Tom, Rozdzial
1 I,1 | prządki przędły, nic jedna do drugiej nie mówiąc.~Światło płomienia
2 I,1 | Bór z jednej strony, bór z drugiej, w środku szeroka droga,
3 I,2 | piorunów! nie masz takiej drugiej na świecie!~- Tegośmy dla
4 I,3 | z tak grzecznym umysłem drugiej nie znaleźć. Co dobre; to
5 I,4 | klocu leżącym wedle ognia. Z drugiej strony kloca suszyły się
6 I,6 | za to publiczne, jedna od drugiej nieszczęśliwsze. Wojska
7 I,7 | chcą się dziwować, a po drugiej stronie kunszty są ustawione.
8 I,10 | strzyży owiec oderwanych; z drugiej, maszerowały groźne, milczące
9 I,10 | czasie elekcji króla - z drugiej strony, po roztoczystych,
10 I,10 | zanoteckie bory, gdy po drugiej stronie rzeki ujrzano naprzód
11 I,11 | puszczą Zielonką i Rogowską, z drugiej z pruskimi borami.~Żaden
12 I,12 | Kmicic przyprowadził, jakiej drugiej w całym wojsku nie masz.~
13 I,12 | Ot, gości wieziem!~W drugiej karecie, z herbami księcia
14 I,13 | jego uwaga była właśnie po drugiej stronie. Uchem łowił szmer
15 I,14 | pół niemal Europy! - z drugiej pan wojewoda witebski z
16 I,14 | Litwą! - odpowiedziała z drugiej strony pycha.~W komnacie
17 I,19 | jednej strony a Niewiażą z drugiej, kluczył na przestrzeni
18 I,19 | bagnistą rzekę, ale właśnie z drugiej strony przeprawy stały dwa
19 I,19 | radziwiłłowskich a rzeką pilnowaną z drugiej strony przez Szkotów. Nazajutrz
20 I,20 | w jednej ręce szablę, w drugiej czapkę.~Ona stała przez
21 I,21 | potrzebne i pilne, bo z drugiej strony dochodziły groźne
22 I,22 | Godzien on i jednej, i drugiej. Jeśli on nas nie wyratuje,
23 I,22 | wynagrodzić ją trzeba; lecz z drugiej strony i duma przytaczała
24 I,23 | zależy, więcej niż mnie, bo drugiej takiej dziedziczki nie masz
25 I,24 | myślał Kmicic.~Lecz z drugiej strony, łączy ich jeszcze
26 I,25 | strony straże kozackie, z drugiej szwedzkie i radziwiłłowskie,
27 I,25 | skłonił się i wyszedł.~W drugiej izbie pokojowcy podnieśli
28 I,25 | w jednej miał szablę, w drugiej pistolet, a koń szedł wolno.~-
29 I,26 | strony księcia, Lubieniec z drugiej. Książę uspokoił się zupełnie
30 I,26 | nie popuszczał z ręki z drugiej strony.~- Wasza książęca
31 II,1 | walczenia za króla i ojczyznę. Z drugiej strony, Bogusław w jego
32 II,4 | województwem podlaskim z drugiej strony. Do Szczuczyna samego
33 II,6 | Litwą tworzyło Podlasie - z drugiej zaś strony zastępy Chowańskiego,
34 II,6 | choroszczańskich błoniach, jedna przy drugiej w wielkim porządku, z pułkownikami
35 II,7 | czy Mieleszkówna, jedna drugiej równa. Uważasz, że mnie
36 II,11 | jeszcze nadzieja!"~Lecz z drugiej strony nie brakło panu Andrzejowi
37 II,12 | łupem nieprzyjaciela, z drugiej wstyd go palił, bo sam widział,
38 II,15 | List wysłano o godzinie drugiej, ale nie z poddaniem się,
39 II,15 | nawykli.~Znalazłszy się na drugiej stronie muru policzyli się:
40 II,16 | w ciemności, poprawił z drugiej strony, obrócił w ręku jak
41 II,17 | górą i raziły stojących z drugiej strony żołnierzy; to puszkarz,
42 II,19 | nadludzki upór przeora z drugiej strony utrzymuje ją w karbach.
43 II,19 | los nie oszczędził mu i drugiej, bardziej bolesnej wskazówki.
44 II,20 | obierzecie dopiero. Jedna do drugiej kupy wiążcie się i słuszne
45 II,21 | rzekłszy odprowadził Kmicica do drugiej komnaty, a po drodze mówił
