Tom, Rozdzial

1501 III,2 |          dlaczego. Bo król szwedzki woli za mną pod Zamość walić niż
1502 III,2 |                po majdanie końmi włóczyć za to tylko, że z podjazdem
1503 III,2 |                 Panie starosto, dziękuję za łaskę, ale tego wasza dostojność
1504 III,3 |          ognistej służby najprzedniejsi. Za fortecą już, z tamtej strony
1505 III,3 |             omylił, gotówem całą fortunę za omyłkę zapłacić.~- Zali
1506 III,3 |              bramą stała, poczęto huczeć za odjeżdżającymi:~- A do budy,
1507 III,3 |            nazywał, chociaż pan Sobiepan za pierwszym zaraz razem mu
1508 III,3 |                  pomyślałbym, że mnie ma za chudopachołka i kontempt
1509 III,3 |            Dobrze! - szepnął stojący tuż za plecami pana starosty Zagłoba.~
1510 III,3 |                  ostoją, z której pościg za buntownikami będzie czyniony.
1511 III,3 |                 jego szwedzkiej jasności za górne mniemanie, jakie ma
1512 III,3 |           uroczystym, dobitnym głosem:~- Za otwarcie bram twierdzy jego
1513 III,3 |                  do starosty stojący tuż za nim pan Zagłoba:~- Ofiaruj,
1514 III,3 |                 nad głową, ale im rychło za kołnierz naleci. I tak był
1515 III,3 |             szacunkiem słuchali mając go za wojownika wielce doświadczonego
1516 III,3 |              wychodzić nie mogły, bo tuż za obozem pewna śmierć czekała.~
1517 III,3 |              całe wojsko.~Zamość grzmiał za nimi ze wszystkich dział,
1518 III,4 |                 się z rozkoszą w wodzie.~Za czym przyszły dżdże wielkie,
1519 III,4 |                muszkiety. Dzień uchodził za dniem, oni ciągle szli naprzód.
1520 III,4 |                 zaś sam był ścigany. Jak za chorym bawołem idą nocą
1521 III,4 |                wycia głodnego stada, tak za Szwedami szły "partie" szlacheckie
1522 III,4 |                   ile razy obejrzały się za siebie, widziały zawsze
1523 III,4 |                  wodne.~I tak szli jedni za drugimi. Bywały wszelako
1524 III,4 |                Więc podziękował pierwszy za służbę pan Zbrożek, którego
1525 III,4 |                 na Podole, i wyprowadzić za sobą nieprzyjaciela w dalekie
1526 III,4 |                przed nim głuche i nieme. Za to u ognisk zgłodniały i
1527 III,4 |                znowu zagłębili się w bór za Wielkimi Oczami, jechali
1528 III,4 |              jakby nie widząc, że wojsko za nim wali. Powodzie wiosenne
1529 III,4 |              konie i poczęli się oglądać za wachmistrzem. Ten przycłapał
1530 III,4 |          zasadzkę - mówił dalej Sweno. - Za mało ich, by nam stawiali
1531 III,4 |                 największą dokładnością, za nim drugi, trzeci, czwarty.
1532 III,4 |                się na karki i skryli się za grzywą. Szwedzi, stojący
1533 III,4 |         Szwedzisko chwycił własny rapier za ostrze i zwracając go na
1534 III,4 |                 lecz w tej chwili wpadli za nim Skrzetuscy, Józwa Butrym
1535 III,4 |               kiedy chciał, z oczu, bądź za karkiem, bądź pod brzuchem
1536 III,4 |              dwaj Skrzetuscy puścili się za nimi i wycięli, zanim ubiegli
1537 III,4 |              własną ręką ścinał - pędząc za kupą tak, jak gdyby tym
1538 III,4 |                 z miasta patrzeć, co się za rzeką dzieje. Ledwie spojrzeli -
1539 III,4 |                 dostrzeżono ich z pola - za czym natychmiast ze trzysta
1540 III,4 |                   Lawina jeźdźców runęła za nim.~I jako gdy wilcy zmogą
1541 III,4 |            przebiegając rajtarom. Czasem za jednym pędziło kilku lub
1542 III,4 |            kilkunastu, czasem pojedynczy za pojedynczym. Niekiedy dognany
1543 III,4 |                  na sznurek i chwycił go za ramiona.~Zawrzaśli jednym
1544 III,4 |         Wołodyjowski. - Bierz waść konia za uzdę, bo zacny!~- Ha! żeby
1545 III,4 |                odrzekł Wołodyjowski - bo za daleko.~Tymczasem otoczyli
1546 III,4 |              zostawując i zapraszając go za rzekę. Wreszcie przed ławę
1547 III,4 |         chorągwie zaczęły z wolna, jedna za drugą, zawracać ku borom.~
1548 III,5 |                 samo, po czym w gonitwie za uciekającymi podsunęły się
1549 III,5 |            sposób zguby unikniem.~Duglas za głowę się chwycił:~- Tyle
1550 III,5 |         naprawiał, lasy trzebił. Wkrótce za nim ruszyło całe wojsko
1551 III,5 |                   wysyłał tylko oddziały za oddziałami. Te podpadając
1552 III,5 |               jazdy; bardzo moderowanej, za tym i list, że wkrótce hetmani
1553 III,5 |             resztą piechot i ordą rychło za nim i pospieszy. Jakoż zatrzymywały
1554 III,5 |                  uspokoił się i rzekł:~- Za czym i list trzeba pisać.
1555 III,5 |              Skrzetuski i Zagłoba poszli za nim, a w pół godziny później
1556 III,5 |             przebaczył, nie uczynię tego za skarb gotowy!~- To wyciągnę
1557 III,5 |             twemu koniowi podetnę, żebyś za mną nie nadążył. Zali widziałeś
1558 III,5 |                toastami i tak wszystkich za serce chwycił, że sam marszałek
1559 III,5 |                chwycił, że sam marszałek za próg ich przeprowadził,
1560 III,5 |                 z nich myśli, że mam się za gorszego od niego, to niech
1561 III,6 |              strach w jednych i drugich. Za czasów kozackich wojen dowódcy
1562 III,6 |                 przewiercił go wzrokiem, za czym zwrócił się do Skrzetuskiego,
