Tom, Rozdzial
1 I,1 | zrzucił, a potem na drugą stronę, do komnat gościnnych.~Zaraz
2 I,5 | przed domami, i poglądając w stronę pożaru podawały sobie z
3 I,5 | głosy poczęły się oddalać w stronę lasu.~Panna Aleksandra nasłuchiwała,
4 I,6 | mógł inaczej, jeno na waszą stronę przysądzić. Mówcie Butrymom,
5 I,8 | powiedział, jakeśmy w tamtą stronę jechali.~Nastało milczenie;
6 I,10 | rezultat spotkania i na czyją stronę musi paść zwycięstwo?~Jednakże
7 I,10 | nocą pod Dziębowem na drugą stronę Noteci i otoczyli obóz polski.~
8 I,12 | krokiem poczęły oddalać się w stronę cekhauzu.~- Dobrzy żołnierze -
9 I,12 | Dziś, jutro ruszymy w tamtą stronę i da Bóg, z nawiązką krzywdy
10 I,13 | wypraw odwrócił uwagę w inną stronę i kazał zapomnieć rycerstwu
11 I,13 | niech przejdzie na prawą stronę sali!~- Ja żołnierz, hetmanowi
12 I,13 | Charłamp przechodząc na prawą stronę.~- I ja! - dodał Mieleszko. -
13 I,15 | armat właśnie w przeciwną stronę. Za nic nie zejdę.~I pan
14 I,15 | Mieleszki przechodzą na ich stronę!... Szkoci we dwóch ogniach.
15 I,17 | ruszyliśmy ku Birżom, w tę stronę, w której spodziewałem się
16 I,17 | Wołodyjowski ruszyć na noc w stronę Poniewieża, zagarnąć jeszcze,
17 I,18 | niego ukazując ręką w tę stronę, z której spuszczał się
18 I,18 | bystro, ale spokojnie, w stronę drogi.~Jednakże z szeregu
19 I,19 | ogniem przeprawić na drugą stronę.~Wówczas łuk począł się
20 I,19 | ruszał całym tchem końskim w stronę Kiejdan. Hetman odgadł natychmiast
21 I,22 | spojrzę, a potem się w drugą stronę zwrócę" - pomyślał.~I znów
22 I,23 | i miarkować, w którą mu stronę iść należy... Rozumiesz?~-
23 I,25 | choć już przeszli na tę stronę Niemna i Wilii, choć już
24 I,25 | nie przejdę otwarcie na stronę szwedzką. I to słuszna,
25 I,25 | wody wyszedł. A w którą stronę ruszymy?~- Ruszymy naprzód
26 I,25 | mość pozwoli, to w drugą stronę, ku lasowi. Droga tam równa
27 I,26 | dlaczego porzuciłem waszą stronę i pókim żyw, póki mi tchu
28 II,4 | Szczuczyna kazał skręcić w stronę Wąsoszy, ku zachodowi. Co
29 II,4 | poczęło się przechylać na jego stronę.~Rzędzianowa czeladź wpadła
30 II,6 | wszyscy zwrócili głowy w jego stronę.~- Szkoda tylko, że chorągwi
31 II,6 | patrzyli w ciemność, w stronę Bobrownik. Niektórzy wołali,
32 II,7 | mogłoby się przechylić na jego stronę przeciw Szwedom, a tym samym
33 II,7 | Pójdź w ciemność, na drugą stronę nieznanej rzeki...~Gdyby
34 II,9 | które zwróciły uwagę w inną stronę. Oto kurierowie nadbiegli
35 II,11 | wszyscy patrzyli w tamtą stronę, wreszcie Soroka rzekł:~-
36 II,12 | było oczy wpatrzone w jedną stronę, nieruchome twarze, jakoby
37 II,14 | wraz z hetmanami na naszą stronę przeszły. Bez nich nie dokazalibyśmy
38 II,14 | odciągnął z większymi działami w stronę północną klasztoru, ku wsi
39 II,14 | właśnie zbliżał się w tę stronę. Ten nadszedł, wziął pana
40 II,15 | spostrzegł, bo przelazł na drugą stronę obejrzeć dylowania, które
41 II,15 | gdzie się obrócić, w którą stronę uciekać. Niektórzy, nie
