Tom, Rozdzial

  1  I,1  |          przez drugą gadać, a uwagi czynić. Strojny młodzian podobał
  2  I,3  |              że zacny obywatel tego czynić nie powinien, gdyż to jest
  3  I,4  |             o tym gada!~- Co ja mam czynić? - pytała Oleńka. - Może
  4  I,4  |            otworzyli... Wiem, co mi czynić przystoi.~- To! to! to! -
  5  I,5  | wolentarzami i eksakcji nie możecie czynić. Kwatery dajem z łaski,
  6  I,5  |             puste - mówili - co nam czynić?" Kazałem burmistrzowi,
  7  I,5  |            możesz sobie w Wodoktach czynić, coć się podoba; ale jeżeli
  8  I,8  |       Wołodyjowski nie wiedział, co czynić.~Ciasno mu się jakoś uczyniło
  9  I,8  |             Nie godziło mi się tego czynić i naprawić wypada. Bodaj
 10  I,8  |            abyś zaraz zaczął zaciąg czynić, i drugi dla pana Kmicica,
 11  I,8  |           mnie honor, że mam zaciąg czynić, i zaraz się do tego wezmę...
 12  I,8  |        Próbowali ludzie godni zgodę czynić, ale to na nic! - rzekł
 13  I,9  |          cię w równym boju i mogłem czynić, co mi się podobało.~- Po
 14  I,11 |            nie chce...~- Co myślisz czynić, Janie? - rzekł Stanisław.~-
 15  I,11 |           Janie! radźmy prędzej, co czynić, bo już bym chciał na końskim
 16  I,12 |            W takiej chwili praktyki czynić, z nieprzyjacielem się znosić,
 17  I,12 |             i sam król nie ma prawa czynić.~- Jako żywo! - zakrzyknął
 18  I,12 |            jaką wam zapłacono?~- Co czynić, wasza książęca mość, choć
 19  I,12 |              odwiedzają?~- Cóż mają czynić? Gdy tego potrzeba dla spraw
 20  I,12 |             możecie posłom zniewagi czynić, przykład niekarności dawać!
 21  I,13 |             mości należą!... Co mam czynić, aby się wywdzięczyć? co?
 22  I,13 |            wojnie co waćpan myślisz czynić? - spytała nagle panna Elżbieta
 23  I,14 |           będzie lekceważony. ~- Co czynić?~Oficerowie cudzoziemscy
 24  I,14 |            Karol Gustaw nierad tego czynić, by sąsiedzkiej potęgi zbytnio
 25  I,17 |     oficerów cudzoziemskich do Prus czynić tam nowe zaciągi, a Kiejdany
 26  I,17 |          nieszczęśliwy oficer.~- Co czynić, wasza mość?~- Bij go! łapaj!~-
 27  I,17 |             zapytaj sumienia, co ci czynić należy: czy przy Radziwille
 28  I,17 |           na panu Rochu zdawała się czynić wrażenie. Oczy wytrzeszczył,
 29  I,17 |          będą wiedzieli, co z nam i czynić, to rzecz pewna. W każdym
 30  I,17 |        brodzi i sam siebie pyta: co czynić?... i niepewność go dusi
 31  I,17 |          stają. Tak jest!... Ale co czynić wobec jawnej zdrady? Szczęśliwi,
 32  I,17 |            nad tym naradzić, co nam czynić przystoi - rzekł Mirski -
 33  I,17 |                Radźmy teraz, co nam czynić przystoi? - rzekł wreszcie. -
 34  I,18 |           niby to prawda!~- Masz to czynić, co ci pan Wołodyjowski
 35  I,18 |     rajtarów.~- A co myślisz z nimi czynić?~- Kazałbym ich powiesić,
 36  I,20 |             na głowie, co zwykł był czynić, gdy był zmieszany lub siebie
 37  I,20 |     Wołodyjowski - radźmy teraz, co czynić.~- A cóż? siadać i jechać
 38  I,21 |             później wyprawę na nich czynić i konfuzji wobec wszystkiego
 39  I,23 |           dobra nie powinieneś tego czynić.~- Co tam teraz sądy znaczą!~-
 40  I,25 |           znoszę. A jakże to ja mam czynić? Jeśli się kurfirst przez
 41  I,26 |         dobrze nie wiesz, co ze mną czynić.~- To moja rzecz! - odpowiedział
 42  I,26 |         Kmicic - a czy nie wiem, co czynić, pokaże się niebawem.~Niecierpliwość
 43 II,1  |              I sam nie wiedział, co czynić. Przerażała go myśl, że
 44 II,1  |             drodze rozmyślał, co mu czynić przystoi, i wahał się. Z
 45 II,1  |         Wziąść łatwo, jeno co dalej czynić? Bagna naokoło, jedno wyjście -
 46 II,1  |    Natchnijże mnie, Chryste, co mam czynić, abym zaś nie oszalał!~Wtem
 47 II,2  |          kipieć.~- Albo to nie mogę czynić, jakom przeciw Chowańskiemu
 48 II,4  |         terminy niż przeciw królowi czynić. Że tam przyjdzie między
 49 II,4  |               Toż ona wiedziała, co czynić, po jakiej stronie stanąć;
 50 II,4  |           Bij!" - nie wiedziała, co czynić, nie mogąc przeciwników