1563 III,6 |           obliczu kasztelana.~- Bywajcie za mną! - rzekł do przybyłych. -
1564 III,6 |                  zdziwieniem. Polanowski za głowę się chwytał, pan Michał
1565 III,6 |     strzemiennego po kusztyczku napijmy, za to z powrotem nie będziem
1566 III,6 |                poił, do rana nie puścił, za to rano połączyły się oba
1567 III,6 |                całej armii.~Bo nie tylko za armią szedł nieprzyjaciel;
1568 III,6 |           fortuny ogłosił, iż ten, który za oręż chwyci, z poddaństwa
1569 III,6 |     Szandarowskim nie dalej jak pół mili za Szwedami. Pan Szandarowski
1570 III,6 |              wyskoczy pacholika.~- Co to za diabeł tak pędzi? - rzekł
1571 III,6 |                 zeskoczył i trzymajac go za grzywę skłonił się panom
1572 III,6 |          oficerami, trzymając jedną ręką za grzywę źrebca, z rozwianym
1573 III,6 |                  was obaczą, ale ja waju za olszyną poprowadzę.~Wydano
1574 III,6 |                było jeszcze błotniściej; za czym zwolnili koniom.~-
1575 III,6 |                  w górę obszerny majdan, za nim dom księży, otoczony
1576 III,6 |             okrążywszy dom, zderzyło się za ogrodem ze Szwedami.~- W
1577 III,6 |               wydostał się z wiru bitwy; za nim rajtarowie rozerwali
1578 III,6 |                  Jeźdźcy polscy zwrócili za nimi konie i rozpoczęła
1579 III,6 |          większej nad dwunastu rajtarów, za nimi zaś pognało blisko
1580 III,6 |             bukiecie z czerwonych wstąg. Za czym pomyślał, że jego chwila
1581 III,6 |                 zginąłby niechybnie, ale za Rochem nadlatywali inni
1582 III,6 |             okładać, i tak pędzili jeden za drugim. Drzewa, kamienie,
1583 III,6 |                  popatrzył bezprzytomnie za uciekającym, następnie zatoczył
1584 III,6 |             przedtem nałuszczył, nim się za samym królem wysforował!~-
1585 III,6 |                 koń, ale dziesięć takich za te skarby kupisz!~Roch spoglądał
1586 III,6 |                   W czasie owego pościgu za królem na bojanowskiej drodze
1587 III,6 |                nogi. Uznał tę drugą myśl za lepszą Szandarowski, więc
1588 III,6 |                  jastrzębi; chwytano się za włosy, wąsy, gryziono zębami;
1589 III,6 |            okropnie, chwycił natychmiast za drzewce, zaś chłopak ujął
1590 III,6 |                drzewce, zaś chłopak ujął za płachtę, szarpnął, oddarł
1591 III,6 |           wszystkich na szablach w puch.~Za czym kilkanaście krwawych
1592 III,6 |                   Niektórzy trzymali się za włosy, niektórzy poumierali
1593 III,6 |                  leżące z drugiej strony za sadem, za czym powrócił
1594 III,6 |                 drugiej strony za sadem, za czym powrócił z wolna na
1595 III,6 |                 którzy pościg pana Rocha za Karolem Gustawem widzieli.
1596 III,6 |      opowiadaniem pan Czarniecki, aż się za głowę chwytał, to znów dłońmi
1597 III,7 |                odwagi niezrównanej. Szli za nim pan Czarniecki, pan
1598 III,7 |             Polacy tymże impetem ruszyli za nimi. Rozpoczął się szturm
1599 III,7 |             drugiej strony i położył się za Sanem.~Obsaczono tedy Szwedów
1600 III,7 |               spotkania. Ręczę też wam i za to, że nie będzie suche,
1601 III,7 |      capti-vabimus; obaczym, czy fortecy za króla nie oddadzą.~- Patrzcie!
1602 III,7 |             zostanie, i mścił się będzie za nią na tobie, choćbyś mu
1603 III,7 |                 afekt.~- Jedno przyjdzie za drugim - rzekł pan Michał -
1604 III,7 |             dlatego, by mi ją o pół mili za Zamościem odjąć i w jakiej
1605 III,7 |      popróchnieli w ziemi!~- Cóż to była za dziewka? - spytał Zagłoba.~-
1606 III,7 |                pierwszy znajdzie, ten mu za dwóch zapłaci. Dałby Bóg
1607 III,7 |                już mu i tak nieźle sadła za skórę zalał.~- Nie neguję,
1608 III,7 |                  cię Bóg przez jego ręce za chełpliwość nie pokarał.~-
1609 III,7 |            będzie i wojnie koniec. Potem za się przyjdzie na elektora
1610 III,7 |              Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma! - odparł śmiejąc
1611 III,7 |               huk wystrzałów rozległ się za rzeką, za czym gwar, krzyki
1612 III,7 |         wystrzałów rozległ się za rzeką, za czym gwar, krzyki powstały
1613 III,7 |                 dostrzec, nie chciał zaś za byle odgłosem alarmować
1614 III,7 |        wysłuchawszy relacji, chwycił się za głowę z desperacji.~- Roch
1615 III,8 |           niewoli jęczy, czy też gardłem za swą śmiałość zapłacił?~Czarniecki
1616 III,8 |               koniem po majdanie włóczyć za pominięcie dyscypliny. Wolno
1617 III,8 |               sam przez pacholika pismo, za czym wzięli trębacza, siedli
1618 III,8 |               wojennej zostaliśmy w tyle za innymi.~- A to czemu? -
1619 III,8 |         rudnickiej sprawie tak nastawał. Za boki braliśmy się słuchając
1620 III,8 |                   Czemu?" "Boby mnie wuj za kpa ogłosił!" "A takżeś
1621 III,8 |                  zawołał Zagłoba. - Damy za niego choćby trzech znacznych
1622 III,8 |                 Sadowski zaś, słuchając, za głowę się chwytał ze zdumienia,
1623 III,8 |      najprzedniejsza.~- Na Boga! a to co za małe monstra? - zakrzyknął
1624 III,8 |                  części dla osobliwości. Za to czarownicy z nich exquisitissimi,
1625 III,8 |               chwycił jednego Lapończyka za kark, podniósł go jak kota
