Tom, Rozdzial

 1  I,1  |      łotrami ! Ci, co nie poginęli, prędzej później pójdą wronom na
 2  I,3  |          sanie, a oni lecieli coraz prędzej i prędzej, jak gdyby rumaki
 3  I,3  |             lecieli coraz prędzej i prędzej, jak gdyby rumaki skrzydła
 4  I,4  |       rozkazowi wystąpili. Z resztą prędzej by się tam tumult i siekanina
 5  I,4  |             Ja bym radził ruszać co prędzej do Kmicica, żeby zaś ona
 6  I,4  |            Kmicica, żeby zaś ona go prędzej nie obaczyła, bo opisałaby
 7  I,5  |            przed ganek i siadała co prędzej na koń. Część jej szukała
 8  I,7  |          rozrządzać i majętność nie prędzej może być panu Kmicicowi
 9  I,7  |      miłosierdzie boskie! otwórzcie prędzej, prędzej!...~Dziewczęta
10  I,7  |          boskie! otwórzcie prędzej, prędzej!...~Dziewczęta przeraziły
11  I,7  |         rzekł Wołodyjowski - będzie prędzej. Chodź wasze! Konie, słyszę,
12  I,7  |                Dobrze, dobrze! jeno prędzej.~Sztaby żelazne, trzymające
13  I,8  |        Powinieneś się, Michałku, co prędzej ożenić, żeby taki rozum
14  I,11 |             Mało sto razy mówiłem ! Prędzej byście liście na tej lipie
15  I,11 |           Zobaczycie! Janie! radźmy prędzej, co czynić, bo już bym chciał
16  I,12 |            Stanisław.~- Żeby to już prędzej tego księcia zobaczyć! -
17  I,12 |      zmieszany preopinant cofał się prędzej poza tłum, aby ujść szyderstw,
18  I,12 |       Poprzysięgnijmy sobie, że nie prędzej popuścimy szable z dłoni,
19  I,14 |           nie przyzwany.~- Dawaj co prędzej list!~Harasimowicz podał
20  I,14 |         połączę i oręż mój sto razy prędzej przeciw Waszej Ks. Mości
21  I,17 |         Zagłoba.~- To się pokaże... Prędzej! prędzej!~- Idziemy.~Wyszli.
22  I,17 |           To się pokaże... Prędzej! prędzej!~- Idziemy.~Wyszli. Na korytarzu
23  I,17 |          słomą - odrzekł Kowalski - prędzej! prędzej!~- A kto tu siedzi? -
24  I,17 |         odrzekł Kowalski - prędzej! prędzej!~- A kto tu siedzi? - pytał
25  I,17 |            to ci jeszcze powiem, że prędzej ona po tobie niż ty po niej
26  I,17 |        Kowalski będzie o to prosił? Prędzej nam zawierzy i ciebie w
27  I,18 |   przeciwnie, puścić ich do Birż co prędzej.~- Czemuż to?~- Znacie mnie
28  I,22 |           samo, i oboje spuścili co prędzej oczy, upokorzeni ogromnie,
29  I,23 |             Szwedów zaś wszystkiego prędzej dostaniesz niż pieniędzy,
30  I,24 |            wprost siąść na koń i co prędzej znaleźć się za bramą.~Nagle
31  I,25 |        wiarę porzucili. Ale nic to! Prędzej, później ona się przekona,
32 II,2  |        chybaby samą zalać, żeby się prędzej wypaliła. Wasza miłość pozwoli
33 II,2  |        panie Kiemlicz, i przyłóż co prędzej, bo mam z tobą pogadać,
34 II,2  |         ruszaj!~Kiemlicz pomknął co prędzej, bo w głosie Kmicica była
35 II,2  |             a od jakiegoś Babinicza prędzej przyjmą przestrogę."~Babiniczem
36 II,3  |        lepiej wam stąd uchodzić, bo prędzej, później stryczek was nie
37 II,4  |           młodego szlachcica - więc prędzej, później musisz ich spotkać.~-
38 II,5  |             Skrzetuski.~- Trzeba co prędzej zawiadomić Kotowskiego,
39 II,5  |         Wyślij do nich, Michale, co prędzej wieści, ale nie pisz im,
40 II,8  |      wojewody witebskiego.~- Otwórz prędzej! - rzekł Bogusław.~Hetman
41 II,9  |        koniuchę lekceważą wszyscy i prędzej każdy napadnie, mniej się
42 II,10 |           oficer odjechał, kazał co prędzej parobkowi leźć na dach patrzyć,
43 II,11 |           być prosty przypadek, ale prędzej wskazówka boża i przepowiednia,
44 II,11 |   ekscelencjo!~Kmicic cofnął się co prędzej do zajazdu, a oni weszli
45 II,11 |         smutki, to samo utrapienie, prędzej przyrzuci ciężaru na duszę,
46 II,14 |            należało je zniszczyć co prędzej, by spoza ich zasłony nieprzyjaciel
47 II,15 |    czujności zdawało się, że pożoga prędzej czy później musi ogarnąć
