Tom, Rozdzial

  1  I,3  |            nie wspomniałem, których dwie cię w obozie czeka.~- Nie
  2  I,3  |             z krakaniem donośnym.~0 dwie staje za Wodoktami wpadli
  3  I,8  |         czerwońce w lesie zakopane: dwie garści.~- Z rozboju?~- Z
  4  I,8  |         zakochała...~Wtem nadbiegły dwie młodsze panny Pakoszówny
  5  I,10 |       Kazimierza zachowany? Nie!... Dwie wojny palą się na dwóch
  6  I,10 |          służyli przeważnie Niemcy.~Dwie brygady smalandzkie wiódł
  7  I,10 |       milczeniu; tymczasem ostatnie dwie brygady, nerikska i wermlandzka,
  8  I,10 |            pan Stanisław Skrzetuski dwie chorągwie kaliszanów, chcąc
  9  I,12 |   Wołodyjowski - i gdyby nie to, że dwie inne wojny jednocześnie
 10  I,12 |          się słodko przedrzemać.~We dwie godzin później, podjadłszy
 11  I,12 |              Czekaj waść, już są.~- Dwie karety w pośrodku.~- Tak
 12  I,15 |           mi się w głowie miesza... Dwie wojny, trzecia kozacka...
 13  I,17 |      upłynęło pół godziny, godzina, dwie, a pan Kowalski ciągle,
 14  I,17 |           swoim.~- Toć tu karczma o dwie staje - mówił ten sam żołnierz,
 15  I,18 |             jego oczki świeciły jak dwie skry złowrogie, i nie unosił
 16  I,18 |         Kowalskiego.~Zawrzały teraz dwie bitwy, lecz nie trwały już
 17  I,19 |         Pułki Mieleszki, Ganchofa i dwie chorągwie jazdy pod wodzą
 18  I,19 |           uderzył dłonią w czoło.~- Dwie chorągwie jazdy na koń natychmiast!
 19  I,20 |       odległej z pół stai od wsi, a dwie od dworu; sam zaś z wachmistrzem
 20  I,20 |       różniła się niczym od starej. Dwie oficyny, niezmiernie długie,
 21  I,20 |        niedźwiedź siedzący na kole. Dwie studnie żurawiane po bokach
 22  I,20 |           kołnierzu Kmicica, za nią dwie inne uczyniły toż samo.~-
 23  I,21 |             Tejże nocy, najdalej we dwie godziny po odjeździe oddziału
 24  I,23 |       Rzeczypospolitej, a gdyby się dwie fortuny złączyły, to w świecie
 25  I,23 |      powołano, a tak w dwóch rodach dwie korony na powrót by się
 26  I,25 |      Niechże będzie ku lasowi!~- Ze dwie staje równo! Puść wasza
 27  I,26 |        straż by nie dojrzała. Przez dwie godziny będą cię czekać,
 28 II,1  |        zełgać, mój jegomość, tom tu dwie polanki owsem obsiał jeszcze
 29 II,2  |         stary niosąc gąsior miodu i dwie szklanki. Wszedłszy spojrzał
 30 II,2  |           odparł stary.~- Choćby ze dwie karty i piór.~Stary zniknął
 31 II,3  |          miłość chce. Może jechać i dwie niedziele albo jutro wyjechać.~-
 32 II,4  |        Kazimierz, który wedle prawa dwie powinien nosić, a nie ma
 33 II,4  |       rozdzielić, i co milę albo co dwie od siebie stać. Ale jak
 34 II,4  |           to go ode mnie kup, bo ja dwie orty za niego w Łęgu zapłacił -
 35 II,4  |              odpowiedział Kmicic.~- Dwie orty?... - to chyba nie
 36 II,6  |         weźmiemy? - Pan Kotowski ma dwie haubice, u Kmicica jedna
 37 II,7  |         spocznę nieco.~I wyszedł.~W dwie godziny później Janusz,
 38 II,9  |            mu:~- Musisz mieć waćpan dwie gęby, jedną od prawdziwych,
 39 II,12 |      Zasłona obrazu rozsunęła się w dwie strony i potok brylantowego
 40 II,12 |       wydobywszy je, sypnął na stół dwie garście pereł, szmaragdów,
 41 II,14 |     generała od napadu na klasztor.~Dwie rady ścierały się z sobą
 42 II,14 |    dziewiętnaście dział. Miał także dwie chorągwie jazdy polskiej,
 43 II,16 |             się odznaczał, że przez dwie i trzy noce z rzędu mógł
 44 II,17 |           przygotowania.~W godzinę, dwie później, wśród głębokiej
 45 II,18 |             pojawiły się koło niego dwie rozczochrane czupryny Kosmy
 46 II,18 |            w ciemności świeciły jak dwie gwiazdy, taka tlała w nich
 47 II,18 |           lecz zanim krok postąpił, dwie żelazne ręce porwały go
 48 II,24 |         jakoby korytarz niezmierny. Dwie wysokie skały zamykały go
 49 II,26 |      Częstochowie z tego tyle, że i dwie takie wioski mógłbym kupić,
 50 II,29 |         wojsk sapieżyńskich; lecz w dwie godziny później zaniemógł
 51 II,33 |             w dymie uwędzony Tatar, dwie piszczałki w gębie mający.
