Tom, Rozdzial
1 I,1 | pokocha?" I potem już stado myśli opadło ją, jak stado ptastwa
2 I,1 | sejmikować, czym po ich myśli, czy nie?... Ej ! nie żartuj
3 I,1 | odmówiła. Ale potem jej myśli jakby na skrzydłach pognały
4 I,3 | Przyjechaliśmy tu niby kuligiem w tej myśli, żeby waćpannę zabrać i
5 I,4 | amen!~- Byle był po naszej myśli! - dodał Józwa.~Billewiczówna
6 I,7 | Wołodyjowski. - Cóż on się tam myśli bronić? Przecie Lubicz nie
7 I,7 | zamyślony i milczący. Z myśli nie schodziły mu te oczy
8 I,8 | ROZDZIAŁ 8~Te myśli spać mu nie dały następnej
9 I,8 | panna.~- Waćpannie pewnie na myśli stoi ów gwałtownik, który
10 I,8 | Michałku!" - rzekł do siebie w myśli.~Po czym głośno do panny:~-
11 I,11 | przyjechałem do brata w tej myśli, że się przecie razem na
12 I,12 | gęsi wyciągnie, to zaraz myśli, że wszystkie rozumy pojadł...
13 I,12 | że tam książę wojewoda myśli o Szwedach.~To rzekłszy
14 I,13 | kamieniu rodzili. Kto inaczej myśli, ten kiep, i niech mnie
15 I,13 | w ogóle utrzymać swoich myśli.~- Dziś jeszcze zrozumiesz
16 I,13 | powtarzał sobie w myśli... I szukał, szukał coraz
17 I,14 | dalszym biegiem własnych myśli - potem... Jana Kazimierza
18 I,15 | suponujesz? Co ten zdrajca myśli z nami uczynić? Na gardle
19 I,19 | jego znać było ciągłą walkę myśli. Jakoż od chwili układu
20 I,20 | Kogoż to książę ma na myśli? - pytał pan miecznik.~-
21 I,22 | pogrążyć.~- Niechże Korona myśli o sobie, a my o sobie.~-
22 I,22 | uczuć, spraw, namiętności on myśli tylko o niej, ona o nim,
23 I,22 | mogło rozpędzić posępnych myśli w głowach ucztujących ani
24 I,22 | chwili o wrogie sprawie myśli, bo pan Andrzej cały był
25 I,23 | się ułapić, by jej gorzkie myśli nie rozerwały, i siedzieć?
26 I,23 | wtóre, niech o konfederatach myśli, żeby ich jako pogubić.
27 I,23 | i o własnym dobru tylko myśli. Czeka, widać, co się stanie,
28 I,23 | więcej niż o Rzeczypospolitej myśli...~- Cóż mam mu mówić?~-
29 I,23 | mogły. Jeśli się tam tej myśli oburącz nie pochwycą, to
30 I,24 | Szwedach, a kto inaczej myśli, a zwłaszcza czyni, ten
31 I,25 | dawna nie znany. Targanina myśli, zgryzoty, wątpliwości opuszczały
32 I,25 | Widzę, że tęgo brat mój myśli o konfederatach, szkoda
33 I,25 | myśleć. Niechże sam o niej myśli, niech pokuty odprawia,
34 I,25 | żołnierze w lot odgadują jego myśli.~- Dziękujemy, panie komendancie! -
35 I,26 | ręce w krwi bratniej, w tej myśli, iż sroga to dla ojczyzny
36 II,4 | siedzącemu w ciemnym kącie izby, myśli jedna za drugą poczęły się
37 II,4 | my go odprowadzili w tej myśli, że go każą jeszcze przypiec
38 II,4 | i lepszy przyjaciel, niż myśli... Alem go chciał minąć,
39 II,6 | tylko, którzy nieszczere myśli dla ojczyzny żywią, boją
40 II,7 | pisałeś do niego? Co o nas myśli?~- O nas?... - powtórzył
41 II,7 | przejdzie... Co elektor o nas myśli? Nic... Pisał mi, że o nas
42 II,9 | wiesz! Coże tam elektor? Nie myśli nas ratować z opresji?~-
43 II,9 | właśnie na rękę. Pludrak myśli, że nas wywiódł w pole,
44 II,10 | losach Rzeczypospolitej myśli, w tej nadziei, że mu pan
45 II,11 | wypowiem wszystko, co mam na myśli. Jako wielu szlachty, młodszych
46 II,12 | takiego patronatu?...~Tu myśli w nim ustały i zmieniły
47 II,14 | zwiastowały, że czuwa i myśli, i modli się, i ofiaruje
48 II,15 | taki rozkaz." -Żołnierz myśli sobie: "Trudno! ale kiedy
49 II,15 | bo już miał pięćdziesiąt, myśli sobie: "Sto - dość!" Puścił
50 II,15 | wilkowi po nocy, krew na myśli?~- Na Boga żywego i jego
51 II,15 | przyjrzawszy się bliżej owej myśli, uznał ją za godną obrońców
52 II,16 | bracia moi, to grzeszne wasze myśli i bluźnicie przeciw miłosierdziu
53 II,16 | miał przede wszystkim na myśli uwolnienie uwięzionych ojców
54 II,18 | Kompanionowie stanęli mu na myśli: Kokosiński, olbrzymi Kulwiec-Hippocentaurus,
