Tom, Rozdzial
1 I,10 | Jedni mówią, że siedmnaście tysięcy, drudzy, że więcej.~- Hm!
2 I,10 | gdyby tu było z piętnaście tysięcy takich ludzi, jacy pod Zbarażem
3 I,10 | zbiegła, prowadząc siedmnaście tysięcy weteranów, w żelazną dyscyplinę
4 I,10 | się wreszcie do piętnastu tysięcy. Łanowi sypali szańce na
5 I,10 | pojeniu koni, których po kilka tysięcy naraz pędzono trzy razy
6 I,10 | wzburzonym tłumom. Kilkanaście tysięcy ludzi stało do świtania
7 I,10 | natychmiast kilkanaście tysięcy szabel zabłysło i prawdziwa
8 I,10 | wszystkich żołnierzy było 17 tysięcy, groźnych łupieżników całych
9 I,10 | starło na proch ośmnaście tysięcy najbitniejszego szwedzkiego
10 I,11 | łanowa, razem z piętnaście tysięcy ludzi, i zalegaliśmy pasy
11 I,12 | prawda, teraz, ale miał sześć tysięcy wojska na ośmdziesiąt...
12 I,12 | grosza i ma dwadzieścia tysięcy wojska bardzo porządnego,
13 II,6 | nadciągnął, stało już kilka tysięcy ludzi pod bronią, którym
14 II,6 | na pięć albo na dziesięć tysięcy hultajstwa napsuli, to Chmielnicki
15 II,6 | cnota i ojczyzna miła!~Kilka tysięcy szabel zabłysło naraz. Tłumy
16 II,6 | niedaleko, a u mnie kilka tysięcy szabel na zawołanie; Zagłoby
17 II,6 | obrony murów i wałów, i sześć tysięcy złotych gotowizny.~- Pieniądze
18 II,6 | ludzi, wynosząca około dwóch tysięcy wojowników, i miastu zagraża.
19 II,7 | Póki stoję na czele kilku tysięcy ludzi - myślał Radziwiłł -
20 II,8 | by pisał, gdyby mu sześć tysięcy szabel nad karkiem zawisło.~-
21 II,10 | tysiące husarii ośmnaście tysięcy najlepszego szwedzkiego
22 II,13 | przybywał na czele tych tysięcy zbrojnych, które teraz pod
23 II,14 | Wiódł on ze sobą dziewięć tysięcy wojska, przeważnie piechoty,
24 II,14 | nawoływania, szmer kilku tysięcy głosów i głuchy hurkot armat
25 II,15 | bo przecie miał dziewięć tysięcy wojska, a tam ostało dwieście
26 II,17 | sieczkę rozniósł i wali w sto tysięcy ordy pod Lwów, a Chmielnicki,
27 II,17 | szańce, nad którymi kilka tysięcy ludzi pracowało. Sterczały
28 II,19 | Kuleszą - wówczas kilka tysięcy szabel będzie miał na zawołanie.
29 II,19 | niebezpieczeństwa za cenę kilkunastu tysięcy talarów, zwłaszcza że mnisi
30 II,19 | zażądał?~- Czterdzieści tysięcy talarów od mnichów, a dwadzieścia
31 II,20 | grzecznej jazdy na kilka tysięcy pod panem Zbrożkiem, pod
32 II,20 | powszechnie, iż chan w sto tysięcy, okrągło, ordy idzie w pomoc
33 II,23 | którzy widzieli z dziesięć tysięcy, iż się końca szeregów,
34 II,25 | sprawił, że czterdzieści tysięcy ordy stoi w gotowości, a
35 II,28 | byłoby dosyć? Blisko dziesięć tysięcy ludzi pod tą tam budą stoi,
36 II,29 | przyjmował, który po dziesięć tysięcy własnych wojsk trzymał,
37 II,29 | który na czele sześciu tysięcy koronnej jazdy przy Karolu
38 II,29 | się słyszeć krzyk kilku tysięcy głosów, po czym targnęło
39 II,30 | ofiarując w imieniu chanowym sto tysięcy ordy na pomoc Rzeczypospolitej,
40 II,30 | Rzeczypospolitej, z której czterdzieści tysięcy mogło zaraz spod Kamieńca
41 II,31 | ofiarując w imieniu chanowym sto tysięcy ordy na pomoc Rzeczypospolitej,
42 II,31 | Rzeczypospolitej, z której czterdzieści tysięcy mogło zaraz spod Kamieńca
43 II,34 | obietnicę ruszenia w sto tysięcy ordy przeciw Szwedom, byle
44 II,34 | Szwedom, byle mu czterdzieści tysięcy talarów z góry wypłacono
45 II,34 | Chowański mnie w ośmdziesiąt tysięcy przykrywał i nie przykrył.~-
46 II,37 | złożone z czterdziestu tysięcy wyborowego tatarskiego komuniku.
47 II,37 | składały się z około dziesięciu tysięcy wojsk regularnych, jazdy
48 II,37 | okolicach Białej do dwunastu tysięcy pospolitaków z całej Litwy,