 52 II,34 |            mówił, że można by za to dwie tęgie wsie kupić.~To rzekłszy
 53 II,35 |          albo inaczej Ceglaną, gdyż dwie inne były z kamienia. Sam
 54 II,35 |        leśnej granicy będzie mil ze dwie, a polnej i łącznej drugie
 55 II,36 |      blachami opatrzoną.~- Dam ci i dwie... Ale przecież zaraz nie
 56 II,39 |             być dość znaczną, skoro dwie chorągwie i regiment piechoty
 57 II,39 |         więcej wojska ; ten widział dwie, ów trzy, ów potęgę, która
 58 II,39 | Białegostoku.~Było to w południe.~W dwie godziny później przednie
 59 II,41 |           długiego węża.~Ujechawszy dwie lub trzy staje, trafili
 60 II,42 |             Szli więc ku sobie jako dwie fale dwoma wichrami gnane.
 61 III,1 |      głównej szwedzkiej siły ani na dwie godzin odłączyć, bo zaraz
 62 III,2 |             lecz kasztelan kijowski dwie chorągwie, które najbardziej
 63 III,3 |            było skończone.~W godzin dwie później zagrzmiały działa
 64 III,3 |       wyszły przez południową bramę dwie chorągwie, Szemberkowa z
 65 III,4 |       chwili rozniosły ich konie we dwie przeciwne strony.~Zatoczyli
 66 III,5 |         Czarnieckiemu przysłał król dwie chorągwie jazdy; bardzo
 67 III,6 |           znajdował się tym razem o dwie mile drogi, zaś przednia
 68 III,6 |         dwakroć rozerwani utworzyli dwie osobne kupy, które w mgnieniu
 69 III,6 |           przełupał hełm i głowę na dwie połowy i rwał dalej, króla
 70 III,7 |        Szwedzi w sam kąt, gdzie się dwie rzeki schodzą, i odetchnęli.
 71 III,9 |     dragonii dwa regimenta, za czym dwie pana starosty jaworowskiego;
 72 III,9 |             otwartym polu czoło i w dwie godziny później nie pozostała
 73 III,9 |           mostu zwolnili biegu; tuż dwie trzecie zeskoczyło z kulbak
 74 III,12|             łupiłeś jeszcze lepiej; dwie gęby miałeś: jedną do fałszywych
 75 III,13|             łupiłeś jeszcze lepiej; dwie gęby miałeś: jedną do fałszywych
 76 III,17|          zwykle godzinę, a czasem i dwie; książę zaś i bez tego był
 77 III,17|          kiep, ważyłem się dotąd na dwie strony! Bałem się snów,
 78 III,18|           się namyśl godzinę albo i dwie.~- Bóg widzi, że byłem wolność
 79 III,21|     Krzysztofa Sapiehę i wycięliśmy dwie chorągwie jazdy oraz regiment
 80 III,22|        brzuchu... A gdybym był miał dwie minut czasu, mógłbym ci
 81 III,26|           Jutro do dnia, to jest za dwie lub za trzy godziny.~Tu
 82 III,26|        ciągnie, widział też we śnie dwie złote trąby, które Radziwiłłowie
 83 III,27|    wyprawiono na podjazd, dawszy mu dwie lekkie litewskie chorągwie
 84 III,27|             szukać.~Jakoż wrócił we dwie doby, przywiódłszy kilkunastu
 85 III,27|             z komendy Bogusławowej: dwie szlachty pruskiej i dwie
 86 III,27|            dwie szlachty pruskiej i dwie jego własne.~Naczelną komendę
 87 III,27|             sobą wozi... Ja zaś sam dwie gładkie panny widziałem,
 88 III,27|              okrutniem utrudzon, bo dwie mile mnie Tatarzyn na arkanie
 89 III,27|         coraz bardziej.~Na koniec o dwie staje odsłonił się w dolinie
 90 III,27|        piechotę pod nóż wydać.~- Ze dwie godzin upłynie, nim wyruszą,
 91 III,27|          upłynie, nim wyruszą, a za dwie godzin pan podskarbi tu
 92 III,27|             ich wycia zwyczajne.~We dwie godziny, jak przepowiedział
 93 III,27|        końca szeregu w drugi, potem dwie ławy jeźdźców i koni uderzyły
 94 III,27|        pomieszane skrzydła uczyniły dwie kupy bezładne i cofające
 95 III,27|        ocalenia, rozdzieliła się na dwie kupy i z szybkością stada
 96 III,27|           za nią Korsakowa, za nimi dwie hetmańskie, za nimi wolentarska,
 97 III,27|    Gosiewski i puszcza ostatnie swe dwie chorągwie, jak dwa sokoły
 98 III,27|         zostali w tyle na staję, na dwie, na trzy, a oni biegli i
 99 III,29|            nieprzyjacielskiej, jako dwie mile na nich jechał i prawie
100 III,32|       naprzód, jakby dwa szydła lub dwie macki chrabąszcza.~Pan Zagłoba
101 III,32|          Vivat młoda para!~- Vivant dwie pary! - huczał Zagłoba:~