Tom, Rozdzial

 1  I,1  |   przybycia opiekunami waćpanny uczynić, ale gdym tu już raz nogą
 2  I,4  |       kompanionów.~A jeśli tego uczynić nie zechce?...~- Jeśli nie
 3  I,4  |       mógł znaczny jakiś tumult uczynić, w którym i nasze szable
 4  I,4  |        sobie możesz owo gaudium uczynić - zauważył Rekuć. - Z nimi
 5  I,6  |         krótkim przeciągu czasu uczynić, i to człowiek ani zły zupełnie,
 6  I,6  |       przymioty, które mogły go uczynić wzorem rycerza, kawalera,
 7  I,7  |      szalony człek! On to gotów uczynić.~Nagle panu Wołodyjowskiemu
 8  I,7  |        nim szlachta, by miejsce uczynić. Wnet drzwi otworzyły się
 9  I,8  | powinien bym był na drugi dzień uczynić, ale nie chciałem się naprzykrzać.~-
10  I,8  |  przestanie go miłować. Co miał uczynić najgorszego, to już uczynił.
11  I,8  |         ma z listem dla Kmicica uczynić.~
12  I,10 |          kasztelan poznański. - Uczynić go oboźnym. On ma mir u
13  I,10 |   sądzisz, aby on był gotów tak uczynić, jak pisze? - pytał.~- On? -
14  I,10 |         litewską, i on jeden to uczynić potrafi. Ulitujcie się nad
15  I,10 |    całego obozu jedno rumowisko uczynić mogą.~Tu umilkł, a po chwili
16  I,12 |       Rzeczypospolitej powinien uczynić, jeśli Boga ma w sercu i
17  I,13 |          że mi wedle testamentu uczynić tego nie wolno. Jeno do
18  I,14 |   sądzisz, co ja powinienem był uczynić wobec dwóch nieprzyjaciół,
19  I,15 |        ten zdrajca myśli z nami uczynić? Na gardle nas przecie nie
20  I,16 |       poprowadzić, i tak miałem uczynić... Oni zaś woleli przeciw
21  I,16 |         zmieszał się.~- On tego uczynić nie zechce... z wielką furią
22  I,17 |      Krewny - i żeby taką rzecz uczynić!~Więźniowie, słysząc to,
23  I,18 |    Pewnie, że tak trzeba będzie uczynić - rzekł pan Michał. - Zaraz
24  I,20 |      nieprzyjacielskiej stolicy uczynić. Jakoż nie byłoby już od
25  I,20 |         byś woli księcia zadość uczynić raczył. Ja jestem na służbie
26  I,20 |     łaski, skoro chcesz ze mnie uczynić zbója, zdrajcę i gwałtownika.
27  I,21 |   sługami, traktuje.~- Tak chcę uczynić... I jeśli zgryzoty mnie
28  I,23 |      ułatwić, czego by nie mógł uczynić, gdyby wprzód przy Szwedach
29  I,23 |   zgubią.~- To wszystko, co mam uczynić? - pytał z pewnym rozczarowaniem
30  I,23 |     jeszcze, ale można by układ uczynić, na którym panu marszałkowi
31  I,25 |        wyrżnąć (każdy gospodarz uczynić to może), albo ich w piwach
32  I,26 |     wykręcą. Jeśli to im każesz uczynić, będą po prostu wisieć,
33  I,26 |       nikt nie śmiał dotąd tego uczynić w tym kraju, coś ty uczynił,
34 II,2  |   Lepiej, widzi mi się, zamianę uczynić - bo choć ja pomsty i potem
35 II,2  |        głęboko, że czyni to, co uczynić powinien, że słuszność i
36 II,2  |    zdrowie, gardło - ale jak to uczynić? jak zacząć? do czego przyłożyć
37 II,4  |   Kmicic usunął mu się tak, aby uczynić wygodne miejsce, dodał łaskawie:~-
38 II,5  |       Czego oni nie będą śmieli uczynić nie mając rozkazów, bo się
39 II,6  |     wysyłał, ale ja musiałem to uczynić, by ludzi do służby wdrożyć,
40 II,8  |      się okrutnie nad wrogiem i uczynić wyłom w tej ślicznej fortecy...
41 II,8  | ojczyzny byłby może ratunek tak uczynić, jak Sapieha radzi?~- A
42 II,9  |         często boją się krzywdy uczynić, bo jako w mieście, jest
43 II,10 |        wasza mość radzisz wtedy uczynić i co sam uczynisz?~- Tedy
44 II,10 |     między nimi niepewien, musi uczynić, co zechcą.~- Rokosz sieją,
45 II,10 |      ojca honory odjeżdżającemu uczynić, bo starosta na nogi już
46 II,11 |       Zresztą, nie mogą inaczej uczynić, bo nie mają wyboru. Jeśli
47 II,13 |      afront Najświętszej Pannie uczynić gotowi.~Więc też wahano
48 II,14 |  Nieprzyjaciel nie myślał zrazu uczynić w murach wyłomu, by przezeń
