Tom, Rozdzial

  1  I,1  |      szubie i czapce futrzanej na głowie. Młody mężczyzna postąpił
  2  I,2  |   wszystkiego po parze jak oczu w głowie. Stadninę jutro obejrzym.~
  3  I,3  |         lśnił się jakby korona na głowie królowej. I patrzyła śmiało,
  4  I,4  |         głaskać szeroką dłonią po głowie.~- Jako żywo! - rzekł -
  5  I,5  |    leżących.~Włosy powstały mu na głowie, tak straszny widok uderzył
  6  I,5  |       czoło, włosy zjeżyły się na głowie i nagle krzyknął tak strasznie,
  7  I,7  |          koronę zali zawsze ma na głowie?~- Zaś by tam co dnia w
  8  I,8  |        terminów, ile ma włosów na głowie. Nie masz tygodnia, jak
  9  I,8  |         myśleć, gdy mam zaciąg na głowie.~- A będziesz na lipiec
 10  I,9  |          mówię waści, włosy mi na głowie powstawały; bo i siarką
 11  I,9  |     rekuzę dostał, zaraz mi się w głowie rozjaśniło. Naprzód tedy,
 12  I,9  |              Przebacz już waść. W głowie mi się takie szczęście nie
 13  I,10 |              Jeśli mi taka myśl w głowie powstała, każże mnie wasza
 14  I,10 |         kapeluszu "dla chłodu" na głowie; inny w czasie musztry na
 15  I,10 |         całej postawy, zaledwie w głowie mogło się pomieścić, by
 16  I,10 |   zbarażczyka Jana, włosy rwał na głowie, bo i jego łanowcy, idąc
 17  I,11 |        Gdybym miał tyle włosów na głowie, ilum sam położył, balwierze
 18  I,12 |       Zagłoba.~- Ile ma włosów na głowie! Różnych on tam książąt
 19  I,12 |          to są, takie dziwy, że w głowie się nie chcą pomieścić -
 20  I,12 |         jest diabłem i ma rogi na głowie - rzekł pan Zagłoba - to
 21  I,13 |    Wołodyjowski!~- Waści to nie w głowie? A wierzę! - rzekł pan Michał.~
 22  I,14 |       jakiś człowiek bez hełmu na głowie, widocznie triumfator wracający
 23  I,14 |  Radziwiłł złożył mu obie ręce na głowie i znów nastała chwila milczenia.~
 24  I,15 |          Zagłoba mocno już miał w głowie, gdy po trzykroć rzucił
 25  I,15 |    panowie, bo czuję, że mi się w głowie miesza... Dwie wojny, trzecia
 26  I,17 |           wszystkich członkach, w głowie uczyniło mu się jasno, a
 27  I,17 |          znam, dziwno to było i w głowie nie chciało się pomieścić,
 28  I,20 |         miecznik gładząc czuba na głowie, co zwykł był czynić, gdy
 29  I,20 |       waścinej strzegła jak oka w głowie od wszelkiej swawoli żołnierskiej,
 30  I,20 |        ciemnościach ręce; nagle w głowie jej się zakręciło, w piersiach
 31  I,24 |         dojechałem, ani mi była w głowie, i do tej pory w kawalerskim
 32  I,24 |       nigdy... Ej, Oleńka!... i w głowie się mąci... Oleńka! Zali
 33  I,25 |          szczyty sosen. Korona na głowie jego, twarz ta sama, posępna,
 34  I,25 |   jednocześnie, iż aż mu włosy na głowie powstają, że się z nim de
 35  I,25 |         niż Jan Kazimierz w całej głowie.~- Książę wojewoda... -
 36  I,25 |     Fatygi z nóg mnie obaliły i w głowie mi się kręci. Żegnam waszą
 37 II,1  |        widocznie szumiało tylko w głowie pana Andrzeja, bo wieczór
 38 II,1  |            I włosy powstały mu na głowie.~- Nie może być! Chyba mnie
 39 II,2  |          hetman strzegł jak oka w głowie... jak ja sam! O, tom sobie
 40 II,3  |      potępi, jeśli mi taka myśl w głowie postała.~- Wierzę - rzekł
 41 II,4  |          niezawodnie rozbił ją na głowie nadętego młodzika, gdyby
 42 II,6  |      gotowe. Siła rzeczy na mojej głowie, ale cóż robić! Nie ma kto
 43 II,6  |          się, bo już miał mocno w głowie, i wreszcie ryknął z żałości
 44 II,7  |           i połysk. Bez peruki na głowie, bez barwiczki na twarzy
 45 II,7  |        Muszę jej strzec jak oka w głowie... do czasu. Potem oddam
 46 II,8  |     łóżkiem, splotła obie ręce na głowie i szeptała z zamkniętymi
 47 II,10 |          to uszom nie wierzył i w głowie nie chciało mu się mieścić,
 48 II,11 |          u niego tysiące spraw na głowie, przecie nikomu ucha nie
 49 II,11 |    przeszedł, że mu się zaczęło w głowie mącić. Poczuł, że jest chory,
 50 II,12 |        Nieszkowski.~- I mnie to w głowie się nie mieści - dorzucił
 51 II,15 |          ciemności.~- Ani im to w głowie, ani nie podejrzewają, ani
 52 II,16 |       Rękę często kładł na białej głowie, jak gdyby chcąc wybuch
