Tom, Rozdzial

  1  I,1  |      bywałem, jutro tam! Takem pod nieprzyjaciela podchodził jako wilk pod
  2  I,7  |            tą szlachtą, ale wezwać nieprzyjaciela w pomoc inna rzecz. Nie
  3  I,8  |      Oleńkę z siłami pożyczonymi u nieprzyjaciela.~- To pan Kmicic nie od
  4  I,8  |      waćpannę napadł, wcale nie od nieprzyjaciela pochodzą, jeno z gościńca
  5  I,10 |          że wobec zbliżającego się nieprzyjaciela nie przysłał ani jednej
  6  I,10 |          stamtąd dawać baczenie na nieprzyjaciela.~Rozpoczął się lipiec; dnie
  7  I,10 |       wydawał na tej granicy w moc nieprzyjaciela.~Człowiek bowiem rozmawiający
  8  I,10 |          kłótnie; owszem: bliskość nieprzyjaciela, jak przepowiadał pan Skrzetuski,
  9  I,10 |            w tej chwili skoczyć na nieprzyjaciela, niechybnie nie zabrakłoby
 10  I,10 |          jej impetu, ale tymczasem nieprzyjaciela nie było widać - natomiast
 11  I,10 |          rzekę i stanęli w obliczu nieprzyjaciela, który zbliżał się coraz
 12  I,10 |          Mało im było wydać w ręce nieprzyjaciela was wszystkich, obóz, wojsko,
 13  I,11 |          wydali pod Ujściem w ręce nieprzyjaciela - odparł Stanisław Skrzetuski.~-
 14  I,11 |            że się przecie razem na nieprzyjaciela wybierzemy. Szczęściem,
 15  I,11 |        wprzód, nim przyjdziemy, na nieprzyjaciela pociągnie, a może i spotkanie
 16  I,11 |          poły trzyma, ale ten, kto nieprzyjaciela bije; a bije ten najlepiej,
 17  I,12 |        zdradę, a w końcu na triumf nieprzyjaciela. Tu pod wielkim wodzem i
 18  I,12 |             choć naprzód na innego nieprzyjaciela ruszymy, bo nam popioły
 19  I,14 |            ze snu rozbudzę, aby na nieprzyjaciela ruszyć.~Kmicic milczał.~-
 20  I,14 |            aby ich orężem drugiego nieprzyjaciela pohamować, wyżenąć go z
 21  I,14 |           utuczyć i groźnego sobie nieprzyjaciela nie stworzyć. Chyba, że
 22  I,18 |  przedstawiający najście wsi przez nieprzyjaciela, oświecony pożarem, w którego
 23  I,19 |            przypisują, żeśmy to do nieprzyjaciela przeszli, a nawet go sprowadzili.~-
 24  I,20 |   spodziewał się nie mieszkając na nieprzyjaciela pod Wilno ruszyć i popiły
 25  I,20 |         zamiast iść z nim razem na nieprzyjaciela. Nie dziwić się przeto,
 26  I,21 |           dóbr jego, jeszcze przez nieprzyjaciela nie zajętych, były oddane
 27  I,21 |         mówią, że wolą prawdziwego nieprzyjaciela, Szweda, Tatara nawet, niż
 28  I,22 |         wyjdą.~- Jakoż od drugiego nieprzyjaciela mamy już więcej wytchnienia,
 29  I,22 |            się konfederować niż na nieprzyjaciela pod Wilno iść, teraz włości
 30  I,23 |        poluj na swoich, zamiast na nieprzyjaciela... Nie mogę wytrzymać, po
 31  I,23 |       rzucili się na tego drugiego nieprzyjaciela, to i ja się przeciw Szwedom
 32  I,25 |            drogi zajęte były przez nieprzyjaciela, więc pan Kmicic, nie mogąc
 33  I,25 |  rodzinnych wyglądać śmierci z rąk nieprzyjaciela.~Kmicic częstokroć zbliżał
 34  I,25 |            rzekę przejdą i tamtego nieprzyjaciela het, daleko, wyżeną. Wówczas
 35 II,2  |      wszystkim tak, że wszędzie za nieprzyjaciela był poczytywany; on, niedawno
