Tom, Rozdzial

  1  I,1  |      nieboszczyk napędzał, żeby to jechać, a ja zawsze jedno: Mam
  2  I,1  |      jeszcze rączyny. Czas, widzę, jechać! ~Wtem północ poczęła bić
  3  I,3  |      Chciałbym do końca świata tak jechać! - zawołał Kmicic.~- Co
  4  I,3  |        sani, mnie jedne zostawić i jechać do Lubicza! Tam czekać,
  5  I,4  |              Bo my do niego chcemy jechać z pokłonem, aleć to podobno
  6  I,4  |          koń sieść kazała i z nami jechać. Weźmiemy szturmem Upitę
  7  I,8  |        począł sobie z nich wróżyć: jechać, nie jechać?... Wypadło
  8  I,8  |           nich wróżyć: jechać, nie jechać?... Wypadło mu, żeby jechać.~-
  9  I,8  |        jechać?... Wypadło mu, żeby jechać.~- Pojadę, nie może inaczej
 10  I,8  |        liczyć warkocze na karku.~- Jechać... nie jechać... jechać!..~
 11  I,8  |          na karku.~- Jechać... nie jechać... jechać!..~Wróżba wypadła
 12  I,8  |            Jechać... nie jechać... jechać!..~Wróżba wypadła znów pomyślnie.~-
 13  I,8  |         okolicy zaciągali?~- On ma jechać do Troków, a ty masz zostać
 14  I,8  |         potem do Kiejdan kazano mi jechać, armatę, która tam przyjdzie,
 15  I,11 |      pomogło, gdy większość wolała jechać z łyżkami na bankiet, który
 16  I,11 |        przez puszczę przyjdzie nam jechać...~- I w wojsku, nie między
 17  I,12 |       Kiejdan. Teraz nocami lepiej jechać, bo we dnie upał, a pilno
 18  I,13 |            jakoby z niedźwiedziem: jechać, nie jechać?... Alem nie
 19  I,13 |         niedźwiedziem: jechać, nie jechać?... Alem nie śmiał jechać,
 20  I,13 |          jechać?... Alem nie śmiał jechać, żeby mnie żółcią nie napojono.
 21  I,17 |   oponowała, więc kazał inną drogą jechać. Zaraz za Kiejdanami wykręciliśmy
 22  I,17 |           wiem, co robić?... gdzie jechać?... Bodaj cię pioruny zabiły!~-
 23  I,17 |             bo mnie kazali do Birż jechać... Jeno żem zgłupiał przez
 24  I,18 |           nie mógłby nawet dzisiaj jechać, bo w pysk zacięty.~- Po
 25  I,20 |            czemu pod przymusem mam jechać?... Jakże to mam mu zaufać,
 26  I,20 |           stanął przed nią.~- Mamy jechać do Kiejdan! - rzekł.~- A
 27  I,20 |         nie powinniśmy dobrowolnie jechać. Niechże nas zbójcy biorą,
 28  I,20 |         nie u mnie. Jakże tu teraz jechać, jak uciekać, gdy dziewka
 29  I,20 |            siły zbierze. My musimy jechać, a do jutra rana mogą tu
 30  I,20 |          czynić.~- A cóż? siadać i jechać w drogę... Koniska też się
 31  I,20 |  odpowiedział Zagłoba.~- Tak jest. Jechać nam jak najprędzej! A waszmość
 32  I,20 |           się tu spokojnie i muszę jechać także... Ale jeśli waszmościowie
 33  I,23 |           ci, że jeśli chcesz stąd jechać, to funkcję dla ciebie mam
 34  I,23 |          książęcej mości?~- Trzeba jechać w dalszą podróż...~- Dziś
 35  I,23 |          Sam nie wiem, co gadam... Jechać mi, jechać jak najprędzej!
 36  I,23 |             co gadam... Jechać mi, jechać jak najprędzej! Niech wasza
 37  I,24 | towarzyszyć, postanowił bowiem nie jechać bez pewnej asystencji, raz
 38  I,24 |           czapkę na głowę włożyć i jechać!~Zali jednak bez pożegnania?~
 39  I,24 |           zamknęły się. - Chciałem jechać bez pożegnania, ale nie
 40  I,24 |            mi dyskursować, bo czas jechać. Wiedz tylko, żem nie zdrajca,
 41  I,25 |      Kmicic, nie mogąc na Podlasie jechać wielkim gościńcem idącym
 42  I,25 |        Możesz, panie Harasimowicz, jechać dalej ze mną...~- Jest jeszcze
 43  I,25 |           ku Dębowej. Przez miasto jechać wolno, za miastem puścić
 44 II,1  |             sam nie wiedząc, dokąd jechać, co począć, gdzie się obrócić.~
 45 II,1  |    wschodnią część lasu.~- Będziem jechać, póki nie przejedziem -
 46 II,2  |          wasza miłość chce do nich jechać?~- Jać nie proszę, byś pytał,
 47 II,2  |       krainy. Siąść tylko na koń i jechać mu tam, a dojedzie do czci,
 48 II,3  |   potrzebował.~- Wasza miłość chce jechać? - rzekł wchodząc.~- Tak
 49 II,3  |            dokąd wasza miłość chce jechać?~- Do króla jegomości.~Stary
 50 II,3  |       miasta można omijać i lasami jechać... Ale gorsze to, że i po
 51 II,3  |          roztropnych?~- Gdzie mają jechać?~- Jeden niech jedzie do
 52 II,3  |            wasza miłość chce. Może jechać i dwie niedziele albo jutro
 53 II,3  |         drugie: chcąc w taką drogę jechać, lepiej by ukryć szarżę
 54 II,3  |           do Ełku, do Prus, z nimi jechać, to się dobrze składa, bo