49 II,14 |       bym nie wiem co był gotów uczynić, byle jej służyć...~I łzy
50 II,15 |     środka, trzeba będzie wyłom uczynić.~- Spodziewasz się więc
51 II,15 |          Przed tygodniem nic ci uczynić nie mogę, bo taki rozkaz." -
52 II,16 |        znowu tej nocy wycieczkę uczynić i tych psiajuchów naciąć.~
53 II,16 |      zapytaniem, co mnisi myślą uczynić. Odpowiedziano mu, że póki
54 II,16 |         zmienić umie i z wrogów uczynić przyjaciół.~- Mówił mi także,
55 II,17 |    obmyć z grzechów grzesznych, uczynić światło w ciemnościach.~
56 II,17 |      jest! A żeby tak wycieczkę uczynić?... Choćby ludzi natracić,
57 II,17 |   prochami rozsadzić. A może to uczynić, póki takie mgły panują.
58 II,17 |    naprzód, kto to się podejmie uczynić?~- Okrutny jeden ladaco -
59 II,18 |        ja. Toż on tylko mógł to uczynić, żeby pójść samemu i owo
60 II,18 |     dostojność zamierzasz z nim uczynić?~- Kazałbym go powiesić,
61 II,18 |     skórkę, z której bęben każę uczynić...~Miller zamyślił się;
62 II,18 |   Kuklinowski zamierza z jeńcem uczynić?~Kuklinowski, zwykle pochylony,
63 II,18 |        jeszcze!~- A co z jeńcem uczynić? - zapytał jeden z żołnierzy.~-
64 II,19 |        i namyślam się, co z nią uczynić.~- Stąd zapewne gniewy panów
65 II,19 |          Nic lepszego nie można uczynić, bo zarazem zamknie się
66 II,19 |        głosem, który starał się uczynić przyjaznym i łaskawym -
67 II,19 |        głosem, który starał się uczynić naturalnym:~- Opowiedz nam
68 II,19 |       wyłomy potrzebne do ataku uczynić.~Zresztą oblężeni tak już
69 II,20 |        pan i siła złego może im uczynić! Sam on jeden mógłby z królem
70 II,20 |        i szkaplerzach woli jego uczynić zadość. Żeby zaś gotowości
71 II,22 |   waszej królewskiej mości wola uczynić, jak zechce, ale mnie rozum
72 II,23 |      jak straszne wrażenie musi uczynić to nazwisko: Kmicic, zwłaszcza
73 II,26 |         przecie nie chciał tego uczynić.~- Miłościwy panie - rzekł -
74 II,29 |     postanowił książę Radziwiłł uczynić krok, na który srodze oburzała
75 II,33 | Taurogach nie będzie mógł z nią uczynić jak z innymi, bo hałasy
76 II,33 |      policzy, przecie król może uczynić z nimi, co zechce, i pewnie
77 II,34 |  potrząsać jego rękoma, co mógł uczynić nie pospolitując się zbytnio,
78 II,35 |    Andrzej nie dał i im krzywdy uczynić. Kraj był srodze przez niedawny
79 II,35 |       da swoim barankom krzywdy uczynić!~Dość, że nie tylko nie
80 II,36 |         instrumentum swych żądz uczynić, a kto wie, czy i gardła
81 II,36 |      ślepe instrumentum ze mnie uczynić... A tobie rajfurską funkcję
82 II,37 |         Sapieha gotów był teraz uczynić dla króla wszystko, co było
83 II,38 |         Sapieha gotów był teraz uczynić dla króla wszystko, co było
84 II,41 |        miłość! dawnom to chciał uczynić, co teraz czynię.~- Nie
85 III,1 |         pomocy odjąć.~Musiał to uczynić i ze względu na elektora,
86 III,2 |    laudańskiej nie mógł inaczej uczynić. Ale że od jeńców szwedzkich,
87 III,3 |      powiększyć i nieśmiertelną uczynić. Zaiste, więcej dobrego
88 III,7 |       pomyślałem) rajfura swego uczynić? - czekaj!" I ludzi mu wybatożyłem,
89 III,8 |   pewnością mógłbyś waszmość to uczynić! Do bitwy oni na nic. Szwedowie
90 III,12|     murów mi bić, żeby dywersję uczynić!~Grodzicki ścisnął konia
91 III,13|     murów mi bić, żeby dywersję uczynić!~Grodzicki ścisnął konia
92 III,17|      wasza książęca mość chcesz uczynić? - rzekła.~Książę zatrzymał
93 III,20|   głęboko, że wszystko dla niej uczynić gotów. Sumienie niepokoiło
94 III,22|  wywindykowania tych majętności uczynić, a gdy się tylko do tego
95 III,26|   Taurogów, ale nie chciał tego uczynić, bo pragnął nie sobie tylko,
96 III,27|       nasycić widokiem i śmierć uczynić nieprzyjacielowi cięższą.