Tom, Rozdzial
1 I,10 | mianowicie kalwini, sprzyjają Szwedom i gotowi są przy pierwszej
2 I,10 | podkanclerzy koronny, obecnie Szwedom przeciw ojczyźnie zaprzedany.~
3 I,10 | było?" - inni wygrażali Szwedom.~- A hu! A co?! Dobrze wam
4 I,12 | pójdzie z nimi tak łatwo Szwedom jak pod Ujściem z Wielkopolanami.~-
5 I,12 | którym śmiało mógłby się Szwedom zastawić, co jako lennik
6 I,12 | pamięć umie?... Ciepło będzie Szwedom, gdy ten lew zaryczy, a
7 I,14 | przychodzą... Oddałem ten kraj Szwedom, aby ich orężem drugiego
8 I,16 | Mirskiego i Oskierkę chcę Szwedom do Birż odesłać; niechże
9 I,16 | krwi, bo trzeba pokazać Szwedom, że mamy siłę i nie ulękniemy
10 I,17 | poczęli rozmawiać z cicha.~- Szwedom nas wydadzą! - rzekł Mirski. -
11 I,17 | jak się o wydaniu Litwy Szwedom dowiedzą, o uwięzieniu pana
12 I,18 | kompanii zacnych ludzi i Szwedom w paszczękę nas wrazić,
13 I,18 | A widzisz! A czemu nie Szwedom?~- Bo też bym wolał ich
14 I,18 | jakżeś to mógł własną krew Szwedom odwozić?~- Bom miał rozkaz.~-
15 I,19 | wracać, aby nad Wisłą opór Szwedom dać. Jeśli to się sprawdzi,
16 I,19 | wszyscy tu za broń przeciw Szwedom pochwycą.~- Jacy wszyscy?~-
17 I,22 | Województwo sieradzkie poddało się Szwedom! - zakrzyknął - i w ślad
18 I,23 | tymczasem liga przeciw Szwedom stoi, i niech im się w Małopolsce
19 I,23 | przyjdą posiłki przeciw Szwedom. Tedy trzeba będzie wybierać.~-
20 I,23 | recedere przyjdzie i przeciw Szwedom się obrócić, tedy on ma
21 I,23 | przestaje suponować, że byle się Szwedom noga pośliznęła, byle Tatarzy
22 I,23 | nieprzyjaciela, to i ja się przeciw Szwedom obrócę.~- Wnosząc z tego,
23 I,25 | wszystkim oni pomogą nam i Szwedom do pokrajania tego bochenka,
24 I,25 | Ofiarował już im pomoc przeciw Szwedom, ale Gdańszczanie mu nie
25 I,26 | recedere, jeśliby się noga Szwedom miała powinąć. Wyjdą na
26 II,2 | w Prusach sprzedają.~- A Szwedom zdarzało się wam odbierać?
27 II,3 | Zołtareńkowym, to dobrze, bierzecie Szwedom, to dobrze. Jak was złapią,
28 II,4 | nie! jeno że hetmanowi i Szwedom nie chciały służyć. Lepiej
29 II,4 | myślisz, a masz szczery ku Szwedom dyzgust (co ci i z oczu
30 II,4 | Kmicic - widzę, nie lepiej Szwedom ode mnie życzy?~Nieznajomy
31 II,4 | to mnie nie zwiążesz i Szwedom nie odwieziesz, bo się nie
32 II,4 | ale nam nie lepiej, byś Szwedom koni doprowadzał i z językiem
33 II,4 | mówił dalej:~- Ja tam ni Szwedom, ni księciu hetmanowi żadnej
34 II,4 | konfederatom, a tyle dobrego Szwedom i Radziwiłłowi, chciał jednak
35 II,4 | królu stoją? Co to jest? I Szwedom nie ufa, bo się kryje...
36 II,4 | pod zmienioną postacią ku Szwedom i z glejtami do szwedzkich
37 II,5 | wiedzą, co czynić, gdy Litwa Szwedom poddana; stoją więc w miejscu,
38 II,6 | powszechną w świecie trwogę Szwedom. "Była tedy chwila folgi
39 II,6 | miesiącami miała pod Ujściem Szwedom przeprawy bronić; albowiem
40 II,6 | występuje w pole przeciw Szwedom, niech nie praktykuje na
41 II,6 | mitręgi! Wychodź przeciw Szwedom, a nie, to jaw odwiedziny
42 II,7 | przechylić na jego stronę przeciw Szwedom, a tym samym przeciw Radziwiłłowi.~
43 II,7 | perukę, i chętnie by ją Szwedom oddał, byle mógł Prusy zacapić;
44 II,8 | Kazimierza i żywego lub umarłego Szwedom wydać...~Wszyscy oniemieli
45 II,8 | siedzieli spokojnie i przeciw Szwedom nic nie poczynali, bo głowa
46 II,10 | szlacheckie, panów i szlachtę Szwedom służącą. Wszystko było zabrane,
47 II,10 | rozpisywano podatki, jakie się Szwedom rozpisać podobało, a szlachta
48 II,10 | Zali to wojsko w męstwie Szwedom kiedykolwiek ustępowało?~-
49 II,11 | samego króla. Obecnie służę Szwedom, a jednak, gdyby mnie kto
50 II,11 | obie zgubił i dobrowolnie Szwedom wydał.~Wówczas chwytał go
51 II,12 | jedno drugiego nie trzyma: Szwedom byłaby strata, nie korzyść,
52 II,12 | I przybywasz tu, aby Szwedom i Radziwiłłowi zdrajcy nie
53 II,14 | Górę, udzieliła się jakoś i Szwedom. Tylko że jedni drżeli przed
54 II,15 | ciężkie przyniosła straty Szwedom. Naginęło mnóstwo ludzi
55 II,15 | Panny! wikt zacny!~- Gorzej Szwedom! - mówili inni - źle im
