Tom, Rozdzial
1 I,1 | nie przepadnie! panny na wojnę nie chodzą i nie giną. Nie
2 I,1 | bo mogłem i żeniaty na wojnę iść, a tu mnie delicje czekały.
3 I,1 | zawsze się w nich kochał i na wojnę z nimi chodził. Wiek życia
4 I,3 | konfidencja z szarakami?~- Bo na wojnę z nimi chadzał, i to słyszałem
5 I,3 | moich, z którymi ostatnią wojnę odbywałem.~- Honor to dla
6 I,3 | serduszko z piersi wyskoczy~Na wojnę z nimi!"~ ~- Kto waćpana
7 I,4 | Kmicicowi, aby z nami żył, na wojnę i do puszczy chodził jako
8 I,4 | źli ludzie, ale on z nimi wojnę odprawiał. Zali wypędzi
9 I,5 | obywatelstwo, zniszczone przez wojnę, bało się jego ludzi mało
10 I,5 | służyć pod jedną chorągwią i wojnę razem odbywać... Żadne krewieństwo
11 I,5 | przez powietrze zwiastując wojnę i klęski nadzwyczajne. Tętent
12 I,6 | prowincjach jeszcze przez wojnę nie zajętych powstawał taki
13 I,6 | prawie w otwartą zmieniła się wojnę. Po stronie podskarbiego
14 I,8 | żołnierz, a tam trąby na wojnę grają!"~- Tak i pojadę! -
15 I,8 | odpowie: "Idźże waćpan na wojnę, mości żołnierzu, a po wojnie
16 I,8 | bezpieczna, bo choć odjadę na wojnę, samo imię bronić cię będzie.~
17 I,8 | najgorszego, to już uczynił. Na wojnę ruszy, sławy nabędzie, reputację
18 I,8 | Oby się tylko na jaką wojnę domową nie zanosiło. Niechże
19 I,10 | dwudziestu chłopów ledwie jeden wojnę widział, a na dziesięciu
20 I,10 | zajęć, zdawało im się, że na wojnę nie można się zanadto bronią
21 I,10 | praktyk wojenny znający wojnę jak pacierz. Rad jego istotni
22 I,10 | Wittenberg, człowiek nie tylko wojnę znający, ale i ludzi, może
23 I,10 | ćwiczone, i wodza, który wojnę rozumiał.~A gdy tak z jednej
24 I,10 | ponury, kochający tylko wojnę i rozlew krwi, surowy i
25 I,10 | wojnie na ludzi rzemiosła, wojnę~dla wojny kochających, on
26 I,10 | ustępstw, naprawdę rozpoczynał wojnę. Ufają, że pokój jeszcze
27 I,10 | kochająca, rycerz znający wojnę jak swoje dziesięć palców
28 I,10 | rebelię kozacką, zakończyć wojnę litewską, i on jeden to
29 I,12 | nie mam znać, kiedym całą wojnę teraźniejszą pod jego komendą
30 I,12 | poprawić, a po wtóre, że wojnę kocha...~- Tak jest - rzekł
31 I,12 | książę wojewoda dotychczasową wojnę panu podskarbiemu Gosiewskiemu,
32 I,12 | to? książę gotuje się na wojnę okrutną i każda pomoc mu
33 I,12 | Stanisław. - Dajże Boże wojnę, wojnę jak najprędzej, w
34 I,12 | Stanisław. - Dajże Boże wojnę, wojnę jak najprędzej, w której
35 I,13 | mógł napełnić... ile że na wojnę ruszamy. Nie żądam, abyś
36 I,14 | radziwiłłowskiego domu, gotów na wojnę z całym światem w imię całości
37 I,14 | przyjdzie, że gdybym ja teraz wojnę zaciekłą rozniecił i nie
38 I,20 | ojczyźnie służy, czy wy wojnę domową na własną odpowiedzialność
39 I,23 | byłem z całą Rzecząpospolitą wojnę prowadzić i z wyroków tyle
40 I,25 | muszkietu mógł straszną wojnę rozpętać.~W przewidywaniu
41 II,1 | Ja byłem ich, nim na wojnę poszli.~- Na jaką wojnę?~-
