Tom, Rozdzial

  1  I,4  |        sługę mamy przyjmować. On tu panem będzie, i jego wola ma być,
  2  I,6  |          cała przepaść między samym panem Kmicicem a jego uczynkami.
  3  I,7  |              tkliwie opiekowały się panem Wołodyjowskim, jedna starając
  4  I,7  |    krupniczkiem spać idzie, a one z panem Wołodyjowskim siędą wedle
  5  I,8  |        gościńce.~- I dlaczego wy za panem Kmicicem poszli?~- Bo on
  6  I,8  |       powiada, bo oni się z dawna z panem podskarbim powąchali.~-
  7  I,10 |         Opaliński ze swym szwagrem, panem Jakubem Rozdrażewskim, wojewodą
  8  I,11 |            nazywał się Jaremką, ale panem Michałem Wołodyjowskim,
  9  I,11 |       takich synów, bom jeszcze pod panem Koniecpolskim przeciw nim
 10  I,11 |           spać poszedł, a pan Jan z panem Zagłobą zakrzątnęli się
 11  I,12 |           stryjecznym Stanisławem i panem Zagłobą po uciążliwej drodze
 12  I,12 |           czemu to nie mamy sobie z panem Michałem starych czasów
 13  I,12 | Powiedziałem mu to w oczy, gdyśmy z panem Koniecpolskim nieboszczykiem
 14  I,12 |            z księdzem Białozorem, z panem Adamem Komorowskim i z panem
 15  I,12 |        panem Adamem Komorowskim i z panem Aleksandrem Mierzejewskim,
 16  I,13 |            pana hetmana.~- A ja pod panem Koniecpolskim, ojcem dzisiejszego
 17  I,13 |             mi od roboty, mówiłem z panem miecznikiern rosieńskim.~
 18  I,14 |         książę długo naradzał się z panem Korfem, wojewodą wendeńskim,
 19  I,14 |             pan wojewoda witebski z panem Mirskim, z panem Stankiewiczem,
 20  I,14 |         witebski z panem Mirskim, z panem Stankiewiczem, z ową trójką
 21  I,14 |        związek krwi ja siły swoje z panem podskarbim i z wojewodą
 22  I,15 |         wraz z oboma Skrzetuskimi i panem Michałem w kiejdańskim zamkowym
 23  I,15 |           Jan Skrzetuski.~Zagłoba z panem Stanisławem ustawili się
 24  I,15 |          księciu.~- I artyleria pod panem Korfem: dwa regimenty.~-
 25  I,17 |            gruby szlachcic, który z panem komendantem rozmawiał!~Oficer
 26  I,18 |             wrócimy tu już, chyba z panem Sapiehą na Radziwiłła.~
 27  I,19 |          sługami traktować, mogąc z panem. Gdyby król dał rozkaz Pontusowi,
 28  I,20 |               Napiję się z waszmość panem! - rzekł dość szorstko Kmicic.~
 29  I,23 |       zajęty jest tajemną rozmową z panem Suchańcem.~Przyszedł więc
 30  I,23 |         zważał, kto tam z dworzan z panem marszałkiem konfident, i
 31  I,25 |           Nagle zatrzymał się przed panem Andrzejem i rzekł:~- Daj
 32 II,1  |             z zamkniętymi oczyma za panem Kmicicem na kwatery Chowańskiego,
 33 II,1  |     zazdrości. Bogusław uszedł. Nad panem Andrzejem zawisła straszliwa
 34 II,2  |          poczęły się giąć jakoś pod panem Andrzejem, aż wreszcie ukląkł
 35 II,4  |            jacyż to pułkownicy są z panem Wołodyjowskim?~- Był pan
 36 II,6  |  szwedzkiemu, którego potęga, gdyby panem całej Rzeczypospolitej został,
 37 II,6  |        Zgaduję to snadnie, że się z panem Sapiehą pokochamy, bośmy
 38 II,6  |             więc przez chwilę przed panem Sapiehą, nie wiedząc, co
