Tom, Rozdzial

 1  I,11 |          Warszawy i pierwsi wiadomość królowi przywiozą, a ja, nie mając
 2  I,17 |       zawziętszy, gdyby wiedział, żeś królowi konfident - odpowiedział
 3  I,17 |            mówiąc: hetman się przeciw królowi i ojczyźnie zbuntował. Nie
 4  I,19 |      radziwiłłowskie porwać za sobą i królowi jegomości przyprowadzić,
 5  I,19 |             można; on, który własnemu królowi stawiał czoło, monarchom
 6  I,19 |             ją w posłuszeństwie nam i królowi szwedzkiemu utrzymać.~Książę
 7  I,20 |               przydać się ojczyźnie i królowi jegomości może.~- To tedy
 8  I,23 |             temu zapobiec. Listy moje królowi oddasz; gdyby się ciebie
 9  I,23 |             robić w Rzeczypospolitej. Królowi szwedzkiemu tego nie ukrywaj,
10  I,25 |        zdarzenia, służylibyśmy pewnie królowi i ojczyźnie, kontentując
11 II,1  |               nich; Radziwiłł przeciw królowi - ja na niego! Dopieroż
12 II,3  |               się zarazem hetmanowi i królowi, co nie będzie bez znacznej
13 II,4  |            zgubne terminy niż przeciw królowi czynić. Że tam przyjdzie
14 II,6  |             Rzeczypospolitej, przeciw królowi szwedzkiemu, którego potęga,
15 II,7  |         sułtana z tronu ściągnąć albo królowi szwedzkiemu brodę oberwać
16 II,9  |             ani Rzeczypospolitej, ani królowi nie zbraknie w tych stronach
17 II,9  |         posądzenia o praktyki przeciw królowi szwedzkiemu.~Pan Andrzej
18 II,9  |             Nikt tu przysięgi dawnemu królowi nie łamał. Sam on nas uwolnił
19 II,11 |          służenia ojczyźnie, cnocie i królowi, nie zagasła jeszcze nadzieja!"~
20 II,11 |    cudzoziemiec, mam być wierniejszym królowi polskiemu i Rzeczypospolitej
21 II,12 | Rzeczypospolitej, i naszemu wygnanemu królowi przychylny?~- Niepodobieństwo! -
22 II,16 |               idzie w pomoc wygnanemu królowi i wszystkich jego nieprzyjaciół
23 II,16 |              ma już rady! trzeba ulec królowi szwedzkiemu... Zaprawdę,
24 II,16 |          wierności Tobie, ojczyźnie i królowi innym dali... jeśliś wybrała
25 II,17 |               za niedotrzymanie wiary królowi. Zwlekajcie!... Ja, jako
26 II,20 |              powtórzył Kiemlicz.~- Ni królowi, ni nikomu z dworskich nie
27 II,21 |               oddany duszą całą swemu królowi.~- To nasz pan! nasz pan
28 II,21 |           wejścia przedstawię waćpana królowi... Chodź, chodź, bo nie
29 II,21 |           wiarę zaprzysiężoną złamać.~Królowi zaś pilno było, więc odrywał
30 II,21 |             połączył przeciw własnemu królowi, przeciw własnej ojczyźnie,
31 II,22 |                który nie przestał być królowi wierny, i do Tatarów, którzy
32 II,22 |       ścisłego nie wyznaczać i samemu królowi decyzję zostawić, a to dlatego,
33 II,22 |              co by przeciwko własnemu królowi dłoń podniósł. Niechże ci
34 II,22 |              którzy mieli towarzyszyć królowi, nie wszyscy byli ostrzeżeni
35 II,23 |             pięćdziesięciu koni, gdyż królowi towarzyszyło kilku dygnitarzy,
36 II,23 |              godziną przypadał lepiej królowi do serca ów junak wesół,
37 II,23 |          Kmicic zdjął czapkę i ukazał królowi głęboką bruzdę, której białawe
38 II,23 |          swych podejrzeń samemu tylko królowi, skutkiem czego wszyscy
39 II,24 |             bowiem lud duszą i sercem królowi oddany, chociaż ubogi i
40 II,24 |            przychodzą w pomoc prawemu królowi i panu.~Oto nagle krawędzie
41 II,24 |       sposobem tak w porę dla ratunku królowi się znaleźli.~Okazało się,
42 II,25 |     przyszłość niezawodnie zwycięstwo królowi, a z nim i Kościołowi, nad
43 II,25 |           hełmach.~Tłumy towarzyszące królowi wydały okrzyk radosny; dosłyszano
44 II,25 |             wzgórze, ku stojącemu tam królowi.~Czapkę zdjął i zasadziwszy
45 II,25 |              klejnotach szedł przeciw królowi, duma jego nasyconą była
46 II,25 |             przeciw swemu prawowitemu królowi i panu.~Ale teraz było jeszcze
47 II,25 |           godny, przepych, aby okazać królowi, że chociaż wraca jako wygnaniec,
48 II,25 |   mistrz-kredencerz jeden taki puchar królowi, drugi marszałkowi, oba
