Tom, Rozdzial
1 I,10 | pruskich.~Teraz więc, gdy burza szwedzka oderwała ich od spokojnych
2 I,10 | literatów. Dopiero twarda szkoła szwedzka nauczyła ich, czego zapomnieli.~
3 I,12 | gnębią, wcale bym się o tę szwedzką nie rozgniewał. Próbowaliśmy
4 I,12 | Niech jeno jeszcze i ta szwedzka wojna potrwa, to dziewki
5 I,12 | że to ją właśnie inkursja szwedzka sprowadziła. Sam tak myślałem;
6 I,16 | wolałbym na całą potęgę szwedzką uderzyć niż przed nią teraz
7 I,17 | musiała już stać załoga szwedzka, zniweczy nadzieję uwolnienia
8 I,18 | trafiwszy na słabszą już ścianę szwedzką rozbiła ją w mgnieniu oka
9 I,19 | na jego głowę całą burzę szwedzką. Naprzód, zaraz po niej,
10 I,23 | nijak do nas, bo tu już szwedzka protekcja, a my też na niego
11 I,23 | patrzeć na rosnącą potęgę szwedzką i mogą pomoc dać... Tatarzy
12 I,23 | pytał Kmicic.~- Że noga szwedzka z Rzeczypospolitej nie wyjdzie! -
13 I,25 | góry wychwalano "skromność" szwedzką, karność i dobre obchodzenie
14 I,25 | przejdę otwarcie na stronę szwedzką. I to słuszna, bo w ten
15 I,25 | zginąć? Na łaskawość się szwedzką oglądali! Będziecie mieć
16 II,2 | hen! do króla, któren pod szwedzką ręką jęczy.~- Zali to prawda,
17 II,5 | Rzędzian.~- No, to tam już moc szwedzka.~- Ba! Już o tej godzinie
18 II,7 | mógł Prusy zacapić; ale szwedzka potęga zaczyna go niepokoić,
19 II,8 | Do Kiejdan przyjdzie szwedzka załoga. Bóg wie, kiedy wrócę...
20 II,8 | klęski od Litwy przyjął szwedzką protekcję. Niechże Waszą
21 II,9 | kielichami ze starszyzną szwedzką, śmiała się z drwin, jakich
22 II,9 | Rzeczpospolita prowincją szwedzką się staje... Samiśmy się
23 II,11 | ufających.~A tymczasem fortuna szwedzka rosła. Wieść, że resztki
24 II,12 | tej pociechy; czym potęga szwedzka wobec takiej obrony; czym
25 II,12 | jasno, że niechby jedna kula szwedzka wyszczerbiła te święte mury,
26 II,13 | zwycięstwo, choćby cała potęga szwedzka miała otoczyć te mury. W
27 II,13 | wypowiedzieć całą potęgę szwedzką i do reszty przerazić zakonników;
28 II,14 | nasza!~Tymczasem chmura szwedzka zmieniła się w niezmiernego
29 II,15 | obejrzeć dylowania, które kula szwedzka nieco uszkodziła. Ksiądz
30 II,16 | przywiódł przeď oczy potęgę szwedzką, o której szczęśliwe dni
31 II,16 | przysięgą, że wystawi potęgę szwedzką i niepodobieństwo oporu.
32 II,16 | zaufaniu powiem: ochotka na szwedzką juszkę budzi się w kraju,
33 II,16 | Waćpan ciągniesz na stronę szwedzką, boś szwedzki poseł - rzekł
34 II,17 | się jednak i cierpliwość szwedzka. Ta pokora oblężonych, którzy
35 II,17 | jego blaski odkryły robotę szwedzką. Z północy i z południa
36 II,20 | Wojsko już sobie przykrzy szwedzką fortunę i szwedzką kompanię -
37 II,20 | przykrzy szwedzką fortunę i szwedzką kompanię - mówił stary Kiemlicz -
38 II,20 | W Tykocinie jest załoga szwedzka. A przy osobie księcia wojewody
39 II,20 | Gdzie tylko nie cięży ta szwedzka ręka, tam szlachta zbierała
40 II,20 | wycinała w pień pobliską szwedzką komendę. Po czym kulig wśród
41 II,21 | wyruszyć i że nie potencja szwedzka nas wstrzymuje, ale nieszczęsna
42 II,24 | wyżej się wzniesiem, tym szwedzka fortuna upadnie niżej -
