Tom, Rozdzial

 1  I,12 |          Jam jest, do usług waszej książęcej mości - rzekł Jan.~- To
 2  I,12 |          dostojnym rodzicem waszej książęcej mości chodziłem, a jako
 3  I,12 |       dlaczego służby nasze waszej książęcej mości przybyliśmy ofiarować.
 4  I,13 |          książę.~- Do usług waszej książęcej mości.~- A chorągiew?~-
 5  I,13 |        marnie, kto od osoby waszej książęcej mości w niebezpieczeństwie
 6  I,13 |           Wyspowiadałem się waszej książęcej mości ze wszystkich grzechów
 7  I,13 |           ojcowskiemu sercu waszej książęcej mości zawdzięczam przebaczenie...
 8  I,13 |        głowę.~- Czym ja się waszej książęcej mości odpłacę? Czym ja odpłacę?...~-
 9  I,13 |         Życie, krew moja do waszej książęcej mości należą!... Co mam
10  I,13 |            stać przy osobie waszej książęcej mości, mego wodza, ojca
11  I,13 |       blask niezwykły.~- Co waszej książęcej mości jest? - pytał niespokojnie
12  I,13 |        książę.~- Zawszem do waszej książęcej mości należał - odparł skwapliwie
13  I,13 |        ojczyźnie czyni, kto waszej książęcej mości czas zabiera.~- A
14  I,13 |          popsowała.~- Służę waszej książęcej mości!... Tam oto dziewczyna
15  I,14 |               Wedle rozkazu waszej książęcej mości.~- Co robi Kmicic?~-
16  I,14 |      Kmicic?~- Jako rzekłem waszej książęcej mości, leży spokojnie.~-
17  I,16 |          rozkaz.~- Jak wola waszej książęcej mości!~Radziwiłł wsparł
18  I,16 |          Wołodyjowski życie waszej książęcej mości pod Cybichowem uratował.~-
19  I,16 |          to przeszedłem pod waszej książęcej mości inkwizycję... Nie
20  I,16 |          lepiej.~- Dziękuję waszej książęcej mości, ojcu mojemu! - zakrzyknął
21  I,16 |     schroniła... Ale powiem waszej książęcej mości szczerą prawdę, że
22  I,16 |           nie znał intencji waszej książęcej mości, myślałbym, że ma
23  I,17 |          szkapę mi zabrał, i łaski książęcej mnie pozbawił, i karę na
24  I,21 |        całe przedsięwzięcie waszej książęcej mości popsować.~- Choćby
25  I,22 |          gotowi pić zdrowie waszej książęcej mości! - odrzekł pan Jurzyc.~-
26  I,22 |            oczy.~- Że serce waszej książęcej mości od Kiejdan obszerniejsze.~
27  I,22 |          za wiele nie możem waszej książęcej mości życzyć. Jeśli jako
28  I,22 |         radość biła od całej osoby książęcej, twarz stała się w jednej
29  I,22 |          śmieli naśladować radości książęcej na wieść, że Warszawa wzięta,
30  I,23 |         bardzo!~- Ja proszę waszej książęcej mości o jakąś funkcję wojskową,
31  I,23 | przepomniano.~- Żeby prawdę waszej książęcej mości powiedzieć, jak przyjdzie
32  I,23 |       kłaniać.~- O co idzie waszej książęcej mości?~- Trzeba jechać w
33  I,23 |          przyszłe panowanie waszej książęcej mości ratować ją można?...
34  I,23 |      Wierną służbą za łaskę waszej książęcej mości się wypłacę!~Po czym
35  I,25 |           jakie listy?~- Do waszej książęcej mości co miałem, to oddałem,
36  I,25 |            szwedzkiego. Czy waszej książęcej mości nie wiadomo, gdzie
37  I,25 |     zdumieniem słucham słów waszej książęcej mości! - rzekł Kmicic.~-
38  I,25 |    prowadzi.~- Nie rozumiem waszej książęcej mości.~- Nie chciałem żenić
39  I,25 |          robót; przy jego i waszej książęcej mości fortunie może i moja
40  I,25 |           książę.~- O naukę waszej książęcej mości proszę, bo też wstyd
41  I,25 |           nagle.~- Dziękuję waszej książęcej mości, to tylko chciałem
42  I,25 |            Jeśli taka łaska waszej książęcej mości, to z góry o nagrodę
43  I,25 |     hetmana, nie wezmę i od waszej książęcej mości. Na własnym żołdzie
44  I,25 |            obaczyć.~- Służę waszej książęcej mości.~Książę wziął kapelusz
45  I,25 |      ścigła szkapa?~- Wiatr waszej książęcej mości na nim nie dogoni!
46  I,26 |          mi czy nie?~- Każę waszej książęcej mości związać w tył ręce,
47  I,26 |            to mogę szczerze waszej książęcej mości odpowiedzieć; bo i
