Tom, Rozdzial

 1  I,1  |              waćpan.~- Już siedzę.~- Zdrajca z waćpana, Judasz!~- A nieprawda,
 2  I,5  |            wychodzący z garnuszka.~- Zdrajca! dajże waćpan spokój, bo
 3  I,5  |            dziś obłuszczą, jeślim ja zdrajca, ja, którym przy ojczyźnie
 4  I,7  |            roztrząsano. - Gdy tamten zdrajca bezecnymi uczynkami tak
 5  I,7  |              Dotąd był zbójem, teraz zdrajca to już oczywisty.~- Jakżeby
 6  I,7  |             nazwałbyś mnie drugi raz zdrajcą - rzekł znów Kmicic - gdyby
 7  I,7  |         pojedynku zwyciężonemu.~- On zdrajca! - mruknął któryś z Butrymów. -
 8  I,7  |            godzi się bić.~- Jeśli on zdrajca, tedy panu hetmanowi oddany
 9  I,8  |            toś gorzej niż chłop, boś zdrajca. Jakże ty mogłeś nieprzyjacielowi
10  I,8  |             mówisz wszędy, że on nie zdrajca?~- Nie mówiłem, bom sam
11  I,9  |             Waćpan to mnie wprawdzie zdrajcą okrzyknąłeś, aleś się w
12  I,9  |           zaś rzekł:~- Czemu to mnie zdrajcą nazywasz? Zalim ci brat
13  I,10 |            źle się działo. Jeden już zdrajca, Radziejowski, uciekł z
14  I,10 |         panowie bracia!~- Król, król zdrajca! - zakrzyknął jakiś śmiały
15  I,12 |              podskarbi Gosiewski nie zdrajca, ani pan Judycki nie zdrajca. ~
16  I,12 |         zdrajca, ani pan Judycki nie zdrajca. ~Toż ich cała Rzeczpospolita
17  I,13 |       powtarzało straszliwy wyraz:~- Zdrajca!... zdrajca!...~Wszystka
18  I,13 |      straszliwy wyraz:~- Zdrajca!... zdrajca!...~Wszystka krew napłynęła
19  I,14 |              zakrzyknąć mu do oczu: "Zdrajca!" A przecie on tego wysłuchał
20  I,14 |              sklepieniami powtarza:~"Zdrajca! zdrajca!"~I gniew szalony,
21  I,14 |     sklepieniami powtarza:~"Zdrajca! zdrajca!"~I gniew szalony, wściekły
22  I,14 |            drogę wy, którzyście mnie zdrajcą mianowali, a dziś jeszcze
23  I,14 |               że ten układ, za który zdrajcą mnie okrzyknięto, dłużej
24  I,14 |             złam przysięgę! przezwij zdrajcą!... Niech w tej koronie
25  I,15 |             hetmanowi w oczy słowo: "zdrajca!" Owóż w godzinę później,
26  I,15 |               Jak suponujesz? Co ten zdrajca myśli z nami uczynić? Na
27  I,16 |             pierwszy zaczął ryczeć: "zdrajca! zdrajca!"~Pan Andrzej zerwał
28  I,16 |             zaczął ryczeć: "zdrajca! zdrajca!"~Pan Andrzej zerwał się,
29  I,16 |              to pierwszy nazwał mnie zdrajcą, on o wzięcie korupcji posądził,
30  I,16 |           śmiał do oczu zakrzyknąć: "Zdrajca!" Do oczu wobec ludzi! Nie
31  I,16 |           Cóż rzekła?~- Nazwała mnie zdrajcą... Mało mnie paraliż nie
32  I,17 |             z góry, że się na to ten zdrajca nie ośmieli.~- Radziwiłł
33  I,17 |             Kto dziś z hetmanem, ten zdrajca króla i Rzeczypospolitej!...
34  I,17 |             ściągnąć na własne imię? zdrajcą być ogłoszony?... Wejdź
35  I,17 |            przy Radziwille zdrajcy - zdrajcą zostać, czyli iść z nami,
36  I,18 |           wszystkich Kowalskich. Być zdrajcą to gorzej niż rakarzem,
37  I,18 |          wdzięczny?~- Za to, że tobą zdrajca nie orze jak wołem, chociażeś
38  I,20 |              intencje podejrzywając, zdrajcą go ogłosili i opór zbrojny
39  I,20 |            mówił dalej do Oleńki - i zdrajcą mnie zakrzyknęłaś bez sądu,
40  I,20 | Wołodyjowskiemu prosto w oczy.~- Boś zdrajca i renegat - odparł pan Wołodyjowski -
41  I,20 |           ale milczała, bo jak tu za zdrajcą się ujmować?!~- A miłowała
42  I,24 |             tak nie byłem i nie będę zdrajcą!~- Już tego nie myślę!... -
43  I,24 |         jechać. Wiedz tylko, żem nie zdrajca, nie przedawczyk. Bodajem
44  I,25 |               zdrajcy... Zbrodzień i zdrajca... Obaj tacy..."~Potem począł
45  I,26 |          piekle, z dwóch racyj: jako zdrajca i jako kalwin.~- I ważyłbyś
46  I,26 |             mi do oczu powiedziano: "zdrajca!" I kto powiedział!... Et!...
47 II,1  |            Zdrajcam dla Radziwiłłów, zdrajca dla Oleńki, zdrajca dla