42 II,1 | wojnę poszli.~- Na jaką wojnę?~- Czy ja wiem, mój jegomość.
43 II,2 | prowadził na własną rękę wojnę z Chowańskim. Byli to żołnierze
44 II,2 | zwycięstwo. Jak będzie prowadził wojnę, gdzie znajdzie sprzymierzeńców,
45 II,5 | uderzyć, a to by znaczyło wojnę z królem szwedzkim. Czego
46 II,6 | swym Kmicic, co wypowiadać wojnę straszliwym i wzbudzającym
47 II,8 | pole przed tobą. Miasto wojnę domową zaczynać, zwołaj
48 II,9 | uderzyli na Ostrołękę i wojnę rozpoczęli, a sam ofiarował
49 II,11 | Chowańskiego. Radziwiłł rozpoczął wojnę na Podlasiu; elektor zwłóczył
50 II,13 | oczywiście pod uczynkami rozumiał wojnę i bicie Szwedów od rana
51 II,14 | uważa. Dość wspomnieć na wojnę niemiecką; jakże często
52 II,14 | strachu, bo pierwszy raz wojnę oglądał. Kmicic imponował
53 II,14 | pacholę - wyobrażałem sobie wojnę straszną, alem nie myślał,
54 II,15 | białej?~- W czarnej; na wojnę w czarną się ona ubiera.
55 II,16 | wywołać straszliwą nową wojnę. Oznak naokół nie brakło.
56 II,18 | dwieście czy trzysta ludzi całą wojnę trzymał po szkłowskiej klęsce
57 II,20 | która już stałą rozpoczynała wojnę. Poddani chłopi i czeladź
58 II,22 | nasza obecność znacznie wojnę powszechną przyspieszyć
59 II,26 | żadnym terminie. Myśląc, że o wojnę ze Szwedami albo z Septentrionami
60 II,27 | niewinnej i wypowiadano wojnę na śmierć i życie skandynawskim
61 II,27 | i proscripti, iść na tę wojnę powinni." Rycerstwo miało
62 II,27 | szlachcica synów było, na tę wojnę przeciw nieprzyjacielowi
63 II,28 | od wszystkich. On to tę wojnę podniósł umyślnie, aby mógł
64 II,30 | sposobów, aby rozniecić wojnę tam wszędzie, gdzie nie
65 II,31 | sposobów, aby rozniecić wojnę tam wszędzie, gdzie nie
66 II,37 | szły za Wisłę, podsycać wojnę z tamtej strony, drugie
67 II,38 | szły za Wisłę, podsycać wojnę z tamtej strony, drugie
68 II,39 | ostatnią z hiperborejczykami wojnę zniszczone, lecz zawsze
69 III,1 | od roku odniósł, i całą wojnę skończyć ono może.~- Wasza
70 III,3 | odparł król - we dwa miesiące wojnę skończę.~- Na taką twierdzę
71 III,14| Radzą tedy, jak by tam wojnę podsycić. Powiada Sapieha,
72 III,15| jechać. Mówił, że chce tam wojnę ożywić i Szwedów podchodzić,
73 III,17| ciężar zesłał, bo muszę wojnę domową prowadzić, a dla
74 III,17| miał zostawić posiłki na wojnę ukrainną i na moskiewską.
75 III,17| pomyśli, że bratobójczą wojnę z samej tylko zemsty wszczynam.~
76 III,18| pospólstwa, pomoc szwedzka na wojnę moskiewską i kozacką, a
77 III,21| rzecz ważna, która na całą wojnę wpłynąć może. Wszelako,
78 III,22| księcia i czy zamierzają wojnę przonieść w te strony?~-
79 III,23| lepsze schronienie i ciepło wojnę czyniło łatwiejszą.~Wieści
80 III,30| rodzinne strony, by tu na nową wojnę zaciągi czynić, a oprócz
81 III,30| wielkiego Sapiehy.~- Na nową wojnę? - spytał Kmicic marszcząc
82 III,31| zwątpiwszy o sprawie, na duńską wojnę odjechał; zdradziecki elektor,
83 III,32| niedługo po ślubie na nową wojnę ruszył, która od wschodniej
|