 39 II,8  |           Książę Janusz rozmawiał z panem miecznikiem rosieńskim.~-
 40 II,9  |             niemal bez oporu uznała panem najeźdźcę, byle mieć jakowąś
 41 II,10 |       Dziewczyna skłoniła się przed panem Andrzejem i wyszła, a po
 42 II,11 |        resztek wojska stojących pod panem Potockim i Lanckorońskim,
 43 II,12 |       kwarcianych czeka, którzy pod panem Potockim zostają.~- Hołd
 44 II,15 |       naradzał się w definitorium z panem miecznikiem sieradzkim.
 45 II,17 |         szable zwrócić. Tymczasem z panem Sapiehą się porozumiewają
 46 II,18 |             18~Co tedy działo się z panem Andrzejem i jakim sposobem
 47 II,19 |             mną moją nadzieją niż z panem jego bojaźnią.~- Czy czynisz
 48 II,20 |             starosta babimostski, z panem Kuleszą. Ci w Wielkopolsce
 49 II,20 |          jazdy na kilka tysięcy pod panem Zbrożkiem, pod panem Kalińskim
 50 II,20 |            pod panem Zbrożkiem, pod panem Kalińskim i innymi pułkownikami.
 51 II,20 |             sił, znaczenia, gdy był panem jednego tylko lichego zameczku,
 52 II,21 |       wojska, od tych nawet, co pod panem Zbrożkiem i Kalińskim służąc
 53 II,23 |          rozmawiał przez ten czas z panem kasztelanem wojnickim i
 54 II,25 |             do zmiany, przecie jest panem potężnym, mając sług tak
 55 II,26 |        rezolucją wywiódł, aby się z panem Sapiehą połączyć. Niedobitkowie
 56 II,26 |    doświadczony. Ruszysz w pole pod panem kasztelanem kijowskim; pod
 57 II,27 |             pomiędzy owymi panami a panem marszałkiem koronnym, który
 58 II,27 |        radzą nad przyszłą wojną i z panem starostą kałuskim w Zamościu
 59 II,27 |            chcąc pozostać w tyle za panem Domaszewskim, zawołał:~-
 60 II,27 |   nadciągnął pan Piotr Czarniecki z panem Kuleszą, którzy do szczętu
 61 II,29 |           było być najpotężniejszym panem polskim, księciem państwa
 62 II,29 |     królestwo wykroić, dziś nie był panem nawet i murów tykocińskich.~
 63 II,29 |         książęca mość.~- Bóg jest z panem Sapiehą - odpowiedział książę
 64 II,32 |    prześwietnego królestwa stał się panem.~Przyszły także do Lwowa
 65 II,32 |           też w zamku z dzisiejszym panem kasztelanem kijowskim.~-
 66 II,32 |           dziś jeszcze ruszyć, bo z panem Czarnieckim rozkosze będą
 67 II,33 |      większej, że z tak znamienitym panem sprawa. Prędkim uczynkiem
 68 II,34 |        Tatara, gdy usłyszał, iż pod panem Czarnieckim będzie służył,
 69 II,34 |             wiernego wojska, to pod panem Czarnieckim. Oni na pana
 70 II,35 |        Zamościem, armią, skarbami i panem bratem starostą; lecz ona
 71 II,37 |         Sapieha Anusię do Grodna, z panem Kotczycem. W Grodnie, z
 72 II,38 |         Sapieha Anusię do Grodna, z panem Kotczycem. W Grodnie, z
 73 II,41 |          jakowąś zasługę mieć przed Panem, a potrzebowałbymli predykanta,
 74 III,2 |            Przystaliśmy do siebie z panem starostą tak, że żaden stolarz
 75 III,3 | najjaśniejszy Carolus Gustavus jest panem w Szwecji, tak ja w Zamościu.
 76 III,3 |            ten, który Zamościa jest panem, nie tylko bogactwy, nie
