Tom, Rozdzial
1 I,10 | Rzeczpospolita; ale z samych Prus i samej Wielkopolski, która
2 I,17 | oficerów cudzoziemskich do Prus czynić tam nowe zaciągi,
3 I,23 | wybrać, niech jedzie do Prus, do Tylży, i tam czeka,
4 I,23 | a potem pochwycić i do Prus wywieźć. Godziwy to będzie
5 I,23 | księciu Bogusławowi do Prus. Można i przez elektorskich
6 I,25 | zaś uciekała do sąsiednich Prus elektorskich, na razie całkiem
7 I,25 | województwa trockiego, dotykająca Prus elektorskich, zamożna była
8 I,25 | uchodziła prawie bez wyjątku do Prus przed podjazdami nieprzyjacielskimi,
9 I,25 | kraju, aż pod samą granicę Prus elektorskich. Łupież bywała
10 I,25 | książę wojewoda, abym się do Prus, do Tylży albo Taurogów
11 I,25 | margrabstwie i że się do Prus przez Szwedów przebrać nie
12 I,25 | Krakowie, jeśli się dotąd do Prus Królewskich nie wybrał.
13 I,25 | ja mam razem wyjeżdżać do Prus i razem urządzać rzeź w
14 I,25 | rzeczami hetmańskimi do Prus, bo tam baliśmy się, żeby
15 I,25 | co wiozą. A te rzeczy do Prus jak najprędzej wymknąć,
16 II,1 | mało!... Przy tym on do Prus ruszył, tam nie możemy go
17 II,2 | ma, bo z X. Bogusławem do Prus, do Tylży, wyjechał, ale
18 II,3 | tak ja miałem do Ełku, do Prus, z nimi jechać, to się dobrze
19 II,3 | porze, na który nawet i z Prus konie pędzą, i luda siła
20 II,4 | tylko znajome, aż weszli do Prus i dotarli do Łęgu, czyli
21 II,4 | jakem całą krescencję do Prus sprzedał i inwentarze, i
22 II,6 | dosyć. Ta szlachta, która do Prus uciekła przed Szwedami z
23 II,6 | nie, to jaw odwiedziny do Prus przyjadę. Nie może inaczej
24 II,8 | głosie - gdym z Podlasia do Prus elektorskich, do Taurogów
25 II,9 | niemieckie rusznice, które z Prus za skóry wymieniali. Kazał
26 II,9 | to wam powiem, żem jest z Prus Książęcych i do elektora
27 II,9 | skwapliwie:~- Toś waćpan z Prus Książęcych?... A nuże, powiadaj,
28 II,9 | zabrałbym i tak, ale żeś z Prus, to cię i nie pokrzywdzę.~
29 II,9 | wypadałoby mu zawrócić do Prus. Podał więc cenę tak wysoką,
30 II,9 | waszmość powiadasz się być z Prus Książęcych, toś sam może
31 II,9 | odrzekł pan Andrzej.~- Z Prus jestem, ale z rodu od wieków
32 II,9 | wieków katolickiego, bo my do Prus z Litwy przyszli.~- To chwała
33 II,11 | Lanckorońskim, po czym zaraz do Prus ruszy i dlatego wojska naprzód
34 II,11 | czym zaraz do Warszawy i do Prus wyruszy.~- Zali to pewna,
35 II,14 | a wasza miłość masz do Prus ciągnąć. Trzeba obliczyć,
36 II,15 | Co za szkoda, żeśmy do Prus nie poszli; kraj bogaty,
37 II,17 | szwedzkie ogarnęły, gdy z Prus powracał. Przyjęto go zimno
38 II,19 | lub odstąpił i szedł do Prus.~- Co nam pozostaje?... -
39 II,20 | szwedzki osobą własną do Prus wyruszył, a my tymczasem
40 II,20 | polskie, które za nim do Prus poszły. Nie szczędził też
41 II,28 | chorągwi na pustoszenie Prus elektorskich - rzekł Zagłoba -
42 II,30 | Rzeczypospolitej, aż hen do dalekich Prus i na Żmudź świętą; do Tyszowiec,
43 II,31 | Rzeczypospolitej, aż hen do dalekich Prus i na Żmudź świętą; do Tyszowiec,
