Tom, Rozdzial

 1  I,10 |          miłość sądzisz: sprawią nasze listy jaki skutek?~Radziejowski
 2  I,10 |               obozie.~Wnet przeczytano listy i rozpoczęła się narada,
 3  I,10 |              trębacza z odpowiedzią na listy, brzmiącą mniej więcej tak,
 4  I,12 |           wszyscy wzdychamy. Tymczasem listy tu latają: od księcia kurlandzkiego,
 5  I,12 |           więcej przychodzi, rozpisują listy do szlachty co najwierniejszej
 6  I,17 |         ucieczką - mówił Oskierko - bo listy hetmańskie zabrał, a kto
 7  I,19 |                miał innej roboty, jeno listy moje oddać i respons mi
 8  I,21 |            planów, ale Sapieha odesłał listy bez odpowiedzi; mówiono
 9  I,22 |               Podlasia.~- Dajże waćpan listy, a sam siadaj za stołem.
10  I,23 |              bo chociaż oddasz mu moje listy, trzeba, żebyś umiał żywym
11  I,23 |        niepewny. Trzeba temu zapobiec. Listy moje królowi oddasz; gdyby
12  I,23 |               to i lepiej, bo weźmiesz listy i do innych osób, które
13  I,23 |                spodziewam się, że moje listy wagę przechylą, gdyż jest
14  I,23 |         pobłądzę, to z własnej winy.~- Listy już mam popisane, jeno kilka
15  I,24 |             dał hetman panu Andrzejowi listy i glejt do komendantów szwedzkich,
16  I,25 |                w takim razie wszystkie listy radziwiłłowskie dostałyby
17  I,25 |              waćpan masz jeszcze jakie listy?~- Do waszej książęcej mości
18  I,25 |      Lubomirskiego pilno.~- A, to masz listy i do pana marszałka koronnego?
19  I,25 |               rzekł książę. - Ot! masz listy, a oprócz tego, jak zobaczysz
20  I,26 |        radziwiłłowsku? Ja to mam takie listy wozić?...~- Nie znasz się
21  I,26 |               imienia nie hańbił!~- Te listy tedy tak cię zraziły, że
22  I,26 |             Radziwiłłów opuścić?~- Nie listy! Byłbym je katu oddał albo
23  I,26 |               takich funkcyj - ale nie listy! Wyrzekłbym się posłowania,
24  I,26 |             nie dał! - rzekł książę. - Listy zostały w Pilwiszkach. ~-
25  I,26 |       machinacje. A mam przecie i inne listy, do króla szwedzkiego, do
26 II,1  |              rękoma.~- A gdzie to moje listy? - spytał.~- Jakie listy?~-
27 II,1  |               listy? - spytał.~- Jakie listy?~- Którem miał przy sobie...
28 II,1  |        komendantów szwedzkich, a gdzie listy? - rzekł pełnym niepokoju
29 II,1  |              niepokoju głosem.~- Jakie listy? - powtórzył Soroka.~- Do
30 II,1  |                   Do kroćset piorunów! listy hetmana do króla szwedzkiego,
31 II,1  |         jęczącym głosem:~- Aj!... moje listy, moje listy!...~Tymczasem
32 II,1  |                Aj!... moje listy, moje listy!...~Tymczasem żołnierze
33 II,1  |                    Gdyby miał choć owe listy, to choćby się nimi do konfederatów
34 II,1  |                Janusza w ręku, boć owe listy mogły podkopać kredyt hetmana
35 II,1  |               duch jakiś sprawił, że i listy zginęły.~Kmicic, gdy wszystko
36 II,2  |            wrócił, z wachmistrzem.~- A listy znalazły się? - pytał Kmicic.~-
37 II,2  |           Możesz odejść, Soroka. Za te listy, żeście pogubili, warciście
38 II,2  |           rozmawiał sam ze sobą.~- Czy listy są, czy ich nie ma (mówił),
39 II,2  |              własna krew, którą piszę. Listy W. X. Mości mam, które W.
40 II,2  |               w Kiejdanach ostały, owe listy i dokumenta do pana Sapiehy
41 II,2  |          Billewiczów, a ja W. X. Mości listy, albo jeślibym złą nowinę
42 II,2  |            gorączkową jakąś radością - listy ją obronią... Będzie jej
43 II,2  |                i inni pułkownicy. Były listy hetmańskie do X. Bogusława
44 II,3  |             Kiemlicz.~- Naprzód są dwa listy, potrzebujące prędkiej ekspedycji.
45 II,6  |                             ROZDZIAŁ 6~Listy pana Wołodyjowskiego donoszące
