Tom, Rozdzial

  1  I,1  |           przyciągnął?...~- Tak jest. Nieprzyjaciel zamknął się w miastach,
  2  I,3  |               patrzy. Ich tu rzadziej nieprzyjaciel pali, to się i budować mogą.~-
  3  I,5  |             pobiciu hetmana wielkiego nieprzyjaciel zalał cały kraj. Resztki
  4  I,5  |           stajesz, a czynisz to, co i nieprzyjaciel, bo ją depcesz, bo ludzi
  5  I,5  |              trwożliwe wieści: "Chyba nieprzyjaciel wtargnął i pali Butrymów...
  6  I,5  |       domyśliła się od razu, co to za nieprzyjaciel napadł nieszczęsnych Butrymów.~
  7  I,6  |          drugiemu stanął.~A tymczasem nieprzyjaciel szedł naprzód, gdzieniegdzie
  8  I,6  |          ściągać się nie mogło, bo je nieprzyjaciel hamował. "Trzeba było o
  9  I,7  |        jeszcze nie bywało. Najlichszy nieprzyjaciel już nas lekceważy, nas,
 10  I,8  |               wioszczynę, którą teraz nieprzyjaciel zajął, ale ja wojskowo od
 11  I,8  |               Żadnych nowych wiktoryj nieprzyjaciel nie otrzymał, więc mu i
 12  I,9  |              tu będę w łożu gnił, gdy nieprzyjaciel ojczyznę depcze. Hej! jest
 13  I,10 |              naszych fortunach, które nieprzyjaciel igne et ferro będzie pustoszył.~
 14  I,10 |       Skoraszewski - w którym miejscu nieprzyjaciel będzie przeprawy tentował,
 15  I,10 |           Stanisław Skrzetuski. - Sam nieprzyjaciel powściągnie tę swawolę i
 16  I,10 |               którymi miał nadciągnąć nieprzyjaciel, lub udzielali sobie szepcąc
 17  I,10 |            było niepodobnym, a jednak nieprzyjaciel nie miał sił przewyższających:
 18  I,10 |              trzymać w szeregach, gdy nieprzyjaciel jeszcze o dzień drogi odległy.
 19  I,10 |        podsypywano szańczyki, słowem, nieprzyjaciel szykował się nie zwracając
 20  I,11 |            się przedostać, bo ich tam nieprzyjaciel odciął od Rzeczypospolitej
 21  I,11 |               świecie nie było. Żaden nieprzyjaciel nie przedrze się przez te
 22  I,12 |              czyniono go warownym, bo nieprzyjaciel nigdy nie zachodził w te
 23  I,12 |             tu przyjechali... Jeno że nieprzyjaciel naszedł ojczyznę, więc chcemy
 24  I,12 |        łopatkach poklepywać. Pewnie i nieprzyjaciel byłby mnie dla własnego
 25  I,12 |            ojczyzna w paroksyzmie, że nieprzyjaciel depce naszą ziemię, przetom
 26  I,13 |        pogrążyć? Tak jest! Wzmaga się nieprzyjaciel domu mego, szerzy się zdrada
 27  I,14 |              póki czas po temu służy. Nieprzyjaciel, oblega mnie w Nieświeżu
 28  I,23 |        pieniędzmi kuso. Jedne intraty nieprzyjaciel zajął, drugie swoi pustoszą,
 29  I,25 |               miłosierdzie, jak gdyby nieprzyjaciel stał tuż nad nimi. Uciekały
 30  I,25 |             Myśleliśmy zrazu, że nowy nieprzyjaciel, a to byli swoi. Skoczyli
 31  I,25 |             po takiej nauce nieprędko nieprzyjaciel do nas zajrzy.~Kmicica mocno
 32 II,4  |        substancji zostawić, na której nieprzyjaciel mścić się nie omieszka.
 33 II,6  |      szczęśliwie - zwłaszcza że żaden nieprzyjaciel nie zniszczył poprzednio
 34 II,6  |               się złożyły dziwnie, iż nieprzyjaciel zostawił w spokoju te chorągwie.
 35 II,6  |              w której by nie grasował nieprzyjaciel. W was ojczyzny nadzieja,
 36 II,6  |           otworzymy oczy tym, których nieprzyjaciel uwiódł - tedy pół Rzeczypospolitej
