Tom, Rozdzial

 1  I,7  |       przybrać, a mogłabyś u Świętego Jana śpiewać, któren kościół
 2  I,10 |      dzielnych wojowników, stryjeczny Jana, słynnego zbarażczyka. Pan
 3  I,10 |          pamiętacie waćpanowie dzieje Jana Olbrachta? - spytał wojewoda.~- "
 4  I,10 |                był w podpisie naszego Jana Kazimierza zachowany? Nie!...
 5  I,10 |       stryjeczny słynnego zbarażczyka Jana, włosy rwał na głowie, bo
 6  I,10 |              czego doprowadziły rządy Jana Kazimierza!~Wittenberg spojrzał
 7  I,10 |             to krzywda, która mnie od Jana Kazimierza spotkała, i miłość
 8  I,11 |           rysami twarzy wielce był do Jana podobny.~- Przedstawiam
 9  I,11 |     kaliskiego.~- Waszmość pan tak do Jana podobny - odparł Zagłoba
10  I,11 |       szwedzkiego przez naszego pana, Jana Kazimierza.~- A tymczasem
11  I,11 |          wyprawy. I że ład był u pana Jana wielki, więc wozy i ludzie
12  I,12 |              bo chociaż miłuję dzieci Jana jak swoje, wszelako Skrzetuscy
13  I,12 |           spode łba spoglądać na pana Jana Skrzetuskiego, co widząc
14  I,12 |            zapomniałbym nigdy takiego Jana Skrzetuskiego ani takiego
15  I,12 |      Mierzejewskim, dworzaninem króla Jana Kazimierza, czasowo bawiącym
16  I,14 |             własnych myśli - potem... Jana Kazimierza nie pozbawią
17  I,15 |             okienka i wpadł w ramiona Jana Skrzetuskiego.~- Bijcieże
18  I,17 |               Uśmiech rozjaśnił twarz Jana Skrzetuskiego.~- On! nie
19  I,17 |              wszyscy chętnie opuszczą Jana Kazimierza; niechże się
20  I,18 |          wprzód starych pułkowników i Jana Skrzetuskiego, aby w samej
21  I,22 |        zmienia. Zamiast niefortunnego Jana Kazimierza będzie miała
22  I,23 |      sieradzkie poddało im się, gonią Jana Kazimierza pod Kraków i
23  I,24 |            Czarniecki stoi po stronie Jana Kazimierza i przez to jest
24  I,24 |             nam miłościwie panującego Jana Kazimierza...~- Waszmość
25  I,24 |          ostatni raz w czasie elekcji Jana Kazimierza, naszego eks-króla
26  I,25 |              Rzeczpospolitą ratować i Jana Kazimierza utrzymać! Zaczynając
27  I,25 |            nawet sekretnych gońców do Jana Kazimierza oznajmiając,
28  I,25 |             Głosiłbym się stronnikiem Jana Kazimierza, a w rzeczy mając
29  I,25 |              udawać jeszcze stronnika Jana Kazimierza i patriotę, i
30  I,26 |             że mi włos z głowy z ręki Jana Kazimierza spadnie?~- To
31 II,1  |           mieli za zdrajcę; stronnicy Jana Kazimierza, ludzie sapieżyńscy
32 II,1  |               stronnicy nieszczęsnego Jana Kazimierza. "O! tom piwa
33 II,4  |           opowiedziały się po stronie Jana Kazimierza i już układ z
34 II,5  |               dopiero za czasów króla Jana III powstało, a domów szczupło
35 II,5  |          służby począł po rękach pana Jana całować i powtarzać z rozrzewnieniem:~-
36 II,6  |              oni, jako sprzymierzeńcy Jana Kazimierza i Rzeczypospolitej,
37 II,6  |             głowę na karku - mówił do Jana Skrzetuskiego Wołodyjowski -
38 II,6  |          Zagłoba słuchać we wszystkim Jana Skrzetuskiego, gdyż pamiętał,
39 II,7  |                Rozum zgoła męski... i Jana Kazimierza najżarliwsza
40 II,8  |                nie przestanę z tobą o Jana Kazimierza się spierać.
41 II,8  |             pojechać na Śląsk, porwać Jana Kazimierza i żywego lub
42 II,9  |              nazywała tyranem dobrego Jana Kazimierza, posądzając go,
43 II,9  |               pozwalali sobie z króla Jana Kazimierza i Czarnieckiego.~
44 II,10 |              wyglądają ciągle powrotu Jana Kazimierza, nadziei nie