1626 III,8 |           spoglądali, to dla nas lepiej.~Za czym ruszyli końmi i po
1627 III,8 |                siedzieli na ganku, nieco za królem, którego krzesło
1628 III,8 |       wytrzeszczył oczy i otworzył usta, za czym postąpił parę kroków,
1629 III,8 |           Kanneberg uchodził między nami za niezwyciężonego w spotkaniu.
1630 III,8 |                 Karol - bo was opuścił i za granicę się schronił.~-
1631 III,8 |                 jeńca wypuścił, dwóch mi za to w zamian znacznych oficerów
1632 III,8 |              mnie ślubował, chyba że się za ono beneficjum ślubu swego
1633 III,8 |                mości.~Po czym odszedł, a za nim Kmicic, Wołodyjowski
1634 III,8 |              Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma! Będzie wam jeszcze
1635 III,8 |           kobiercu, ale ci już przebaczę za to, żeś się po kawalersku
1636 III,8 |                   jako raki z więcierza, za szyje powyciągamy...~
1637 III,9 |                 niewiasty nawet porywały za broń; kary wywoływały tylko
1638 III,9 |                Szwedów, bo ci w miastach za bramami zamkniętymi siedzieli
1639 III,9 |                  już pewni, że jeśli nie za tydzień, to za miesiąc,
1640 III,9 |                 jeśli nie za tydzień, to za miesiąc, jeśli nie za miesiąc,
1641 III,9 |                 to za miesiąc, jeśli nie za miesiąc, to za dwa owe widły
1642 III,9 |                 jeśli nie za miesiąc, to za dwa owe widły rzeczne, w
1643 III,9 |                  będzie mógł najprędzej, za czym, jeżeli mu Bóg wiktorię
1644 III,9 |             chorągwie wymykały się jedna za drugą. Poszła więc naprzód
1645 III,9 |                 nie chciał jej odbierać. Za laudańską poszła Wąsowiczowa,
1646 III,9 |                 we krwi rozlewie zeszło; za czym poszła księcia Dymitra
1647 III,9 |            niezmierną chwałą się okryła; za czym pana Witowskiego dragonii
1648 III,9 |                  dragonii dwa regimenta, za czym dwie pana starosty
1649 III,9 |                  w jednej porucznikował; za czym kasztelańska własna,
1650 III,9 |                   wsie, miasta zostawały za nimi. Ledwie po wsiach wypadli
1651 III,9 |                już wojsko nikło w oddali za tumanami kurzawy. Szli dzień
1652 III,9 |              rzekł. - Posłuchamy, co się za rzeką dzieje, a może i co
1653 III,9 |               Zagłoba - to mu podziękuję za służbę i wracam do Sapia.
1654 III,9 |               się do niej szli znów noga za nogą, by zbyt wcześnie alarmu
1655 III,9 |                  nie mogli poznać, co to za wojsko, nie alarmowali się
1656 III,9 |                pułki formowały się jeden za drugim w oczach polskich
1657 III,9 |                krzyk uczyniwszy pomknęli za nim jak tuman kurzawy gnanej
1658 III,9 |               nie mógł wytrzymać dłużej, za czym wspiął konia, aż rumak
1659 III,9 |               wiara! komu ojczyzna miła! za mną!~I ścisnąwszy konia
1660 III,9 |              wypłynęli w mgnieniu oka.~- Za moim panem! - krzyknął Michałko,
1661 III,9 |               okrył.~I skoczył w wodę.~- Za mną! - wrzasnął przeraźliwym
1662 III,9 |             szalonym rozpędem na brzegi. Za laudańską poszła wiśniowiecka,
1663 III,9 |           laudańską poszła wiśniowiecka, za wiśniowiecką pana Witowskiego,
1664 III,9 |           wiśniowiecką pana Witowskiego, za nią Stapkowskiego, za nią
1665 III,9 |       Witowskiego, za nią Stapkowskiego, za nią wszystkie inne. Szał
1666 III,9 |              woda zeń ociekła, wypłynęła za nim laudańska, więc machnął
1667 III,9 |               nich!~I tak puszczał jedną za drugą, póki wszystkich nie
1668 III,9 |          zmieszała drugi, wtem doskoczył za nią Szandarowski i rozpoczęła
1669 III,9 |           Chorągwie Czarnieckiego biegły za nimi z krzykiem straszliwym,
1670 III,9 |          nieprzyjacielskich zwrócony był za rzekę ku mostowi, a teraz
1671 III,9 |            śmierci, w sam środek szyków; za nią druga, trzecia, czwarta,
1672 III,9 |               czapek, hełmów, bez broni. Za nimi lunął wkrótce cały
1673 III,9 |           tratowali się wzajemnie, a tuż za nimi, nad ich karkami i
1674 III,9 |            nieliczne szwadrony rajtarii, za którymi wpadły w gęstwinę
1675 III,9 |               wszyscy ludzie zagnali się za nieprzyjacielem. I słońce
1676 III,9 |                  Prawie wszystkie wiodły za sobą tłumy powiązanych w
1677 III,9 |         wszystkich stron na pobojowisko, za każdym zaś razem nadjeżdżał
1678 III,9 |                się była najdalej zagnała za nieprzyjacielem. Żołnierze
1679 III,9 |               pan Czarniecki zrozumiał i za głowę go tylko ścisnął.~-
1680 III,9 |                 owi Szwedzi, którzy sami za niezwyciężonych w otwartym
1681 III,10|                 zakrzyknął chwytając się za głowę pan Wołodyjowski.~
1682 III,10|                 Zagłoba.~- Chwała Bogu i za to, że wojska w całości! -
1683 III,10|                  nawet pan hetman ruszył za królem w dobrym porządku.~-
1684 III,10|            siebie mówiąc:~- Trzeba i nam za nim do Prus.~- Dawno to
1685 III,10|                  już czyń, coś powinien. Za zdrowie twoje, żołnierzyku!...~
1686 III,11|                Nie ja będę brał podkurki za złe, bo im dzień dłuższy,
1687 III,11|                 nie powiem, jeno to, żem za stary na taką służbę, jakiej
