Tom, Rozdzial
1 I,1 | Kulwiecówny:~- Ciotuchna pójdzie z nami?~Młody chorąży spojrzał
2 I,2 | zaintonował:~ ~Wypijże z nami, gospodarzu miły!~gospodarzu
3 I,2 | gospodarzu miły!~Byś pić mógł z nami aże do mogiły,~aże do mogiły!~ ~
4 I,4 | się panu Kmicicowi, aby z nami żył, na wojnę i do puszczy
5 I,4 | młodu był głupi, a teraz nami wszystkimi rządzi.~- A pies? -
6 I,4 | na koń sieść kazała i z nami jechać. Weźmiemy szturmem
7 I,4 | nieszczęście wykraczesz! Kraczą nad nami te wrońska, jakby nad padliną...~
8 I,5 | waćpan. Bóg zgodę między nami uczyni. Ja nie mam urazy,
9 I,5 | bitwa! Boże, zmiłuj się nad nami!~Oleńka krzyknęła strasznie,
10 I,7 | się jaka dobra dusza nad nami użaliła.~- Ja bym się pierwsza
11 I,8 | was dostał?~- Było między nami najwięcej takich, co przedtem
12 I,8 | Kurlandczycy przecie o wojnie z nami nie myślą. Dobrzy to żołnierze,
13 I,10 | senatorowie rozpoczną z nami układy i że całą Wielkopolskę,
14 I,11 | wy, ojcze, pójdziecie z nami, czyli też Helenie zechcecie
15 I,12 | się masz, Michale? Źle z nami! Giniemy! Czołem, mości
16 I,13 | nad sobą, zmiłuj się nad nami, zmiłuj się nad Rzecząpospolitą!~-
17 I,13 | czyń tego! Zmiłuj się nad nami!~Radziwiłł podniósł swoją
18 I,13 | zmiłuj się nad sobą i nad nami!~Lecz dalsze jego słowa
19 I,14 | ten mnie nie opuści... Z nami elektor i Carolus Gustavus,
20 I,14 | władnąć, musi sojusz Korony z nami rozerwać, bo inaczej nie
21 I,15 | miłosierny! zmiłuj się nie nad nami, ale nad tą ojczyzną nieszczęsną!~
22 I,15 | Co ten zdrajca myśli z nami uczynić? Na gardle nas przecie
23 I,15 | nieboszczyk Podbipięta żył i był z nami - mruknął stary - byłby
24 I,17 | przy ojczyźnie stanął i z nami się połączył?~- To Roch
25 I,17 | wolała. Znam ja ją. Między nami mówiąc: hetman się przeciw
26 I,17 | zdrajcą zostać, czyli iść z nami, którzy ostatni dech chcemy
27 I,17 | byś hetmana opuścił i z nami poszedł, zrozumże! - rzekł
28 I,17 | mogli być w Birżach przed nami i drogę nam zastąpić. Toż
29 I,19 | wielkie powstały między nami a Pontusem dyfidencje. Całe
30 I,20 | Napijesz się waszmość z nami szklaneczkę ubogiego, szlacheckiego
31 I,20 | zabierajcie się zaraz z nami. Nie ma innej rady. Możecie
32 I,20 | A waszmość pojedziesz z nami? - zapytał miecznika Mirski.~-
33 I,20 | czekać, bo miecz wisi nad nami - odrzekł Wołodyjowski. -
34 I,21 | łapać i więzić - co między nami rzekłszy, jest przeciw prawu
35 I,23 | Zołtareńko pohałasował z nami, ale mu nijak do nas, bo
36 I,23 | że zaraz ze Szwedami i z nami w ligę wejdzie, bo wiemy,
37 I,23 | wojsko, ale dodaj, że między nami nieprzyjaźń śmiertelna.
38 I,24 | aby znów niezgoda między nami nie powstała. Błądzę czy
39 I,25 | widzieli, bo na rynku z nami rozmawiał. Młody on i misterny
40 I,25 | idą o pół dnia drogi za nami i pewno wpadły w ręce tej
41 I,25 | głowach noszą i miejsca przed nami biorą, choćby im słuszniej
42 I,25 | przejeżdżać. Rynek zostanie za nami.~- Dobrze! - rzekł Kmicic.~
43 I,26 | myślą, żeś dobrowolnie z nami wyjechał. Kiedy cię moi
44 I,26 | że teraz niezgoda między nami i że cię nieświescy i ołyccy
45 I,26 | Na śmierć i życie między nami!... Spotkamy się!...~Możesz
46 II,1 | Mości książę! między nami na śmierć i życie!~Ściemniło