 53 II,17 |       wodza i wojska.~Millerowi w głowie z początku nie mogło się
 54 II,17 |          palcami płowego czuba na głowie ozwał się:~- Niech będzie
 55 II,17 |        niepokój podnosił włosy na głowie dwom rycerzom Upłynął kwadrans,
 56 II,19 |      ciemku, wieczorem, ale mi po głowie chodzi... chodzi...~Tu począł
 57 II,19 |           tak tam głowa była przy głowie. Sam ksiądz Kordecki miał
 58 II,20 |           począł. Widocznie coś w głowie układał, wahał się, rozważał,
 59 II,21 |          pogładziła jako matka po głowie.~- Ale jużże się na pana
 60 II,21 |      muszą, ale jedno mi wciąż po głowie chodzi i ufność do niego
 61 II,21 |       młody jesteś i nieuważny, w głowie łacno ci się mogło pomieszać.
 62 II,22 |      całej wściekłości i wichru w głowie, przychodziło mu na myśl,
 63 II,22 |         nazwiska musiało ci się w głowie podwoić. Można by go zresztą
 64 II,23 |        mieczem w ręku i koroną na głowie. Różne też już chodziły
 65 II,23 |   spuszczoną i ponurymi myślami w głowie.~Aż wreszcie zabielały przed
 66 II,23 |      schronienia jego królewskiej głowie odmówiła.~Nastała cisza
 67 II,24 |      nieba rodem, zaświeciła mu w głowie, i skinął ręką, że chce
 68 II,26 |      ofiarował. Nigdy taka myśl w głowie mojej nie postała... Za
 69 II,26 |           Janusza! A w czyjej się głowie naprzód zdrada wylęgła?
 70 II,29 |           do niepoznania. Włos na głowie zbielał, naokoło oczu poczyniły
 71 II,29 |       czeka?~Włos jeżył mu się na głowie, gdy o tym myślał. Bo gdy
 72 II,29 |         Gdy te myśli huczały mu w głowie, strach go brał przed tą
 73 II,29 |          takie myśli huczały mu w głowie, wtedy o swojej własnej
 74 II,30 |    zielonych ze złotem myckach na głowie i w obszernych wschodnich
 75 II,31 |    zielonych ze złotem myckach na głowie i w obszernych wschodnich
 76 II,34 |      miłościwy!... Rozum mi się w głowie miesza, gdy pomyślę, w jakich
 77 II,34 |  przywykłych. Jakoż w potłuczonej głowie Tatara, mimo całej wściekłości,
 78 II,35 |       Sapieha co innego też ma na głowie.~- Można by dziewczynę w
 79 II,35 |       zakochany, temu co innego w głowie. Grunt w tym, że taka druga
 80 II,37 |           piękny Babinicz nieco w głowie zawrócił, żegnała się z
 81 II,38 |           piękny Babinicz nieco w głowie zawrócił, żegnała się z
 82 II,40 |        Wzrostu średniego, włos na głowie i brwiach miał czarny jak
 83 II,41 |      pasem miał buławę o żelaznej głowie, swój znak pułkownikowski,
 84 II,41 |     junakowi włos stanął dębem na głowie.~- Matko Najświętsza, trzymaj
 85 II,41 | wyciągnąwszy rękę, wsparł dłoń na głowie wachmistrza - jakby się
 86 III,2 |        się znajduje, przez co i w głowie jedzącemu go przybywa.~-
 87 III,2 |     brzuchu oleju przybywa, nie w głowie.~- Est modus in rebus! -
 88 III,12|       tylko zamiast hełmu miał na głowie zwykły szwedzki kapelusz
 89 III,13|       tylko zamiast hełmu miał na głowie zwykły szwedzki kapelusz
 90 III,15|    aksamit i w czarny kapelusz na głowie, wyglądał raczej na uczonego
 91 III,17|           miecznik ułożył sobie w głowie projekt niesłychanie niedołężny,
 92 III,17|        broniła... Aleś ty kiep! W głowie mi się mąci! Patrz! jako
 93 III,19|        jeszcze włosy wstają mi na głowie... I nie sam strach, ale...
 94 III,22|       lecz że mu amory nie były w głowie, więc odrzekł prędko:~-
 95 III,23|       starosta, że brak mu rady w głowie, mocy w przedsięwzięciu,
 96 III,24|         plewy pod dachem, alias w głowie. Sztuka wojenna także na
 97 III,24|     Kowalski? Już żelazny hełm na głowie nosi i słusznie, bo kapusta
 98 III,25|         plewy pod dachem, alias w głowie. Sztuka wojenna także na
 99 III,25|     Kowalski? Już żelazny hełm na głowie nosi i słusznie, bo kapusta
100 III,26|           Może mu nigdy ta myśl w głowie nie postała, żeby na Radziwiłła
101 III,27|           jak Kmicicowi mignęła w głowie myśl następująca:~"Widocznie
102 III,29|         już od tygodnia i nawet w głowie nie postała mu myśl, jak
103 III,29|          boku i kołpaczek rysi na głowie, dusza zaraz z początku
104 III,30|        doszedł rąk Kmicicowych. W głowie pana Andrzeja tysiączne
105 III,30|          strach podniósł włosy na głowie i całe jego ciało dygotać