45 II,10 |             na się nienawiść. Naprzód Jana (podejrzywając go o praktyki
46 II,14 |            nad świętym miejscem; i do Jana Kazimierza, który w Opolu
47 II,16 |    kwarcianych dla Szweda, o układach Jana Kazimierza z Kozakami, którzy
48 II,16 |           szwedzkich zastępów?... Dla Jana Kazimierza? Lecz on sam
49 II,16 | straszniejszego od nowiny o abdykacji Jana Kazimierza? Była to wprawdzie
50 II,16 |       uwierzono wprawdzie w abdykację Jana Kazimierza, ale poseł przywiódł
51 II,16 |          owoce.~Wiadomość o abdykacji Jana Kazimierza i o niepodobieństwie
52 II,16 |            dopóty nie mogą się wyrzec Jana Kazimierza, dopóki prymas
53 II,17 |            naszego, króla prawowitego Jana Kazimierza, któremu niech
54 II,18 |              teraz widać przeszedł do Jana Kazimierza. Nie masz mu
55 II,18 |              samego dnia i przejdą do Jana Kazimierza.~- Jeśli tak,
56 II,19 |             lecz zarazem o wyruszeniu Jana Kazimierza ze Śląska i o
57 II,20 |              imać tych, którzy się do Jana Kazimierza przebierali.
58 II,20 |             chwilę nie opuścił sprawy Jana Kazimierza.~Panowie ci,
59 II,20 |             Rzeczypospolitej manifest Jana Kazimierza, który poprzednio,
60 II,21 |            Częstochowy!~Woskowa twarz Jana Kazimierza ożywiła się nagle.~-
61 II,21 |               zwróciwszy się teraz do Jana Kazimierza, rzekła z siłą
62 II,22 |           Głogowej, że majestat króla Jana Kazimierza wyruszył już
63 II,22 |       dragonów, stanął przed obliczem Jana Kazimierza, a raczej obojga
64 II,27 |               koła rycerskiego; drugi Jana Wielopolskiego, kasztelana
65 II,27 |           rzekł:~- Jużeśmy dawno pana Jana Leszczyńskiego na województwo
66 II,30 |             się mieni.~Majestat króla Jana Kazimierza padł wedle zwyczaju
67 II,31 |             się mieni.~Majestat króla Jana Kazimierza padł wedle zwyczaju
68 II,35 |             Zamościu na łasce u brata Jana.~Lecz była to pani tak pełna
69 II,37 |           chwyciło za broń, że wojsko Jana Kazimierza już było od szwedzkiego
70 II,38 |           chwyciło za broń, że wojsko Jana Kazimierza już było od szwedzkiego
71 III,1 |           znieść zdołają. Po powrocie Jana Kazimierza stracił nadzieję
72 III,1 |              Rzeczypospolitej. Powrót Jana Kazimierza i rozpoczęta
73 III,1 |              do Rzeczypospolitej, aby Jana Kazimierza na nowo, choćby
74 III,1 |            którym największe nadzieje Jana Kazimierza i Rzeczypospolitej
75 III,3 |                wyszedł naprzeciw pana Jana i widocznie, że nie tylko
76 III,3 |          ratunek, któren na pokonaniu Jana Kazimierza polega. Aby jednak
77 III,4 |       krainach spodziewał się znaleźć Jana Kazimierza, otwarte do zwycięstw
78 III,4 |       nadbiegły wieści o ruszeniu się Jana Kazimierza ze Lwowa, postanowił
79 III,5 |              szepnął do Skrzetuskiego Jana Zagłoba - już tam Czarniecki
80 III,14|       wydarzeniem było przybycie pana Jana Zamoyskiego i pana Czarnieckiego.
81 III,15|    przyprowadzili sztab przed oblicze Jana Kazimierza.~Tumult, zamiast
82 III,15|             radością, usłyszano z ust Jana Kazimierza słowa następujące:~-
83 III,16|    przechyliło się w wojnie na stronę Jana Kazimierza, wówczas i tak
84 III,17|                i że chyba dla jednego Jana Kazimierza rozwiązałyby
85 III,17|              i stanów, aby po śmierci Jana Kazimierza Carolus na tron
86 III,17|        właśnie mnie, za tajemną zgodą Jana Kazimierza i Carolusa, powierzono.
87 III,17|           chasy szlacheckiej, fortuny Jana Kazimierza!... Powiedz mi,
88 III,23|            książę musiał wpaść w ręce Jana Kazimierza.~- Gdyby księcia