Tom, Rozdzial

  1  I,1  |        raz nogą stanął, nikt inny prócz mnie opiekunem nie będzie.
  2  I,2  |     czekaniku pięknie grywał. Był prócz nich i pan Kulwiec-Hippocentaurus,
  3  I,4  |          sto bitych talarów wiana prócz wyprawy i inwentarzy. Drugi
  4  I,5  |     naprawdę nikt oporu nie dawał prócz pana Kmicica, któren czynił
  5  I,5  |      życie ludzkie.~Kompanionowie prócz Rekucia, na którym krew
  6  I,5  |           tu sądy ścigać nie będą prócz waćpana!~- Ej, niechże cię
  7  I,5  |           całej Rzeczypospolitej. Prócz tego, gdybyś go waćpanna
  8  I,5  |          go znajdzie i dosięgnie. Prócz tego, choćby mu uszło bezkarnie,
  9  I,6  |    Kmicica, ale ciężkie i krwawe. Prócz Butrymów, których padło
 10  I,6  |          całe pogorzelcom oddała. Prócz tego około stu zbrojnych
 11  I,7  |      dawszy każdej po talarów sto prócz inwentarzy i wyprawy tak
 12  I,8  |           wszystkom oddać gotowa, prócz ręki.~Pan Wołodyjowski wstał.~-
 13  I,10 |    jeszcze nikogo?~- Żywego ducha prócz piechoty łanowej... A potem
 14  I,10 |      pięćdziesiąt ludzi zbrojnych prócz dworzan i sług. Potem nie
 15  I,10 |        zupełnie scudzoziemczony i prócz mowy nie miał w sobie nic
 16  I,10 |            po czym skinął ręką:~- Prócz tego mam słowo i obietnicę
 17  I,12 |          Wołodyjowski.~- A jakże. Prócz tego dziś spodziewamy się
 18  I,14 |        przeszła jego oczekiwania. Prócz kilkudziesięciu szlachty
 19  I,14 |          zostanie dumnemu księciu prócz kilku regimentów dragońskich
 20  I,14 |       Zdawało mu się chwilami, że prócz niego jest jeszcze ktoś
 21  I,15 |       chwilę nic nie mógł dojrzeć prócz, nóg szkockich piechurów
 22  I,20 |       mojej chorągwi rozstrzelał, prócz tych, których wstępnym bojem
 23  I,22 |       stojący. Biesiadnicy wstali prócz niewiast i spełnili kielichy,
 24  I,23 |           miałem ci powiedzieć... Prócz tego oczy miej otwarte,
 25  I,24 |    Oficerowie sami byli Francuzi, prócz kilku Olendrów, a i między
 26  I,24 |    wtrącił w zamyśleniu Kmicic.~- Prócz pana Sapiehy i pana Gosiewskiego,
 27  I,25 |   zrobiłem. Książę wojewoda głowę prócz tego traci... Bo, słuchaj,
 28 II,1  |    Tymczasem żołnierze odjechali, prócz jednego, któremu Soroka
 29 II,4  |         nie mając innych dowodów, prócz słów, nie zdoła go przekonać
 30 II,4  |        być wygodny, bo w karczmie prócz karczmarza Prusaka nie było
 31 II,6  |          ochotnikami ani jednego, prócz wyrostków, który by prochu
 32 II,6  |         rejestr.~Pokazało się, że prócz oktaw, na strychach śpichrzów
 33 II,6  |           żadnych pewnych wieści, prócz tych, że pod Wołkowyskiem
 34 II,6  |        taką mam do niego słabość. Prócz nieboszczyka pana Podbipięty
 35 II,6  |       pułkownicy ład czynić, a że prócz niewielu wolentarzy zresztą
 36 II,7  |    Ganchof objął dowództwo jazdy. Prócz dragonii Charłampowej i
 37 II,8  |            jeżeli co innego czuję prócz litości - odpowiedział łagodnie
 38 II,8  |        światła gasły w zamku, ale prócz astrologa i księcia jedna
 39 II,9  |       świadomi przejść leśnych, a prócz tego mieli swe "komitywy"
 40 II,11 |       rzec? - mówił sobie - czym, prócz pięści, zanegować? jakie
 41 II,11 |           łgarstwo mu zadać! Zali prócz jazdy, nie masz w nas nic
 42 II,13 |         nawet nie słyszał o nich, prócz o tych, którzy najbliżej,
 43 II,13 |       Mniemali, że jej nic więcej prócz murów nie broni, i nie wiedzieli,
 44 II,13 |          zwątpienia, wydalił ich, prócz jednego, który za mistrza
 45 II,15 |     dlatego im się nasi nie dali. Prócz tego, tu złe duchy nie mają
 46 II,15 |          otwór. Nie brakło nikogo prócz Janicza.~Wnet dwóch ludzi
 47 II,16 |           chórów nocnych; młodzi, prócz służby bożej, i służbę na
 48 II,16 |      posłów, tedy już nic innego, prócz podobnych grzmotów, nie
 49 II,17 |         niewidomą ręką podpalone.~Prócz tego ginęli ciągle żołnierze,
 50 II,17 |       posiłkowe chorągwie, które, prócz pułku Kuklinowskiego, odmawiały
