Tom, Rozdzial
1 I,5 | że czasami, wśród jasnych nocy miesięcznych, zjawiają się
2 I,7 | puzder, zegarów, w dzień i w nocy czas pokazujących, tego
3 I,7 | gwarząc o wypadkach ubiegłej nocy i sławiąc pod niebiosa pana
4 I,8 | spać mu nie dały następnej nocy. Przez kilka dni ciągle
5 I,9 | swawoli uczynił. Tej samej nocy, przed spaleniem, ślub sobie
6 I,10 | słów i przekonany, że tej nocy niepożyte ojczyźnie oddał
7 I,10 | wnet krążyć po obozie.~Tej nocy prawie nikt nie spał w całym
8 I,10 | natomiast dobrze już w nocy rozległ się głos trąbki
9 I,10 | Strzelano jednak z dział aż do nocy, po czym strzały umilkły,
10 I,10 | Wittenberg mógłby był tej nocy wziąść wstępnym bojem obóz
11 I,12 | rozmawiali rycerze jadąc wśród nocy i to dawne sprawy wspominali,
12 I,12 | do komnat sypialnych, a w nocy, imainujcie sobie (tu pan
13 I,12 | Pytałem jeszcze wczoraj w nocy Harasimowicza...~- I cóż
14 I,13 | miałem czasu strawy zjeść, nocy przespać, a przeciem szukania
15 I,14 | ROZDZIAŁ 14~Tej samej jeszcze nocy książę długo naradzał się
16 I,15 | na hetmana upamiętanie. W nocy nieraz sumienie się w człeku
17 I,15 | Wiecie, waćpanowie, com w nocy obmyślił? Oto pewnie poczęstują
18 I,17 | mnie tu waść będziesz po nocy indagował!~- Boś mi pewno
19 I,17 | ty się, człeku, kołacz po nocy ostatnim tchem końskim i
20 I,17 | stary pan Stankiewicz.~- Po nocy nie mogę rozeznać - odparł
21 I,17 | pokrzepić.~Tam stali do nocy poglądając z gąszczy leszczynowych
22 I,17 | mi żal!... Prawda, że w nocy przy ogniu prawie nic nie
23 I,19 | wymknąwszy się z początku nocy, zostawił pogoń najmniej
24 I,20 | dobrze ku zachodowi, ale po nocy dżdżystej i burzliwej dzień
25 I,21 | ROZDZIAŁ 21~Tejże nocy, najdalej we dwie godziny
26 I,21 | Plemborg i Ejragołę.~Po całej nocy spędzonej na koniu, w południe
27 I,21 | Tymczasem męki cierpię... W nocy coś mi spać nie daje, coś
28 I,25 | wpuściwszy, pięknie popoić, a w nocy śpiących wyrżnąć (każdy
29 I,26 | głowę ochłodzić.~- Tej samej nocy - mówił - poszedłem do księcia
30 II,1 | umknął. Niechże dzisiejszej nocy kompanija śpi na dworze,
31 II,1 | rzekł Biłous.~- E! tej nocy nie nadejdą. Nim chłop do
32 II,9 | smołą i ucztowano do późnej nocy. Szwedzi powyciągali mieszczanki
33 II,11 | głowy. W dzień na koniu, w nocy na łożu rozmyślał o tym,
34 II,11 | drogę.~Po złej, bezsennej nocy był Kmicic znużony na ciele
35 II,12 | Kordecki.~- Nocowałem ostatniej nocy w Kruszynie. Przyjechali
36 II,13 | sąd grają w tej głuchej nocy?...~Po czym zakonnicy, żołnierze,
37 II,14 | Ojcowie zgodzili się łatwo.~W nocy jednak spalono jeszcze ogromny
38 II,14 | głownie.~Szwedzi nie spali w nocy; czynili przygotowania,
39 II,15 | albo błąkali się wśród nocy, zziębli, głodni, przerażeni.~
40 II,15 | gorączką. Ksiądz Kordecki w nocy leżał krzyżem w kościele;
41 II,15 | im było warzyć strawę tej nocy, gorzej będzie przyszłej.~-
42 II,15 | choć jedną budę zapalić. W nocy podjeżdżałem pod mury i
43 II,15 | zdaje, tak mi coś mówi, że w nocy oni wyślą kogoś dla układów.
44 II,15 | A tobie, jak wilkowi po nocy, krew na myśli?~- Na Boga
45 II,15 | szerszeniu, rad byś i po nocy kłuł. Wielkie to jest przedsięwzięcie,
46 II,16 | urząd mistrza ogniowego.~W nocy musiał oświetlać mury, aby
47 II,16 | szkoda! lepiej oto znowu tej nocy wycieczkę uczynić i tych
48 II,16 | obradowano istotnie do późna w nocy.~Jakkolwiek Miller starym
