Tom, Rozdzial
1 I,10 | wojskom, jeszcze takim jak szwedzkie, weteranom z całej luterskiej
2 I,10 | posuwały się spokojnie zastępy szwedzkie.~Szła więc naprzód brygada
3 I,10 | Heinrichsdorfem ujrzały zastępy szwedzkie po raz pierwszy słup graniczny
4 I,10 | droga, którą przechodziły szwedzkie chorągwie, wybiegając z
5 I,10 | poważnie Wittenberg.~Gdy tak szwedzkie wojska poczęły deptać za
6 I,10 | dały znać, że całe wojsko szwedzkie ukazało się naprzeciw Piły.
7 I,10 | widziała szlachta pułki szwedzkie, piechoty i jazdy, rozwijające
8 I,10 | niechże idzie na armaty szwedzkie ku nam wymierzone, które
9 I,10 | zbawiennym przykładem, wojska szwedzkie wnet ruszą na Litwę i Ukrainę
10 I,12 | przybrany w błękitne kolety i szwedzkie hełmy. Długi ich szereg
11 I,14 | Radziwiłł rzucający Litwę pod szwedzkie nogi będzie pożądany...
12 I,17 | A co?~- Już widzę, że ci szwedzkie mięso zapachniało. Pewnie
13 I,18 | szli tuż za nim.~Na koniec szwedzkie tylne szeregi poczęły wysuwać
14 I,19 | owdzie wycinać małe oddziały szwedzkie. Czynili to chłopi i pojedyncza
15 I,19 | nam i hetmańskie wojska, i szwedzkie drogę zamykają.~- Diabeł
16 I,20 | czynią, chłopstwo się kupi, szwedzkie wojska się zbliżają, a waść
17 I,21 | Radziwiłł wezwać wojska szwedzkie, które coraz więcej kraju
18 I,25 | straże kozackie, z drugiej szwedzkie i radziwiłłowskie, więc
19 I,25 | nad brzegami Wilii przez szwedzkie i radziwiłłowskie pułki,
20 II,2 | Bo to tu gdzieś niedaleko szwedzkie komendy? Podchodziliście
21 II,2 | także napadać na komendy szwedzkie, a ty skąd weźmiesz innych
22 II,3 | Nic to jeszcze komendy szwedzkie, bo miasta można omijać
23 II,5 | jeno, że tylko na posiłki szwedzkie czeka i że zaraz na Podlasie
24 II,5 | ale umyślnie na posiłki szwedzkie czeka, aby pod powagą króla
25 II,6 | byli tacy, którzy jeszcze szwedzkie wojny pamiętali. Nad wszystkimi
26 II,7 | Naprzód czekał na posiłki szwedzkie, z których przysłaniem Pontus
27 II,7 | pieniędzy nie dał.~Posiłki szwedzkie nadeszły wreszcie w liczbie
28 II,9 | wszędy pan Andrzej oddziały szwedzkie eskortujące wozy z żywnością,
29 II,10 | podbite, wszystko było tak szwedzkie, jakby ten kraj zawsze był
30 II,10 | pod Sochaczewem hultajstwo szwedzkie i niemieckie obległo pana
31 II,11 | wjechał znów Kmicic w oddziały szwedzkie, które zajmowały wszystkie
32 II,11 | powtarzał: "Za późno! co szwedzkie, to szwedzkie!" - a Bogusław
33 II,11 | późno! co szwedzkie, to szwedzkie!" - a Bogusław Radziwiłł
34 II,14 | łuki, padały na schroniska szwedzkie, łamały krokwie, dachy,
35 II,14 | Zaledwie roztasowane, pułki szwedzkie umykały co duchu z zabudowań,
36 II,14 | pierwsze zagrały działa szwedzkie. Nieprzyjaciel nie myślał
37 II,14 | że gdy dymy opadną, oczy szwedzkie ujrzą tylko stos kul i granatów
38 II,15 | Tym razem jednak działa szwedzkie, lepiej ustawione, większą
39 II,15 | nawet niż w dzień, bo ognie szwedzkie wskazywały im cel gotowy.
40 II,15 | połyskujące z dala mdłe światełko szwedzkie i zaraz zakrzyknął:~- Ogień
41 II,15 | Potem popatrzył na szańce szwedzkie. Noc już była. Na szańcach
42 II,16 | w obrońcach.~Wojska zaś szwedzkie, ubezpieczone przez zatrzymanie
43 II,17 | rawski, którego podjazdy szwedzkie ogarnęły, gdy z Prus powracał.
44 II,17 | zrzucać z siebie jarzmo szwedzkie. Co tu gadać! Biją Szwedów
45 II,17 | stało?~- Szturm!~- Działo szwedzkie pękło! - wołał jeden z puszkarzy.~-
46 II,19 | uczucie niemocy ścisnęło serca szwedzkie.~Żołnierze polscy spod komendy
47 II,20 | Gustawa, nawet po zamkach szwedzkie załogi mających, i wszędzie
48 II,20 | sposób mniejsze oddziały szwedzkie topnieć i ginąć poczęły.
49 II,24 | wyczerpywać. Kilkakroć rapiery szwedzkie dotknęły się ciała Kmicica
50 II,24 | zaciśnięte na dnie szeregi szwedzkie; jednocześnie nieludzkie
51 II,24 | się, że znaczne podjazdy szwedzkie kręciły się koło Czorsztyna