46 II,22 | pożreć na surowo.~Lecz z drugiej strony, mimo całej wściekłości
47 II,24 | trzymał za cugle jego konia, z drugiej strony chwycił je biskup
48 II,24 | woląc widocznie pierwszą od drugiej, wyswobodził na koniec lejce
49 II,25 | otwarty był i daleki, bo z drugiej strony obszerna stała u
50 II,25 | Lubomirskich przywódca.~W drugiej sali stół był zastawiony
51 II,25 | zatrzęsły. Szlachta ucztująca w drugiej sali wpadła z kielichami;
52 II,28 | lada chłystka brać... Z drugiej też strony, w tych wojennych
53 II,30 | kłębią się w blaskach. Z drugiej strony stallów kościół nabity
54 II,31 | kłębią się w blaskach. Z drugiej strony stallów kościół nabity
55 II,36 | za Bug z jednej strony, z drugiej szedł, przerywany wsiami,
56 II,36 | przezorność pańską, tak z drugiej dla zupełnego uspokojenia
57 II,42 | w prawicach ku górze, z drugiej szara ćma tatarska.~Wreszcie
58 III,5 | to, że Czarniecki był na drugiej stronie rzeki, ale choćby
59 III,5 | Czarniecki był wprawdzie z drugiej strony Sanu, lecz i z tej
60 III,6 | popatrzył na trupy leżące z drugiej strony za sadem, za czym
61 III,7 | strony broniła ich Wisła, z drugiej San, szeroko, jako zwykle
62 III,7 | obóz naprzeciw Szwedów, po drugiej stronie Wisły, i pilnował
63 III,7 | nadciągnął z Litwinami z drugiej strony i położył się za
64 III,7 | sercu na czerniejące po drugiej stronie zastępy groźnej
65 III,7 | wszyscy dążyli nad rzekę; po drugiej bowiem stronie widać było
66 III,8 | jednej strony, Rozwadów z drugiej. Oczywiście, całej rozległości
67 III,9 | pospieszyć na ratunek królowi.~Z drugiej strony margraf badeński,
68 III,9 | mostowi.~Szwedzi zaś ruszyli z drugiej strony i wkrótce zagrały
69 III,11| strony pan Czarniecki, z drugiej król wraz z koronnymi hetmany
70 III,11| Krakowskie, Nowy Świat, a z drugiej strony na kościół Św. Jerzego
71 III,12| stojącymi wzdłuż, jedna podle drugiej, na kształt niezmiernego
72 III,12| cywilnych dygnitarzy. Z drugiej strony, od wojsk koronnych,
73 III,13| stojącymi wzdłuż, jedna podle drugiej, na kształt niezmiernego
74 III,13| cywilnych dygnitarzy. Z drugiej strony, od wojsk koronnych,
75 III,14| utrzymać owego punktu.~Z drugiej strony szturmowano do pałacu
76 III,14| dalej Hassling - jedna bez drugiej krokiem nie ruszy, że zaś
77 III,16| przyjaznym, jaki jedna istota dla drugiej uczuwa, ale jednak było
78 III,20| żebrać przebaczenia, lecz z drugiej strony czuł, że ona dosyć
79 III,23| razie potrzeby jednej lub drugiej stronie stać się niezbędnym,
80 III,23| świętojańskiego robaczka; drugiej twarz stawała się coraz
81 III,24| Serockiem z jednej, Złotoryją z drugiej strony i Ostrołęką na szczycie.~
82 III,24| pięćdziesiąt bitew jedna po drugiej przegrać... i po staremu
83 III,25| Serockiem z jednej, Złotoryją z drugiej strony i Ostrołęką na szczycie.~
84 III,25| pięćdziesiąt bitew jedna po drugiej przegrać... i po staremu
85 III,27| pancerze dosłyszano aż na drugiej stronie rzeki. Zdało się,
86 III,27| całą potęgą ciężaru koni, z drugiej szara ćma tatarska parła
87 III,27| pędzącą z jednej, a Kmicica z drugiej strony, ścisnął konia ostrogami
88 III,29| Taurogach nie znalazł, ale z drugiej strony pocieszał się, że
89 III,30| chorągwie przed nim jedna po drugiej. W przodku szedł czambulik,
|