Tom, Rozdzial

 1  I,10 |          aby ten próżny tytuł króla szwedzkiego, który już tyle krwi kosztował,
 2  I,10 |             tysięcy najbitniejszego szwedzkiego wojska. W chatach Westgotlandu,
 3  I,10 |          odpowiedzi przybył z obozu szwedzkiego świetny orszak, na czele
 4  I,10 |     protekcję najjaśniejszego króla szwedzkiego. Vivat Carolus Gustavus
 5  I,11 |        wyrzeczeniu się tytułu króla szwedzkiego przez naszego pana, Jana
 6  I,11 |        wykarczował. Tak mi się chce szwedzkiego mięsa znowu pokosztować
 7  I,13 |           wszystkich przyczyny tego szwedzkiego powodzenia. Oto dotychczas
 8  I,13 |     protekcję najjaśniejszego króla szwedzkiego na tych warunkach:~1) Łącznie
 9  I,16 |          ale i on zląkł się imienia szwedzkiego jak diabeł święconej wody
10  I,17 |        Kowalski wiózł do komendanta szwedzkiego do Birż, i poznajcie pana
11  I,17 |           dla dobra jegomości króla szwedzkiego nakazuje, ażeby, odprawiwszy
12  I,18 |           mogli podziwiać sprawność szwedzkiego żołnierza; zaledwie bowiem
13  I,18 |           nie poszedł za przykładem szwedzkiego kapitana, natomiast ruszył
14  I,19 |      słuchać gróźb jednego generała szwedzkiego, musiał słuchać lekcji pokory
15  I,20 |            od najjaśniejszego króla szwedzkiego, spodziewał się nie mieszkając
16  I,22 |       zdrowie najjaśniejszego króla szwedzkiego, który pomoc przeciw nieprzyjaciołom
17  I,22 |    widocznie dworował sobie z króla szwedzkiego. Dopiero gdy książę wniósł
18  I,23 |         książęca mość, znajdę króla szwedzkiego?~- Tam go znajdziesz, gdzie
19  I,24 |           napatrzysz i samego króla szwedzkiego oblicze będziesz widział,
20  I,25 |            oprócz tego mam do króla szwedzkiego. Czy waszej książęcej mości
21  I,25 |           Kmicic - gdyż mi do króla szwedzkiego i do pana Lubomirskiego
22  I,25 |    znacznych osób i do samego króla szwedzkiego. Ale cóżeś to tak zbrojny
23  I,26 |      przecie i inne listy, do króla szwedzkiego, do Wittenberga, do Radziejowskiego...
24 II,1  |              listy hetmana do króla szwedzkiego, do pana Lubomirskiego i
25 II,2  |          gdy głowa od polskiego lub szwedzkiego topora upadnie. Lepiej,
26 II,3  |             miłość?~- Jużci, nie do szwedzkiego.~Kiemlicz nie tylko nie
27 II,3  | hetmańskiego zaprzedańca albo zgoła szwedzkiego. Gdyby król jegomość wiedział,
28 II,5  |         czeka, aby pod powagą króla szwedzkiego na was iść. Bo gdyby go
29 II,6  |           Kmicica z listem do króla szwedzkiego i z prośbą, aby z dwóch
30 II,7  |       zwłóczył. Jakkolwiek jenerała szwedzkiego łączyły węzły pokrewieństwa
31 II,7  |        szwedzkimi i pod egidą króla szwedzkiego, wówczas wszelki krok nieprzyjacielski
32 II,7  |             Wysłałem listy do króla szwedzkiego i do wielu innych naszych
33 II,9  |              że są rozkazy od króla szwedzkiego, zabraniające swawoli i
34 II,9  |         krzywdy, chociażby do króla szwedzkiego, który pod Krakowem się
35 II,9  |         szlachta piła zdrowie króla szwedzkiego i na szczęście protektora
36 II,9  |           niewoli i ostatnia zapora szwedzkiego panowania zniesiona.~Szlachta
37 II,9  |             to go miał za zdrajcę i szwedzkiego przyjaciela, z pewnością
38 II,10 |       ośmnaście tysięcy najlepszego szwedzkiego wojska w proch roznieśli.~-
39 II,11 |          duszą i ciałem przeszli do szwedzkiego obozu, szukając w nim własnej
40 II,11 |          ręku. Lecz wobec szczęścia szwedzkiego począł się wahać, ociągać
41 II,11 |        wszech stron dążyły do króla szwedzkiego, winszując mu szczęśliwego
