Tom, Rozdzial

 1  I,1  |            mówił - co to za oczki, jakie liczko! Ratujcież mnie,
 2  I,4  |       panowie - mówił Kokosiński - jakie tu chłopy rosłe; jeden w
 3  I,6  |          rozedrzeć. Krzywd takich, jakie tu waćpan ludziom wyrządziłeś,
 4  I,7  |   Wystrzały ze wszystkich rusznic, jakie miała szlachta, huknęły
 5  I,8  |        choć we wszystkich wojnach, jakie za jego czasów były, udział
 6  I,8  |         zarazem za dowód zaufania, jakie w rozumie i wiernych służbach
 7  I,10 |         powiedz mi waćpan: macieli jakie wieści o nieprzyjacielu?~-
 8  I,10 |            odniesionych, o siłach, jakie ku Ujściu idą, a zwłaszcza
 9  I,12 |         Gdyby Waszmości dochodziły jakie wieści - tym nie wierz,
10  I,12 |           pytał pan Charłamp. - Są jakie nowiny? ~- Książę oka całą
11  I,12 |            nie kiwnie. Ha! trudno! jakie ziarno sieją, taki plon
12  I,13 |         nie rozproszyły ciemności, jakie obsiadły jego umysł, i próżno
13  I,13 |     potężnej twarzy, i lodowatość, jakie bywają w krzepnących rysach
14  I,13 |      wybuchnął:~- Pytajcie się go, jakie korupcje wziął od Szweda?
15  I,14 |      najlepszy dowód w staraniach, jakie w Wiedniu czyniłem, abyśmy
16  I,15 |          Kto tedy przeciw księciu? jakie chorągwie?~- Naprzód widocznie
17  I,17 |              Uważaliście przy tym, jakie konie mają spasłe?~- To
18  I,20 |      biorąc się oburącz za głowę - jakie to szczęście, żeś ojciec
19  I,22 |           nie to dziwne znaczenie, jakie nadał mu zbieg wypadków,
20  I,22 |           spostrzegł, że wrażenie, jakie owe wiadomości wywierają
21  I,22 |           sali.~- Win najlepszych, jakie są w piwnicach! - zakrzyknął
22  I,23 |            było i aby mi zaglądał, jakie kozery mam w ręku. Zresztą
23  I,25 |          całą jego misję i Bóg wie jakie szkody przynieść radziwiłłowskiej
24  I,25 |            czy waćpan masz jeszcze jakie listy?~- Do waszej książęcej
25  I,25 |     Harasimowicz. Możecieli i wsie jakie sąsiadom lub mieszczanom
26  I,25 |      umilkł chcąc zbadać wrażenie, jakie szalona myśl uczyni na żołnierzy.
27 II,1  |          smolarz - jeślibym zełgał jakie przezwisko, to też musiałbyś
28 II,1  |            moje listy? - spytał.~- Jakie listy?~- Którem miał przy
29 II,1  |         pełnym niepokoju głosem.~- Jakie listy? - powtórzył Soroka.~-
30 II,2  |            po pobliskiej trawie, o jakie trzydzieści kroków od chaty.~-
31 II,2  |  półkożuszki oszyte szarym suknem, jakie nosiła pomniejsza szlachta,
32 II,2  |          też musi być, żeby na was jakie wyroki z dawnych czasów
33 II,6  |            szablę, ten ma prawo! A jakie prawo mają Szwedzi i ci
34 II,6  |           jak rządził, co uczynił, jakie zapasy zebrał, jak działa
35 II,7  | konfederatami i nieporozumieniach, jakie wynikły między Kotowskim,
36 II,9  |        wypytywał tylko troskliwie, jakie konie prowadzą, i żądał
37 II,9  |          do waszych trybunałów." A jakie tam teraz trybunały, jaka
38 II,10 |          dziś rozpisywano podatki, jakie się Szwedom rozpisać podobało,
39 II,11 |       najgorsza noc ze wszystkich, jakie spędził od czasu wyjazdu
40 II,11 |           prócz pięści, zanegować? jakie dowody przytoczyć?... Prawdę
41 II,12 |   rozpoczyna jawa.~Pierwsze słowa, jakie usłyszał, były: "Tu się
42 II,12 |         nieznośny ucisk i podatki, jakie nawet na duchownych nakładają,
43 II,13 |        jeszcze oblężeni nie mieli, jakie my mieć będziemy!~- Z radością
44 II,15 |          przestrzeń. Straże, jeśli jakie są, to przed szańcem, a