42 II,16 | Waćpan ciągniesz na stronę szwedzką, boś szwedzki poseł -
43 II,17 | Dawano więc tylko ognia w stronę północną i południową, skąd
44 II,17 | rzucał chciwe spojrzenia w stronę działa, potem niebo rozpatrywał
45 II,18 | moje poselstwo odłożył na stronę, znieważył mnie, Kuklinowskiego,
46 II,18 | zacisnął pięść i grożąc nią w stronę nieprzyjacielskiego obozu,
47 II,19 | jego zwróciła się w inną stronę, gdyż towarzysze, którzy
48 II,19 | przystawali nawet i grozili w stronę sztabu krwawymi szablami.
49 II,20 | że się i na tę, i na tę stronę namyślał, ale jak już poczęto
50 II,21 | wasza wielmożność gdzie na stronę, to ci go pokażę! - huknął
51 II,21 | ktokolwiek idzie ze mną na stronę, bo ciężko by mi tu było
52 II,22 | nieprzyjaciela w inną zwróci się stronę, łatwo nam będzie przedostać
53 II,26 | zimowe leże w laudańską stronę. Tam dziewka nieboga tak
54 II,32 | wymysły... Ale położywszy na stronę ową sprawę, powiadaj, co
55 II,33 | głowy zwróciły się w tę stronę, z której czambulik miał
56 II,36 | im rozkazy, a wziąwszy na stronę Akbaha-Ułana, tak mówił:~-
57 II,36 | odwracając wzrok i głowę w inną stronę.~Żal jej było odjeżdżać
58 II,41 | Bogusław musiał wysłać w tę stronę wszystką lekką jazdę, która
59 III,3 | Po chwili jechał w inną stronę i znowu pytał:~- A co? Nie
60 III,4 | chyliło się na szwedzką stronę, gdy nagle spod ciemnej-
61 III,4 | mnie dłoń Boga na tamtą stronę przeniosła, żadnemu Szwedowi
62 III,6 | patrzyli wszyscy w inną stronę, ku głównej drodze, skąd
63 III,6 | zdawało się chylić na ich stronę. Trzeba ich było albo na
64 III,7 | Mnie mogą wysłać w jedną stronę Rzeczypospolitej, ciebie
65 III,8 | którego prochy na drugą stronę Wisły razem z koniem przerzuciły,
66 III,9 | w lesie, którąś my w tę stronę jadąc minęli, chciałbym
67 III,11| znaczyła owa wycieczka w stronę Mokotowa. Oto nieprzyjaciel
68 III,15| zwróciły się z chciwością w ich stronę, a zwłaszcza na twarz Wittenberga.
69 III,15| umysły zwróciły się w inną stronę. Wojska poczęły. wchodzić
70 III,16| przechyliło się w wojnie na stronę Jana Kazimierza, wówczas
71 III,23| ostatecznie Sakowicza na stronę pruską.~Jako zaś człowiek
72 III,23| śmiały przechodzić na tę stronę Dubisy.~Sakowicz spanoszał
73 III,26| ważyło się zwycięstwo na stronę polską. Wojska regularne
74 III,26| fortuna to na tę, to na tamtą stronę wagi nachylać, ale przecie
75 III,27| wysyłali jakich podjazdów na tę stronę rzeki?~- Na tę stronę ani
76 III,27| tę stronę rzeki?~- Na tę stronę ani jeden nie wyszedł. Wysłali,
77 III,27| Armatnie przelatywały na drugą stronę, rozrzucając tumany piasku.~
78 III,27| przeniosła się na drugą stronę rzeki.~Sam pan podskarbi
79 III,27| zwycięstwo może przechylić się na stronę pruską, zwłaszcza że przy
80 III,29| tylko ochotnicy paląc w stronę wsi z pistoletów i muszkietów
81 III,29| jął się oglądać w tamtą stronę.~Naraz, między przejrzystą,
82 III,31| wyruszyć z Mitrunów.~W tamtą stronę jechali drogą kościelną,
83 III,31| tchu w koniach w przeciwną stronę. Przelecieli przez Wołmontowicze
|