52 II,26 | górskim tak śmiele na miecze szwedzkie pierś nadstawił, i na drugi
53 II,26 | i żywych lub umarłych w szwedzkie ręce wydać!~Kmicic, choć
54 II,29 | Szwedów i jego; wtedy najście szwedzkie wydało mu się nie najściem,
55 II,34 | wojewoda wydał i wszędzie szwedzkie prezydia stoją, a one Taurogi,
56 II,40 | piechoty niemieckie i rajtarie szwedzkie, które Bogusław z sobą przywiódł,
57 III,1 | przyjąwszy, pierwsza chciała szwedzkie jarzmo zrzucić, gorzała
58 III,1 | Wołodyjowski, chociaż się w szwedzkie szeregi jako nurek w wodę
59 III,3 | jeszcze przy ziemi, ale wojska szwedzkie, idące od Wielączy, zdawały
60 III,3 | fortecznych śmigownic przemógł. Szwedzkie kule padały w fosę lub odbijały
61 III,4 | wciąż ku południowi zastępy szwedzkie.~Lecz jakże mało ów tłum,
62 III,4 | szedł tuż. Tylne straże szwedzkie, ile razy obejrzały się
63 III,4 | Jeszcze zwycięstwo mogło losy szwedzkie poprawić i odmianę fortuny
64 III,4 | skomenderował Kanneberg.~Muszkiety szwedzkie poruszyły się jak jeden,
65 III,4 | kwadransie gonitwy, bądź że konie szwedzkie były lepsze, bądź że polskie
66 III,4 | na prawo i lewo pierwsze szwedzkie szeregi i wbiła się w gęstwę
67 III,4 | krzykiem.~Całe prawe skrzydło szwedzkie zwróciło się natychmiast,
68 III,4 | dech polskich koni ogrzewał szwedzkie plecy.~W tych warunkach
69 III,4 | żołnierze prześcignęli ostatnie szwedzkie szeregi i zdarzało się,
70 III,4 | zdrożone poprzednio konie szwedzkie poczęły ustawać i rzeź stała
71 III,4 | kroków.~I pogoń dalej trwała. Szwedzkie konie coraz mniej miały
72 III,5 | ruszył, już tylne straże szwedzkie dojrzały idących śladem
73 III,6 | Czarniecki. Znaczne oddziały szwedzkie pogrzęzły w błotach, powstałych
74 III,6 | straszliwie poszarpane trupy szwedzkie, po których poznawali natychmiast
75 III,6 | poczęto co dzień znosić głowy szwedzkie do obozu, aż pan marszałek
76 III,8 | dyscypliny. Wolno alarmować szwedzkie wojska, ale on oba zaalarmował,
77 III,9 | Rzeczypospolitej Inflanty szwedzkie.~Lecz nagle polepszyły się
78 III,9 | drodze zabierali prezydia szwedzkie, ściągali pomniejsze komendy
79 III,9 | chwili rozerwały się szeregi szwedzkie i tłum bezładny począł umykać
80 III,9 | którą uciekały główne siły szwedzkie. Młodszy margrabia Adolf
81 III,9 | waść w inne szaty, choćby i szwedzkie - rzekł pan kasztelan.~-
82 III,12| bronione przez mniejsze szwedzkie załogi nie zapewniały bezpieczeństwa,
83 III,13| bronione przez mniejsze szwedzkie załogi nie zapewniały bezpieczeństwa,
84 III,14| do milczenia granatniki szwedzkie. Wówczas sam jenerał Grodzicki
85 III,15| chorych i rannych oraz damy szwedzkie, których kilkadziesiąt było
86 III,19| nie wiem, jeżeli pruskie i szwedzkie rajtarie będą nam przydatne.
87 III,19| Rosieniach, toż w Kiejdanach. Szwedzkie prezydia szczupłe, a de
88 III,23| zdrajców lub że całe niebo szwedzkie wali się na ich głowy wraz
89 III,23| nowo wpadać na oddziały szwedzkie; Billewicze, ochłonąwszy
90 III,24| uderzywszy na przednie straże szwedzkie, wzniecił popłoch i zamieszanie
91 III,24| podążające za wojskiem wozy szwedzkie wraz z łupami i kasą, wyciąwszy
92 III,25| uderzywszy na przednie straże szwedzkie, wzniecił popłoch i zamieszanie
93 III,25| podążające za wojskiem wozy szwedzkie wraz z łupami i kasą, wyciąwszy
94 III,27| wałach chorągwie: błękitne szwedzkie i żółte pruskie, następnie
95 III,27| ruszenia, szlacheckie, były szwedzkie, Bogusławowe, cała ich tęcza
96 III,28| upojone triumfami wojska szwedzkie. Wszelako tymczasem dość
97 III,28| nachodzą, a często i podjazdy szwedzkie. Gdzie wam bezpieczniej
98 III,28| wyszły jakie znaczniejsze szwedzkie wojska.~Szli z wolna i ostrożnie.
99 III,28| przed sobą mniejsze oddziały szwedzkie, które na gwałt chroniły
100 III,28| wszystkie oddziały i załogi szwedzkie z miast i miasteczek, chroniąc
101 III,30| bitwy w Androniszkach. Siły szwedzkie o tyle były mniejsze, że
|