47 II,3 | też Bóg zmiłuje się nad nami i poratuje nas w utrapieniu!~
48 II,4 | pan Zagłoba, który szedł z nami, kazał go obszukać, czyli
49 II,4 | ufa, bo się kryje... Co z nami będzie?"~Tu, nie mogąc dojść
50 II,6 | Radziwiłła.~- Jeno między nami nie masz zdrajców i wszyscyśmy
51 II,6 | elektor jasno opowiedzieć za nami albo przeciw nam - rzekł
52 II,7 | Szwedzi będą się też radzi nami od wschodu przegrodzić.~-
53 II,7 | oddać, a że arkanów pomiędzy nami nie ma, więc przeczytałem...
54 II,7 | dostał ode mnie naukę, że z nami niełatwo. Przyznaj, żem
55 II,8 | głowę, a przyjdzie między nami jeszcze do sprawy!~Dalszą
56 II,8 | zdjęte i że książę Michał z nami się chce połączyć, jak tylko
57 II,8 | oczyma:~- Zmiłuj się nad nami... Zmiłuj się nad nami!~
58 II,8 | nad nami... Zmiłuj się nad nami!~Pierwszy raz od czasu wyjazdu
59 II,9 | masz tu zdrajców między nami.~- Wszyscyście zdrajcy! -
60 II,12 | pociesz, zmiłuj się nad nami!~I długo brzmiały te okrzyki
61 II,12 | Szydzi z nas i pogardza nami nieprzyjaciel pytając, co
62 II,16 | uparci, a mówiąc między nami (tu zniżył głos), źle czynią,
63 II,23 | Gębicki - nieprzyjaciel przed nami... Co nam czynić?~Wszyscy
64 II,26 | owym rapcie traktat między nami stanął, teraz mnie zdrajcą
65 II,27 | Waszmościowie pojedziecie z nami do Lwowa - ozwał się znów
66 II,33 | a my tu... i Charłamp z nami.~Wtem Kmicic począł oddychać
67 II,33 | najlepiej uczynisz, gdy z nami do pana Czarnieckiego ruszysz,
68 II,33 | panu Czarnieckiemu razem z nami podeśle.~- No! to już pan
69 II,36 | sam ostawać?~- Abyś się z nami dłużej zabawił, miłym mi
70 II,36 | jeździec pędzi w skok za nami! - odrzekł oficer.~Zaledwie
71 II,39 | Bogusławowi wkrótce się wojna z nami uprzykrzy.~- Szkoda jeno,
72 II,40 | rozpoznać, jeżeli mierzyć się z nami możecie. Co się owej panny
73 II,42 | milczenia.~- A ty ruszysz z nami czy pójdziesz z Tatary do
74 III,4 | rwała ta chorągiew.~- Bóg z nami! Szwecja! Ognia! - skomenderował
75 III,5 | idzie, ale czy się zechce z nami połączyć, miast na swoją
76 III,5 | Hajda teraz, bo droga przed nami okrutna!~Popędzili tedy
77 III,8 | Kanneberg uchodził między nami za niezwyciężonego w spotkaniu.
78 III,15| ratuj, ratuj! Zmiłuj się nad nami! Nie pozwalaj mnie zamordować!~
79 III,17| krzywda. Infamis, kto się za nami nie opowie! Bóg pomoże,
80 III,17| Radziwiłłom! Infamis, kto nie z nami! infamis, kto zdrajcy szablą
81 III,17| sejmy, cała Rzeczpospolita z nami!~Tu miecznik, czerwony jak
82 III,19| zwąchać. Głowbicz pojedzie z nami; semenowie pod Wrotyńskim
83 III,19| chorągwi, bo mówiąc między nami, nie masz nad naszą jazdę...~-
84 III,21| nie przeszkodzą?~- Pójdą z nami!... - odrzekła wyciągając
85 III,21| wojska idą w przodku przed nami. Wielka stąd powstała konfuzja.
86 III,21| i z ludźmi, z końmi i z nami razem do pana Babinicza
87 III,26| Michał. - Połączże się z nami, bo pole do słusznej zemsty
88 III,26| Kazimierz Michał, który z nami przeciw nim ciągnie, widział
89 III,31| się i zgłosił, prawo za nami.~Tu zwrócił się do Oleńki:~-
90 III,31| Ale bo, widzisz, prawo za nami. Miejsce przeklęte było
91 III,31| błogosławione w dobrych. Prawo za nami!~- Nigdy! Nie chcę o niczym
|