 51 II,17 |         się chana z ordą. Wrzucił prócz tego list z konwentu krakowskiego,
 52 II,18 |         Kmicic - więc kolubrynka, prócz mego naboju, ma jeszcze
 53 II,18 |       tego ta twierdza się broni, prócz tego wyciąć chorągwie Zbrożka
 54 II,19 |             Czy masz waszmość co, prócz czczych wyrzutów, do powiedzenia? -
 55 II,19 |           ducha do niej należeli. Prócz tego przestrach mógł się
 56 II,19 |           zaczyna nam być głodno. Prócz tego Kmicic może się połączyć
 57 II,21 |   wysławiał innych ojców, nikogo, prócz siebie, nie pomijał; lecz
 58 II,22 |        naglący pilnie do powrotu. Prócz tego rozeszła się wieść
 59 II,22 |            nie masz innych wojsk, prócz wojsk marszałka, i Szwedzi
 60 II,23 |   intencji dowieść, jakie dowody, prócz gołych słów, może złożyć?...~
 61 II,26 |         bo nikt mnie nie pocieszy prócz ciebie... Ty, panie, jeden
 62 II,28 | Najzacniejsi o sobie myślą, a ja, prócz ran w skórze, nie miałem
 63 II,29 |  grzechami mogły się porównać.~Bo prócz tego, jako Oresta erynie,
 64 II,30 |         Kamieńca w pole wyruszyć.~Prócz poselstwa tatarskiego zjechała
 65 II,30 |           się w ostatnich dniach. Prócz senatorów, biskupów, prócz
 66 II,30 |        Prócz senatorów, biskupów, prócz szlachty napłynęły i tłumy
 67 II,31 |         Kamieńca w pole wyruszyć.~Prócz poselstwa tatarskiego zjechała
 68 II,31 |           się w ostatnich dniach. Prócz senatorów, biskupów, prócz
 69 II,31 |        Prócz senatorów, biskupów, prócz szlachty napłynęły i tłumy
 70 II,36 |        zamknął, nikogo z dworzan, prócz pokojowców, którzy mu jeść
 71 II,36 |   starosta serce gdzie indziej, a prócz tego był całkiem i sam przekonany,
 72 II,39 |          imienia samego wojewody. Prócz tego w Białymstoku stały
 73 II,39 |           jazdy na cztery tysiące prócz piechoty i armat. Piechoty
 74 II,40 |         Sakowicza zatrzymać mogę. Prócz tego napiszę księciu, aby
 75 II,41 |           ledwie na nogach stała. Prócz tego wycie tatarskie słyszano
 76 III,1 |   zasadzkę wprowadzić. Jakoż nikt prócz mnie żywy nie wyszedł. Chłopstwo
 77 III,8 |      Szwedów, Kmicic zaś mógł być prócz tego wielce pożyteczny dlatego,
 78 III,9 |      kształt płomieni po kraju, a prócz nich wszystkie bory pełne
 79 III,9 |         czas nie było nic słychać prócz słowików, które w pobliskim
 80 III,9 |      oddech; nie było słychać nic prócz kląskania słowików w olszynie.~
 81 III,9 |   chorągwie, wszystka starszyzna, prócz naczelnego wodza, była wzięta.
 82 III,12|    Szwecji tryumf, jako zdobywca. Prócz niego, był w mieście kanclerz
 83 III,12|         upływały dnie, tygodnie i prócz odbijania wycieczek nie
 84 III,13|    Szwecji tryumf, jako zdobywca. Prócz niego, był w mieście kanclerz
 85 III,13|         upływały dnie, tygodnie i prócz odbijania wycieczek nie
 86 III,15|    obozach, wszystkim już bowiem, prócz Szwedów, brakło w mieście
 87 III,16|           swych komnatach, nikogo prócz niektórych niewiast nie
 88 III,16|         nie mogła nic mu w zamian prócz przyjaźni ofiarować. Więc
 89 III,17|         będzie?~- Nad sto tysięcy prócz sreber i kosztowności, których
 90 III,17|       żadnej nagrody nie żądając, prócz przyzwolenia królewskiego
 91 III,17|      całej gotowizny nie utracić. Prócz tego są i innych Billewiczów
 92 III,20|        spokój i szczęście, gdy ja prócz wdzięczności i modlitwy
 93 III,22|            Z Polaków nie wróciła, prócz Sakowicza, jedna żywa dusza,
 94 III,23|        waćpanny?~- Gdzie wszyscy, prócz zdrajców, są!... W polu!~-
 95 III,24|       tysięcy jazdy, lecz Tatarzy prócz Babiniczowych, bardzo wyćwiczonych,
 96 III,25|       tysięcy jazdy, lecz Tatarzy prócz Babiniczowych, bardzo wyćwiczonych,
 97 III,26|       naśladujący.~- Wszyscy oni, prócz może jednego Rekucia, w
 98 III,26|         tego nieszczęsnego kraju, prócz luźnych partyj powstańczych,
 99 III,26|     polegli. Owszem, cała potęga, prócz pospolitego ruszenia, pozostała
100 III,27|        pruskich, bardzo okrytych, prócz własnego grafa Waldeka,