1688 III,11|                 wielkiej uciesze wojska, za czym ruszył pan Sapieha
1689 III,11|              miały dopiero drugiego dnia za nimi wyruszyć; ochota panowała
1690 III,11|                 w porządku płynęły jedna za drugą, jak rzeka migotliwa
1691 III,11|            podniósł w górę i krzyknął:~- Za mną!~W pobliżu Pragi wstrzymał
1692 III,11|             rozmaici scriptores zamek ów za ósmy cud świata uważają,
1693 III,11|                  do tego!~- A owo, co to za druga wieża w pobliżu na
1694 III,11|                gmach na lewo od zamku?~- Za Bernardynami?~- Tak jest.~-
1695 III,11|                 Kazanowskich. Uważają go za dziewiąty cud świata, ale
1696 III,11|                  i wojować, tak król się za nią ujął. Wiecie, waćpanowie,
1697 III,11|              królu kocha, a król w niej; za czym przez invidię do Szwedów
1698 III,11|                począł przeprawiać wojsko za Wisłę. Przeprawiła się więc
1699 III,11|                 więc pierwsza laudańska, za nią pana Kotwicza, za nią
1700 III,11|         laudańska, za nią pana Kotwicza, za nią Tatarzy Kmicicowi, za
1701 III,11|                za nią Tatarzy Kmicicowi, za nią Wańkowiczowa, razem
1702 III,11|               wybuchały z nich ku niebu. Za murami błąkały się tłumy
1703 III,11|             Warszawę w potężną twierdzę. Za murami siedziało trzy tysiące
1704 III,11|              ogóle zaś Szwedzi uchodzili za mistrzów w oblężeniu i obronie
1705 III,11|                  ciasnoty. Przymawiał mu za to rankami mocno pan Zagłoba,
1706 III,11|             koniecznie byli, gdyż hetman za wielkie usługi chce ich
1707 III,11|                  zastał już jego Tatarów za bramą.~- Nie możesz, wasza
1708 III,11|                okazać i niewdzięcznością za serce zapłacić - rzekł oficer.~
1709 III,11|         koniecznie dowiedzieć się, co to za żołnierze, a teraz na ucztę
1710 III,11|                  Kmicic.~Oficer wyszedł. Za nim odjechali pod Akbah-Ułanem
1711 III,11|                gorliwość swoją okazać.~- Za dużo tego, za dużo! nie
1712 III,11|                  okazać.~- Za dużo tego, za dużo! nie ma i gadania! -
1713 III,11|             Sapieha stał w innej stronie za miastem i było dość daleko.
1714 III,11|               tylko się nie gniewał, ale za boki się brał powołując
1715 III,11|                   którzy, chwyciwszy się za bary, dobywają ostatnich
1716 III,11|            miastu i wozy wiodą, chcą się za mury dostać!~Sapieha zrozumiał
1717 III,11|                 Akbah-Ułan wspiął konia, za nim poleciał drugi i trzeci
1718 III,11|              pomknęli razem, a Wańkowicz za nimi.~Lecz przybyli za późno.
1719 III,11|         Wańkowicz za nimi.~Lecz przybyli za późno. Blisko dwieście wozów
1720 III,11|         wjeżdżało już w bramę, idący zaś za nimi świetny oddział ciężkiej
1721 III,11|            przednich koniach, wpadli tuż za nim. W tej chwili Wołodyjowski
1722 III,11|            towarzyszów, wpadł co prędzej za wozami do twierdzy. Wówczas
1723 III,12|               się wycieczka, wyszli znów za mury, lecz z miejsca odbici,
1724 III,12|         ostatecznie spraktykować, choćby za cenę całej Wielkopolski,
1725 III,12|           doczekał.~- Bodaj waści zabito za taką pociechę! - krzyknął
1726 III,12|                   w progu.~- Niech Żydom za parobka służę! - krzyczał
1727 III,12|                  Zagłoba, jako szczęścia za życia, a Boga przy śmierci
1728 III,12|              Kmicica - wojska królewskie za Wisłą widać!~Porwali się
1729 III,12|              jakiej ich się spodziewano. Za nimi nadeszło wojsko koronne,
1730 III,12|             piechotą na ów pusty majdan, za nim szło kilkunastu przedniejszych
1731 III,12|   chrabąszczowego koloru buty, aż wysoko za kolana zachodzące.~Za nim
1732 III,12|             wysoko za kolana zachodzące.~Za nim jechał nuncjusz, ksiądz
1733 III,12|                 od początku wojny piersi za swego monarchę i swój kraj
1734 III,12|                  poprzednio szeptali, że za wypuszczenie Karola spod
1735 III,12|                Karola spod Sandomierza i za ostatnią warszawską nieostrożność
1736 III,12|                 Warszawą. Drżały mury, a za murami Szwedzi.~- Ryknę!
1737 III,12|           Wstydziłem się, mości panowie, za tę Rzeczpospolitą... Ale
1738 III,12|                 nieprzejrzane wlokły się za każdym obozem.~Po przywitaniu
1739 III,12|                   wśród ogólnego zapału, za wierne służby i odjechał
1740 III,12|                 na przyległych błoniach. Za wojskiem ciągnęli kupcy
1741 III,12|             większe bowiem miały dopiero za parę tygodni nadciągnąć.~
1742 III,12|             bowiem służyła im dotychczas za skład zdobyczy. Wszystkie
1743 III,12|             chciwością, jenerałowie szli za jego przykładem, a wszystkich
1744 III,12|               Ujściem przywiódł. Miał on za to przygotowany w Szwecji
1745 III,12|               wielkiego urodzenia, które za mężami swymi do tego kraju
1746 III,12|                  serce, więc słał gońców za gońcami, by przyjście ciężkich
1747 III,12|             odparł piechotę, lecz wypadł za nią i gnał aż do Krakowskiej
1748 III,12|                okropnym.~Wiele padało aż za szaniec i te tamowały przystęp
1749 III,12|               będzie mógł powiedzieć, że za życia był w piekle.~- Trzeba
1750 III,12|              rzekł król ruszając koniem.~Za nim ruszyli inni i jadąc