49 II,17 | tak już był popękany, że w nocy poczęto przygotowania do
50 II,17 | później, wśród głębokiej już nocy, zapukał znowu do celi księdza
51 II,17 | niemiła?~Lecz nie poszedł tej nocy pan Kmicic, bo właśnie kiedy
52 II,17 | dokoła, bo dla zbyt ciemnej nocy nie strzelano z obu stron.
53 II,18 | do roboty, zwłaszcza po nocy. Mogło tylko być, że na
54 II,18 | pomyślał - można by jednej nocy ze sześć armat rozsadzić."~
55 II,19 | jeden żołnierz powiada, że w nocy pojechał z Kmicicem w pole
56 II,19 | klasztorze. W czasie głuchych nocy niektórym najtchórzliwszym
57 II,19 | nastało milczenie.~Natomiast w nocy zapanował ruch w całym obozie.
58 II,19 | przesłaniały świat. Około piątej w nocy wszystkie odgłosy ucichły,
59 II,20 | chwili, że wszystko, co tej nocy przeszedł, to był tylko
60 II,21 | natura przemogła. Następnej nocy uczyniło mu się lżej, a
61 II,21 | ja, wykradłszy się w nocy z fortecy, prochami w drzazgi
62 II,22 | u siebie w mieszkaniu do nocy krzyżem przeleżał, poszcząc
63 II,26 | pomścić, więcem tej samej nocy zaścianek Butrymów napadł
64 II,29 | Szarpały go w dzień, szarpały w nocy, na polu i pod dachem; duma
65 II,30 | ręce: pracował od rana do nocy, więcej dobro Rzeczypospolitej
66 II,31 | ręce: pracował od rana do nocy, więcej dobro Rzeczypospolitej
67 II,39 | śpiąc, nie jedząc, dnia i nocy bezpiecznej nie mając. Z
68 II,41 | Kmicica z powodu ciemnej nocy i dlatego że pan Andrzej,
69 II,42 | śmiertelnie, a jednak tej nocy jeszcze postanowił jechać
70 II,42 | powtórzył Kmicic.~Lecz tej nocy nic już nie obmyślił. Za
71 III,1 | jak cień, bo we dnie i w nocy, w pogodę i w niepogodę;
72 III,2 | a łuskwinę wyplunie. W nocy, jak się obudzi, także to
73 III,3 | ROZDZIAŁ 3~Tejże jeszcze nocy pan Wołodyjowski poszedł
74 III,3 | tak że okolica wyglądała w nocy jak jedno morze ognia, lecz
75 III,3 | działa z szańców... a w nocy ruszyło całe wojsko.~Zamość
76 III,4 | żaden podjazd, gdy kilka nocy upłynęło bez alarmów, bez
77 III,4 | odwrót przeciąć, rozbijem.~- Nocy się boję! - odpowiedział
78 III,5 | szlachty górskiej, tej właśnie nocy przymknęła, jak na nieszczęście
79 III,6 | spoczynku, albowiem poprzedniej nocy oka nie zmrużył. Lejbgwardziści
80 III,8 | rzekł po łacinie:~- Zeszłej nocy kawaler pewien został pochwycon
81 III,8 | Kmicic.~- Bo w ustawicznej nocy brodzą, która po pół roku
82 III,8 | wiadomo zaś waszmościom, że w nocy najłatwiej z diabłem o styczność.~-
83 III,9 | brzuch przez tyle dni i nocy. Z głodu już imaginacja
84 III,11| bo wojska tejże jeszcze nocy ruszyły ku Lublinowi. Sam
85 III,11| dodać, po czym tejże jeszcze nocy począł przeprawiać wojsko
86 III,11| krzycząc i hałasując wśród nocy ciemnej. Niektórzy poczęli
87 III,17| Obradowali do godziny trzeciej w nocy, a celem obrad była wyprawa
88 III,21| mieliśmy spokoju we dnie ni w nocy. Drogi nam psuto, groble
89 III,21| miecznik. - Co tam zdrajców po nocy wspominać. Radujmy się lepiej,
90 III,22| Taurogów i po przespanej nocy, książę wezwał na naradę
91 III,26| elektorskich.~Tej samej nocy jeszcze, w której Tatarzy
92 III,26| zaś, daleki czy bliski, w nocy i we dnie, w pracy dla ojczyzny
93 III,27| rzeki.~I lecieli tak wśród nocy pysznej, gwiaździstej, pokrywającej
94 III,30| się natłukł, nakołatał, nocy bezsennych na kulbace spędził,
95 III,31| wytchnienia we dnie i w nocy.~Każda grudka ziemi nasyciła
|