48 II,15 |           dopiero za tydzień? to ci prędzej nie wolno?" - A ona na to: "
49 II,16 |             Rozległ się huk działa, prędzej nim Zamoyski i Czarniecki
50 II,16 |       zapłonie zemstą, że ci ludzie prędzej jeden na drugim w takim
51 II,19 |      imaginację przechodzi...~- Mów prędzej! zamordowanoli go? - zawołali
52 II,19 |            się i rzekł:~- Zakryj co prędzej! Straszne! Straszne!~Posępna
53 II,19 |          Czemu macie nas szczędzić? Prędzej pójdziem do nieba!~Ten zaś,
54 II,19 |       rozkazy - rzekł jenerał - bym prędzej kończył lub odstąpił i szedł
55 II,20 |      elektor, zaniechawszy boju, co prędzej na układy się zgodził.~Słał
56 II,21 |           waść, na Boga, wstań! mów prędzej... Klasztor zdobyty?~Kmicic
57 II,21 |    natchnieniu proroczym mówiła. Im prędzej wyruszę i stanę inter regna,
58 II,22 |             to i po co zwłóczyć? Im prędzej, tym lepiej!~- Póki się
59 II,28 |        Złote to serce i mniemam, że prędzej to królowa jejmość przeciw
60 II,28 |            Mości panowie! abyśmy co prędzej tego jaźwca z jamy wykurzyli
61 II,33 |          nie bluźnij! - przerwał co prędzej mały pułkownik.~- Ten zdrajca
62 II,35 |           przynaglał skazanych, aby prędzej się wieszali, gdyż inaczej "
63 II,35 |             oddać. Mając na oczach, prędzej by dla niej co uczynił.~
64 II,37 |            kolek, mniemam, że by ją prędzej od pana zamojskiej opieki
65 II,38 |            kolek, mniemam, że by ją prędzej od pana zamojskiej opieki
66 III,5 |          sam wówczas oddam, ale nie prędzej.~- Byłem go mógł oddać,
67 III,7 |          zadrżał. Do tego i Pan Bóg prędzej, później umknie mu fortuny,
68 III,7 |     Bogusława wysiecze, i jeśli nie prędzej, to wówczas na pewno go
69 III,7 |                Byle z tymi Szwedami prędzej skończyć, byle skończyć! -
70 III,8 | konsyliarzem? W takim razie jeszcze prędzej go wypuszczę.~- Stul gębę,
71 III,9 |          zrazu wolniej, potem coraz prędzej, jakby tysiąc cepów biło
72 III,9 |            rodzili!~Pan Zagłoba zaś prędzej odzyskał oddech i szczękając
73 III,10|           to pan Czarniecki:~- Może prędzej będziesz waść przy nim,
74 III,10|              Nie przedsięwezmą nic! Prędzej (powiada) przez Wisłę zechcą
75 III,11|         swych towarzyszów, wpadł co prędzej za wozami do twierdzy. Wówczas
76 III,14|          nie pozostanie i że książę prędzej, później siły użyje. Jakoż
77 III,14|        tylko każdy ślepo wierzy, że prędzej później on jeden coś wskóra.~-
78 III,17|             ale tak powiadam: że im prędzej, tym lepiej... A toć poddaństwa
79 III,20|           odurzona. Spodziewała się prędzej śmierci aniżeli jego odmowy,
80 III,20|        pilnie.~Postanowili tedy nie prędzej próbować, aż pierwsze wieści
81 III,22|         zaręczam, że nikt w świecie prędzej do pomyślnego końca nie
82 III,23|        wezwanie od elektora, aby co prędzej pospieszył do Królewca dla
83 III,24|        walna bitwa musiała więc tam prędzej, później nastąpić. A lubo
84 III,25|        walna bitwa musiała więc tam prędzej, później nastąpić. A lubo
85 III,26|              pomyślał Kmicic - żeby prędzej to uczynił."~I mając konie
86 III,26|      zderzyli się i złamano Szwedów prędzej niżbyś do dziesięciu zrachował.
87 III,26|          którzy widzieli, że piorun prędzej nie zabija, jako Roch rozwalił
88 III,27|             wasz sposób wojowania i prędzej radę wymyślić umie. Sam
89 III,27|        hetman mógł na nich nastąpić prędzej jak wieczorem, a choćby
90 III,27|             potem rysią i nie szedł prędzej, tylko gdy wataha zbliżyła
91 III,27|           jego widok mały rycerz. - Prędzej bym się po każdym tego spodziewał
92 III,28|             strony, bo tym sposobem prędzej się z nim połączym. Próbuj
93 III,30|     Babinicz Hamiltona, lecz Kmicic prędzej jak w tydzień będzie u nóg
94 III,30|             na pachołka:~- Konia mi prędzej! żywo! żywo!~Pacholik podprowadził