1751 III,12|                 porwał się na jego widok za głowę i krzyknął:~- Grylewski
1752 III,12|              Babinicz jeszcze mi do oczu za moją intencję skoczył. "
1753 III,12|               powiada) i ostanę, a waści za okop każę wyprowadzić! Bodaj
1754 III,12|                  dzień sądu! Granat pada za granatem, czerepy jako diabły
1755 III,13|               się wycieczka, wyszli znów za mury, lecz z miejsca odbici,
1756 III,13|         ostatecznie spraktykować, choćby za cenę całej Wielkopolski,
1757 III,13|           doczekał.~- Bodaj waści zabito za taką pociechę! - krzyknął
1758 III,13|                   w progu.~- Niech Żydom za parobka służę! - krzyczał
1759 III,13|                  Zagłoba, jako szczęścia za życia, a Boga przy śmierci
1760 III,13|              Kmicica - wojska królewskie za Wisłą widać!~Porwali się
1761 III,13|              jakiej ich się spodziewano. Za nimi nadeszło wojsko koronne,
1762 III,13|             piechotą na ów pusty majdan, za nim szło kilkunastu przedniejszych
1763 III,13|   chrabąszczowego koloru buty, aż wysoko za kolana zachodzące.~Za nim
1764 III,13|             wysoko za kolana zachodzące.~Za nim jechał nuncjusz, ksiądz
1765 III,13|                 od początku wojny piersi za swego monarchę i swój kraj
1766 III,13|                  poprzednio szeptali, że za wypuszczenie Karola spod
1767 III,13|                Karola spod Sandomierza i za ostatnią warszawską nieostrożność
1768 III,13|                 Warszawą. Drżały mury, a za murami Szwedzi.~- Ryknę!
1769 III,13|           Wstydziłem się, mości panowie, za tę Rzeczpospolitą... Ale
1770 III,13|                 nieprzejrzane wlokły się za każdym obozem.~Po przywitaniu
1771 III,13|                   wśród ogólnego zapału, za wierne służby i odjechał
1772 III,13|                 na przyległych błoniach. Za wojskiem ciągnęli kupcy
1773 III,13|             większe bowiem miały dopiero za parę tygodni nadciągnąć.~
1774 III,13|             bowiem służyła im dotychczas za skład zdobyczy. Wszystkie
1775 III,13|             chciwością, jenerałowie szli za jego przykładem, a wszystkich
1776 III,13|               Ujściem przywiódł. Miał on za to przygotowany w Szwecji
1777 III,13|               wielkiego urodzenia, które za mężami swymi do tego kraju
1778 III,13|                  serce, więc słał gońców za gońcami, by przyjście ciężkich
1779 III,13|             odparł piechotę, lecz wypadł za nią i gnał aż do Krakowskiej
1780 III,13|                okropnym.~Wiele padało aż za szaniec i te tamowały przystęp
1781 III,13|               będzie mógł powiedzieć, że za życia był w piekle.~- Trzeba
1782 III,13|              rzekł król ruszając koniem.~Za nim ruszyli inni i jadąc
1783 III,13|                 porwał się na jego widok za głowę i krzyknął:~- Grylewski
1784 III,13|              Babinicz jeszcze mi do oczu za moją intencję skoczył. "
1785 III,13|               powiada) i ostanę, a waści za okop każę wyprowadzić! Bodaj
1786 III,13|                  dzień sądu! Granat pada za granatem, czerepy jako diabły
1787 III,14|              siebie, poszedł pan Andrzej za tą radą, tym bardziej że
1788 III,14|                 lepiej życzę! Ach, co to za miód! Życie, życie we mnie
1789 III,14|            Radziwiłłowie zginą. Sakowicz za księcia sprawy publiczne
1790 III,14|               nie ożeni, a niech ją jeno za serce chwyci, to ją, dokąd
1791 III,14|                rosieńskiego, dzień i noc za rękaw trzymać, książę zaś...~-
1792 III,14|          zakrzyknął Kmicic.~- Gdzie tam! Za greckiego pasterza się przebierał,
1793 III,14|                 pasterza się przebierał, za Philemona; umyślni kurierowie
1794 III,14|                 Hassling.~- Dobrze! Jeno za tę niedziwotę małym ogniem
1795 III,14|                 ogniem bym go przypalał; za tę niedziwotę hufnalami
1796 III,14|                tego czasu wypadł z łaski za to, że małżeństwo perswadował.
1797 III,14|                  i osadzono w Tylży, już za granicą elektorską. Tegoż
1798 III,14|                 z febrą jeszcze większą, za czym elektor przywołał go
1799 III,14|             mruknął znów Wołodyjowski.~- Za to obie panienki pokochały
1800 III,14|                  o ile wiem, woli to ona za plecami Sakowicza czynić,
1801 III,14|                 Wołodyjowski i Kmicic aż za głowy się porwali.~- Dokąd
1802 III,14|                   Ależ grzmią działa!... Za starym już do szturmów...
1803 III,15|                Pannie wystawi. Ślubowali za jego przykładem, każdy wedle
1804 III,15|            Świętego Ducha, który wówczas za murami leżał, ale że był
1805 III,15|                  zostały morzem ludzkim, za którym bielały namioty,
1806 III,15|                  którym bielały namioty, za namiotami wozy, aż hen !
1807 III,15|            szablami w środek czworoboku; za nimi wpadła piechota łanowa,
1808 III,15|             napastnicy zaś wywłóczyli je za nogi, za włosy i wyrzucali
1809 III,15|               zaś wywłóczyli je za nogi, za włosy i wyrzucali przez
1810 III,15|                 pana Zagłoby dowództwem, za czym żołnierze rozbiegli
1811 III,15|                 po sadach i całym pałacu za zdobyczą.~A pan Zagłoba
1812 III,15|                  na kark i chwyciwszy go za głowę przywarła doń z całej