 77 III,5 |               A może byś i waćpan z panem Skrzetuskim pojechał?~-
 78 III,6 |    zbudowałeś ten most między mną a panem marszałkiem, słuszna, abyś
 79 III,6 |           Wiśniowieckiego, szła pod panem porucznikiem Szandarowskim
 80 III,7 |      powyżej ujścia Sanu, aby się z panem Sapiehą zobaczyć i o dalszej
 81 III,7 |       chodźmy, bo już pan Sapieha z panem Czarnieckim poczynają sobie
 82 III,7 |   podejmować i szaty twoje czyścić, panem twoim przy odmianie fortuny
 83 III,7 |         będzie sroższy, im byłeś mu panem łaskawszym.~- To zaś czemu? -
 84 III,7 |        wziął, wiedział bowiem, że z panem Michałem nie ma żartów.~-
 85 III,7 |            do Brandenburgii, a ja z panem podskarbim litewskim do
 86 III,8 |    buntownikiem, gdyż jam tu prawym panem. Z miłosierdzia jeno nad
 87 III,9 |             mgnieniu oka.~- Za moim panem! - krzyknął Michałko, ten
 88 III,11|         przykładem świecą. To się z panem Czarnieckim pod Warszawą
 89 III,14|            Duglasa w porozumieniu z panem Sapiehą częścią wojsk litewskich
 90 III,16|            jeśli ruszyli wszyscy za panem Wołodyjowskim, toż tymi
 91 III,17|          nawet u siebie, samowtór z panem Sakowiczem. Wzburzony do
 92 III,20|      zmierzył się jeszcze ze starym panem Sapiehą, próżno jej zaręczał,
 93 III,23|            w saniach z narzeczonym, panem Andrzejem Kmicicem, krzyczała: "
 94 III,23|    starościńską chełpliwnść.~- To z panem miecznikiem - rzekła - łatwo
 95 III,23|           księciem umykali?~- Przed panem Babiniczem! - odrzekła dygając
 96 III,24|         spiesznie musiał, aby się z panem Radziejowskim połączyć,
 97 III,24|           zebrały się i połączyły z panem Gosiewskim dopiero pod samą
 98 III,24|           się znajomymi, mianowicie panem Zagłobą i Wołodyjowskim,
 99 III,25|         spiesznie musiał, aby się z panem Radziejowskim połączyć,
100 III,25|           zebrały się i połączyły z panem Gosiewskim dopiero pod samą
101 III,25|           się znajomymi, mianowicie panem Zagłobą i Wołodyjowskim,
102 III,26|          małego rycerza.~"Idziemy z panem hetmanem polnym litewskim
103 III,26|          sajdaki. Wreszcie pochód z panem Kmicicem w przedniej straży
104 III,27|             drgał, wysłał go wraz z panem Gnoińskim po księcia.~Lecz
105 III,28|       Mężowie w sile wieku poszli z panem Wołodyjowskim lub do różnych
106 III,28|             mu dorówna. On to - pod panem Sapiehą służąc - całkiem
107 III,30|            Teraz przechodzili przed panem Kmicicem z wielką fantazją,
108 III,30|          jacyś ku nam od Troupiów z panem Soroką jadą i suną rysią.~-
109 III,30|         czuprynę.~- Widzę, że przed panem Babiniczem stoję! - rzekł. -
110 III,31|        siedmiogrodzcy klęcząc przed panem Potockim, Lubomirskim i
111 III,31|         którzy swego czasu poszli z panem Wołodyjowskim, byli jeszcze
112 III,31|             To ksiądz przejeżdżał z Panem Jezusem do Lubicza.~Panna
113 III,32|           żołnierz.~- A laudańscy z panem Wołodyjowskim nie wrócili
114 III,32|              W swaty do Wodoktów, z panem Kmicicem, z naszym zbawcą!