Tom, Rozdzial
1 I,8 | a na głowę wdział hełm szwedzki z czółenkiem i wyszedł przed
2 I,10 | obozu polskiego trębacz szwedzki z listami do wojewodów od
3 I,10 | była bezczelna.~Jenerał szwedzki oświadczał, że Karol Gustaw
4 I,10 | panowie! Najjaśniejszy król szwedzki podejmuje się przytłumić
5 I,12 | Taki on luter, jak i król szwedzki. Daj Boże, żeby się jeszcze
6 I,14 | trzema Karol Gustaw, król szwedzki, z całą zwycięską potęgą,
7 I,14 | niepohamowanej?~Z jednej strony król szwedzki, elektor brandenburski,
8 I,17 | Zali mniemasz, że komendant szwedzki zatrzyma nas dlatego tylko,
9 I,17 | ja w to, iżby komendant szwedzki w Birżach miał dać ucho
10 I,17 | po raz pierwszy oddział szwedzki złożony z dwudziestu pięciu
11 I,17 | Wojsko idzie.~- Pewnie szwedzki jaki oddział.~- U nich tylko
12 I,18 | już w koło wrot. Oficer szwedzki zakrzyknął, dojeżdżając,
13 I,18 | co chwila jakiś kapelusz szwedzki zapadał przed nim w ciżbę,
14 I,23 | stronnik radziwiłłowski i szwedzki, czuł jakby radość wielką
15 I,25 | tego, jak zobaczysz jego szwedzki majestat, tedy wyznaj mu
16 I,26 | zamierzacie, dowie się i szwedzki, że chociaż teraz mu służycie,
17 II,4 | ciekaw, czy nie jaki podjazd szwedzki, ale zamiast Szwedów ujrzał
18 II,7 | myśleli. Czy tedy król szwedzki odda mu Litwę albo chociaż
19 II,7 | są rzeczy, o które i król szwedzki nie tylko podejrzenie, ale
20 II,8 | że i Radziejowski, i król szwedzki, ba, sam Chmielnicki nawet,
21 II,9 | miastem ogarnął go patrol szwedzki i wiódł do komendy. Rajtarów
22 II,9 | religii, i gdy pewien kapitan szwedzki oświadczył, że taka dobra
23 II,9 | bo nadjechali na oddział szwedzki wiodący wozy, drobną szlachtę
24 II,9 | przesadzono może umyślnie tryumf szwedzki; pan kasztelan kijowski
25 II,11 | Naprzód nadciągnął oddział szwedzki, około stu koni wynoszący,
26 II,12 | mówił dalej ksiądz - że król szwedzki nie chciał widzieć cesarskiego
27 II,14 | czarów zaś bał się ów szwedzki jenerał więcej niż dział -
28 II,14 | oblężenie. Lecz jenerał szwedzki liczył, że nie potrwa nad
29 II,15 | zgiełkliwa noc. Klasztor i obóz szwedzki ucichły. Ranek począł bielić
30 II,16 | przeszkadzamy!~- Jak to?~- Bo król szwedzki woli, żeby się zjedli. Radziwiłł
31 II,16 | na stronę szwedzką, boś szwedzki poseł - rzekł nagle Kmicic -
32 II,17 | strzały. Był pewien żołnierz szwedzki, który częstokroć podchodził
33 II,17 | dział stał artylerzysta szwedzki z zapalonym lontem, który
34 II,17 | klęski. O zmierzchu tego dnia szwedzki puszkarz zabił na miejscu
35 II,18 | chaosu zeznań wydobył jenerał szwedzki prawdę, że kolubryna została
36 II,18 | Kto był od jenerała?~- Był szwedzki oficer, już odjechał. Ledwie
37 II,18 | zawołanie... Toż twój jenerał szwedzki opodal, a ty na tej samej
38 II,19 | przybywa.~Był to trębacz szwedzki, który przywiózł list z
39 II,20 | Krakowem leżą; tam oddział szwedzki zniósł i góralów ratował,
40 II,20 | Teraz tam wojna i król szwedzki osobą własną do Prus wyruszył,
41 II,20 | układy się zgodził.~Słał król szwedzki także listy do hetmanów,
42 II,23 | podobni, już by nieprzyjaciel szwedzki pożałował swojej imprezy.~
43 II,24 | Szwedom.~Miał zaś na sobie szwedzki strój, ten sam, w któren
44 II,25 | Nowym Sączu znaczny podjazd szwedzki, z którego wszyscy niemal
45 II,25 | kawalera, który pierwszy impet szwedzki powstrzymał.~- A jakże mu
46 II,26 | tyle sobie robi, ile król szwedzki. Począłem mu tedy skakać
47 II,29 | traktował, dziś jeden kapitan szwedzki z niecierpliwością i lekceważeniem
48 II,29 | pozostałych zapasów komendant szwedzki skąpe wydzielał racje, a
49 II,29 | ostatnim razie może sam król szwedzki ruszy mu na odsiecz, a może
50 II,32 | śpiesznie do Elbląga, gdzie król szwedzki przebywał wraz z królową,