 37 II,9  |         zabójstw dopuszczał się srogi nieprzyjaciel, jak palce do kurków wkręcano,
 38 II,12 |         niemało... Wszędy umocnił się nieprzyjaciel, wszędy heretykowie głowę
 39 II,12 |          Szydzi z nas i pogardza nami nieprzyjaciel pytając, co nam z dawnych
 40 II,13 |              wierzyć, aby jakikolwiek nieprzyjaciel śmiał targnąć się na Jasną
 41 II,13 |           azali przyjdzie tu zuchwały nieprzyjaciel, ale to wiem, iż gdyby przyszedł,
 42 II,13 |    wspomnijcie i na to, że nigdzie ów nieprzyjaciel nie dotrzymał słowa ni przysiąg,
 43 II,14 |         prędzej, by spoza ich zasłony nieprzyjaciel nie mógł szkodzić klasztorowi.
 44 II,14 |             zagrały działa szwedzkie. Nieprzyjaciel nie myślał zrazu uczynić
 45 II,14 |         narażać. Już strzały cichną i nieprzyjaciel schodzi z pola; weźże tę
 46 II,15 |             jeno, nie tak straszny ów nieprzyjaciel i jego bombardy, jak mówiono.
 47 II,15 |               największe zamięszanie. Nieprzyjaciel nie znając dobrze swej klęski,
 48 II,15 |             klęski, nie wiedząc, skąd nieprzyjaciel nadejść może, uciekł z najbliższych
 49 II,16 |             obraz może doznać, jeżeli nieprzyjaciel twierdzę szturmem zdobędzie.~-
 50 II,17 |             ważnej robocie musiał się nieprzyjaciel dostatecznie ubezpieczyć
 51 II,20 |               tak już daleko postąpił nieprzyjaciel, abyśmy utraconych prowincyj
 52 II,20 | Uprzejmościami i Wiernościami waszymi nieprzyjaciel wszystkie te rzeczy pomięszał;
 53 II,22 |               rękach szwedzkich. Stoi nieprzyjaciel w Krzepicach, w Wieluniu,
 54 II,22 |         wydała?... A oto, jeden słaby nieprzyjaciel, nad którym przodkowie nasi
 55 II,22 |    chcieliście swojego rządu, a teraz nieprzyjaciel wami rządzi... I kto, pytam,
 56 II,22 |              się rzecz nie rozgłosi i nieprzyjaciel baczności nie podwoi - dodał
 57 II,22 |               dodał pułkownik Wolf.~- Nieprzyjaciel już się ma na baczności
 58 II,23 |               do gęby przyłożywszy.~- Nieprzyjaciel czyli swój?~- Swój, ale
 59 II,23 |               czyli swój?~- Swój, ale nieprzyjaciel, którego do porachunku jeszcze
 60 II,23 |              do niego podobni, już by nieprzyjaciel szwedzki pożałował swojej
 61 II,23 |               pali! - zawołał król. - Nieprzyjaciel może tam grasować!~Nie skończył
 62 II,23 |               ksiądz biskup Gębicki - nieprzyjaciel przed nami... Co nam czynić?~
 63 II,23 |              czas, bo i wąwóz wkrótce nieprzyjaciel zamknie! Mości królu, ratuj
 64 II,26 |             się hałasy. Gdzie jeszcze nieprzyjaciel nie dosięgnął, tam do sądów
 65 II,27 |              a nie ustraszy nas żaden nieprzyjaciel.~- A gdzie jest wojewoda
 66 II,27 |          powoli, powoli! Jeszczeć ten nieprzyjaciel w granicach!~- Niedługo
 67 II,28 |            daj, Matko Najświętsza, by nieprzyjaciel mógł pohańbić Twój przybytek!~
 68 II,29 |          Szwedzi uciekli do wieży!... Nieprzyjaciel tuż!... wasza książęca mość...~
 69 II,32 |          więcej... nie panoszyłby się nieprzyjaciel. Da Bóg, przyjdzie czas
 70 II,36 |            gdyż starosta powiadał, że nieprzyjaciel z Lublina ustąpił... Ale
 71 III,1 |         wczasu po chatach. Na owe gdy nieprzyjaciel natarł niespodzianie, wnet
 72 III,3 |       wyliczał tytuły) zgoła nie jako nieprzyjaciel tu przybył, ale wprost mówiąc,