44 II,34 | na tydzień pan Sapieha do Prus Książęcych pozwoli, a da
45 II,40 | chrześcijańskiej pragnie w spokoju do Prus odejść, nic więcej nie wymagając,
46 III,5 | stamtąd Wisłą do Warszawy i do Prus - mówił Wittenberg. - W
47 III,6 | się, przyjdą im posiłki z Prus - sposobność minie!~To rzekłszy
48 III,7 | podskarbim litewskim do Prus elektorskich, a jeżeli potem (
49 III,7 | potem (mówi) nie przyłączymy Prus na wieki do Rzeczypospolitej,
50 III,10| niej żołnierze, że król do Prus ma iść, by z elektorskimi
51 III,10| Trzeba i nam za nim do Prus.~- Dawno to mówię! - rzekł
52 III,11| Szteinbokowi ciągnie i do Prus, spodziewając się dostać
53 III,12| gdzie król?~- Poszedł do Prus. Król nie wierzy, żebyśmy
54 III,12| wyprawiano je partiami wodą do Prus i dalej do Szwecji. W chwili
55 III,13| gdzie król?~- Poszedł do Prus. Król nie wierzy, żebyśmy
56 III,13| wyprawiano je partiami wodą do Prus i dalej do Szwecji. W chwili
57 III,15| król.~- Jeśli go teraz do Prus odeślem, to z pięćdziesiąt
58 III,17| często z naszych stron do Prus wożą, albo też klepkami,
59 III,20| Taurogów, ale do Szteinboka, do Prus Królewskich.~Ketling, który
60 III,21| w tym, iż mnie wysłał do Prus.~- Po co tam waćpan jedziesz?~-
61 III,22| musiał bowiem spieszyć do Prus Królewskich, do elektora
62 III,23| zaś myślał, czyby się do Prus nie przenieść, bo ośmielone
63 III,23| Borzobohatej.~Anusia nie myślała do Prus jechać. W Taurogach było
64 III,23| przed panami Billewiczami do Prus chcesz uciekać?~- Nie przed
65 III,23| mi przynajmniej, czemu do Prus nie chcesz jechać?~Lecz
66 III,23| własne, poszedł, ale nie do Prus, tylko za Rosienie, przeciw
67 III,23| byłbyś waćpan i beze mnie do Prus za morze wyjechał. ~Starostę
68 III,23| na Anusin opór i uciec do Prus, tam szukać chleba, służby.~-
69 III,23| bliżej. Radziłbym ci do Prus, ale tam wkrótce przed ogniem
70 III,23| czynić tymczasem? Iść do Prus?~Pan Sakowicz nie potrzebował
71 III,24| chciałby na Litwę lub do Prus posłać. Stał na jej czele
72 III,24| wszelkimi siłami pana hetmana do Prus nie dopuścić, który jeśli
73 III,24| wszyscy ruszymy.~- Ja muszę do Prus! - odparł Babinicz - i pod
74 III,24| nie będę.~- Zali się do Prus dostać zdołasz? - spytał
75 III,25| chciałby na Litwę lub do Prus posłać. Stał na jej czele
76 III,25| wszelkimi siłami pana hetmana do Prus nie dopuścić, który jeśli
77 III,25| wszyscy ruszymy.~- Ja muszę do Prus! - odparł Babinicz - i pod
78 III,25| nie będę.~- Zali się do Prus dostać zdołasz? - spytał
79 III,26| się pan Kmicic w granice Prus elektorskich pod Rajgrodem.
80 III,26| Gosiewski istotnie drugi raz do Prus ciągnąć? Niepodobna było
81 III,26| kończył szlachcic - że do Prus pójdziem, i żołnierz cieszy
82 III,30| wniósł miecz i ogień do Prus Elektorskich?! A owo i teraz
83 III,30| wygniótł, wyniszczył, do Prus i Inflant przepędził, to
84 III,32| zdobycia Warszawy, po którym do Prus pod przybranym nazwiskiem
|