Tom, Rozdzial
1 I,6 | czyich, którzy pod barwą Radziwiłła, Gosiewskiego lub Sapiehów
2 I,9 | Kmicicowi prywatny list Radziwiłła, odetchnął, ruszył wąsikami
3 I,11 | litewskiego, księcia Janusza Radziwiłła. Szczery to pan i wojenny.
4 I,12 | widać jest, że kto się o Radziwiłła otrze, ten sobie wytarty
5 I,13 | kawalera głoszona przez samego Radziwiłła.~- Witam pana miecznika
6 I,13 | wszystkich oczy zwróciły się na Radziwiłła, który stał, podobny do
7 I,13 | wszystkich znów zwróciły się na Radziwiłła, a on stał ciągle i oddychał
8 I,13 | teraz widocznie uląkł się Radziwiłła.~Za nimi przeszło kilku
9 I,14 | zaszczyty dla potężnego Radziwiłła - słabym i opuszczonym od
10 I,14 | Straszliwy niepokój targał duszę Radziwiłła.~Zdawało mu się chwilami,
11 I,15 | miecz? Chyba nie znacie Radziwiłła?~- Co tam prawisz! Jakież
12 I,15 | żywota, jeżeli służbę u Radziwiłła przyjąć i jeszcze w zdradzie
13 I,15 | uczynił. Niech tego smoka Radziwiłła diabli wezmą! Zobaczymy
14 I,17 | na nic. Kto dla ojczyzny Radziwiłła nie opuścił, ten go pewnie
15 I,17 | króla i ojczyznę dla prywaty Radziwiłła mieli zdradzić!..~Mowa ta
16 I,17 | hetman polny, w niewoli u Radziwiłła.~- Bo on też zacny człowiek -
17 I,17 | okrutnie to ich serca od Radziwiłła odwróci. To uczciwa szlachta,
18 I,18 | każé wyrzec się naprzód Radziwiłła i nie służyć mu więcej,
19 I,18 | w Szwedów to ugodzi, i w Radziwiłła. Kiejdany od Birżów daleko,
20 I,18 | chyba z panem Sapiehą na Radziwiłła.~
21 I,19 | miasteczka i wsie były w ręku Radziwiłła; nieco za Kiejdanami stał
22 I,19 | Szwedzi kładli to na karb Radziwiłła, zwłaszcza że oficer i żołnierze,
23 I,19 | Diabeł mnie skusił, żem do Radziwiłła Skrzetuskich namówił! -
24 I,19 | serca odwróciły się były od Radziwiłła. Wykręcał się więc pan Michał,
25 I,20 | wyciął.~- Musiał mieć rozkazy Radziwiłła - rzekł pan Zagłoba.~- Mości
26 I,20 | Mości panowie, pomstę Radziwiłła na moją głowę ściągniecie!-
27 I,20 | dokąd chcesz, choćby do Radziwiłła, lubo bolesno to jest widzieć
28 I,20 | nie gdzie indziej, jeno do Radziwiłła wrócę!~- Przystań do nas,
29 I,20 | zostawać.~- Poznajże twojego Radziwiłła, który nie tylko ojczyznę,
30 I,20 | Mahometa, tak on wierzy w swego Radziwiłła. Sam myślałem jako i wy,
31 I,21 | zbudowany przez pychę Janusza Radziwiłła. Cała Rzeczpospolita miała
32 I,21 | birżańskiego pisał...~Ponura twarz Radziwiłła pokryła się jakoby krwawym
33 I,22 | Kiejdan, na długość ramienia Radziwiłła, mają się stawić pod groźbą
34 I,22 | lecz z całej duszy bał się Radziwiłła.~Tymczasem, na domiar złego
35 I,23 | Radziwiłłówną, a potem niech Radziwiłła na Wielkie Księstwo popiera,
36 I,25 | bowiem leżała jakoby pod ręką Radziwiłła.~Miasteczka, a gdzieniegdzie
37 I,25 | obchodzenie się z mieszkańcami. Radziwiłła zwano Gedeonem litewskim,