48  I,26 |           bym nie oszalał i waszej książęcej mości zaraz tu w łeb nie
49 II,3  |         jeno list odda w pierwszej książęcej chorągwi i wraca nie czekając
50 II,7  |        pilnie i rzekł:~- Co waszej książęcej mości jest?~- Nie mośćmy
51 II,8  |           za dworność słowa waszej książęcej mości brać miała.~- Choćbym
52 II,8  |            nie chciałbym ja waszej książęcej mości w drogę wejść i to
53 II,8  |           też coś o amorach waszej książęcej mości usłyszeć, o których
54 II,8  |            takich, które by waszej książęcej, mości fortuną i urodzeniem
55 II,8  |     szczęściu...~- Dziękuję waszej książęcej mości - odrzekła Oleńka.~
56 II,8  |             Wielka to łaska waszej książęcej mości, że o nas pamięta...
57 II,8  |        powoływał. Siła przy waszej książęcej mości, a mnie wszystko jedno,
58 II,8  |          gościa.~- Dziękuję waszej książęcej mości - odpowiedział miecznik.~-
59 II,8  |            paniątko, jakoby z krwi książęcej! Myślałem, że ze skóry wyskoczę!~-
60 II,19 |       odejść.~- A ja powiem waszej książęcej mości, że lubo tym razem
61 II,29 |           Charłamp!~- Sługa waszej książęcej mości.~- A czego tu Stachowicz
62 II,29 |           Charłamp!~- Sługa waszej książęcej mości.~- Czy mi się ze słabości
63 II,36 |         powolnych służb dla waszej książęcej mości miał się wzdragać,
64 II,40 |           wódz naczelny wojsk jego książęcej wysokości elektora - rzekł
65 II,41 |      Znajdzie się prośba do waszej książęcej mości.~- Rad będę nie odmówić.
66 II,41 |           Tymczasem przyjechali do książęcej kwatery. Drabanci postawili
67 II,41 |    Przyjechałem z prośbą do waszej książęcej mości...~- Proszę! Możesz
68 II,41 |          człowieka darmo od waszej książęcej mości nie chcę.~- A co mi
69 II,41 |         Ostatnieli to słowo waszej książęcej mości?... Na wszystko święte
70 II,41 |     wypuści... to... ja... wasze i książęcej mości... paść do... nóg
71 II,41 |          się do nóg, czy do piersi książęcej...~A Bogusław, nie spuszczając
72 III,3 |            tytuły) ofiaruje waszej książęcej mości województwo lubelskie
73 III,3 |           zmiękczą wyniosły waszej książęcej mości umysł i do układów
74 III,16|           dryjakwi ma medyk waszej książęcej mości? Dziś mu słowo rzec,
75 III,16|            po którym dotąd, dzięki książęcej ręce, krew mi się rzuca
76 III,17|        szukać, jeżeli nie u waszej książęcej mości - odrzekł hr. Sejdewitz. -
77 III,17|            że się będę mógł waszej książęcej wysokości dobrą radą przysłużyć -
78 III,17|           przenieść, aby je waszej książęcej wysokości na skrypt oddać.~-
79 III,17|          prawdziwe intencje waszej książęcej mości zrozumieć potrafi.~
80 III,17|              Miło mi będzie waszej książęcej mości wygodzić. Nie mówiło
81 III,17|            dziewka umyślnie waszej książęcej mości co zadała, to nie
82 III,17|            nic! będę drużbą waszej książęcej mości -tu Sakowicz skłonił
83 III,18|            dziś.~- Dziękuję waszej książęcej mości - odrzekł zdziwiony
84 III,18|            i odrzekł:~- Bóg waszej książęcej mości zapłać za zacne intencje...
85 III,18|            można. To, mówię waszej książęcej mości, jakoby kto brzemię
86 III,18|   poprzedniej admiracji dla waszej książęcej mości godnie opisać nie
87 III,18|           dowie o szczerych waszej książęcej mości intencjach, tedy jestem
88 III,18|      całkiem przeciwne o wierności książęcej miał mniemanie, które i
89 III,18|         wieczorem! Dziękuję waszej książęcej mości za Prudy...~- Nic
90 III,18|       Hojny byłem w imieniu waszej książęcej mości. Birże pannie oprawą
91 III,18|     nieważne. A nie mówiłem waszej książęcej mości, że się zgodzą?~-
92 III,19|       złości brały. A mówię waszej książęcej mości, fe gdy wczoraj przyszła
93 III,22|             Dosyć!~- Sługam waszej książęcej mości!~- Trzeba by kilku
94 III,22|    ostatnim Polakiem, który waszej książęcej mości wierny pozostał, bo
95 III,22|            mi ten afekt dla waszej książęcej mości wszczepił. Jeśli w