Tom, Rozdzial

 1  I,7  |         wchodzili na powrót, wynosili rzeczy, pakowali toboły na wozy,
 2  I,8  |        wąsikami z ukontentowania.~"Do rzeczy, Michałku! Do rzeczy, Michałku!" -
 3  I,8  |               Do rzeczy, Michałku! Do rzeczy, Michałku!" - rzekł do siebie
 4  I,12 |              Nasz Radziwiłł do takich rzeczy niezdolny. Pyszny on jak
 5  I,12 |               się nadzwyczajne jakieś rzeczy dzieją...~- Co takiego?
 6  I,13 |                Boże uchowaj od takiej rzeczy, bo chybabym oszalał. Na
 7  I,13 |          najburzliwszym teraźniejszym rzeczy stanie, po utraceniu wszelkiej
 8  I,14 |         skrytości tyle pracował, siłą rzeczy straci wszelkie znaczenie,
 9  I,15 |          niego działo, choć w gruncie rzeczy cierpiał podwójnie, bo naprzód,
10  I,17 |              się spotkali, bo ja tu w rzeczy samej na Litwę do Kowalskich
11  I,17 |               co ja, stary, mam na te rzeczy patrzyć?~- Albo ja, który
12  I,18 |            drudzy porzucali zrabowane rzeczy, woły, owce i biegli do
13  I,18 |               wojskowy i możesz takie rzeczy mówić! Gdyby ich rozbito,
14  I,19 |           nierad był z takowego stanu rzeczy i coraz częściej zwracał
15  I,20 |               którego Bóg do wielkich rzeczy przeznaczył, widzi, iż złość
16  I,20 |               rozporządzić, co lepsze rzeczy ukryć, inwentarze wysłać
17  I,21 |         Wołodyjowskiego mogła zmienić rzeczy na Podlasiu. Horotkiewicz
18  I,21 |                  Bóg mnie do wielkich rzeczy stworzył, a ja muszę, ot!
19  I,23 |           jeno do Tylży, gdzie są już rzeczy moje. Co będzie mógł zastawić
20  I,23 |            dobitnie Radziwiłł - jeśli rzeczy tak się obrócą, jak mówię,
21  I,24 |         Ganchof. - Ciekawych się waść rzeczy napatrzysz i samego króla
22  I,24 |          surowo Ganchof.~- Dziwne się rzeczy na świecie dzieją - rzekł
23  I,25 |              Zołtareńki należące, a w rzeczy nie uznające nad sobą niczyjej
24  I,25 |           wojewodą, że póki w Prusach rzeczy się nie wyklarują, ja nie
25  I,25 |      stronnikiem Jana Kazimierza, a w rzeczy mając w ręku siłę, targowałbym
26  I,25 |              mnie odsyłajcie. Konie i rzeczy wszystkie, cokolwiek tam
27  I,25 |             wiedziano, co wiozą. A te rzeczy do Prus jak najprędzej wymknąć,
28  I,25 |             się dziś ważyć na wielkie rzeczy... Uda się, to miłościwy
29  I,26 |             się, kawalerze, do jednej rzeczy: żeś mnie porwał w chwili
30  I,26 |               Panie Boże, sądź!"~- Do rzeczy! do rzeczy! - rzekł spokojnie
31  I,26 |                sądź!"~- Do rzeczy! do rzeczy! - rzekł spokojnie książę
32  I,26 |     nieszczęściem przygnieciony.~- Do rzeczy! - powtórzył książę Bogusław.~
33 II,2  |             otaczało, zarówno ludzi i rzeczy. Dla Kmicica z każdą chwilą
34 II,2  |            składem wszelkiego rodzaju rzeczy, ale szukał długo. Kmicic
35 II,6  |      zniszczyła bezczynność.~Albowiem rzeczy tak się złożyły dziwnie,
36 II,6  |        Skrzetuskiego i takiego obrotu rzeczy się nie spodziewał.~Toteż
37 II,6  |            wszystko było gotowe. Siła rzeczy na mojej głowie, ale cóż
38 II,6  |        Skrzetuskiego Wołodyjowski - i rzeczy zaczynają iść lepszym porządkiem.~-
39 II,7  |           cierpliwy, jeno przystąp do rzeczy.~- Cud boski mnie z rąk
40 II,7  |               ma moje listy, a tam są rzeczy, o które i król szwedzki
41 II,7  |           urodziwa?~- Ja tam na takie rzeczy nie patrzę, ale to pewna,
42 II,8  |           zbytniego zadowolenia, jako rzeczy zwykłej i codziennej. Mówiono
43 II,10 |   siedmdziesięciu lat na karku, widzę rzeczy przyszłe, bom grobu bliski,
44 II,11 |                 Straszne, niesłychane rzeczy! - rzekł.~Rozmowa była prowadzona
45 II,11 |        wreszcie - zaprawdę szczególne rzeczy mi mówisz.~- Ja szukam fortuny
