jest arcyprzednia myśl! Takiego tam kawalera i 88 II,41 | rumieńce oblewają mu twarz na myśl, że może sam książę wspomni 89 III,4 | jeszcze wykoncypowałem."~I ta myśl wydała mu się na razie najlepszą, 90 III,5 | która wezbrała mu w sercu na myśl, że ambicja pana marszałka 91 III,6 | do nogi. Uznał drugą myśl za lepszą Szandarowski, 92 III,7 | nozdrza latać.~- Niezła myśl! niezła myśl! - rzekł.~- 93 III,7 | latać.~- Niezła myśl! niezła myśl! - rzekł.~- Niezła dla czeladzi, 94 III,7 | Wszyscy zgodzili się na myśl, więc zaraz klękli do pacierzy 95 III,9 | ogarniała króla i jenerałów na myśl, co będzie, gdy rajtaria 96 III,12| Krzepiła tylko oblegających myśl, że i załodze musi w końcu 97 III,13| Krzepiła tylko oblegających myśl, że i załodze musi w końcu 98 III,15| Radował się i król, jednakże myśl, że nie mógł w zupełności 99 III,16| dreszcz go przejmował na myśl, w jakiej grozie i w jakiej 100 III,16| Bogusława przechodził dreszcz na myśl o tej chwili i pragnął jej 101 III,16| umilkł i rzekłbyś, że jego myśl pobiegła mimo woli śladami 102 III,16| po chwili została sama:~Myśl ucieczki opanowała zupełnie. 103 III,16| wychowała się od małego, i myśl, że w puszczach znajdzie 104 III,19| jestem. Utrafiłeś w moją myśl, dlategom cię spytał, zali 105 III,21| oczy rękoma, nagle gniewna myśl musiała jej przyjść do głowy, 106 III,22| Bolało księcia serce na myśl, co taki Babinicz uczyni 107 III,22| Borzobohatą-Krasieńską.~- To jest dobra myśl, to jest przednia myśl! - 108 III,22| dobra myśl, to jest przednia myśl! - rzekł po chwili milczenia 109 III,26| więc przychodziły mu na myśl owe czasy, w których Chowańskiego 110 III,26| wzdychał pan Andrzej na myśl, jak zgubną rzeczą jest 111 III,26| skonfundować. Może mu nigdy ta myśl w głowie nie postała, żeby 112 III,27| Kmicicowi mignęła w głowie myśl następująca:~"Widocznie 113 III,27| dźwięk żelaza, szybki jak myśl; żadne oczy nie mogłyby 114 III,28| Dlatego pan miecznik porzucił myśl schronienia się do Puszczy 115 III,28| głębokich ostępach wynajdzie.~Myśl ta podobała się bardzo pannie 116 III,28| miecznik. - To jest przednia myśl! Nic tu po nas, tam większe 117 III,29| w głowie nie postała mu myśl, jak strasznych wkrótce


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License