 51 II,5  |      Septentrionowie nie wiedzą, co czynić, gdy Litwa Szwedom poddana;
 52 II,6  |         uczyni to, co wierny lennik czynić powinien, i w obronie pana
 53 II,6  |        godności na hultajów wyprawy czynić. Niech jeno Radziwiłł nadciągnie,
 54 II,6  |             zresztą, lubił wszystko czynić uroczyście, bo to powagę
 55 II,6  |            przypadli pułkownicy ład czynić, a że prócz niewielu wolentarzy
 56 II,9  |             Sam nie wiedział, co ma czynić: jechać dalej, zostać w
 57 II,11 |             powinni wiedzieć, co im czynić należy, gdzie zbawienie,
 58 II,12 |            z nim rozminąć. Lubi tak czynić Carolus: nagle przyjeżdżać,
 59 II,13 |         ludzi, przyuczał, co kto ma czynić, lub naradzał się w refektarzu
 60 II,13 |           nas, wielebni ojcowie, co czynić, więc odpowiadam: póki konieczność
 61 II,14 |          skalistej, w której trudno czynić podkopy; mury, jeśli nie
 62 II,14 |       będzie baterie sypać, podkopy czynić i przy tym wy będziecie
 63 II,15 |          ustawione, większą poczęły czynić szkodę. Sypały się bomby
 64 II,15 |            najlepiej, co jej wypada czynić.~- Wiem - odparł dumnie
 65 II,16 |           tam naszym posłom krzywdy czynić.~Lecz pan Czarniecki kontent
 66 II,17 |            wesoły jak ptak, poszedł czynić przygotowania.~W godzinę,
 67 II,18 |            ogrodu szkodę w jabłkach czynić. Przypomniały mu się dawne
 68 II,18 |            dokąd idzie, co zamierza czynić, i począł iść jak wilk na
 69 II,19 |           niezmierną energią począł czynić przygotowania do szturmu.
 70 II,19 |           tak każdy wiedział, co mu czynić należy, że bez komendy obrona
 71 II,23 |             niepewne, co dalej mają czynić.~- Ludzie! kto wy? - pytano
 72 II,23 |  nieprzyjaciel przed nami... Co nam czynić?~Wszyscy otoczyli króla
 73 II,26 |          Sam już nie wiedziałem, co czynić, gdy nagle wojewoda wileński
 74 II,26 |      przeląkłem. Nie wiedziałem, co czynić... Czy Bogusława, czy siebie
 75 II,28 |           co ma pod jego niebytność czynić; wreszcie zbliżywszy się
 76 II,30 |     królestwa polskiego rozszerzać, czynić wolą, że gdy za zlitowaniem
 77 II,31 |     królestwa polskiego rozszerzać, czynić wolą, że gdy za zlitowaniem
 78 II,41 |            rzekł - i nie ma z czego czynić tajemnicy.~Po czym zwrócił
 79 II,42 |           Tatarzy nie wiedzieli, co czynić, gdy nagle spostrzegli,
 80 III,5 |       tańcowały, czego gdy nie chcą czynić, wyciągnął je na brzeg;
 81 III,11|         teraz na ucztę prosi? O mam czynić?~- Pan hetman przysyła rozkaz,
 82 III,11|            nie mogą takiego wrzasku czynić!~- Cicho no, mości panowie! -
 83 III,14|            ona za plecami Sakowicza czynić, może na złość mu... kto
 84 III,15|           zrozumieli, co idzie. "Co czynić!" - ozwały się głosy przy
 85 III,15|      strapioną, bo nie wiedział, co czynić. Naokół zbierały się coraz
 86 III,15|           stronie będzie.~- Więc co czynić? - spytał król.~- Jeśli
 87 III,15|             za stróżę dodać, a tego czynić nie możem... Słyszysz, wasza
 88 III,16|          wpływu, aby ludziom dobrze czynić. ~W trzecim miesiącu jej
 89 III,16|       potrzebie, abym wiedziała, co czynić, i wszelakich sideł uniknąć
 90 III,16|         Więc pytała sama siebie: co czynić, dokąd uciekać, gdyż tu
 91 III,18|      nieprzyjaciół czuję. Co jednak czynić? jako tę ojczyznę ratować?
 92 III,23|             sam nie wiedział, co ma czynić; dusiła go wściekłość, gniew;
 93 III,23|       potrzebował pan starosta tego czynić, bo po tym nowym zwycięstwie
 94 III,23|              pod książęcym, lecz co czynić tymczasem? Iść do Prus?~
 95 III,26|             nie bardzo wiedział, co czynić. Oficerowie szwedzcy, których
 96 III,27|           tak od razu zrozumiał, co czynić należy?~Kmicic nie odpowiadał,
 97 III,27|              com miał, nieszczęsny, czynić? Kupiłem jej życie za jego
 98 III,27|           za jego życie... Com miał czynić?... na krzyż Chrystusów...
 99 III,27|        krzyż Chrystusów... Com miał czynić?~Tu zaczął targać się za
100 III,27|             sam nie wiedział, co ma czynić.~Wołodyjowski pozwolił mu
101 III,30|            tu na nową wojnę zaciągi czynić, a oprócz tego przywiozłem