48 II,1  |     Radziwiłłów, zdrajca dla Oleńki, zdrajca dla konfederatów, zdrajca
49 II,1  |            zdrajca dla konfederatów, zdrajca dla króla!... Zgubiłem sławę,
50 II,2  |             Któren też nie jest taki zdrajca, jak powiadają, jeno uwiedziony.
51 II,2  |             jeśli nie przyjmą, jeśli zdrajcą ogłoszą i usieką albo co
52 II,6  |             Onże pierwszy Radziwiłła zdrajcą zakrzyknął.~- I zacnych
53 II,6  |             obrońca to ojczyzny, nie zdrajca, nadchodzi, że wojewoda
54 II,6  |         znacznie większe siły, które zdrajca Zołtareńko na pomoc wysłał,
55 II,9  |              mają, który tak wielkim zdrajcą się okazał, że chyba z jednym
56 II,16 |            cieszyć się nim mogły!~Tu zdrajca ręce rozłożył i załzawił
57 II,16 |            ojcowie! - rzekł szanowny zdrajca spuszczając głowę na piersi.~
58 II,16 |             jeszcze, coś powiedział!~Zdrajca giąć się począł, jakby pod
59 II,16 |           dokończył ksiądz Kordecki.~Zdrajca wstał i wyszedł z definitorium.
60 II,16 |             ręku.~- Mówił jak płatny zdrajca.~- Toteż dlatego może tak
61 II,16 |            nosem:~- Przynajmniej ten zdrajca drugi raz pewnie nie podejmie
62 II,16 |            zabijaki), jesteś szelma, zdrajca, łotr, rakarz i arcypies!
63 II,17 |          odrzekł pan Czarniecki.~- A zdrajca!... - mówił z rozrzewnieniem
64 II,19 |              ale on mi swej umknął i zdrajcą mnie nazwał. Więc pomyślałem
65 II,21 |            mu tak! Nie zasłużył taki zdrajca na lepszy traktament!~-
66 II,21 |              królu mój, panie!... to zdrajca!... Kmicic by nie ważył
67 II,23 |            panie, uwierzysz, żem nie zdrajca, ale jeden z takich sług,
68 II,23 |              szczery jak złoto, albo zdrajca kuty na cztery nogi... Zważ,
69 II,23 |           nie może być! - odrzekł. - Zdrajcą i przedawczykiem mnie czyniłeś...~-
70 II,26 |              nami stanął, teraz mnie zdrajcą okrzyknęła, jako plugawym
71 II,26 |            by mu uwierzył? kto by go zdrajcą nie zakrzyknął? Więcem Babinicza
72 II,26 |          moje łzy!... Jam banit, jam zdrajca, jam krzywoprzysięzca, a
73 II,28 |              żadnej kompasji, bo jej zdrajca niewart, ale że nad gardłem
74 II,28 |             powiadają tak: jak z tym zdrajcą skończymy, to Częstochowie
75 II,28 |           prywatę zadają, ledwie nie zdrajcą być mienią.~To rzekłszy
76 II,29 |       ROZDZIAŁ 29~W zamku zaś wielki zdrajca patrzył w kilka dni później
77 II,29 |             z ust do ust. - Nie żyje zdrajca i sprzedawczyk!~- Tak jest -
78 II,29 |             nie tylko heretyk, ale i zdrajca. Ot co!~Tu pan Zagłoba zadarł
79 II,33 |        prędzej mały pułkownik.~- Ten zdrajca do grzechu mnie przywodzi!~
80 II,37 |          Bogdaj się własną śliną ten zdrajca otruł, byle mi jeszcze przed
81 II,38 |          Bogdaj się własną śliną ten zdrajca otruł, byle mi jeszcze przed
82 II,41 |           Andrzej. - Książę Bogusław zdrajca przeciw królowi i Rzeczypospolitej!
83 II,41 |        Tatarzy w Suchowolu!~- Książę zdrajca!~- Przeciw królowi wojujem!~-
84 III,17|         pychę Bóg mię karze... Zacne zdrajca pokrewieństwo obmyślił.
85 III,20|              nasza dola! Ketling nie zdrajca, ale taka już nasza dola,
86 III,21|             dobrodziejowi, że książę zdrajca i heretyk, ale dworny kawaler
87 III,21|           wtedy spodział, że z niego zdrajca będzie. Ale nie frasujcie
88 III,24|             wiedział bowiem, że jako zdrajca i sprawca wszystkich nieszczęść
89 III,25|             wiedział bowiem, że jako zdrajca i sprawca wszystkich nieszczęść
90 III,27|             wówczas wiesz, co mi ten zdrajca rzekł?... Oto, że są rozkazy
91 III,28|       Rosieniami zadałem. Prawda, że zdrajca Sakowicz napadł nas niespodzianie
92 III,30|           już nią przed oczyma żaden zdrajca, jak w swoim czasie migotał
93 III,30|             zabijaka, nie banit, nie zdrajca, jeno obrońca wiary, króla,