45 II,15 |           tej strony mogło nadejść jakie niebezpieczeństwo.~- Teraz
46 II,16 |           jeszcze, gdyby wypadkiem jakie wojsko oblężonym na pomoc
47 II,16 |        twarze zakonników, ciekawi, jakie też wyrok wywrze na nich
48 II,17 |            święte, na uszanowanie, jakie lud ma dla tego miejsca,
49 II,17 |         kraju, jaki powstał ucisk, jakie gwałty, mordowanie księży,
50 II,18 |         mnichów posłował.~- Maszli jakie powody do zemsty?~- Wasza
51 II,19 |    istotnie z fortecy.~- Dla Boga! jakie to może mieć znaczenie?...
52 II,19 |           cię to Szwedy puścili?~- Jakie Szwedy?~- Którzy kościół
53 II,22 |          wszystkie zgubne terminy, jakie się przygodzić mogą, to
54 II,23 |        szczerych intencji dowieść, jakie dowody, prócz gołych słów,
55 II,26 |           się dostałem. Czylim tam jakie zasługi położył, niech ksiądz
56 II,26 |           minie. Ciężka to rzecz z jakie sto lat się prażyć... No,
57 II,28 |          wojewody - ciekaw jestem, jakie to osoby nalegają na naszego
58 II,36 |    Zważywszy więc owe pericula, na jakie białogłowa narażona by być
59 II,37 |          Gdzie czego szukać, gdzie jakie sądy, jakie urzędy? Kto
60 II,37 |          szukać, gdzie jakie sądy, jakie urzędy? Kto będzie fortunę
61 II,38 |          Gdzie czego szukać, gdzie jakie sądy, jakie urzędy? Kto
62 II,38 |          szukać, gdzie jakie sądy, jakie urzędy? Kto będzie fortunę
63 II,39 |             Słowem, były to bajki, jakie zwykle opowiadają ludzie
64 II,40 |      prostu, z czymeś przyjechał i jakie książę kondycje podaje?~-
65 III,1 |           rześko i pierwsze słowa, jakie napłynęły wszystkim do ust,
66 III,3 |       jasności za górne mniemanie, jakie ma o moim dowcipie i o afektach
67 III,3 |            liczy na to, że szkody, jakie Zamość ponieść od naszych
68 III,4 |    nieubłaganie. Wszystkie wieści, jakie przychodziły do szwedzkiego
69 III,4 |     warunkach i wobec przerażenia, jakie ogarnęło rajtarów, odwrótów
70 III,10|            że na tamtych uderzą, i jakie takie posiłki im ekspediował,
71 III,11|          zwłaszcza na owe kąpiele, jakie wojsku wyprawuje.~- Toś
72 III,11|           co który gmach znaczył i jakie nosił miano. Szczególniej
73 III,11|           to z obawy, aby w gorsze jakie nie wpadł kompanie i do
74 III,12|        Ledwie pan Grodzicki szańce jakie takie wysypał, ledwie do
75 III,13|        Ledwie pan Grodzicki szańce jakie takie wysypał, ledwie do
76 III,15|             bez względu na usługi, jakie oddał! - mówił dalej Czarniecki.~
77 III,16|           w niej upodobanie takie, jakie znajduje pająk napinający
78 III,16|         jednym tchem wypowiedział, jakie sposoby podsuwał księciu
79 III,17|    słyszałeś już zapewne waszmość, jakie nieszczęście mnie spotyka...~-
80 III,17|         Zresztą intercyzy piszcie, jakie chcecie. Wszystko to oba
81 III,18|           uwierzysz, mości książę, jakie to licho na Szwedów, ba!
82 III,20| przewyższały niebezpieczeństwa, na jakie Ketling z powodu opuszczenia
83 III,22|          dzień dobry" w Taurogach, jakie sobie powiedzieli dwaj przyjaciele
84 III,24|          Duglas uznał, że zadanie, jakie nań włożono, wcale sił jego
85 III,25|          Duglas uznał, że zadanie, jakie nań włożono, wcale sił jego
86 III,28|            przechodzić, nie wyszły jakie znaczniejsze szwedzkie wojska.~
87 III,28|          Nie było też bez tego, by jakie serce nie zabiło dla niej
88 III,28|            obóz, Anusia bacząc. na jakie niebezpieczeństwa~się narażają,