1813 III,15|               trzecia od przodu chwyciła za szyję, czwarta uwiesiła
1814 III,15|                  Rzeczpospolita szeroka, za małpiego króla mnie ogłoszą!~-
1815 III,15|            Komenderujący, Erskin, chwyta za nią własną ręką, aby ją
1816 III,15|                 i na bramę a my naprzód! za mną!~Rozszalałe tłumy rzucają
1817 III,15|                 mieszczanie chwycili już za broń: obrona musiałaby się
1818 III,15|               prawa wyjścia Bogusławową; za nią szła artyleria polowa
1819 III,15|         nieugięty nieszczęściem animusz. Za czym ukazały się wozy z
1820 III,15|      Subaghaziego, do chodzących zamków. Za nimi ukazał się świetny
1821 III,15|                  wszystkim się zdało, że za tyle męstwa, za tyle trudów,
1822 III,15|                zdało, że za tyle męstwa, za tyle trudów, za tyle krwi
1823 III,15|                  męstwa, za tyle trudów, za tyle krwi wylanej pod murami
1824 III,15|           piersią na armaty, a jakaż nam za to nagroda? Oto taka: Wittenberg
1825 III,15|                  Zagłoba z obawy, że gdy za wcześnie wybuchnie, wówczas
1826 III,15|                 w pomoc Wołodyjowskiemu, za nim Wilczkowski z królewskim
1827 III,15|        Wilczkowski z królewskim pułkiem, za nim kniaź Połubiński i wszyscy
1828 III,15|               się na kolana i chwyciwszy za strzemię, począł krzyczeć: ~-
1829 III,15|               Hetman spojrzał z pogardą, za czym odwrócił się do króla:~-
1830 III,15|      pięćdziesiąt tysięcy szlachty ruszy za nim i nim do Pułtuska dojedzie,
1831 III,15|            Chybaby mu cały komput wojska za stróżę dodać, a tego czynić
1832 III,15|                jego nic nie grozi, uznał za stosowne protestować.~-
1833 III,15|                 z sobą zabrać, szło więc za nim półtora tysiąca ludzi
1834 III,16|                sam, chwytał się Bogusław za włosy, wołając: ~- Gorzeję,
1835 III,16|               wtóry owo widziadło, gdyby za radą Sakowicza poszedł.
1836 III,16|               rozumienia. Poczytywał się za niezrównanego statystę,
1837 III,16|                   że karety, uchwyciwszy za koło, w biegu zatrzymywał.
1838 III,16|                  biegu zatrzymywał. I co za zapał powstał w tłumie widzów,
1839 III,16|            bowiem z małego uważać męstwo za pierwszy niemal przymiot
1840 III,16|                  młodego Szkota, wniosła za nim instancję.~- Bóstwo
1841 III,16|               spalę, jeżeli choć uśmiech za tę cenę zdołam na twej twarzy
1842 III,16|         ojcobójcy. Ów Kmicic, obiecujący za czerwone złote wydać króla
1843 III,16|                  być księciu wdzięczną i za to, że do zbrodni Kmicicowej
1844 III,16|                 chciał przyłożyć ręki, i za wszystko, co dla niej czynił.
1845 III,16|              chwili przestraszył się, że za wiele powiedział; więc znów
1846 III,16|         napastliwość. Byłam mu wdzięczna za to, co dla mnie czynił,
1847 III,16|          wielkiego, jego ewangelię biorę za świadka, że szczerą prawdę
1848 III,16|                dotychczas nie chciał iść za radą Sakowicza - dodał Ketling -
1849 III,16|           Pilwiszkach ze sobą naradzali, za czym książę odjechał z nim
1850 III,16|          ucieczki opanowała ją zupełnie. Za wszelką cenę postanowiła
1851 III,16|                  drzewa poczęły w sadzie za oknami szumieć okrutnie.
1852 III,16|               ich, jeśli ruszyli wszyscy za panem Wołodyjowskim, toż
1853 III,16|               mówił! Rogowska i Zielonka za blisko Radziwiłłów, a koło
1854 III,17|               jakiś czas łapał się tylko za głownię szabli, powtarzając: "
1855 III,17|                kto cnotliwy!" - wreszcie za głowę się porwał i tak mówić
1856 III,17|                  być krewni Radziwiłłom? Za pychę to, za pychę Bóg mię
1857 III,17|                Radziwiłłom? Za pychę to, za pychę Bóg mię karze... Zacne
1858 III,17|                  i zdrajców!... Obaczym, za kim cała Żmudź pójdzie!...
1859 III,17|                może inaczej być! Musi on za ten afront odpokutować,
1860 III,17|                krzywda. Infamis, kto się za nami nie opowie! Bóg pomoże,
1861 III,17|                niczyjej uwagi i że pogoń za nimi nie pójdzie, chyba
1862 III,17|            albowiem szlachcic i uchodził za bardzo bogatego, i był nim
1863 III,17|                  wziął, ale tego mało.~- Za szczęście sobie poczytuję,
1864 III,17|          dojedzie.~- Można będzie posłać za nimi cały regiment, wreszcie
1865 III,17|         pocieszna rzecz, jeżeli Podlasie za pieniądze tego regalisty
1866 III,17|                  sztukami, znanymi tylko za granicą, nadzwyczajną jego
1867 III,17|               się zbrojną ręką przeciwi; za nic mu ojczyzna, byle prywaty
1868 III,17|              którą funkcję właśnie mnie, za tajemną zgodą Jana Kazimierza
1869 III,17|                chwyciwszy końcami palców za suknię, uczyniła dyg przynależny
1870 III,17|                niedołężny, ale który sam za nadzwyczaj przebiegły poczytał.~"
1871 III,17|                 nie pożyczę" - pomyślał.~Za czym odchrząknąwszy i pogładziwszy
1872 III,17|          wszystkie sprawy załatwiać, ale za to gdy raz przebrano z nim
1873 III,17|                  i teraz porwał się ręką za lewy bok i trzasnąwszy szablą
1874 III,17|             porwać zdumiałego szlachcica za pierś i rzucić nim o ścianę.~
1875 III,17|              oprzytomniawszy chwycił się za czuprynę i zakrzyknął:~-