 36 II,6  |           także nie widziała dotąd nieprzyjaciela i wszystkiego ma obfitość.~-
 37 II,6  |            i jako wilk na owce, na nieprzyjaciela wpadniesz; ale gdyby ci
 38 II,9  |       sobie nowin i radząc, jak by nieprzyjaciela, jeśliby się w puszczy pokazał,
 39 II,9  |    ściągali na się okrutnej zemsty nieprzyjaciela.~Pan Andrzej odjechał, ale
 40 II,10 |            zemsty osobistego swego nieprzyjaciela Radziejowskiego.~Lecz gdy
 41 II,10 |           szwedzkich, ale gorsi od nieprzyjaciela byli, tak tu jak i wszędzie,
 42 II,12 |      jednej mojej majętności przez nieprzyjaciela ogarniętej. Tymczasem ważną
 43 II,12 |            nawet katolicy do obozu nieprzyjaciela przechodzą, który tym, jako
 44 II,12 |       Rodzicielka umyślnie na tego nieprzyjaciela zesłali zaślepienie, aby
 45 II,12 |          klasztor stanie się łupem nieprzyjaciela, z drugiej wstyd go palił,
 46 II,13 |            o bliskim nadciągnięciu nieprzyjaciela.~Koło południa wrócili ludzie
 47 II,13 |           Porównajcie zatem potęgę nieprzyjaciela z tym oporem, jaki mu stawić
 48 II,13 |      niepewny pokój u wiarołomnego nieprzyjaciela okupować. Schroniliśmy się
 49 II,13 |     obowiązkiem a gniewem i pomstą nieprzyjaciela.~Lecz ledwie upłynęło pół
 50 II,14 |            w dal, jakby wyglądając nieprzyjaciela niecierpliwie i pragnąc
 51 II,15 |         każdym razem, chcąc łudzić nieprzyjaciela i zwłóczyć, aby przez ten
 52 II,15 |           Miller. - Wolę otwartego nieprzyjaciela niż fałszywego sprzymierzeńca...
 53 II,17 |           aby nie ufali obietnicom nieprzyjaciela i wytrwale bronili świętego
 54 II,17 |           od śniegu zdradzał ruchy nieprzyjaciela. Działa jasnogórskie rozpraszały
 55 II,19 |       stworzenie ma ten dowcip, że nieprzyjaciela od swojego odróżni.~- Nie
 56 II,20 |          się trafiła, do porażenia nieprzyjaciela. My, bylebyśmy o okazji
 57 II,20 |           pozbyły się w ten sposób nieprzyjaciela, mogły się zbroić i niesforne
 58 II,21 |        heretycy, łacnie podszeptów nieprzyjaciela rodu ludzkiego usłuchali;
 59 II,22 |             żołnierz, niepłatny, u nieprzyjaciela lafy szuka; sejmy, jedyny
 60 II,22 |        ojczyznę tę od wewnętrznego nieprzyjaciela, od rozpusty, swawoli, nieładu
 61 II,22 |            ruszymy, i gdy baczność nieprzyjaciela w inną zwróci się stronę,
 62 II,23 |         będziem. W razie nadejścia nieprzyjaciela w koniach ratunek zostanie,
 63 II,24 |          Lecz omijano dostępne dla nieprzyjaciela miejsca, skracano drogę,
 64 II,25 |        zburzony miał prowadzić, on nieprzyjaciela wyżenąć, od niego król i
 65 II,26 |        ustawicznych podchodach pod nieprzyjaciela niemało się złupiło, i nie
 66 II,27 |          akt i posłów.~- Już widzę nieprzyjaciela, ze wstydem z tych ziem
 67 II,28 |   rękawiczce nosić i na wszelkiego nieprzyjaciela puszczać, bo chociażeś mały,
 68 II,30 |     stamtąd na nie znanego jeszcze nieprzyjaciela pociągnąć. Waliła szlachta
 69 II,30 |         wieść o podniesieniu przez nieprzyjaciela świętokradzkiej ręki na
 70 II,31 |     stamtąd na nie znanego jeszcze nieprzyjaciela pociągnąć. Waliła szlachta
 71 II,31 |         wieść o podniesieniu przez nieprzyjaciela świętokradzkiej ręki na