 55 II,4  |          chciał jednak pan Andrzej jechać, a to z tej okazji, że dowiedział
 56 II,4  |       jedzie z końmi, musi zbrojno jechać i mieć się na baczeniu,
 57 II,4  |           po co wam do onych miast jechać? Możecie i w Szczuczynie
 58 II,4  |          wielmożność pozwoli wolno jechać...~Kmicic oddychał ciężko,
 59 II,5  |            więc Kmicic pozwolił mu jechać dalej, nie tracił Rzędzian
 60 II,7  |        nadciąga, chciał koniecznie jechać naprzeciw, lecz że etykieta
 61 II,7  |       Mogłeś mu kazać do Carogrodu jechać i sułtana z tronu ściągnąć
 62 II,7  |        mogę.~- Ona sama nie zechce jechać.~- To jeszcze zobaczymy.
 63 II,9  |         nigdzie - będzie więc mógł jechać coraz dalej, niby swojej
 64 II,9  |            wiedział, co ma czynić: jechać dalej, zostać w miejscu
 65 II,9  |          nic to, na nic i do króla jechać, bo za późno... Na nic i
 66 II,9  |               Na nic i na Podlasie jechać, bo go konfederaci za zdrajcę
 67 II,9  |          do samego króla jegomości jechać przyszło!~- Jedź, swego
 68 II,11 |            dłużej, czy dalej zaraz jechać?... Jego królewska mość
 69 II,12 |           Lisola nie mógł do niego jechać, Wrzeszczowicz nie mógł
 70 II,19 |           wypadku!~Wszyscy chcieli jechać, bo wszystkich podniecała
 71 II,22 |         nazajutrz kazał mu ze sobą jechać do Opola, gdzie na walnym
 72 II,22 |        rzekł król.~- Siła ludzi ma jechać?~- Pojedziesz ty, Babinicz,
 73 II,23 |       dobrą była rada Kmicica, aby jechać osobno.~Wszędzie na Morawie
 74 II,23 |          na chwilę głowę.~- Ot, co jechać w małej kupie! - krzyknął
 75 II,23 |      Trzymaj się kupy, zakazuję ci jechać! - rzekł król.~A na to Tyzenhauz:~-
 76 II,23 |            choćby w środek Szwedów jechać!~Tymczasem otoczyli wszyscy
 77 II,24 |     Stamtąd przez Krzeczonów mieli jechać do Jordanowa, stamtąd do
 78 II,24 |  królewskim orszaku: jedni chcieli jechać traktem do Czorsztyna, a
 79 II,24 |        zaledwie trzech ludzi mogło jechać wedle siebie.~Wąwóz to był
 80 II,24 |        lepiej było od razu traktem jechać - rzekł król.~- Cichajcie!... -
 81 II,28 |       zasługa. Pozwólże mnie teraz jechać spokojnie do Tyszowiec,
 82 II,33 |            którego po posiłki miał jechać. To pewna, że go teraz w
 83 II,33 |            mość nie masz tam po co jechać; jeżeli zaś nie, jeżeli
 84 II,34 |       czego począć, gdzie najpierw jechać należy?~Przyszły mu na myśl
 85 II,34 |           lepiej.~- I do Kurlandii jechać z moimi Tatarami nie mogę -
 86 II,34 |               Sam też podjąłem się jechać - odrzekł mały rycerz -
 87 II,35 |       rzekła:~- Jakże jej tu teraz jechać, gdy Szwedzi po drodze?~-
 88 II,36 |           naprzód. Kmicic miał zaś jechać pod wieczór, tak aby na
 89 II,40 |        rzekł do Sakowicza - możesz jechać.~- Wasza dostojność daj
 90 II,42 |            nocy jeszcze postanowił jechać do swoich Tatarów, którzy
 91 II,42 |       Przyszedłem spytać, kiedy mi jechać?~- Dokąd?~- Do Taurogów.~
 92 II,42 |         Kmicic w powrocie, zamiast jechać wprost do Suchowola, rzucił
 93 III,5 |         skok. Ale nie potrzebowali jechać długo, bo przednie straże
 94 III,5 |           i Michał, na kraj świata jechać gotów... Taka już nasza
 95 III,6 |       najokazalsza.~- Czy i ja mam jechać? - pytał Zagłoba.~- Waszmość
 96 III,8 |   zakrzyknęli zaraz, że chcą z nim jechać, bo obaj ciekawi byli Szwedów,
 97 III,11|      ukazał. Samże hetman kazał mi jechać i koniecznie dowiedzieć
 98 III,15|          Litwę nie było wzbroniono jechać. Mówił, że chce tam wojnę
 99 III,17|          nam, wasza książęca mość, jechać obojgu, to przywieziem wszystko.~
100 III,17|          Po co panna Aleksandra ma jechać?~- Sam nie pojadę! - odrzekł
101 III,18|          Jesteście wolni i możecie jechać, choćby dziś.~- Dziękuję
102 III,22|           do tego, ale teraz muszę jechać i przy tym sił mnie ta przeklęta
103 III,22|           waćpanna w Taurogach, bo jechać nie masz gdzie, gdy wszędzie
104 III,23|           siłą. Jednak trzeba było jechać. Za czym, zdawszy władzę
105 III,23|         Anusia nie myślała do Prus jechać. W Taurogach było jej dobrze.
106 III,23|           czemu do Prus nie chcesz jechać?~Lecz Anusia poczęła udawać
107 III,28|          prosić miecznika, żeby im jechać nie pozwolił, bo listy i
108 III,32|      następnej niedzieli uparł się jechać do kościoła.~- Pojedziem