56 II,16 | waszmościowie, ledwie nie pędem ku Szwedom bieży. Ej! posłałbym za
57 II,16 | obawiając się wcale tego, co Szwedom o stanie fortecy i jej słabych
58 II,16 | Wprawdzie ułatwiało to Szwedom strzelanie do niej, ale
59 II,16 | szczególnie na Polaków Szwedom służących; jednakże wspomniał
60 II,16 | myślisz. Są tacy, którzy Szwedom służą, a w sercu źle im
61 II,17 | nie upadajcie, nie ufajcie Szwedom, nie liczcie na to, byście
62 II,17 | chodziła, jakoby na szyderstwo Szwedom, po całej pochyłości, zbierając
63 II,17 | wstrzymajcie, bo mgła potrzebna Szwedom, ale potrzebna i mnie.~-
64 II,17 | poczęło szwankować. Tymczasem Szwedom nadchodziły nowe posiłki
65 II,18 | okrutna psota wyrządzona Szwedom. Wyobrażał sobie: jak się
66 II,18 | ona może jeszcze, że on Szwedom służy... A pięknie służy!
67 II,18 | Radziwiłłowi niegdyś służył i Szwedom, teraz widać przeszedł do
68 II,19 | Rzeczypospolitej przeciw Szwedom. Zresztą miał to być, według
69 II,20 | zdrajcy Prackiego starł, która Szwedom służyła, i samego rozstrzelał,
70 II,20 | marszałek Lubomirski przeciw Szwedom stoi?~- Różnie o nim gadali,
71 II,20 | zamieszaniu trudno było Szwedom odróżnić własnych obrońców
72 II,21 | i Kuklinowskiego przeciw Szwedom ekscytować. Stań dziś, miłościwy
73 II,21 | nas i żywego lub umarłego Szwedom dostawić. Dreszcz przeszedł
74 II,22 | tylko ów Babinicz dać znać Szwedom, aby kilkaset piechoty po
75 II,22 | tych, którzy dziś jeszcze Szwedom służą.~- A list księcia
76 II,23 | razem z księciem wojewodą Szwedom teraz służy?~- On? Szwedom?
77 II,23 | Szwedom teraz służy?~- On? Szwedom? On jest przy panu Sapieże.
78 II,24 | ruszył drobnym kłusem przeciw Szwedom.~Miał zaś na sobie szwedzki
79 II,24 | wrzaski i jęk.~Przerażonym Szwedom zdawało się w pierwszej
80 II,24 | znów zwracał się ku innemu; Szwedom wszelako, po pierwszej chwili
81 II,24 | wyobraźnię przechodzący. Szwedom zdało się, że góry runęły
82 II,25 | porucznikuje, podziękował już Szwedom za służbę, a to w ten sposób,
83 II,25 | jakiś związek przeciwko Szwedom formować, w czym i pana
84 II,27 | chłopstwa, szczególną ku Szwedom pałającego zawziętością.~
85 II,28 | Stanisław- a chwalić Boga, Szwedom w oczy.~- Od Częstochowy
86 II,29 | na śmierć i życie przeciw Szwedom i zdrajcom - tym straszniejsza,
87 II,32 | podniesienia zawziętości przeciw Szwedom, rozrzucono w wielkiej ilości
88 II,33 | porwać i żywego albo umarłego Szwedom dostawić. Myśleliśmy, że
89 II,33 | jako sojusznicy przeciw Szwedom. Toteż rycerze nasi zaledwie
90 II,34 | sto tysięcy ordy przeciw Szwedom, byle mu czterdzieści tysięcy
91 II,34 | cała okolica na koń przeciw Szwedom siędzie. Pierwszy będę Żmudź
92 III,1 | w lasach, czynił zasieki Szwedom po drodze, napadał na mniejsze
93 III,1 | Niewielkie wprawdzie dostały się Szwedom owego zwycięstwa trofea:
94 III,2 | basetlę i taką na nim arię Szwedom zagram, że się na śmierć
95 III,3 | Sobiepan. - Nam dobrze, Szwedom źle, przecz mamy do nich
96 III,4 | wojska na boki, zostawując Szwedom w zysku tylko trud próżny,
97 III,4 | stepy, na których przyszłoby Szwedom zginąć bez ratunku.~Poszedł
98 III,4 | i zwrócił się cwałem ku Szwedom, stanąwszy od razu w tak
99 III,4 | który pierwszy ukazał się Szwedom na wabia, on pierwszy uderzył,
100 III,4 | i z tą pieśnią znikły Szwedom z oczu.~
101 III,6 | grom z cienia, runęła ku Szwedom.~Uderzyła w dym, nim zdołali
102 III,7 | miasto i siła moglibyśmy Szwedom tym zaszkodzić, ale jak
103 III,7 | na zdrowie, Bogusławowi i Szwedom na pohybel.~- Słyszałem -
104 III,8 | duszy rad jestem, bo choć Szwedom służę, ale każde szczere
105 III,11| w milczeniu.~Przełamanym Szwedom znów skoczyły na ratunek
106 III,15| Mazurom na zwycięstwo, Szwedom na pogrobne.~Pałac Kazanowskich;
107 III,20| łasząc się jako psy domowe; Szwedom schły ręce, muszkiety przyrastały
108 III,21| się żywego lub umarłego Szwedom albo księciu Bogusławowi
109 III,23| Bałtykiem, tyle wstało przeciw Szwedom wojowników: którzy szlachtą
110 III,23| własnoręcznym:~"Warszawa odjęta Szwedom - pisał książę. - Tabor
111 III,26| zwycięzcom gorzej dziać miało. A Szwedom widocznie było gorzej i
|