Tom, Rozdzial
1 I,5 | zalał cały kraj. Resztki wojsk regularnych litewskiego
2 I,5 | jednak zrozumieć, że w braku wojsk regularnych i szlachty -
3 I,6 | rozgorzeje na nowo. Ale wojsk było mało, skarb pusty,
4 I,10 | się zaciągał do komputu wojsk koronnych i tam stawał tak
5 I,10 | z pocztami przybocznych wojsk i sług. Wkrótce po panu
6 I,12 | rzekłem, z tymi i z owymi. Wojsk coraz więcej przychodzi,
7 I,12 | chwila to oddziały konnych wojsk, to gromady zbrojnej szlachty,
8 I,13 | przygotowania do pochodu, ruch wojsk, turkot armat wytaczanych
9 I,13 | otrzymała.~- Może część wojsk dziś pójdzie na noc, część
10 I,19 | została przemocą włączona do wojsk radziwiłłowskich, część
11 I,19 | południowi znaczne oddziały wojsk szwedzkich, wschód kraju
12 I,19 | między półpierścieniem wojsk radziwiłłowskich a rzeką
13 I,22 | jakim naczelny wódz połowy wojsk Rzeczypospolitej i jeden
14 I,25 | czele własnych i szwedzkich wojsk. Z góry wychwalano "skromność"
15 I,25 | były też to watahy niby do wojsk Zołtareńki należące, a w
16 II,1 | obozów, stronnictw i obcych wojsk zalegających w tej chwili
17 II,11 | jego skinienie.~Resztki wojsk koronnych coraz natarczywiej
18 II,11 | jeszcze na poddanie się reszty wojsk, po czym zaraz do Warszawy
19 II,14 | wielki ruch i krętaninę wojsk nieprzyjacielskich.~Doszły
20 II,15 | tyłu, właśnie od strony wojsk szwedzkich, wówczas prawdziwe
21 II,16 | Wielkopolsce, o zniechęceniu wojsk kwarcianych dla Szweda,
22 II,16 | Siedmset piechoty z tych wojsk, gwardii królewskiej pod
23 II,16 | Babinicz, dawny pułkownik wojsk litewskich, a teraz wolentariusz
24 II,18 | zbiegła się blisko połowa wojsk szwedzkich i sprzymierzonych,
25 II,20 | oddziały żołnierzy z tych wojsk, które bądź to dobrowolnie,
26 II,21 | przyjeżdżali od hetmańskich wojsk deputaci, żeby Zbrożka,
27 II,21 | zali istotnie deputacje od wojsk hetmańskich przychodziły
28 II,21 | Mieliśmy już i my od wojsk wiadomości - rzekł król -
29 II,22 | położona, nie masz innych wojsk, prócz wojsk marszałka,
30 II,22 | masz innych wojsk, prócz wojsk marszałka, i Szwedzi nigdy
31 II,25 | prowadził króla wśród szeregów wojsk i głuszących okrzyków aż
32 II,28 | polu, na czele wszystkich wojsk litewskich.~- Zali to waści
33 II,28 | wszystkim większa część wojsk sapieżyńskich składała się
34 II,29 | namioty i drewniane szałasy wojsk sapieżyńskich; lecz w dwie
35 II,29 | dziesięć tysięcy własnych wojsk trzymał, odziewał, żywił,
36 II,30 | nadjeżdżały deputacje od wojsk koronnych i litewskich,
37 II,30 | zagraniczne, deputacje ziem i wojsk; obmyślano sposoby zapełnienia
38 II,31 | nadjeżdżały deputacje od wojsk koronnych i litewskich,
39 II,31 | zagraniczne, deputacje ziem i wojsk; obmyślano sposoby zapełnienia
40 II,37 | około dziesięciu tysięcy wojsk regularnych, jazdy i piechoty.
41 II,37 | piechoty. Były to szczątki wojsk litewskich, podsycone nowym
42 II,38 | około dziesięciu tysięcy wojsk regularnych, jazdy i piechoty.
43 II,38 | piechoty. Były to szczątki wojsk litewskich, podsycone nowym
44 II,39 | tym celu, aby połączenia wojsk sapieżyńskich z koronnymi
45 II,39 | petyhorców co do liczby wojsk Bogusławowych mogły być
46 II,39 | w przodku, nie po zadzie wojsk księcia Bogusławowych szedł
47 II,40 | obejrzenia sapieżyńskich wojsk przyjechał; po wtóre, że
48 II,40 | Księstwa i wódz naczelny wojsk jego książęcej wysokości
49 II,42 | lasach i na gościńcach z tyłu wojsk Bogusławowych. Ale ówcześni
50 III,1 | dwa miesiące nie zdołałbyś wojsk zebrać.~Wittenberg skłonił
51 III,1 | naprawdę tamować. Nie masz wojsk Czarnieckiego, nie masz