38 I,25 | umacniał się w wierze względem Radziwiłła i powtarzał sobie w duszy:~"
39 I,26 | ludzi i pomimo tego Kmicic Radziwiłła za kark trzyma.~- Co dalej? -
40 I,26 | mało mi będzie jednego Radziwiłła, to porwę drugiego i trzeciego...~-
41 I,26 | świecie... Ot, porwał sobie Radziwiłła i trzyma go jak swego...~
42 II,2 | pułkownikom, którzy ojczyzny dla Radziwiłła nie chcieli porzucić. Czuł
43 II,3 | pościgu ze strony Bogusława Radziwiłła, a stary Kiemlicz poszedł
44 II,5 | Zagłoba. - Albo ten człowiek Radziwiłła zdradza, albo nam jakąś
45 II,5 | życzliwy. Pomyślałbym, że może Radziwiłła porzucił... Ale w takim
46 II,5 | wojując. Dla tych przyczyn i Radziwiłła nie powstrzymają ani mu
47 II,6 | Wołodyjowskiego donoszące o pochodzie Radziwiłła znalazły posłuch u wszystkich
48 II,6 | Wołodyjowskiego o grożącym pochodzie Radziwiłła rozbudziły pułkowników z
49 II,6 | między sobą!~- Onże pierwszy Radziwiłła zdrajcą zakrzyknął.~- I
50 II,6 | niepokojem o przyjściu Janusza Radziwiłła. Przypominał sobie wszystkie
51 II,6 | sobie wszystkie zwycięstwa Radziwiłła, a wówczas postać hetmańska
52 II,6 | przy pomocy księcia Michała Radziwiłła. Podjazdy jednak nie przywoziły
53 II,6 | Po czym rozmowa zeszła na Radziwiłła. Pan wojewoda witebski miał
54 II,6 | jako w tym przypadku Kmicic Radziwiłła.~- Jeno między nami nie
55 II,6 | przywieźli wieść, że pojazdy Radziwiłła sięgają już tego miasta.~
56 II,7 | Od Podlasia przegradzały Radziwiłła zastępy Chowańskiego, które
57 II,7 | działania, znikłaby dla Radziwiłła ostatnia sposobność okazania
58 II,16 | trzyma? - nikt! Jeden Sapieha Radziwiłła gnębi.~Kmicic zaciekawił
59 II,16 | Sapieha, mówisz waćpan, Radziwiłła gnębi?~- Tak jest. Srodze
60 II,16 | robotę, więc i zostawili Radziwiłła samemu sobie. Niech go tam
61 II,16 | witebski Sapieha zbił zdrajcę Radziwiłła, mając wszystkich zacnych
62 II,22 | Piekielna zemsta Bogusława Radziwiłła przywiodła go niemal do
63 II,23 | waść był w Kiejdanach u Radziwiłła? Kmicic zmieszał się nieco
64 II,23 | liście księcia Bogusława Radziwiłła.~Jakże on, niegdyś prawa
65 II,25 | nawet od strasznego Janusza Radziwiłła zgubniejszym. Czarny duch,
66 II,26 | przysiągł nie opuszczać Radziwiłła... O! ona, miłościwy panie,
67 II,26 | wolno, ja zaś wróciłem do Radziwiłła i służyłem dalej. Ale już
68 II,28 | bracie - rzekł - tyś zgnębił Radziwiłła, tyś mnie uczynił hetmanem...
69 II,28 | nalegają na naszego Sapia, by Radziwiłła, dostawszy, nie żywił?~-
70 II,28 | zawziąść, exemplum: moja na Radziwiłła zawziętość; po wtóre, jakże
71 II,28 | wszystko przez tego zdrajcę Radziwiłła i przez rację fizykę sapieżyńską.~-
72 II,28 | To czemu obydwiema połami Radziwiłła przykrywa, kiedy jednej
