Tom, Rozdzial

 1  I,1  |               gdzie to wasza panna?~- Jestem - odpowiedziała dość pewnym
 2  I,4  |               mógł rozeznać.~- Ciekaw jestem, co one tu robią?~- Może
 3  I,8  |            posuwa się drogą.~- Ciekaw jestem, czy będę wracał z pierścionkiem
 4  I,8  |               od innych. Wszelako rad jestem, żem dla waćpanny niezupełnie
 5  I,9  |              imię?~- Właściwie, to ja jestem Jerzy Michał, ale że święty
 6  I,9  |             szczery przyjaciel.~- Nie jestem waćpanu przyjacielem, ale
 7  I,9  |     przyjacielem, ale po prawdzie nie jestem i nieprzyjacielem, a tej
 8  I,10 |              mu pomaga rytmy układać. Jestem pewny, że po onej rzymskiej
 9  I,10 |      prawdziwym prorokiem...~- Pewien jestem, że tak będzie, bo znam
10  I,11 |        podgalaniu mi czupryny. Szelmą jestem, jeślim zeł...~Tu pan Zagłoba -
11  I,12 |                   Żadnym starostą nie jestem - odrzekł Jan.~- Jak to? -
12  I,12 |           radziwiłłowską połączy. Nie jestem królem, ale - gdybym nim
13  I,12 |        przyjechali, dłużnikiem waszym jestem, a chociażem nie król, przecie
14  I,12 |               czasy przypomną. Szelmą jestem, jeżeli dzisiaj do jakiej
15  I,13 |       drzwiach.~- A co? czy się pali? jestem! - rzekł Kmicic.~- Do księcia
16  I,14 |         wojewoda witebski!~A gdzie ja jestem? - i co mnie przeznaczono?~-
17  I,14 |             ale ratuj kraj !...~- Nie jestem hetmanem i wojewodą wileńskim -
18  I,17 |             swego nazwiska wstydzi... Jestem Roch Kowalski, jeśli waćpan
19  I,17 |                 Pewnie, że żonaty! Ja jestem Kowalski, a to jest pani
20  I,17 |            sama krew, co w matce. Nie jestem ci wprawdzie bratem twej
21  I,17 |        Odpowiedz i na to, Rochu!~- Ja jestem Kowalski, a to pani Kowalska -
22  I,17 |               panie komendancie!~- Ja jestem Kowalski... a to pani Kowalska -
23  I,17 |      nieszczęściu opuszczać.~- Pewien jestem - mówił - że on do Upity
24  I,17 |             mnie też w potrzebie. Tak jestem rad, że was wolnych widzę,
25  I,20 |             zadość uczynić raczył. Ja jestem na służbie i mam rozkaz
26  I,21 |        Charłamp głos zniżył), kontent jestem, że się wymknął.~- To już
27  I,25 |           Andrzej - a dworzaninem nie jestem, jeno pułkownikiem, od czasu
28  I,25 |            mieć uciechę; ale póki nie jestem otwartym szwedzkim partyzantem,
29  I,25 |       książęca mość mylisz się... Nie jestem sługą Radziwiłłów.~Bogusław
30  I,25 |             Hetmańskim, nie dworskim, jestem pułkownikiem, a w dodatku
31  I,25 |             mości. Na własnym żołdzie jestem i na własnym pozostanę.~
32 II,3  |            puścić. A będą pytać, skąd jestem, to powiesz, żeś się po
33 II,4  |               pan wziął się w boki:~- Jestem pan Rzędzian z Wąsoszy -
34 II,4  |           stanąwszy na środku izby.~- Jestem! - odrzekł karczmarz - do
35 II,4  |       skorośmy tamtych pobili. Ciekaw jestem, kogo teraz będziemy bili?"~
36 II,6  |                Panie Michale, kontent jestem z ciebie, bo chorągiew tak
37 II,6  |       Szwedami czy z diabłami. Szelmą jestem, jeżeli tu drugiego Zbaraża
38 II,6  |            tym województwie, gdzie ja jestem regimentarzem, także heretyków
39 II,8  |             do Kiejdan?~- Choć prostą jestem szlachcianką, nie boginią -
40 II,8  |           złotem mi zapłaci..."~- Nie jestem eks-królowi przyjacielem -
41 II,9  |         odrzekł pan Andrzej.~- Z Prus jestem, ale z rodu od wieków katolickiego,
42 II,10 |                co to za dom? Gdzie ja jestem?... Same proroctwa, wróżby
43 II,11 |               i rzekł:~- Ekscelencjo! Jestem Weyhard Wrzeszczowicz, ordinarius
44 II,11 |          boleć nad tym musi.~- Ja nie jestem Szwedem, ale gdy sami Polacy
45 II,11 |             jakiego narodu, proszę?~- Jestem Czech.~- Proszę! zatem cesarza
46 II,11 |              jednego pana jesteśmy.~- Jestem w służbie najjaśniejszego
47 II,11 |         odrzekł Lisola - ale ponieważ jestem także katolik, nie chciałbym,