49 II,30 |               bić przez posłów czołem królowi i po raz setny przysięgi
50 II,31 |               bić przez posłów czołem królowi i po raz setny przysięgi
51 II,32 |        pułkownik Wołodyjowski, dobrze królowi znajomy, zaraz też Jan Kazimierz
52 II,33 |                obiecanych przez chana królowi, nadciągnął i ma wejść do
53 II,33 |         miasta, aby się zaprezentować królowi. Mały rycerz prowadził.
54 II,33 |         miasto, ażeby prezentować się królowi. Kto żyw, chciał widzieć
55 II,33 |             komunik, na pokaz i cześć królowi polskiemu, do jego rozporządzenia,
56 II,34 |            dnia Akbah-Ułan bił czołem królowi, a zarazem wręczył mu listy
57 II,34 |            Andrzej - chan darował cię królowi, jakoby mu psa albo sokoła
58 II,34 |          Kmicic. - Nie wiem już, jako królowi jegomości i waszmość panu
59 II,34 |         zasługach opowiadał. Dość, że królowi aż ślozy od ustawicznego
60 II,39 |         daleko na północ, aby ułatwić królowi szwedzkiemu napad na Czarnieckiego
61 II,41 |              Bogusław zdrajca przeciw królowi i Rzeczypospolitej! Was
62 II,41 |             Książę zdrajca!~- Przeciw królowi wojujem!~- Bij!~- Do księcia!~-
63 III,1 |             zdobywaniu miast i w polu królowi tylko samemu jeniuszem ustępujący.~
64 III,1 |            Wittenberg wprost odradzał królowi pochód. "Jakże to, królu -
65 III,2 |             nazwisko kalał, najwięcej królowi dawał objaśnień co do pana
66 III,2 |            sądził, aby łatwo przyszło królowi pana na Zamościu skaptować.~-
67 III,3 |         radzie wojennej - ojczyźnie i królowi znamienitą przysługę oddać,
68 III,3 |        wszystko widział i o wszystkim królowi mógł donieść. Przyjął go
69 III,3 |           dostojność, najjaśniejszemu królowi, że bardzo proszę, i tym
70 III,3 |            Ofiaruj, wasza dostojność, królowi szwedzkiemu w zamian Niderlandy.
71 III,3 |                Drugiego dnia przyszło królowi kilkanaście dział, które
72 III,3 |               otwarcie przedstawił ją królowi.~- Wiem - mówił - że geniusz
73 III,3 |          Forgell poniósł tę odpowiedź królowi. Wieczorem odbyła się znów
74 III,4 |         daleko. Musim języka dostać i królowi o Janie Kazimierzu pewną
75 III,4 |             Tedy w porę się cofniem i królowi o nieprzyjacielu doniesiem.
76 III,4 |               też umyślnie chciał się królowi szwedzkiemu pokazać i na
77 III,5 |            listy z oblężonego Zbaraża królowi przeniósł?~- Ja to się przekradłem -
78 III,5 |       dostojności wiwatowało, jakby i królowi jegomości lepiej nie wiwatowało,
79 III,5 |     Czarnieckiego... Daj Boże naszemu królowi jak najdłuższe życie, ale
80 III,6 |           zwłaszcza jego rad, których królowi udzielał. One to sprowadziły
81 III,6 |            świstał w uszach. Kapelusz królowi spadł z głowy, rzucił wreszcie
82 III,7 |               którym razem na odsiecz królowi ma ciągnąć.~- To lepiej!
83 III,8 |              paskudna!" Tłumaczyliśmy królowi każde słowo, a on coraz
84 III,8 |           oficerów.~- Pod dobry humor królowi traficie - odrzekł Sadowski -
85 III,8 |       Zdradziłeś jego i mnie.~- Swemu królowi byłem powinien, nie waszej
86 III,9 |           mogła pospieszyć na ratunek królowi.~Z drugiej strony margraf
87 III,10|               i że ją jeno dla asysty królowi przysłał, a teraz sam jej
88 III,12|               Ba! Zda się na kondycję królowi i co mu kto uczyni? - odrzekł
89 III,12|       podejrzanych o życzliwość swemu królowi. Włosy powstawały od opowiadań
90 III,12|              i zabierały setki ofiar.~Królowi, gdy słuchał tych opowiadań,
91 III,13|               Ba! Zda się na kondycję królowi i co mu kto uczyni? - odrzekł
92 III,13|       podejrzanych o życzliwość swemu królowi. Włosy powstawały od opowiadań
93 III,13|              i zabierały setki ofiar.~Królowi, gdy słuchał tych opowiadań,
94 III,22|            bądź wysłać w pomoc samemu królowi zamierzającemu wyprawę w
95 III,30|           razem z Radziwiłłem przeciw królowi i ojczyźnie powstać nie
96 III,31|             książę Bogusław już teraz królowi i Rzeczypospolitej służy -