55 II,18 | uradowało się w niej serce. Myśli ona może jeszcze, że on
56 II,18 | zupełnie.~Jednakże mimo tych myśli nie zapomniał, gdzie jest,
57 II,19 | panów mówi szczerze, co myśli. Wszystkim nam o dobro i
58 II,19 | jakby odpowiadając na owe myśli Millera rzekł:~- To pewna,
59 II,19 | Co wasza dostojność o tym myśli?~Miller zwrócił się do Wrzeszczowicza:~-
60 II,23 | był wesół i pełen dobrej myśli, bo zdarzył się znak, który
61 II,24 | oczu szedł ogień, wszystkie myśli w nim zgasły, została tylko
62 II,26 | reputację poprawi.~- Bądź dobrej myśli i o sławę doczesną się wcale
63 II,26 | Więcej niż niejeden, który myśli, że ma do niej prawo. No,
64 II,28 | czasach mało kto o żeniaczce myśli.~A pan Michał na to:~- Waćpan
65 II,29 | się przeciw niej? Gdy te myśli huczały mu w głowie, strach
66 II,29 | tamtej wierze.~A gdy takie myśli huczały mu w głowie, wtedy
67 II,29 | Wkrótce jednak inne cięższe myśli musiały mu przyjść do głowy,
68 II,34 | Toż ta dziewka dotąd myśli, żem ja się temu potępieńcowi,
69 II,34 | Bogusławie!"~Tu chełpliwe myśli poczęły mu napływać do głowy,
70 III,1 | przestał istnieć! Wobec tej myśli zapomnieli o przebytej mordędze -
71 III,1 | przebytej mordędze - wobec tej myśli miłe były im przyszłe trudy.
72 III,2 | co do Zamościa dobrej był myśli. Liczył też na urok swego
73 III,2 | goryczą się pomieszała, że myśli tych trojga rade leciały
74 III,3 | wiem jego najtajniejsze myśli, a oprócz tego mam rozkaz
75 III,3 | twierdzy zajmować na stałe nie myśli. Ale gdy wojna w całym tym
76 III,3 | zdradzie i o poddaniu się nie myśli, a każden z życzliwości
77 III,4 | kul, więc nie dokończył myśli, natomiast krzyknął:~- Uchodźmy,
78 III,5 | wielkość swego rodu ustawnie na myśli mając, nie chcą żadnej zwierzchności
79 III,5 | Bo jeśli który z nich myśli, że mam się za gorszego
80 III,6 | kulbaki przeciął! Wuj to myśli, że ja zgoła nie mam rozumu!~
81 III,9 | pognębienie nam ojczyzny, a myśli, że my w jej obronie tej
82 III,9 | gębie, ten ma wróble na myśli!~
83 III,12| groźnemu przywódcy patrząc i myśli w lot zgadując. Wróciwszy
84 III,13| groźnemu przywódcy patrząc i myśli w lot zgadując. Wróciwszy
85 III,15| więcej jeszcze Babinicza na myśli ni Zagłobę, zaś o Babiniczu
86 III,16| Powoli doszło do tego, że gdy myśli o nienawistnym Andrzeju
87 III,16| starał się nasuwać inne myśli; próżno sam, zapamiętawszy
88 III,16| szlachciankami żenili; owe myśli nie czepiały się jej, jak
89 III,16| wielbiącą, szukającą ulgi w myśli o bohaterze, lecz w sercu
90 III,16| księciem będąc, przecie myśli o innej... Przeznaczona
91 III,16| pobiegła mimo woli śladami myśli Oleńki, bo po chwili dodał:~-
92 III,21| dzierżawcy zmieniać nie myśli...~- I waćpanna temu wierzysz?~-
93 III,21| dobrym sercu i czystości myśli, była dzierlatką. Jedna
94 III,21| siebie brzemię ciężkich myśli.~- Nic! Myślałam, że to
95 III,23| uprzedzającym chęci, zgadującym myśli, a zarazem trzymał się z
96 III,24| tam nie mieszkając, w tej myśli, że całe nasze wojsko na
97 III,24| odrzekł:~- Każdy wiatrak myśli, że grunt skrzydłami machać,
98 III,24| patrzyć generalnie. Niejeden myśli: co tu nas jeszcze czeka?
99 III,25| tam nie mieszkając, w tej myśli, że całe nasze wojsko na
100 III,25| odrzekł:~- Każdy wiatrak myśli, że grunt skrzydłami machać,
101 III,25| patrzyć generalnie. Niejeden myśli: co tu nas jeszcze czeka?
102 III,29| wszystkie chęci, starał się myśli zgadywać.~Ona używała i
103 III,30| pana Andrzeja tysiączne myśli przelatywały z szybkością
104 III,31| odmawiać pacierze, aby bolesne myśli odegnać, miecznik zaś jechał
105 III,31| przychodziły jej znowu co chwila do myśli, tak ciężkie, że nie do
106 III,32| nigdy nie schodziła mu z myśli i z serca, była teraz tuż
107 III,32| rozłące spotkać kazał...~Więc myśli jego i serce powtarzały
|