1876 III,17|                nie idzie w ostateczności za moją rada?~- Chyba pójdę!
1877 III,17|                  wolej Jowisza weź sobie za patrona, bo temu bez ślubów
1878 III,17|                fortunie, że ci Sakowicza za przyjaciela dała.~- Co nowego?
1879 III,17|              książę? Tego szycia cechowi za ważne nie uznają, a przecie
1880 III,17|                 oba kościoły muszą uznać za nieważne... A co?~Bogusław
1881 III,17|            chwili rzekł:~- Czasu nie ma, za trzy dni muszę, muszę na
1882 III,18|                przyznanie waszmości panu za satysfakcję, mnie za pokutę
1883 III,18|                panu za satysfakcję, mnie za pokutę wystarczy. Waszmość
1884 III,18|             żebyś mój dom i całe Taurogi za swoje uważał, ale teraz
1885 III,18|                 dajcie mi swoją synowicę za żonę, bo mi żyć bez niej
1886 III,18|              obran być może, to nie masz za wysokich progów na jego
1887 III,18|              zacnie urodzona jak i inne. Za to gdy nieboszczyk rodzic
1888 III,18|            waszej książęcej mości zapłać za zacne intencje... Ciężar
1889 III,18|               chcę.~- Całe życie będziem za to wdzięczni, bo tu chodzi
1890 III,18|         Billewiczówny.~- Z Billewiczówny za Radziwiłłem - dodał miecznik
1891 III,18|                Mości książę! nie bierzże za złe, iż się w godność nie
1892 III,18|             elektora krewny i u Szwedów, za przyczyną brata Janusza,
1893 III,18|            bogdaj rozszerzenie granic... Za to zaś wszystko to jedno
1894 III,18|                 Carolus ma jedną siostrę za de la Gardie, a drugą, księżniczkę
1895 III,18|                 jeszcze panną, i tę chce za mnie wydać, aby się z domem
1896 III,18|                 Tak, mości mieczniku, że za waszego gołąbka oddałbym
1897 III,18|            szwedzkiej bestii nie wypada, za czym udaję powolne dla ich
1898 III,18|             siedzieć. To głowa! Ja i tak za dwa dni na Sapiehę ruszam,
1899 III,18|                do tajemnicy przypuścim i za świadków weźmiem, aby ślub
1900 III,18|              wymęczył! Uf! uścisnąłem go za to, aż mu żebra zatrzeszczały,
1901 III,18|                weźmiesz dożywociem Prudy za Oszmianą!... Kiedy Plaska
1902 III,18|          Dziękuję waszej książęcej mości za Prudy...~- Nic to! Przed
1903 III,18|              nawet nie zakazywał, tedyby za waszą książęcą mość, nie
1904 III,18|           pierwszej chwili nie uważał go za niezwalczone impedimentum.~-
1905 III,18|                  albo do klasztoru, albo za Kmicica.~- Za kogo, szerepetko?
1906 III,18|            klasztoru, albo za Kmicica.~- Za kogo, szerepetko? za Kmicica?...
1907 III,18|                     Za kogo, szerepetko? za Kmicica?... Pokażę ja wam
1908 III,18|                   Billewicza?~I miecznik za bok się pochwycił w furii
1909 III,18|                 Lecz Sakowicz chwycił ją za ramię i przyłożywszy jej
1910 III,18|           Sakowicz. - Waćpanna odpowiesz za niego!~- Nie przed tobą,
1911 III,19|                 o wszystkim ostrzega, ja za to nie odpowiadam.~Książę
1912 III,19|           cnotliwa... i nie miecznik, bo za głupi?...~- A choćby ona
1913 III,19|             ogromny. I wraz skoczyła! Ja za nią. Porwałem ją wpół. Już
1914 III,19|                    Rzekłbyś, że mnie kto za żyły w szyi szarpnął...
1915 III,19|                  żyły w szyi szarpnął... Za czym wydało mi się, że owe
1916 III,19|                jakąś głębię bezdenną. Co za strach!... powiadam ci,
1917 III,19|               strach!... powiadam ci, co za strach! Teraz jeszcze włosy
1918 III,19|                co każą precz. Chciał coś za fatygę, że to, powiada, "
1919 III,19|          wyrostków i starców zostało. Ci za broń chwytają, bo to wojennicy
1920 III,19|                to i książęciem Rzeszy, a za nogę mnie przecie do sosny
1921 III,19|              zaraz wynosić się do domów.~Za nimi ruszyli do Tylży ci,
1922 III,19|                  się inaczej, idąc w tym za radą panienki, która była
1923 III,19|                  najlepiej, iżeście mnie za moje szczere intencje niewdzięcznością
1924 III,19|               nie zostało, nie osądziłem za rzecz godną odmawiać WPanu
1925 III,19|                palcami tylko chwycił się za czuprynę i targał ją z całej
1926 III,20|             zapewniać, że tych pieniędzy za przepadłe uważać nie trzeba,
1927 III,20|                   bo przecie sam list ów za skrypt starczy, a Radziwiłła,
1928 III,20|             kończy się służba waćpana?~- Za pół roku dopiero.~Oleńka
1929 III,20|               wojnie, w pokoju, będę się za waćpana modliła, będę prosiła
1930 III,20|                 króla mojego i ojczyzny, za cóż, Panie, karzesz mnie
1931 III,20|                 jeno wieści i módlmy się za powodzenie pana Sapieżyńskiego
1932 III,20|               przyleciała ona późno, ale za to ubrana we wszystkie tęczowe
1933 III,20|              weselić się było trzeba!...~Za czym poczęło huczeć w całej
1934 III,20|             dniach leżeli dziękując Bogu za miłosierdzie nad Rzecząpospolitą;
1935 III,21|             wytrzymać, więc porwawszy ją za rączkę, całkiem pogrążył
1936 III,21|               niej, a objąwszy ją rękoma za szyję poczęła mówić szybko:~-
1937 III,21|                 Oleńki znikła zaraz, ale za to rozpłakała się biedna