42 II,11 |             Andrzej jedzie do króla szwedzkiego ze skargą, iż mu należnej
43 II,11 |          albo za dwa skarbiec króla szwedzkiego tak będzie ciężki jako sułtański.~-
44 II,11 |       służbie najjaśniejszego króla szwedzkiego - odrzekł z ukłonem Wrzeszczowicz.~-
45 II,12 | brandenburskiego wracał, a do króla szwedzkiego zdążał.~- Króla szwedzkiego
46 II,12 |         szwedzkiego zdążał.~- Króla szwedzkiego nie ma już w Krakowie -
47 II,12 |             wolą boską rozkaz króla szwedzkiego i o oporze nie zamyśla,
48 II,12 |       widział posła Lisolę do króla szwedzkiego jadącego; jakże to być może,
49 II,16 |      Rzeczpospolitą w objęcia króla szwedzkiego, gdy przeciwnie opór, i
50 II,16 |              Sprowadzonych do obozu szwedzkiego kazał Miller umyślnie obwodzić
51 II,17 |  zamieszania poczęły dolatywać i ze szwedzkiego obozu. Na wszystkich szańcach
52 II,19 |            znajdujący się przy boku szwedzkiego jenerała, poznali samego
53 II,19 |           się do murów przebrany za szwedzkiego żołnierza.~Na nieszczęście,
54 II,20 |         bliski już koniec panowania szwedzkiego w Polsce.~- Wojsko już sobie
55 II,20 |      wojskami i nad szlachtą, która szwedzkiego panowania nie chciała, to
56 II,20 |       którzy za pierwszym połyskiem szwedzkiego miecza wyparli się króla,
57 II,24 |       przerażonym niedawnym napadem szwedzkiego oddziału. Król nie zajeżdżał
58 II,28 |    pierwszej bitwie prosto na króla szwedzkiego skoczę! Choćby też stał
59 II,28 |          mógł kopią złożyć do króla szwedzkiego, w husarii nie służąc?~-
60 II,33 |      Tykocinie, że musi być u króla szwedzkiego w Elblągu, do którego po
61 II,37 |         Jana Kazimierza już było od szwedzkiego liczniejsze.~Kraj, nad którego
62 II,38 |         Jana Kazimierza już było od szwedzkiego liczniejsze.~Kraj, nad którego
63 III,2 |            zawołał starosta - króla szwedzkiego nie puszczę do Zamościa,
64 III,3 |             pragnie w imieniu króla szwedzkiego widzieć się z nim i rozmówić.~
65 III,4 |            radośnie z jednego końca szwedzkiego obozu w drugi i, o cudzie! -
66 III,4 |       wieści, jakie przychodziły do szwedzkiego obozu, były tylko jej zapowiedzią.
67 III,4 |             pola doleciały do obozu szwedzkiego. Mnóstwo żołnierzy i oficerów
68 III,5 |             w dawnej kwaterze króla szwedzkiego.~Znaleźli go przy obiedzie
69 III,6 |    podchodzić. Ciecze i tak krew ze szwedzkiego garnka, a to wiadomo, że
70 III,6 |            szybko.~- A gdzie reszta szwedzkiego wojska? - spytał chorąży.~-
71 III,8 |            do najjaśniejszego króla szwedzkiego! -zawołał pan Andrzej ukazując
72 III,9 |      stronie rzeki żadnego podjazdu szwedzkiego nie masz. Pojedziem do tych
73 III,10|   Sandomierz, aby do upadłego króla szwedzkiego gnębić.~Tymczasem pewnego
74 III,16|      widzieć się z ministrami króla szwedzkiego i elektora.~Pobyt jego przedłużał
75 III,16|           Bogusław po stronie króla szwedzkiego czy polskiego?~- Nikomu
76 III,17|         względu na elektora i króla szwedzkiego, którzy cię z księżniczką
77 III,23|         wielkimi pochodami na króla szwedzkiego aż hen, ku Lwowu, Anusia
78 III,24|           nie umiał.~W liście króla szwedzkiego, nadesłanym w tydzień później,
79 III,24|       obecny, powiedziałby wam, kto szwedzkiego kleszcza z warszawskiej
80 III,25|           nie umiał.~W liście króla szwedzkiego, nadesłanym w tydzień później,
81 III,25|       obecny, powiedziałby wam, kto szwedzkiego kleszcza z warszawskiej
82 III,26|            komendanta pruskiego czy szwedzkiego umyślnie był nasłany, aby
83 III,26|           powiem, tom słyszał z ust szwedzkiego oficera, który przy boku