52 III,3 | mość dla osoby jego i jego wojsk bramy swe otworzyć zechcesz.~-
53 III,3 | ona bowiem ma stać się dla wojsk jego królewskiej mości ostoją,
54 III,4 | czekać na skupienie się wojsk i nadejście Litwy pod Sapiehą.
55 III,4 | mężem, i to na oczach obu wojsk miał się spotkać, więc choć
56 III,6 | pogromicielowi tylu państw, miast, wojsk!...~- Cha! cha! Poznał polskich
57 III,9 | drugim naczółku. Uwaga obu wojsk skupiła się na most, który
58 III,9 | paszcze armatnie i cały front wojsk nieprzyjacielskich zwrócony
59 III,10| nieprzyjaciel, iże zawiślańskich wojsk nie masz, jeno partie i
60 III,11| na cześć króla, hetmanów, wojsk obojga narodów, pana Czarnieckiego
61 III,12| dygnitarzy. Z drugiej strony, od wojsk koronnych, podjechał król
62 III,12| trzymał długo, na oczach obu wojsk; milczał ciągle, jeno łzy
63 III,12| cesarz niemiecki nie ma wojsk tak zacnych!~Tu otwarły
64 III,12| królewskie. Wielość oblegających wojsk nie przestraszała go wcale,
65 III,12| załoga, w razie wkroczenia wojsk królewskich do miasta, chronić
66 III,13| dygnitarzy. Z drugiej strony, od wojsk koronnych, podjechał król
67 III,13| trzymał długo, na oczach obu wojsk; milczał ciągle, jeno łzy
68 III,13| cesarz niemiecki nie ma wojsk tak zacnych!~Tu otwarły
69 III,13| królewskie. Wielość oblegających wojsk nie przestraszała go wcale,
70 III,13| załoga, w razie wkroczenia wojsk królewskich do miasta, chronić
71 III,14| z panem Sapiehą częścią wojsk litewskich i pospolitego
72 III,14| i sławę niezmierną u obu wojsk pozyskał.~Winszowali mu
73 III,15| której dziesięć tysięcy ludzi wojsk kwarcianych słuchało w skupieniu
74 III,16| dostarczały na skrypty pieniędzy, wojsk, szlachta pruska z ochotą
75 III,16| poczęły ściągać oddziały wojsk pruskich, a nawet i szwedzkich.
76 III,17| grasantów", to jest zbiegów z wojsk rozmaitych którzy znacznymi
77 III,21| inaczej uciekać, jeno do wojsk.~- Ba, będę miał własną
78 III,22| nadciągnęły bezładne kupy wojsk Bogusławowych, po trzydzieści
79 III,22| pierwszą wieść o zbliżaniu się wojsk Sapieżyńskich opuszczą go
80 III,22| by ład w rozbite resztki wojsk wprowadził, opędzał się
81 III,23| Dobrze, to się i komput wojsk może powiększyć - odparł
82 III,23| śmierci i zagubie wszystkich wojsk szwedzkich.~Imię Czarnieckiego
83 III,23| zostawiać w Taurogach więcej wojsk, niżby tego konieczna obrona
84 III,23| bo ośmielone odejściem wojsk partie jęły znowu przesuwać
85 III,23| zebrawszy resztki pobitych wojsk, Bützowa i swoje własne,
86 III,23| wieść o zamierzonym wyjściu wojsk z Taurogów powtarzano od
87 III,24| wschodniej ich części, całkowicie wojsk pozbawionej, zagrozić.~"
88 III,25| wschodniej ich części, całkowicie wojsk pozbawionej, zagrozić.~"
89 III,26| mamidłem? Tyle potęgi, tyle wojsk, tylu wielkich ludzi i znamienitych
90 III,26| bardziej poczynał myśleć, że z wojsk jego siła pod Warszawą legło,
91 III,27| dniu bitwy przed frontem wojsk księcia ściskał i całował.
92 III,27| wieczora nie będzie już tych wojsk!~Posłano tedy ordę na łeb
93 III,27| gdy Litwa uderzy na czoło wojsk, on z Tatary mógł ogarnąć
94 III,27| teraz pochód wszystkich wojsk zasłaniało. Chorąży, na
95 III,27| na widok zbliżających się wojsk, skoczył jak piorun z wiadomością,
96 III,27| szybko ku dalszym liniom wojsk pruskich.~Kmicic spojrzał
97 III,27| perspektywę na całą linię wojsk nieprzyjacielskich i krzyknął
98 III,27| rzekł Kmicic - to jest wódz wojsk, które pobiliśmy dziś rano:
99 III,28| sprawiał przyjemność pochód wojsk, a możliwe niebezpieczeństwa
100 III,30| JMP Babinicza, pułkownika wojsk tatarskich i wolentarskich."~-
|