49 II,38 | złożone z czterdziestu tysięcy wyborowego tatarskiego komuniku.
50 II,38 | składały się z około dziesięciu tysięcy wojsk regularnych, jazdy
51 II,38 | okolicach Białej do dwunastu tysięcy pospolitaków z całej Litwy,
52 II,39 | przejdzie. Wojska ma sześć tysięcy, ale blisko tysiąca stradał.
53 III,1 | zawziętością trawiony. Dziesięć tysięcy koni tratowało za nim pola
54 III,3 | rzucą. Jest ich dziesięć tysięcy jazdy i ośm piechoty z artylerią.
55 III,3 | wymiarkować?~- Dziesięć tysięcy jazdy i ośm piechoty, żebym
56 III,3 | żywności i dla ośmnastu tysięcy ludzi, nie licząc koni,
57 III,4 | Król wiedzie kwartę i sto tysięcy ordy! Z Sapiehą się połączył!~
58 III,4 | Choćbyśmy też spotkali i kilka tysięcy tej hałastry, którą oni
59 III,5 | natarły tak blisko, iż kilka tysięcy piechoty wraz z działami
60 III,5 | wojskiem, które na pięć tysięcy liczą.~- Lada chwila go
61 III,5 | spotężniały w jego ustach do dwóch tysięcy ludzi. Nie zapomniał też
62 III,5 | Jezu! żebyś mi dał tyle tysięcy, iluś kandydatów do tej
63 III,6 | wysłał...~- Już by tu sto tysięcy Turka stało! - zakrzyknął
64 III,7 | Bylem takich Michałków parę tysięcy znalazł, wezmę nie tylko
65 III,7 | sypnęło się do niego parę tysięcy luda, kto z kosą, kto z
66 III,11| potężna, bo przecie dwanaście tysięcy luda, bez pospolitaków,
67 III,11| Wyżeniem! - zawrzasło dwanaście tysięcy litewskich piersi. - Wyżeniem!
68 III,11| Wańkowiczowa, razem ośm tysięcy ludzi. W ten sposób byli
69 III,12| przednie; idzie i sześć tysięcy ordy pod Subaghazim, ale
70 III,12| a teraz... toć że tu sto tysięcy szabel na zawołanie!...
71 III,12| nacją nie pomieniał!... Sto tysięcy szabel, jak gołębiowi z
72 III,12| Warszawą blisko siedemdziesiąt tysięcy ludzi, nie licząc dywizji
73 III,12| zebrało się około sześciu tysięcy obozowej czeladzi, przygotowano
74 III,13| przednie; idzie i sześć tysięcy ordy pod Subaghazim, ale
75 III,13| a teraz... toć że tu sto tysięcy szabel na zawołanie!...
76 III,13| nacją nie pomieniał!... Sto tysięcy szabel, jak gołębiowi z
77 III,13| Warszawą blisko siedemdziesiąt tysięcy ludzi, nie licząc dywizji
78 III,13| zebrało się około sześciu tysięcy obozowej czeladzi, przygotowano
79 III,15| polowa, której dziesięć tysięcy ludzi wojsk kwarcianych
80 III,15| skrzydłem. Nagle kilkadziesiąt tysięcy szabel zabłysło w słońcu.~-
81 III,15| straszliwa. Czterdzieści tysięcy szabel zabłysło w słońcu,
82 III,15| zabłysło w słońcu, czterdzieści tysięcy gardzieli poczęło ryczeć: "
83 III,15| odeślem, to z pięćdziesiąt tysięcy szlachty ruszy za nim i
84 III,17| jak mówił, było nad sto tysięcy, i o potrzebie przewiezienia
85 III,17| tam tego będzie?~- Nad sto tysięcy prócz sreber i kosztowności,
86 III,22| armaty, konie, tabor. Sześć tysięcy najświetniejszego luda wyszło
87 III,23| Kazimierzu było na kilkadziesiąt tysięcy, rozlezie się do domów albo
88 III,24| polnego Gosiewskiego w sześć tysięcy litewskich i tatarskich
89 III,24| Miał on wprawdzie sześć tysięcy jazdy, lecz Tatarzy prócz
90 III,24| większej, jednakże sześć tysięcy bitnego ludu stanowiło zbyt
91 III,25| polnego Gosiewskiego w sześć tysięcy litewskich i tatarskich
92 III,25| Miał on wprawdzie sześć tysięcy jazdy, lecz Tatarzy prócz
93 III,25| większej, jednakże sześć tysięcy bitnego ludu stanowiło zbyt
94 III,27| zadźwięczały litaury, sześć tysięcy szabel rozbłysło w powietrzu
95 III,27| rozbłysło w powietrzu i sześć tysięcy gardzieli krzyknęło:~- Jezus,
96 III,27| Gnoińskiego i umówiony okup stu tysięcy talarów zdołał go uspokoić.~
97 III,30| Rzeczypospolitej ułożony. Osiemdziesiąt tysięcy Węgrzynów, Siedmiogrodzian,
|