51 II,37 | sapieżyńskim. Ponieważ król szwedzki bawił ciągle w Prusach,
52 II,37 | dość długą, na końcu w szwedzki wicher zakręconą, a że wąsy
53 II,38 | sapieżyńskim. Ponieważ król szwedzki bawił ciągle w Prusach,
54 II,38 | dość długą, na końcu w szwedzki wicher zakręconą, a że wąsy
55 II,42 | następujące słowa:~"Król szwedzki ruszył z Elbląga, idzie
56 III,1 | wprędce się opatrzył, iż szwedzki lew pożarł więcej, niż trzewia
57 III,1 | trzymać był gotów. Król szwedzki poznał go już do gruntu,
58 III,2 | I wiem dlaczego. Bo król szwedzki woli za mną pod Zamość walić
59 III,2 | Ja Zamoyski, a on król szwedzki... a Maksymilian był austriacki,
60 III,3 | Ci potwierdzili, że król szwedzki osobą własną w Szczebrzeszynie
61 III,3 | zdrajcami nie gada. Chce król szwedzki ze mną gadać, niech mi Szweda
62 III,3 | Forgell.~Najjaśniejszy król szwedzki i pan (tu długo wyliczał
63 III,3 | Uniesiony gniewem król szwedzki kazał zapalić wszystkie
64 III,3 | przezorny wojownik, jak król szwedzki, i taka wyćwiczona armia
65 III,3 | jedyna droga zbawienia, lecz szwedzki Aleksander postanowił koniecznie
66 III,4 | umierać niż iść dalej.~Lecz szwedzki Aleksander ścigał wciąż
67 III,4 | ze Lwowa, postanowił król szwedzki sprawdzić, gdzie istotnie
68 III,4 | się znajduje, miał król szwedzki natychmiast ruszyć z całą
69 III,4 | nie wrócili?... Naprzód!~Szwedzki szereg poruszył się w tej
70 III,4 | się tak daleko, że wódz szwedzki poznał, iż nigdy jej nie
71 III,5 | podsunęły się pod sam obóz szwedzki, roznosząc trwogę i zamieszanie,
72 III,5 | nieprzyjaciel rósł w potęgę.~Szwedzki Aleksander, który obiecywał
73 III,6 | pęknie od radości, jako szwedzki granat. Tego człowieka do
74 III,6 | przerwy. Nie mógł żołnierz szwedzki odetchnąć, broni na moment
75 III,6 | Tymczasem jednak zastęp szwedzki zmniejszał się jak kupa
76 III,9 | drodze ukazał się oddział szwedzki, złożony z trzydziestu jeźdźców.
77 III,9 | mógł jakikolwiek inny niż szwedzki oddział zajeżdżać. Dopiero
78 III,10| Mości kasztelanie! Król szwedzki zgwałcił litewskie wojsko
79 III,11| poczęli już wołać, że to król szwedzki z całą armią następuje.~
80 III,12| hełmu miał na głowie zwykły szwedzki kapelusz z czarnymi piórami,
81 III,12| nazwożono zdobyczy do Warszawy. Szwedzki zaś żołnierz chętniej poświęcał
82 III,13| hełmu miał na głowie zwykły szwedzki kapelusz z czarnymi piórami,
83 III,13| nazwożono zdobyczy do Warszawy. Szwedzki zaś żołnierz chętniej poświęcał
84 III,15| wtem - o cudo! - ogień szwedzki, zamiast się wzmagać, słabnie.~
85 III,15| nasze chorągwie!!!~Ogień szwedzki słabnie coraz bardziej.~-
86 III,15| z wściekłością na sztab szwedzki.~W pierwszej chwili stracili
87 III,17| Sapieże.~- Elektor i król szwedzki zasilili mnie w miarę wojskiem -
88 III,17| tych ni elektor, ni jego szwedzki majestat mi nie dali, bo
89 III,17| znają!... i bacz, że ni król szwedzki, ni elektor, którym obum
90 III,23| Ketling w niewoli. Król szwedzki, elektor i ja, razem ze
91 III,24| chwila coś urywał. Żołnierz szwedzki nużył się, a polskie chorągwie,
92 III,24| hetmana polnego za Bug. Król szwedzki wraz z elektorem szedł na
93 III,24| ukryty, którego jenerał szwedzki, mimo całej przenikliwości
94 III,25| chwila coś urywał. Żołnierz szwedzki nużył się, a polskie chorągwie,
95 III,25| hetmana polnego za Bug. Król szwedzki wraz z elektorem szedł na
96 III,25| ukryty, którego jenerał szwedzki, mimo całej przenikliwości
97 III,27| którego wpływom ulegał także i szwedzki jenerał Izrael.~Najważniejszą
98 III,27| Sam widziałem, jak król szwedzki po trzecim dniu bitwy przed
99 III,28| tylko Bogusław, ale sam król szwedzki z całą potęgą nastąpił,
100 III,31| rozwiała się tumanem.~Król szwedzki, pierwszy zwątpiwszy o sprawie,
|