73 II,29 | w Czorsztynie, tak jego, Radziwiłła, oblegano teraz w zamku
74 II,29 | ratować, to ratuj przynajmniej Radziwiłła!...~Wreszcie, w ostatniej
75 II,29 | wstrząsać olbrzymim ciałem Radziwiłła i przestał rzęzić. Zbudzili
76 II,29 | To były ostatnie słowa Radziwiłła.~Następnie porwała go straszliwa
77 II,29 | nosił, i ułożywszy ręce Radziwiłła na piersiach, włożył mu
78 II,29 | Już mnie zawziętość na Radziwiłła minęła, co nieboszczyk,
79 II,32 | czynił, nie wiem, ale od Radziwiłła jeszcze nie odszedł. Bóg
80 II,33 | mały rycerz - ale żeby aż Radziwiłła spośród jego chorągwi porwać,
81 II,37 | to człowiek, on się i na Radziwiłła porwie!~- Wszystkich żołnierzów
82 II,38 | to człowiek, on się i na Radziwiłła porwie!~- Wszystkich żołnierzów
83 III,2 | wojnach z Kozaki, o zdradzie Radziwiłła, o tym, jako pana Sapiehę
84 III,5 | wszyscy, kiedym to was z rąk Radziwiłła wyłusknął? Powiadam ci,
85 III,16| jednak przyjaźni i faworom Radziwiłła oprzeć.~Gdyby Bogusław był
86 III,16| by mogła zostać kochanicą Radziwiłła, patrzyła więc na niego,
87 III,16| ziemi najstraszniejszego Radziwiłła.~Zatem do Białowieży, do
88 III,17| licha, takiż to z Bogusława Radziwiłła rezolut?~- Dureń-eś!~- Dobrze!
89 III,18| kogo zechcem... choćby tego Radziwiłła, który się z Billewiczówny
90 III,18| da Bóg, wkrótce i dziadku Radziwiłła!~To rzekłszy książę wypuścił
91 III,19| był od pierwszego; szczęki Radziwiłła tak się zwarły, że trzeba
92 III,20| ów za skrypt starczy, a Radziwiłła, pana tylu dóbr na Litwie
93 III,22| powróz!~- Na ten, którym Radziwiłła zwiążą.~- Dosyć!~- Sługam
94 III,24| iż jeśli Duglas wróci, to Radziwiłła tu zostawi, by na cię następował.~-
95 III,24| się do Kmicica) zdrajcę Radziwiłła pokonasz, do Taurogów pójdziesz,
96 III,25| iż jeśli Duglas wróci, to Radziwiłła tu zostawi, by na cię następował.~-
97 III,25| się do Kmicica) zdrajcę Radziwiłła pokonasz, do Taurogów pójdziesz,
98 III,26| swoich uważało, i na widok Radziwiłła musiało się skonfundować.
99 III,26| głowie nie postała, żeby na Radziwiłła można rękę podnieść. Bywa
100 III,26| zapisują.~- Służyłem i ja u Radziwiłła - rzekł Kmicic - ale się
101 III,27| tam się wszystko księcia Radziwiłła głową dzieje.~- Za takiegoż
102 III,27| hetmanowa, trzy księcia Michała Radziwiłła, Korsakowa i inne. Orda
103 III,27| księcia krajczego Michała Radziwiłła.~Krzyk straszny: "Bij, zabij!",
104 III,27| ręką zatkał, bo przecie to Radziwiłła prowadzono w takim upodleniu.
105 III,28| poleceń księcia Janusza Radziwiłła, dlatego że był Kmicicowy,
106 III,28| skutki zdrady księcia Janusza Radziwiłła.~Lecz nim miecznik skończył
107 III,30| dowie, że ów Babinicz, który Radziwiłła obalił, który po pas nurzał
108 III,30| upłynęły, jak obłąkany przez Radziwiłła wycinał te chorągwie, które
|