1938 III,21|          łatwiejsze.~- Jest tam ktoś, co za nich wszystkich stanie.~-
1939 III,21|               rozmaitymi innymi minkami, za pomocą których najtwardsze
1940 III,21|                 I tym bardziej brała jej za złe Oleńka owo bałamuctwo,
1941 III,21|            bojaźni bożej.~A Anusia, idąc za własną myślą, mówiła dalej:~-
1942 III,21|                  Niech będzie dobrze!... Za pół roku kończy się moja
1943 III,21|               kończy się moja służba!... Za pół roku rozwiązuje się
1944 III,21|             dobrej; nikogo nie żywiąc... Za czym znieśliśmy pana Horotkiewicza,
1945 III,21|              inni powiadają, że zabit... Za czym zajęliśmy ruiny tykocińskie...~-
1946 III,21|              utrzymując należytą powagę, za to gdy wyszedł, dała sobie
1947 III,21|                  całować, pana miecznika za wyloty ciągnąć i wołać:~-
1948 III,21|                  i rzekła:~- Jak nie, to za pana Wołodyjowskiego pójdę!~
1949 III,22|               stopnia, że książę osądził za rzecz roztropniejszą pozostać
1950 III,22|              poterał.~- Dziękuję waćpanu za ostrzeżenie - rzekła po
1951 III,22|             chwili milczenia.~- Uważałem za swój obowiązek...~Lecz jej
1952 III,22|               mogę być pożytecznym. Dziś za późno. Gdyby książę wracał
1953 III,22|               być może, iż nieprzyjaciel za nim następuje, byłoby tchórzostwem
1954 III,22|                   Miałeś go, książę, ale za cenę mojej głowy.~- Jasiu!
1955 III,22|                mości wierny pozostał, bo za moją wierność samą niewdzięcznością
1956 III,23|                 o uniknięcie mitręgi, że za pierwszym gońcem wysłał
1957 III,23|               Jednak trzeba było jechać. Za czym, zdawszy władzę Sakowiczowi,
1958 III,23|               ich dobra, bo o trzy staje za bramą zginąć już od grasantów
1959 III,23|    radziwiłłowską na jej głowę włożyć, i za to inwektywy nań ci niewdzięczni
1960 III,23|               byli takimi zbrodniarzami, za jakich ich pan miecznik
1961 III,23|                konfederatów i grasantów, za czym często z Taurogów wysyłał.~
1962 III,23|              księżnej Gryzeldy wychodzić za mąż nie może, a na koniec,
1963 III,23|              tego dnia jednemu rajtarowi za błahe przewinienie trzy
1964 III,23|                  pilniej i pokorniej, to za rok i tak dostanie tylko
1965 III,23|           miejscowego chłopstwa formował za pieniądze wyciśnięte z okolicznych
1966 III,23|               Bogusław znaleźć.~W Anusię za to patrzył Sakowicz coraz
1967 III,23|                 przez ból, przez zawody, za kratę do spokoju prowadzi.~
1968 III,23|               stadami - wszyscy chwycili za broń, aby najezdnika z kraju
1969 III,23|                 że mnie anieli niebiescy za to potępią... Nie rodzić
1970 III,23|             pismo, ale pokochała stryjca za ten postępek jeszcze lepiej,
1971 III,23|                 jęły znowu przesuwać się za Rosienie i zbliżać do Taurogów.
1972 III,23|                 A małoś to mnie nałajała za to, że i pana starostę chciałam
1973 III,23|              miał prawa. Wzięli i więżą, za morza gwałtem wywożą, na
1974 III,23|                   ale nie do Prus, tylko za Rosienie, przeciw panom
1975 III,23|               waćpan i beze mnie do Prus za morze wyjechał. ~Starostę
1976 III,23|                waćpanna, żeby Prusy były za morzem, bo za morzem jest
1977 III,23|                 Prusy były za morzem, bo za morzem jest Szwecja, a po
1978 III,23|               bardziej, kto żyw, chwytał za broń.~W mig zapomniano koło
1979 III,23|             wyjścia, a schronienie chyba za morzem, w Szwecji samej.~
1980 III,23|                  przepadły. Recedere już za późno, bo taka na mnie tam
1981 III,23|           Dlatego, co można z majętności za gotowy grosz zastawić albo
1982 III,24|           polował. Naprzód przeszedł Bug za Serockiem, dotarł brzegiem
1983 III,24|                 w Brańszczyku podążające za wojskiem wozy szwedzkie
1984 III,24|                 dosięgnąć ich nie mogli. Za to pan Andrzej co chwila
1985 III,24|        Babiniczowi równą monetą, bo idąc za przykładem Chowańskiego
1986 III,24|                 każdemu rajtarowi wsadzi za plecy piechura z muszkietem.
1987 III,24|               szlakiem, zatem już z tyłu za Babiniczem. Upał mordował
1988 III,24|              cofał się, a Babinicz szedł za nim.~Duglas zrozumiał, że
1989 III,24|            przyśpieszywszy kroku stanęli za chwilę tuż koło trupów.
1990 III,24|             Tatarzy schwytali postępując za księciem.~Lecz czemu książę
1991 III,24|              król Jan Kazimierz wyprawił za Bug przeciw Duglasowi pana
1992 III,24|              mógł wysłać hetmana polnego za Bug. Król szwedzki wraz
1993 III,24|               miejscowych leśników, szli za nią dzień i noc, łuszcząc
1994 III,24|                 alem im zapowiedział, że za każdy gwałt powróz! Za to
1995 III,24|                że za każdy gwałt powróz! Za to w Prusiech i własnej
1996 III,24|                Duglas też pójdzie pewnie za wami i mnie tu pole wolne
1997 III,24|                   Szelma! niewdzięcznik! za tyle dobrodziejstw, którem
1998 III,24|         praeceptora, ale nie mnie, bo ja za młodych lat byłem bednarzem,
1999 III,24|                   dziewczynę odbierzesz, za żonę ją pojmiesz, potomstwo
2000 III,24|            rozochocony wielce chwycił go za rękę.~- Moja kolej! Mów