 72 II,34 | Wołodyjowskim albo i z osobna będę nieprzyjaciela podchodził, jako dawniej
 73 II,36 |            ubezpieczaj, że kraj od nieprzyjaciela wolny.~Ostatnie słowa zastanowiły
 74 II,39 |        przeszły Bug i nie znalazły nieprzyjaciela przed sobą. Hetman począł
 75 II,40 |         cię błogosławił, to ścigaj nieprzyjaciela ojczyzny, nie prywatnego.~
 76 II,40 |        lasach przez niewidzialnego nieprzyjaciela codziennie i bez bitwy zwyciężony.~
 77 III,1 |  muszkietów do zarośli, sądząc, że nieprzyjaciela mają przed sobą. Nużyli
 78 III,1 |         rzuciwszy się z impetem na nieprzyjaciela, rozniosły postrach i zamieszanie.
 79 III,3 |       przyszło rzucić się wręcz na nieprzyjaciela. I teraz wyglądali Szwedów
 80 III,3 |           jeszcze przed przyjściem nieprzyjaciela, pościągał na kilkanaście
 81 III,4 |        chorągiew idąca do ataku na nieprzyjaciela. Słońce sypnęło z nieba
 82 III,4 |      Podole, i wyprowadzić za sobą nieprzyjaciela w dalekie stepy, na których
 83 III,4 |       próżno, bo każdy wolał ściąć nieprzyjaciela i gnać dalej, niż wziąwszy
 84 III,4 |       dopiero, gdy piersią o pierś nieprzyjaciela uderzy.~Pan Wołodyjowski
 85 III,6 |       jedynie mogli się spodziewać nieprzyjaciela. Wspaniały błękitny sztandar
 86 III,6 |           wraz z całą chorągwią na nieprzyjaciela. Księży źrebiec, trzylatek,
 87 III,9 |         przodku, pierwsza dojrzała nieprzyjaciela i nie odetchnąwszy nawet,
 88 III,9 |          nie mieszkając ruszymy na nieprzyjaciela.~- Jak to? - rzekł Zagłoba.~-
 89 III,9 |       przeszedł most i szedł w bok nieprzyjaciela. Wówczas niedługo już trwała
 90 III,11|       Powiadają, żem dla podkurków nieprzyjaciela zaniedbał, ale przecie temu
 91 III,15|            pożałowano tylko samego nieprzyjaciela. To my, bracia, substancję
 92 III,19|      lepiej znać wszystkie zamiary nieprzyjaciela.~"Mnie wielce miłościwy
 93 III,21|        sposób można było przydybać nieprzyjaciela i do walnej bitwy, której
 94 III,22|    zwycięstwie nie ścigał pobitego nieprzyjaciela?~- To się pokaże. 0 czym
 95 III,26|            fortelem dla pogrążenia nieprzyjaciela.~Sam pan Kmicic tak począł
 96 III,27|      spieszyć się, aby nastąpić na nieprzyjaciela właśnie w chwili, gdy będzie
 97 III,27|        pojechał dalej, aby na obóz nieprzyjaciela okiem rzucić.~Po pół godziny
 98 III,27|            Widocznie przez bród do nieprzyjaciela przedostać się nie mogą,
 99 III,27|            pogromu i że nie ma już nieprzyjaciela przed sobą.~Lecz próżna
100 III,27|            pola po przyprowadzeniu nieprzyjaciela do brodu, wrócił teraz,
101 III,27|          widząc broczącego we krwi nieprzyjaciela, postanowił przyszpilić
102 III,28|        kluby żelazne i prowadzi na nieprzyjaciela.~Umysły tak dalece były
103 III,29|       zaraz po nią iść, postanowił nieprzyjaciela na Żmudzi dopóty podchodzić
104 III,29|           w gąszczach na przyjęcie nieprzyjaciela; po chwili szwadron rozpuścił
105 III,29|           coraz potężniejszy krzyk nieprzyjaciela zwiastował jego bliski triumf.~
106 III,30|        szwedzkiej, który na Żmudzi nieprzyjaciela wygniótł, wyniszczył, do