46 II,15 |          Jasnej Góry i wedle zwykłego rzeczy porządku powinien był zakrywać
47 II,15 |            Dzieją się przy tym i inne rzeczy dziwne: oto od pewnego czasu
48 II,16 |        narzekać na upór nie znających rzeczy mnichów, wreszcie zmawiać
49 II,17 |           podda się w końcu. I biorąc rzeczy po ludzku, nie mogło się
50 II,17 |              dymem się rozwieje, wnet rzeczy wezmą inny obrót i cały
51 II,18 |            jest, ale jak przyjdzie do rzeczy, czego inny nie uczyni,
52 II,19 |              podobała się, bo w samej rzeczy nie była złą. Partia, o
53 II,19 |        słuchali takiego młodzika... W rzeczy, na onej baszcie on komenderował
54 II,20 |            nieprzyjaciel wszystkie te rzeczy pomięszał; ale jeden do
55 II,21 |                  Prawie to niepodobne rzeczy - ozwał się znów kanclerz. -
56 II,21 |            nie tylko są mali, ale i w rzeczy hultaje, jeno żołnierze
57 II,21 |          ksiądz Wydżga.~- Ważne to są rzeczy - przerwał ksiądz arcybiskup
58 II,26 |         wyprawił...~- Dziw, jak ważne rzeczy mówisz - rzekł król - przynajmniej
59 II,28 |             bezecność swą pokryć, a w rzeczy, jakem to już powiadał,
60 II,29 | Rzeczypospolitej działo, a działy się rzeczy dziwne i przerażające. Rozpoczynała
61 II,30 |        twierdzili, że to są niebywałe rzeczy, których przykładów dzieje
62 II,31 |        twierdzili, że to są niebywałe rzeczy, których przykładów dzieje
63 II,36 |             świata!~- Waćpanna takich rzeczy nie powiadaj!~- Bóg cię
64 II,39 |            książątko umie prywatę dla rzeczy publicznej poświęcić. Kto
65 II,39 |            książęce, część kredensu i rzeczy zacnych w Białymstoku zachwyciłem,
66 II,39 |         wyrówna.~- To są zdumiewające rzeczy! - rzekł biorąc się za głowę
67 III,1 |             jak zwykle będąc czarniej rzeczy widział - dziękujmy Bogu
68 III,3 |           cuda potrafi, ale po ludzku rzeczy biorąc, głód nas weźmie,
69 III,5 |              Tak jest, i wiele innych rzeczy, ale nie wiem, czy mi się
70 III,5 |             ale teraz nie masz takiej rzeczy, której bym dla niego nie
71 III,7 |              zgarnął, co mógł, ludzi, rzeczy, zapasów żywności i wsadziwszy
72 III,7 |        Sapiehy, po spadek na Litwę, w rzeczy zaś dlatego, by mi ją o
73 III,9 |         nadejść i zmienić całą postać rzeczy pod Sandomierzem.~Złożyli
74 III,10|               misternie haftowana, iż rzeczy dojść nie mogę... Jeno...
75 III,10|              Milczałbyś lepiej, kiedy rzeczy nie rozumiesz. Służba!!~-
76 III,11|              pospolitacka, inaczej by rzeczy pójść mogły. Powiadają,
77 III,12|            sama nie dokazała wielkich rzeczy. Wprawdzie chorągiew pana
78 III,13|            sama nie dokazała wielkich rzeczy. Wprawdzie chorągiew pana
79 III,16|           wypływało to nieco z natury rzeczy; po wyjeździe księżnej Januszowej
80 III,16|               okoliczność, która bieg rzeczy w Taurogach zupełnie zmieniła.~
81 III,17|             pieniędzmi i srebrem, a w rzeczy zatrzymać się w lasach girlakolskich
82 III,18|           upierał, bo nie masz takiej rzeczy, której bym dla tej waszej
83 III,18|               rzec, iżem niesłychanej rzeczy dokazał, bo żeby po straconej
84 III,22|             wszystko idzie naturalnym rzeczy porządkiem, to myślę, że
85 III,23|            woli bożej i przyrodzonego rzeczy porządku się rodzili; którzy
86 III,23|           pisał książę. - Tabor mój i rzeczy przepadły. Recedere już
87 III,24|             rozumiecie, że jako teraz rzeczy stoją, nasz król, nasza
88 III,25|             rozumiecie, że jako teraz rzeczy stoją, nasz król, nasza
89 III,26|      porozsyłał przesadzone nowiny, w rzeczy zaś nie bardzo wiedział,
90 III,28|            dać przykład męstwa, ale w rzeczy samej wcale nie pragnęła