43 II,25 | uchronić przed drapieżnością szwedzką; teraz zaś wszystko to było
44 II,27 | Babinicza, który kolubrynę szwedzką prochami rozsadził?~- Onże
45 II,35 | krajem, do którego noga szwedzka dojść nie zdołała, dalej
46 II,37 | dzielnością i sprawnością szwedzką rajtarię, lecz piechota
47 II,38 | dzielnością i sprawnością szwedzką rajtarię, lecz piechota
48 III,1 | szlacheckich szabel opłynęły krwią szwedzką.~Tym bardziej zaś gniew
49 III,3 | zatrzyma na sobie potęgę szwedzką przez całe miesiące, a przez
50 III,3 | powietrze się wysadzę, nim tu szwedzka noga postoi. Chcą Zamoyskiego
51 III,3 | później Forgell z czysto szwedzką asystencją oznajmił się
52 III,3 | przeto nie potrzebuje jego szwedzka jasność swojej ze sobą brać.
53 III,3 | się miłować, gdyby jego szwedzka jasność sobie w Sztokholmie
54 III,3 | Zagłoba miał słuszność. Armia szwedzka nie miała ze sobą zapasów
55 III,4 | że w ręcznej walce jazda szwedzka nawet wolentarzom nie wytrzyma.~
56 III,4 | najpierwszy.~Lecz i druga straż szwedzka ze Swenonem, a potem cały
57 III,4 | już, już chyliło się na szwedzką stronę, gdy nagle spod ciemnej-
58 III,4 | Kannebergowych rajtarów. Cała armia szwedzka wyległa jak jeden mąż na
59 III,6 | strzępach, zamazany krwią szwedzką i własną jak nieboskie stworzenie,
60 III,9 | w ręku. I lała się krew szwedzka po całe Wielkopolsce, lud
61 III,9 | Karol Gustaw z główną armią szwedzką, zmienią się w jedną wielką
62 III,9 | przebiegających między pułkami. Barwna szwedzka piechota poczęła wysypywać
63 III,9 | ściągała się cała linia szwedzka. W godzinę później zmienił
64 III,9 | mój własny pot, a co krew szwedzka... Jeślim ja się spodziewał...
65 III,11| resztą sił w szachu tę armię szwedzką, która pod Radziwiłłem,
66 III,11| następuje.~Tymczasem wycieczka szwedzka uderzyła istotnie z gwałtownym
67 III,11| Skoczyła swoim w pomoc rajtaria szwedzka i zwarła się z laudańskimi
68 III,12| ROZDZIAŁ 12~Wycieczka szwedzka w części tylko dopięła celu,
69 III,13| ROZDZIAŁ 12~Wycieczka szwedzka w części tylko dopięła celu,
70 III,14| że gdyby była królewną szwedzką, nic by lepszego nie wymyślił.
71 III,17| Pilniejsza ta wojna niż szwedzka, bo w nas jest cały stan
72 III,18| szlacheckiego, pospólstwa, pomoc szwedzka na wojnę moskiewską i kozacką,
73 III,24| Serocku stała wielka potęga szwedzka. Karol Gustaw kazał jej
74 III,24| połączeniu się z Duglasem, armia szwedzka wynosiła przeszło cztery
75 III,25| Serocku stała wielka potęga szwedzka. Karol Gustaw kazał jej
76 III,25| połączeniu się z Duglasem, armia szwedzka wynosiła przeszło cztery
77 III,26| dym zwieje. Łamią piechotę szwedzką... Wszystko pierzcha, wszystko
78 III,27| bronić się w okopie, lecz ani szwedzka, ani pruska jazda nie mogła
79 III,28| Worniami wyciął piechotę szwedzką, która cofała się przed
80 III,29| wolna; że zaś później wojna szwedzka robotę przerwała, było więc
81 III,29| jazdy dowodził.~- Od rzeki szwedzką piechotę widać! - krzyknął
82 III,29| nieładzie, za nią zaś piechota szwedzka wysypywała się z gąszczów,
83 III,30| się na Poniewież, piechotę szwedzką tamże na załodze stojącą
|