48 II,11 |            się jaka krzywda... Że zaś jestem pewien, iż i najjaśniejszy
49 II,12 |           Piotr Czarniecki.~- Katolik jestem, jak i waćpan! - odparł
50 II,15 |             czego?" - "Ja - powiada - jestem śmierć i przyjdę po ciebie
51 II,16 |             chłodno, ale spokojnie:~- Jestem Babinicz, dawny pułkownik
52 II,17 |           niebu.~- Ojcze kochany, tak jestem pewien, że do was wrócę,
53 II,19 |             ale nawet i ze mną, który jestem Czechem...~- Przede wszystkim,
54 II,19 |               posłujących powiesić, i jestem przekonany, że gdyby to
55 II,21 |            zowią? Zwę się Babinicz, a jestem z Litwy, spod Witebska.~-
56 II,28 |           odjeździe wojewody - ciekaw jestem, jakie to osoby nalegają
57 II,28 |               Sapia rozumu!... Szelmą jestem, jeśli do jutra połowy wojska
58 II,28 |              Jan Skrzetuski.~- Szelmą jestem! mówię ci! - powtórzył pan
59 II,28 |             takiej imprezie!~- Szelmą jestem, jeśli tego nie uczynię! -
60 II,28 |           pana Zagłoby.~- A ja szelmą jestem - rzekł - jeżeli jeden człowiek
61 II,30 | dobrodziejstwy zniewolony przymuszony jestem z narodem polskim do nowego
62 II,31 | dobrodziejstwy zniewolony przymuszony jestem z narodem polskim do nowego
63 II,32 |              sądzie pomylił, i pewien jestem, że mi pan Babinicz przyświadczy.~-
64 II,34 |           Miłościwy panie! Niegodzien jestem łaski, o którą proszę, ale
65 II,34 |   przeprowadził i że przy jego osobie jestem. Ona ci pewnie nie uwierzy,
66 II,39 |             to książę Michał - pewien jestem, że Bogusław chce całe Podlasie
67 II,41 |               febrę głos Bogusława.~- Jestem już!~- Słyszysz waść...
68 II,41 |                  Jutro bitwa... I rad jestem, bo jutro febry nie mam.~-
69 III,2 |         Czarniecki nie wiedząc, gdzie jestem, poradzić się mnie nie mógł.
70 III,3 |               Powiernikiem królewskim jestem, wiem jego najtajniejsze
71 III,5 |              tak złym wodzem może nie jestem, jednakoż ja, Lubomirski,
72 III,5 |        jakoweś o prywacie wzmianki (a jestem pewien, że były), to zaraz
73 III,6 |            robotę - rzekł - i kontent jestem z waszmościów!~Oni zaś wyrzucili
74 III,6 |        potrzebuję! - rzekł Roch. - Ja jestem Kowalski, a to pani Kowalska...~
75 III,8 |          pytał Zagłoba.~- Nie, panie. Jestem Sadowski. Czech w służbie
76 III,8 |          waszmość pan, że z duszy rad jestem, bo choć Szwedom służę,
77 III,8 |            jest mój siostrzan, ja zaś jestem, do usług waszej królewskiej
78 III,14|             was błogosław! Obcej krwi jestem i służyłem, komum był powinien,
79 III,14|               bardziej że szlachcicem jestem. Całe moje nazwisko jest:
80 III,14|              pan Zagłoba? - spytał.~- Jestem!~- Z rozkazu króla miłościwego
81 III,16|           królewny.~- Wśród obcych tu jestem i bez opieki - rzekła Oleńka -
82 III,18|      książęcej mości intencjach, tedy jestem pewien, że sercu zaraz cugli
83 III,18|           mogą dlatego, że wdzięcznym jestem jego szwedzkiemu majestatowi
84 III,19|              czary. Od wczoraj pewien jestem. Utrafiłeś w moją myśl,
85 III,20|           Panie - rzekła po chwili. - Jestem wnuczką i córką żołnierza;
86 III,21|            jak ty, rozruszała. Pewien jestem, że się okrutna amicycja
87 III,21|           nowiny... Wierzaj mi, pani: jestem młodym człowiekiem, ale
88 III,26|     Najświętsza!... Panie, Panie! nie jestem godzien tej łaski! Usłyszawszy
89 III,27|               go nie żywił, a przecie jestem pewien, że Bóg nie pozwoliłby,
90 III,27|        rzymskiej duszy... dobrze! Nie jestem Katonem jako pan Skrzetuski...
91 III,28|               wyprawy pognębił... On, jestem pewna, że nie kto inny,
92 III,28|           mogła wysłać do niego list, jestem pewna, żeby tu przyszedł,
93 III,28|          nieszczęściu nie zaniechasz. Jestem w partii pana Billewicza,
94 III,30|      Babiniczem stoję! - rzekł. - Rad jestem, żem waści odszukał.~- Z
95 III,30|           niecierpliwie pan Kmicic.~- Jestem Wierszułł, niegdyś rotmistrz