 73 III,3 |           potężne anguły; pod wieczór nieprzyjaciel musiał się cofać z bliższych
 74 III,3 |                głód nas weźmie, a gdy nieprzyjaciel na wycieńczonych nastąpi,
 75 III,4 |          atakował, nad samym karkiem.~Nieprzyjaciel chciał bitwy. Z rozpaczą
 76 III,4 |            polany i spostrzegłszy, że nieprzyjaciel już niemal do drugiego jej
 77 III,5 |            żołnierz nie miał co jeść, nieprzyjaciel rósł w potęgę.~Szwedzki
 78 III,6 |              nie tylko za armią szedł nieprzyjaciel; rozmaite partie pod nieznanymi
 79 III,9 |         ogniska i huczeć poczęli, aby nieprzyjaciel myślał, iż nikt z majdanu
 80 III,9 |              Mości panowie! Rzeką się nieprzyjaciel zastawił i drwi z nas! Morze
 81 III,10|            ostali sami, postrzegł się nieprzyjaciel, iże zawiślańskich wojsk
 82 III,11|              i przeciągle na znak, iż nieprzyjaciel się zbliża.~Pan Sapieha
 83 III,11|            omieszkał korzystać z tego nieprzyjaciel.~Pewnego razu, na parę dni
 84 III,11|               krzyknął Wołodyjowski - nieprzyjaciel następuje!~- Do koni! do
 85 III,11|          poczęły wołać w ciemności:~- Nieprzyjaciel nastąpił! Pan Kotwicz w
 86 III,11|            nie wiedząc, kto swój, kto nieprzyjaciel, krzycząc i hałasując wśród
 87 III,11|               bitwę i zdawało się, że nieprzyjaciel jej pragnie.~Tymczasem Wołodyjowski
 88 III,11|      wycieczka w stronę Mokotowa. Oto nieprzyjaciel chciał odciągnąć wojska
 89 III,16|          Zielonki, do Rogowskiej! Tam nieprzyjaciel nie pójdzie, łotrzyk nie
 90 III,21|              są w partiach, ażeby zaś nieprzyjaciel nie mścił się na substancji
 91 III,21|              książę, go zmusić... Ale nieprzyjaciel nie dawał pola, jeno ciągle
 92 III,21|               pożerała. W Białymstoku nieprzyjaciel zachwycił znów cały podjazd,
 93 III,22|          zwyciężony, gdy być może, iż nieprzyjaciel za nim następuje, byłoby
 94 III,26|     rozporządzenia spełnione zostały, nieprzyjaciel straciłby walną bitwę i
 95 III,26|           Pomnij, Panie, że on i Twój nieprzyjaciel, bo heretyk, któren nieraz
 96 III,26|          wierze bluźnił!~- I ojczyzny nieprzyjaciel! - dodał Wołodyjowski. -
 97 III,27|              go zwycięstwo nie minie. Nieprzyjaciel długo potrafiłby bronić
 98 III,27|              piorun z wiadomością, że nieprzyjaciel, pościągawszy straże z tamtej
 99 III,27|               pomoc.~Pokazało się, że nieprzyjaciel umyślnie puścił Kmicicową
100 III,27|         wodzów. Ani jednej nie uniósł nieprzyjaciel: były pruskie komputowe,
101 III,28|            być wszelako pewne, że ich nieprzyjaciel po zapadłych puszczach szukać
102 III,28|               zawiodą, w której żaden nieprzyjaciel nas nie odnajdzie.~- A ja,
103 III,28|          trafem dwór nie był spalony. Nieprzyjaciel oszczędził go prawdopodobnie
104 III,28|               nas obie oblega zewsząd nieprzyjaciel, a mianowicie Szwedzi i
105 III,29|             iść na posiłek piechocie.~Nieprzyjaciel był widocznie również zaopatrzony
106 III,29|            nadwerężeni.~Rzeczywiście, nieprzyjaciel nie mógł nic wskórać jazdą.
107 III,29|               dla stron obu. Przy tym nieprzyjaciel rozrzuciwszy się na długiej
108 III,30|             wsiach z obawy, że uparty nieprzyjaciel może ich lada chwila doścignąć.~
109 III,32|               ojczyzny, gdy zdradliwy nieprzyjaciel zasadzkę nam nagotował,