46 II,6  |           Natomiast marniały. Jednakże listy pana Wołodyjowskiego o grożącym
47 II,7  |                de publicis.~- Wysłałem listy do króla szwedzkiego i do
48 II,7  |               Boga, prawda! On ma moje listy, a tam są rzeczy, o które
49 II,7  |               psa w piersi nosił.~- Te listy trzeba będzie jednak koniecznie
50 II,7  |             przy zdarzonej sposobności listy zachwyci, a samego nożem
51 II,7  |           radziwiłłowskich kości.~- Te listy! te listy!...~Bracia umilkli
52 II,7  | radziwiłłowskich kości.~- Te listy! te listy!...~Bracia umilkli na chwilę,
53 II,7  |           zniewolisz, a wówczas Kmicic listy opublikuje.~- Ja miałbym
54 II,7  |                Nie może być, bo Kmicic listy opublikuje... Muszę jej
55 II,7  |                w którym napiszę: oddaj listy, oddam ci dziewkę.~- Prawda
56 II,8  |                pogadania, a przy tym i listy przyszły jakieś, po które
57 II,8  |              zgubisz nas, jeśli tamten listy opublikuje.~- Co to za brwi!
58 II,9  |                miasteczka przychodziły listy komendantów z rozkazem dostawienia
59 II,20 |               Słał król szwedzki także listy do hetmanów, do magnatów
60 II,21 |             odrzekł król - ale my mamy listy i dowody. Już to gorzko
61 II,27 |                wojskowych, i szlachty.~Listy latały co dzień pomiędzy
62 II,27 |              zawiązaniem przez posły i listy napracowali; jednakże nie
63 II,28 |               Odbieram ci ja wprawdzie listy od takich osób, o których
64 II,34 |          królowi, a zarazem wręczył mu listy chanowe, w których ten ostatni
65 II,34 |            szkapę.~- Czołem! - rzekł - listy od króla! Jeden do waszmości,
66 II,34 |           twoją boleść, i dlatego, aby listy na pewno doszły.~- Kiedyż
67 II,35 |             Sapiehy idziesz. Dałbym ci listy... a waćpan dałbyś mi kawalerski
68 II,36 |              Tymczasem wręczono mu dwa listy do pana Sapiehy: jeden od
69 II,36 |        ostatecznie, że i dziewczyna, i listy mają mu być w drodze odebrane.~
70 II,37 |            oznajmił się, skąd jest, że listy królewskie wiezie, i zaraz
71 II,37 |              zaciągać. Król dał mi zaś listy zapowiednie i jako Babinicz
72 II,37 |             zwłaszcza gdy i królewskie listy prawdę słów Kmicicowych
73 II,38 |            oznajmił się, skąd jest, że listy królewskie wiezie, i zaraz
74 II,38 |              zaciągać. Król dał mi zaś listy zapowiednie i jako Babinicz
75 II,38 |             zwłaszcza gdy i królewskie listy prawdę słów Kmicicowych
76 II,40 |         osobisty. Przywiózł on ze sobą listy i moc zawarcia pokoju.~Ów
77 II,40 |               hetman - dałeś mu jakowe listy?~- Nie... Ona by czytać
78 III,5 |          rycerza mam przed sobą, który listy z oblężonego Zbaraża królowi
79 III,10|         skłonił, już rzekł:~- Proszę o listy!~Charłamp podał mu zapieczętowane
80 III,11|                ich ratował. Ale że mam listy do króla i hetmanów ekspediować,
81 III,11|              rzekł hetman - a ja pójdę listy ekspediować.~I wyszedł.~
82 III,11|          wysyłał podjazdy, ekspediował listy, sam objeżdżał straże, sam
83 III,14|  najspokojniejsze czasy, a tu co dzień listy biegały, przyjeżdżali posłowie
84 III,14|                publiczne odrabiał i na listy odpowiadał, i z posłami
85 III,19|                Czy nie przyszły jakowe listy?~- Są od elektora i Szteinboka,
86 III,19|              Starosta oszmiański wziął listy i podał, a Bogusław przeczytał
87 III,23|               chodzić na wyprawy, jeno listy po nocach pisywał i w różne
88 III,28|                jechać nie pozwolił, bo listy i chłopi mogą zanieść, chłopom
89 III,28|               podjazdem szwedzkim.~Oba listy wpadły w ręce nieprzyjaciół.~
90 III,30|               Wtem przypomniały mu się listy oddane przez Akbah-Ułana,